واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
معروف ترین نمونه های سوت و کف در سینما
مخالفان سوت و کف زدن تماشاچیان موقع دیدن فیلم ها، گاهی در استدلال برای مخالفتشان به اینکه چنین اتفاقاتی در سالن ها و فستیوال های خارجی نمی افتد، اشاره می کنند. مرور تاریخچه جشنواره کن اما چیزی غیر از این را نشان می دهد
همشهری جوان: مخالفان سوت و کف زدن تماشاچیان موقع دیدن فیلم ها، گاهی در استدلال برای مخالفتشان به اینکه چنین اتفاقاتی در سالن ها و فستیوال های خارجی نمی افتد، اشاره می کنند. مرور تاریخچه جشنواره کن اما چیزی غیر از این را نشان می دهد. حتی فیلم هایی که امروز آنها را به عنوان آثار شاخص سینما می شناسیم، موقع اکران در جشنواره یا برنده شدن جایزه، مورد تمسخر و اعتراض بینندگان قرار گرفته اند. اینجا چندتایی از مهمترین این موارد را فهرست کرده ایم؛ ذکر این نکته البته ضروری است که اغلب این آثار، به خاطر کلیشه شکنی یا تجربه فرم های روایی و اجرایی تازه (که برای تماشاگران ناآشنا بوده) مورد اعتراض قرار گرفته اند و مقایسه شان با اعتراض به بعضی فیلم های جشنواره های داخلی که گاه ابتدایی ترین و بدیهی ترین اصول حسی و منطقی را به هیچ گرفته اند، نتایج خنده داری به بار خواهد داشت!
سال 95 نخل طلا به کوئنتین تارانتینو رسید. اتفاقی که برای تماشاچیان حاضر در سالن اختتامیه شوک بزرگی بود و آنها با سوت زدن و هو کردن، اعتراض خود را نشان دادند. «کیونی» هم ساکت نشست و همان روی سن با حرکاتی منشوری متناسب با ادب و تربیتش، از خجالت معترضین درآمد!
ماجرا - میکل آنجلو آنتونیونی (1960)
اسمش را تراژدی بگذارید یا کمدی، «ماجرا»ی آنتونیونی در جشنواره فیلم کن هو شد. نامزد قهرمان مرد فیلم در همان ابتدای داستان، در جزیره ای به طرزی مشکوک گم می شد؛ جست و جوها برای یافتن او بی فایده بود و حتی کسی جسد احتمالی اش را هم ندیده اما فیلم بی توجه به این راز بزرگ، قصه اش را ادامه می داد و اصلا ماجرای دیگری را پی می گرفت. همین رفتار آوانگارد و سوال برانگیز، به ذائقه تماشاچیان آن زمان خوش نیامد و فیلم را مسخره کردند.
عمق فاجعه به حدی بود که آنتونیونی و مونیکا ویتی، ستاره های فیلم مجبور شدند به خاطر واکنش تماشاگران با عجله سالن را ترک کنند. هر چند فیلم از همان اول برای داوران و منتقدان جذاب بود و در بخش های مختلفی نامزد و در نهایت برنده نخل طلای کن شد. جالب اینکه موقع اکران عمومی ماجرا در تهران، عده ای از تماشاگران در اعتراض به چیزی که روی پرده می دیدند و از آن سر در نمی آوردند، توی سالن کفتر ول می کردند!
راننده تاکسی -مارتین اسکورسیزی (1976)
خشونت فیلم مهم و پیشروی اسکورسیزی ودیوانگی های مهار ناشدنی «تراویس بیکل» (دنیرو) حتی برای تنسی ویلیامز، رئیس هیات داوران فستیوال هم غیرقابل تحمل بود، اما هم او و هم مابقی داوران (از جمله ماریوس وارگاس یوسا) در نهایت تسلیم درخشش «راننده تاکسی» شدند و جایزه اول کن به شاهکار مارتی رسید. اما انتخاب داوران اصلا به مذاق تماشاگران توی سالن خوش نیامد و با اعلام اسم فیلم به عنوان برنده برای تمسخرش سوت زدند و هویش کردند.
از ته دل وحشی - دیوید لینچ (1990)
لینچ با دو بار هو شدن در کن، از پیشتازان این عرصه است. هر چند یکی از همین تولیدات مضحکه شده اش در الن، نخل طلا هم گرفت. «از ته دل وحشی»، فیلم موفق ولی هو شده لینچ در کن بود اما دوس ال بعد «قله های دوقلو»یش نیز به سرنوشت اثر قبلی دچار و با همان واکنش خصمانه روبرو شد.
بانی قهوه ای - وینسنت گالو (2003)
فیلم گالو آنقدر در جشنواره کن مذموم بود که هم تماشاگران توی سالن مسخره اش کردند هم منتقدان برایش دست گرفتند. راجر ایبرت تماشای فیلم را با دیدن یک عمل پزشکی «اسمش را نبر» مقایسه کرد و در ادامه افزود «بانی قهوه ای» مزخرف ترین فیلم تاریخ جشنواره کن است. گالو هم که ضربه روحی عمیقی از این نقدها خورده بود، در همان فستیوال اعلام کرد هرگز فیلم دیگری نخواهد ساخت. بعد از جشنواره، گالو زمان فیلم را به یک ساعت و نیم کاهش داد و ایبرت هم دوباره آن را دید و کمی تا قسمتی حرف هایش را تعدیل کرد.
درخت زندگی - ترنس مالیک (2011)
فیلم عجیب وغیرمتعارف مالیک را عده ای از تماشاگران با تمام توانشان هو کردند و بعضی ها هم بی وقفه تشویق. نظر منتقدان هم درباره «درخت زندگی» همین قدر متناقض بود اما غیر از نخل طلا که مالیک آن را به خانه برد، فیلم نظر اسکاری ها را هم به خودش جلب کرد و برای سه رشته بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمبرداری نامزد شد.
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۹:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]