واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۲۱:۲۹
آلن رنه، فیلمساز مطرح فرانسوی و خالق آثاری چون «هیروشیما، عشق من» و «شب و مه»، امروز در 91 سالگی درگذشت. به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، این کارگردان و فیلمنامهنویس برجسته با بیش از شش دهه پیشینه حرفهیی، یکی از پیشروان موج نوی فرانسه به شمار میرفت. آلن رنه که متولد ژوئن ۱۹۲۲ بود، نخستین فیلم کوتاهش را در ۱۴ سالگی ساخت اما از اواسط دهه ۴۰ به طور جدی وارد سینما شد. رنه در ابتدا در کنار کارگردانی به تدوین و فیلمبرداری (اکثراً در فیلمهای کوتاه) هم مشغول بود. علیرغم این که رنه در دوران اوج کارش، محبوب جشنوارههای روشنفکری اروپایی بود، برای اولین بار توسط داوران یک مراسم آمریکایی مورد توجه قرار گرفت؛ زمانی که برای ساخت یکی از اپیزودهای مستندی به نام «تصویر» (PICTURA) به همراه سه کارگردان دیگر، جایزه ویژهای از جوایز تازهتأسیس گلدنگلوب دریافت کرد. شهرت رنه با ساخت مستند کوتاه «شب و مه» (۱۹۵۵) آغاز شد که به تاریخچه اردوگاههای مرگ نازیها میپرداخت. وی در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 با ساخت سه فیلم پیاپی، غوغایی به پا کرد: «هیروشیما، عشق من» (۱۹۵۹)، «سال گذشته در مارینباد» (۱۹۶۱) و «موریل» (که با نام «زمان بازگشت» هم شناخته میشود). رنه برای «هیروشیما، عشق من» جایزه ویژه سازمان ملل را از جوایز بفتا دریافت کرد و نامزد جایزه بفتای بهترین فیلم به مفهوم مطلق شد و همچنین یکی از شرکتکنندگان بخش مسابقه جشنواره کن بود. ارتباط میان رنه و جشنواره کن که با این فیلم شروع شد، در دهههای بعد هم ادامه یافت و حاصل آن دو جایزه از جشنواره کن برای فیلم «عموی آمریکایی من» در سال ۱۹۸۰ و جایزه یک عمر فعالیت هنری در سال ۲۰۰۹ بود. «هیروشیما، عشق من» همچنین رنه را نامزد جایزه بهترین کارگردانی سال از انجمن کارگردانان فیلم آمریکا کرد. رنه با فیلم «سال گذشته در مارینباد» موفق شد جایزه شیر طلایی بهترین فیلم را از جشنواره ونیز دریافت کند و با فیلم «موریل» نامزد شیر طلایی شد.
آلن رنه
رنه که آشکارا به نمایش مضامینی چون خاطرات گذشته، تقدیر و تأثیراتی که گذر عمر بر انسان می گذارند علاقه داشت در برخی از مهمترین فیلمهایش، ابهام را نه در قالب یکی از عناصر مضمونی فیلم، که به عنوان اصلیترین عنصر در جهان فیلم و شکلدهنده شیوه روایی یک اثر سینمایی به کار گرفت و این دیدگاه او، پیشنهاد جدیدی برای سینما بود. رنه با فیلم سال گذشته در مارینباد در سال ۱۹۶۰ جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز را به دست آورد. او در ۱۹۸۰ برای فیلم «عموی آمریکایی من» برنده جایزه بزرگ داوران جشنواره فیلم کن شد و در سال ۲۰۰۹ نیز جایزه یک عمر دستاورد این جشنواره را دریافت کرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]