واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۰:۱۲
![گلپرآباد 19290.jpg](http://media.isna.ir/content/19290.jpg/2)
منطقه حفاظت شده گلپرآباد با وسعتی حدود هشت هزار و 326 هکتار، در فاصله حدود 40 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان ملایر و در محدوده جغرافیایی 34 درجه و 9 دقیقه تا 34 درجه و 15 دقیقه عرض شمالی و 48 درجه تا 49 درجه و 7 دقیقه طول شرقی واقع شده است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه همدان و به نقل از سایت اداره کل حفاظت محیط زیست استان همدان، این منطقه شامل تپه ماهورها و قسمتهایی از آن صخره ای و در پایین دست مناطق دشتی وجود دارد و در کل دارای سیمای کوهستانی است. زمستان این منطقه سرد و نزولات جوی اغلب به صورت برف است. در این منطقه تعداد شش چشمه شناسایی شده که پراکنش مناسبی دارند. از این رو در تامین آب وحوش بسیار مهم وحیاتی هستند. در پیرامون منطقه سه روستای ده میانه، گرجائی و گلپرآباد قرار دارند. این منطقه دارای بسیاری از قابلیتهای منطقه لشگردر است و جزء پیش کوه های زاگرس غربی به شمار میآید و از شمال و جنوب با ارتفاعات متعددی محدود شده است و تحت تاثیر جریانات عمومی هوا در این بخش از زاگرس است و به رغم کم بودن میزان نزولات جوی (حدود 300 میلیمتر میانگین سالانه) و محدودیت منابع آبی و استقرار در اکوسیستم سرد و خشک، از تنوع حیاتی به ویژه پوشش گیاهی بسیار غنی برخوردار است. از این رو رشد و تکثیر حیات وحش آن در خور توجه است. بر این اساس در سال 85 به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی و سپس به علت داشتن شرایط مساعد زیستی و تنوع گونه ای مناسب در سال 86 به عنوان منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح یافته است. این زیستگاه در امتداد رشته کوه آهنگران و در ضلع جنوب شرقی لشگردر است. لازم به ذکر است که بخشی از این منطقه در حوزه استحفاظی استان مرکزی قرار دارد. این منطقه دارای بسیاری از قابلیتهای منطقه لشگردر است این منطقه زیستگاهی، جزء پیش کوههای زاگرس غربی به شمار میآید و از شمال و جنوب با ارتفاعات متعددی محدود شده و تحت تاثیر جریانات عمومی هوا در این بخش از زاگرس قرار دارد. این منطقه شامل تپه ماهورها و قسمتهایی از آن صخره ای است. در پایین دست مناطق دشتی وجود دارد و دارای سیمایی کوهستانی است. زمستان این منطقه سرد و نزولات جوی اغلب به صورت برف است. راههای دسترسی از قسمت شمالی منطقه از طریق جاده گاز اراک- ملایر و از قسمت جنوبی از طریق جاده آسفالته احمد روغنی- گلپرآباد است. همچنین در داخل منطقه جاده های جیپ رو وجود دارند. به رغم کم بودن میزان نزولات جوی (حدود 300 میلیمتر میانگین سالانه) و محدودیت منابع آبی و استقرار در اکوسیستم خشک و سرد، از تنوع حیاتی به ویژه پوشش گیاهی بسیار غنی برخوردار است، از این رو رشد و تکثیر حیات وحش آن در خور توجه است. تیپ پوشش گیاهی غالب در مناطق دشتی مرتعی و در تپه ماهورها به صورت بوته ای و در ارتفاعات درختچه ها وجود دارند. از گونه های گیاهی این منطقه می توان ورک، سنجد، بادام کوهی، زالزالک، آلبالو وحشی، کنگر، گون، شکر تیغال، گراس، جو وحشی، بله گوش، جگن، جاروکوهی، آویشن، چای کوهی، بومادران و ... را میتوان نام برد. این منطقه زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی است. از دیگر پستانداران منطقه گرگ، کفتار، شغال، تشی، رودک، روباه و از پرندگان این منطقه کبک، تیهو، انواع گنجشک سانان، کمر کولی، سار، پری شاهرخ، عقاب طلایی و دلیجه را میتوان نام برد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]