تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871465834
انتقاد کوروش نریمانی از شرایط نمایشنامه‌نویسی / «"هیپوفیز" انرژی دوباره بود»
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۳:۳۱
کوروش نریمانی با انتقاد از شرایط نمایشنامه‌نویسی گفت: شرایط نمایشنامه‌نویسی دچار تغییر نشده و هنوز نمایشنامه‌نویسی کار پررنج و بی‌مزدی است. به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کارکردان تئاتر که این روزها نمایش «هیپوفیز» را برصحنه دارد، در پاسخ به اینکه چرا در دوره جدید و تغییر، تحولات در عرصه مدیریت تئاتر نمایشنامه‌ای از خود را به صحنه نبرده است، توضیح داد: این نمایشنامه مدت‌ها قبل از تغییر و تحولات برای اجرا ارائه شده بود اما به هر حال امکان و شرایط اجرا در این زمان برای این اثر فراهم شد. وی یادآور شد: من حقیقتا در دو سه سال گذشته دیگر تصمیم نداشتم نمایشنامه بنویسم، چرا که فکر می‌کنم هنوز برای نمایشنامه‌نویسی هیچ چیز دچار تغییر و تحول نشده است. هنوز نمایشنامه‌نویسی کار پررنج و بی‌مزدی است و نمی‌توان با این دورنما انتظار داشت که نمایشنامه‌های ما به دوره طلایی‌اش برگردد. کوروش نریمانی افزود: متأسفانه تصویر روشنی از حقوق نمایشنامه‌نویسی نداریم و نمی‌دانیم چه پشتوانه‌ای برای نمایشنامه‌نویسان وجود دارد. امروز هم هنوز خیلی از سیاست‌های مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد برای تئاتر عنوان نشده است و البته باید صحبت‌ها را هم در عرصه عمل دید. کارگردان «هیپوفیز» درباره شکل‌گیری این اثر نمایشی توضیح داد: نمایش «هیپوفیز» در واقع بازنویسی از نمایشنامه «دختر یانکی» نوشته نیل سایمون است. در تمام کارهای قبلی‌ام به گونه‌ای متن‌ها بازنگری و بازنویسی شده است که برای ذائقه تماشاگر و مخاطب ایرانی مناسب شود، در مورد این کار هم همین اتفاق رخ داد. نمایشنامه «دختر یانکی» که توسط آقای زرگر ترجمه بسیار خوبی شده است که به نظرما بخش‌هایی از آن دور از نیازهای تماشاگر ما بود. در بخش‌هایی از نمایشنامه «دختر یانکی» موضوعاتی وجود داشت که مربوط به مشخصات تاریخی و یا ویژگی‌های جغرافیایی آمریکا یعنی کشور مبدأ این نمایشنامه مطرح شده بود و این موضوعات و اسامی برای خود مردم آمریکا به خصوص در دهه60 قابل فهم و پذیرش است. اما آنچه که در متن وجود داشت با شرایط ما و تماشاگر ما و اصولا با شیوه کارگردانی و میزانسن ما هم‌خوانی نداشت. این کارگردان که 4 اسفند ماه در نشست نمایش‌اش در تماشاخانه‌ی «ایرانشهر» سخن می‌گفت،درباره تغییرات این اثر گفت: در ابتدا تصور می‌کردیم که این تغییرات خیلی عمده نباشد اما در نهایت تغییراتمان زیاد شد و بعد تصمیم گرفتیم که نام نمایشنامه را هم تغییر دهیم. چون دیگر این نمایشنامه از یک جهت، آن نمایشنامه «دختر یانکی» نبود. چرا که روند ماجرا از اواسط نمایشنامه «دختر یانکی» دچار تغییر شد، اما به یک معنای دیگر هم می‌توان گفت همان نمایشنامه است چون موقعیت، کاراکترها و مکان نمایش ما همان نمایشنامه «دختر یانکی» است. او درباره اصلاح ایرانیزه کردن یک اثر گفت: بعضی از دوستان از این تغییرات به عنوان ایرانیزه کردن کار نام می‌برند اما من خیلی متوجه این کلمه نمی‌شوم. در واقع کار ما نوعی دراماتورژی و میزانسن کردن است. کارگردان نمایش «جن‌گیر» افزود: ما حتی اگر بخواهیم «هملت» را هم کار کنیم با سبک و شیوه خودمان کار می‌کنیم و مطمئنا در پروسه تمرینات، نمایشنامه دچار تغییر می‌شود، چرا که اساسا تئاتر هنر به روزی است و در عین حال تئاتر به سبک و شیوه یک گروه نمایشی که می‌خواهد آن اثر را به صحنه ببرد وابسته است. اگر یک ژاپنی هم بخواهد اثری از نیل سایمون یا نویسنده دیگری را به صحنه ببرد، قطعا باید به تماشاگر و محل اجرای خود بیاندیشد. این نمایشنامه‌نویس با بیان اینکه هر نمایشنامه‌ای میزان سنگینی محتوایش را مشخص می‌کند ادامه داد: هر نمایشنامه‌ای به گروه اجرایی می‌گوید که چطور اجرا شود و چه تحلیلی روی آن انجام شود. حتی در ژانر کمدی و نمایشنامه‌های شخصی خودم هم همین‌گونه بوده است، هر کدام موضوعی را با سطحی از اندیشه دنبال می‌کنند. نریمانی افزود: اما در کل چیزی که گروه ما (گروه تئاتر معاصر) روی آن مانور می‌دهد این است که به دنبال کار کمدی است. اصولا در ژانر کمدی 24 نوع کمدی وجود دارد و نمی‌توان همه این گونه‌ها را با یک عینک ببینیم چرا که هر کدام سبک بازی، اجرا، طراحی و حتی تماشاگر خود را نیاز دارد. من احساس می‌کنم یک مقدار بخش‌هایی از چیزهایی که برای ما عادت شده است به مرور آن‌ها را به منطق تبدیل کرده‌ایم. ما براساس نگاه و شیوه‌ای که برای کارمان انتخاب می‌کنیم قطعا نمایشنامه را دچار تغییر می‌کنیم. نریمانی درباره شرایط اجرا در تماشاخانه ایرانشهر عنوان کرد: آنچه در تماشاخانه ایرانشهر نسبت به گذشته دچار تغییر شده است،تغییر در تعداد اجراها است. قبلا تعداد اجراها خیلی بیشتر از الان بود که شاید دلیل این اتفاق رجوع گروه‌های زیاد و مختلفی است که باعث شده است که صف طویل منتظران هر روز زیادتر شود. شرایط تئاتر خصوصی می‌طلبد که کارهایی که در سالن‌های خصوصی اجرا می شوند به بازگشت سرمایه‌شان مطمئن شوند. یکی از مشکلات تئاتر ما این است که دیگر تئاتر خصوصی به طور کامل وجود ندارد، یعنی سالنی نداریم که برای یک یا دو گروه نمایشی باشد. اگر این گونه بود قطعا شکل و وضعیت تئاتر ما بهتر بود. اتفاقی که در گذشته وجود داشت و گروه‌هایی بودند که برای خودشان سالن‌هایی هر چند کوچک را در اختیار داشتند. نویسنده نمایشنامه‌های «دون کامیلو» و «شب های آوینیون» تصریح کرد: ما مطلقا شرایط تئاتر خصوصی را نداریم و زمانی که گروه‌ها از پشتوانه برخوردار نباشند و از حقوق معنوی‌شان دفاع نشود و مطمئن نباشند که کارهایشان به محاق نخواهد رفت، صحبت کردن از تئاتر خصوصی یک شوخی است. نریمانی در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره تغییرات در گروه تئاتر «معاصر» و گرایش به جوان گرایی گفت: ما در گروه‌مان همیشه به فکر دوستان جوان هستیم و از این به بعد هم منتظر نیروهای جدیدتر و با انرژی‌تری هستیم، نیروهایی که خلاق باشند و بتوانند کمدی کار کنند و همه توانایی و استعدادهایشان را برای کمک به گروه و اجرا به کار ببرند. مطمئنا ما این زمینه را برای این دوستان فراهم خواهیم کرد. وی ادامه داد: گروه تئاتر «معاصر» در حال پوست انداختن است. من این نمایش را قدم خیلی مثبت و محکمی برای این روند می‌دانم. نمایش «هیپوفیز» حداقل چیزی که برایم داشت بازگشت این انرژی دوباره است. همچنین در بخش دیگری از این نشست نگار عابدی که در این نمایش پس از آسیب دیدن رویا میرعلمی جایگزین او شده، درباره حضورش در نمایش «هیپوفیز» گفت: هر آنچه در توان داشتم را به کار بردم تا لطمه‌ای به تمریناتی که مدتی قبل از حضور من شروع شده بود، وارد نشود. سعی کردم به سرعت هر چه تمام‌تر خودم را به نقطه نظرات آقای نریمانی نزدیک کنم و به جنس بازیگران مقابل نزدیک شوم. خوشبختانه آنقدر در این گروه صمیمیت وجود داشت که توانستم به کار خودم سرعت ببخشم. در این نشست هوتن شکیبا، بهرام افشاری دیگر بازیگران و منوچهر شجاع طراح صحنه این نمایش حضور داشتند. به گزارش ایسنا، نمایش «هیپوفیز» تا پایان اسفندماه هر شب ساعت 20 در سالن استاد ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر به اجرا خود ادامه می‌دهد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها