محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843347123
تا فیلم‌ها برای اکران از ایران خارج نشود اتفاقی نمی‌افتاد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
سینمای ایران و دغدغه‌های مردمی در مناظره تلویزیونی تا فیلم‌ها برای اکران از ایران خارج نشود اتفاقی نمی‌افتاد برنامه مناظره این هفته با موضوع «سینمای ایران و دغدغه‌های مردمی» برگزار شد . دراین مناظره دلایل عدم استقبال مردم از سینما تاکید شد: سالن خوب در سینما نداریم.فیلم خوب نداریم و تا زمانی که فیلم‌های‌مان برای اکران از ایران خارج نشود و استانداردهای لازم را به دست نیاورد اتفاقی نمی‌افتاد.
مهمانانی که در برنامه این هفته به مناظره با یکدیگر نشستند، محمدصادق کوشکی، پرویز شیخ طادی کارگردان سینمای ایران، سید احمد میرعلایی مدیر عامل سابق بنیاد سینمایی فارابی بودند. به گفته حیدری، مجری برنامه، آقایان علیرضا رئیسیان و سید جمال ساداتیان از دیگر مهمانان این برنامه بودند که استودیو را ترک کرده و در این برنامه حاضر نشدند. سوال نظرسنجی مناظره امروز به شرح زیر است: برای اصلاح وضعیت موجود سینمای ایران اولویت با کادم راه حل است؟ 1- توجه به تولید فیلم نامه و نوآوری در سوژه ها 2-حمایت از فیلم های فرهنگی 3-کنترل فیلم های سطحی و مبتذل 4- مدیریت اکران شیخ طادی کارگردان سینمای ایران که برای دومین بار در این برنامه حاضر شده بود به عنوان نفر اول پشت تریبون رفت. وی در ابتدای سخنان خود ابراز داشت که ابتدا باید سینمای مردمی تعریف شود تا بتوان درباره آن به اظهار نظر پرداخت و برای این تعریف باید تعریف درستی از مردم به عنوان یک طیف بشناسیم. مردم عبارتند از آحاد یک ملت بر گرفته از گروه سنی مختلف، جوان ها، مردها، زنها با سطح آگاهی و دانش متفاوت و جمله مشاغل متفاوت که دیدگاه های متفاوتی هم دارند. بنابر این فیلم یا هر اثر هنری که بخواهد رضایت همه اقشار و سلایق مختلف را تامین کند احتمالا دچار عوام فریبی می شود. وی در ادامه صحبت های خود گفت: سینما باید بتواند رسالت خود را نسبت به همه سلایق مختلف که عدد و رقم آنها برای هر گروه سنی و سلایق متفاوت برآورده سازد. حال یک سوال مهم اینجا پیش می آید که آیا سطح رضایت مردم شرط کافی برای ساخت یک فیلم است یا اینکه فیلمساز باید مشخص کند که چه فیلمی ساخته شود. اگر فیلم ساز تعیین کند که مردم چه فیلمی ببیینند این سوال مطرح می شود که آیا فیلمساز شایستگی این تصمیم مهم را دارد. سینمای مردمی باید تعریف شود وی در ادامه سخنان خود گفت از آنجا که یک اثر هنری از ذهن فیلمساز شکل می گیرد باید این نکته را هم در نظر گرفت که آیا فیلمساز تعیین می کند یا یک عالم باید تعیین کند که چه فیلمی ساخته شود. البته عالم نه تنها به معنای روحانی بلکه کسی که به شوؤن اجتماعی و علوم انسانی و الهی و علومی که باسینما در ارتباط است آشنا باشد. این کارگردان سینمایی در ادامه گفت: یک فیلمساز سینمایی یا باید به همه علوم اجتماعی و فقهی و روانشناسی و... آشنا باشد و یا اینکه از یک مشاور در این حوزه ها بهره مند باشد. شیخ طادی در ادامه صحبت های خود اضافه کرد: یک روز یک فیلمساز برجسته خانم به من گفت چرا همیشه فیلم هایی در مورد معارف الهی فیلم می سازید و چشم خود را رو به مسائل اجتماعی بسته اید من به او از قول یک عالم گفتم که ما هر چه می کشیم از بی معرفتی و بی اخلاقی است. در ادامه برنامه محمدصادقی کوشکی به عنوان منتقد سینما پشت تریبون رفت و با اشاره به عدم حضور دو میهمانی که بنا بود در این مناظره گفت: این برنامه اگر هیچ فایده ای نداشته باشد جاهای خالی نشان می دهد که خیلی ها باید تمرین کنند تحمل صدای مخالف و شنیدن انتقاد را داشته باشند. پُز دموکراسی دادن و آزادی خواهی گرفتن زیاد سخت نیست. اگر در یک عرصه و صحنه مثل این برنامه توانستیم مخالف را تحمل کنیم و بتوانیم تحمل صدای متفاوت را داشته باشیم دموکراسی خواهی شما اثبات می شود. وی در ادامه در مورد نظرات خود نسبت به هنر سینما نیز گفت: هنر سینما با مخاطب شکل می گیرد. شاعر ممکن است برای دل خود شعر بگوید و ممکن است که این شعر درون جامعه نیاید. اما در مورد هنر سینما اینگونه نیست به واسطه اینکه تلفیقی از صنعت، تکنیک، اقتصاد و هنرهای چندگانه است جز با مخاطب معنی پیدا نمی کند.وقتی می گوییم مخاطب طبیعی است که برای آن باید به جامعه نگاه کنیم. در جامعه هنجارهایی وجود دارد که هر جامعه ای که واسطه اینکه هویت خود را معرفی می کند هنجارها و ارزش هایی دارد و مخاطب در چارچوب این هنجارها تعیین کننده موضوع سینماست. سینما باید طبیب جامعه باشد وی اضافه کرد: از سوی دیگر سینماگر هم باید همانند طبیبی باشد و یا باید از اطبای دیگر مشاوره بگیرد که بیماری جامعه را علاج کند. اما این مخاطب است که می تواند جهت گیری دهد به سینما و جامعه هنری سینما. این منتقد سینمایی در ادامه صحبت های خود اضافه کرد: متاسفانه در طول سال های پس از انقلاب و و بخصوص در سال های دهه 70 به بعد عده ای از سینماگران نه تنها برای خود و جامعه خود بلکه برای جشنواره های آن سوی آب فیلم ساختند.آن هم جشنواره هایی که تصاویری از ایران نشان می دهند که ملتی عقب مانده، سیه روز، دروغگو و خصوصیات منفی نشان می دهند. وی در ادامه با اشاره به سخن امام حسین(ع) فرمود اگر دین ندارید آزادمرد باشید، گفت: این سینماگران نه تنها با هنجارها و اعتقادات جامعه همخوانی ندارند اما اینها به کشور و نام ایران احترام نمی گذارند و شایسته عنوان شهروند ایرانی هم نیستند و گویی اینها مسابقه ای گذاشتند برای سیاه تر نشان دادن کشورشان و تهمت به ملت ایران برای رسیدن به جوایز جشنواره ها. کوشکی با اشاره به اینکه این بلا از دهه 70 در سینمای ایران شکل گرفته است، گفت: این بلا از دو دهه اخیر دامنگیر سینمای ایران شده است که با امکانات ایران آثاری ساخته می شود که جز اهانت و بی حرمتی به ملت ایران ثمره ای نداشته است این هم یکی از دلیل قهر منطقی ملت ایران با سینماگرانی است که در جشنواره های جهانی ایران را به بدی ها و سیاهی ها متهم می کنند. سید احمد میرعلائی، مدیرعامل سابق بنیاد فارابی سومین مهمان برنامه بود که پشت تریبون قرار گرفت و سخنان خود را با کنایه ای به دو مهمانی که قرار بود در برنامه باشند اما به دلایلی نامعلوم استودیو را ترک کنند شروع کرد: واقعیت این است که هنرمندان ما روح ظریفی دارند، من سلام مخصوص خود را به آقای رئیسیان و ساداتیان ابلاغ می کنم و آروز می کنم که کاش این دوستان هم اینجا حضور پیدامی کردند و با هم می توانستیم برای سینما فکر جدیدی کنیم. میرعلائی ادامه داد: من می خواهم صحبت های خود را با محور به نظرم مهمی شروع کنم، واقعیت این است که ما دیگر مخاطبی در سینما نداریم و باید بگردیم و ببنیم چرا این اتفاق افتاده است. ما سالن خوب در سینما نداریم. ما فیلم خوب نداریم. ما اصلا حاضر نیستیم حتی فیلم های خوب را به دیدن تشویق کنیم. فیلم آخر آقای شیخ طادی، یک فیلم دفاع مقدسی هم بود،اما حتی در نمازجمعه هم تشویق به تماشا نشد. میرعلائی معتقد بود : ما در سینمای کشور با مشکلی مواجه شدیم و آن هم این است که که هر کسی از هرجایی بلند می شود و در مورد سینما نظر می دهد. بخشی از آدم ها و نهادهای بیرون از سینما واقعا در سینما موثرند و کار می کنند، اما بخش دیگر فکر می کنند این سینما چون از آن ور آب آمده است هیچ گاه نمی توان به آن نزدیک شد و باید با وسیله ای آن را جابه جا کرد که که پاکی دستمان بهم نخورد.اما واقعیت این است که امنیت ملی و اجتماعی کشورها امروز از طریق سینما پیگیری می شود. همه باید دست به دست هم بدهیم تا سالن های سینما پر شود. صداوسیمای ایران باید در سال آینده قرار بگذارد که ده فیلمی که شایستگی نظام جمهوری اسلامی داشته باشد را بخرد، اگر این اتفاق بیفتد از همین امروز همه تهیه کنندگان سعی می کنند فیلم های شایسته برای ما بسازند و حتی از نظر حجاب هم مشکل ما حل می شود. تا اکران سینمای ایران از مرزها خارج نشود، اتفاقی نمی افتد مدیرعامل سابق سازمان سینمایی فارابی سخنانش را این گونه پایان داد:سینما باید فقیه وار و عارفانه و عالمانه جلو بیاید، اما واقعیت این است که همه مردم باید دست به دست هم بدهند، سینما یک کار جمعی است. من معتقدم که تا زمانی که فیلم های مان برای اکران از ایران خارج نشود و استانداردهای لازم را به دست نیاورد اتفاقی نمی افتاد. امسال هر فیلم، یک و نیم میلیارد تومان هزینه برمی دارد، آیا همه فیلم های ما می توانند فقط در سینماهای ایران چهار و نیم میلیارد بفروشند تا به سطح سودهی برسند.ما چاره ای جز رجوع به زبان جهانی نداریم، چیزی که مقام معظم رهبری هم به آن اشاره داشتند . ما باید با فیلم خوب ساختن و مخاطب پیدا کردن فیلم هایمان را به آن ور آب ببریم. در ادامه برنامه کلیپی با محوریت سخنان و نظرات حسن روحانی رئیس دولت یازدهم، حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، سید محمد حسینی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی، جواد شمقدری رئیس سابق سازمان سینمایی، فریدون جیرانی کارگردان سینما، مسعود فراستی منتقد سینما درباره ارتباط مردم و سینما، رابطه مردم و فیلمساز و خروج سینما از سبد کالای فرهنگی مردم منتشر شد. میرعلایی در پاسخ به سوال حیدری درباره علت نارضایتی مردم و مسئولان از عملکرد فارابی اظهار داشت: چون مناظره است دوست دارم راحت صحبت کنم. در این زمان نمی خواهیم که مشکلات را گردن یکدیگر بیاندازیم. وقتی شیخ طادی فیلم می سازد کسی گرفتاری های او را نمی بیند، در این صحبت هایی که می کنم من برای همه احترام قائلم اما باید بگویم. وقتی چنین مسائلی را مطرح می کنید باید دید بودجه سینما چقدر است. ترنور مالی سینما بیشتر است یا کله پزها؟ ما به خوردن مغز در یک طباخی بیشتر از سینما اهمیت می دهیم. من باید همه جوانب را در نظر بگیرم. ما چند درصد آدم داریم که سینما می روند. وی ادامه داد: آیاهمه فیلم های ما خراب است و ما فیلم خوب نداریم. در طول سال بودجه دولت برای سینما که انقدر از آن توقع دارند، چقدر است. به نظر من تا بخش خصوصی در زمینه فیلمسازی فعال نشود ما سینمای فعال نداریم. بخش خصوصی باید تشویق و فعال شود. کشوری که همه سالن هایش را دولت بسازد سینمای پویایی ندارد. ما باید حمایت از سینما را تعریف کنیم. مردم وعده های عمل نشده دولت مردان را پای فراموشکاری بگذارند وی با بیان اینکه شیار 143 یک فیلم خوب است، گفت: شاهد بودیم که این فیلم در 1500 مکان به نمایش درآمده اما برای آن یک ریال هم خرج نشده است. باید یادبگیریم برای سینما پول خرج کنیم. نباید این تهیه کننده برای فیلمش خرج شود؟ کوشکی در بیان نظرات خود در واکنش به سخنان علایی و سوال حیدری گفت: دوستان ما عموماً تکالیفی را بیان می کنند که فکر می کنند، می شود با این حرف ها رای هنرمندان را جمع کرد یا افرادی را نسبت به دولت و مواضع خود خوش بین کرد. وی مردم عموماً می بینند که این حرف ها عملیاتی نمی شود. حال این حرف ها را به پای فراموشکاری مسئولان بگذارند یا خدای نکرده دروغگویی آنان. کوشکی ادامه داد: در این دوره جشنواره که دولت حرف از امید در سینما می زد؛ در این دوره جشنواره شاهد هستیم که غیر از چند فیلم دفاع مقدسی و چند فیلم خنثی دیگر، مابقی فیلم ها حرف از ناامیدی و پوچی می زد. این فیلم ها اینطور القا می کردند که اینجا دیگر بن بست است و باید از اینجا بروی. در این دوره جشنواره این دست فیلم ها تحویل گرفته می شود و به آن جایزه داده می شود ما اگر قرار است حرف رئیس جمهور را باور کنیم چرا این سینما را آقای وزیر و آقای ایوبی حلوا حلوا می کنند این تناقض ها مردم را از سینما فراری می دهد. وی در پاسخ به اینکه این فیلم ها ساخته دولت قبلی است، گفت: حرفی نیست اما چرا این دولت آن ها را تحویل گرفت و به آن ها جایزه داد. در دولت قبلی حدود 7 میلیارد برای فیلم لاله هزینه شد که نقطه مقابل سبک زندگی دینی بود. وقتی رهبر مملکت و عقلا حرف از ترویج سبک زندگی دینی می زنند دولت قبلی برای ترویج این فیلم ها خرج می کنند. وی با اشاره به ساخت فیلم استرداد و صرف هزینه سنگین برای آن گفت: مردم هوش خود را نشان دادند که این فیلم را ندیدند. اگر مردم این فیلم را می دیدند من ناراحت می شدم. در این دوره جشنواره بیش از 62 تا 63 مورد فحش رکیک در برخی از فیلم ها وجود داشت. آقای ایوبی چه چیزی را بیان می کنند به عنوان شعار خود. در این دوره جشنواره کمترین منتقد دولت آقای روحانی اجازه ورود به کاخ جشنواره را نداشت. اگر آنجا کاخ است همان طور کاخ بماند. من گوش فرزندم را می گرفتم که این توهین های رکیک و زننده را نشنود. آدم های معمولی هم این توهین ها را به هم نمی کنند. این فیلم از سوی مدیران سینمایی حمایت شد. چطور آقای ایوبی می گوید که سینما دانشگاه است؟ این چه جور دانشگاهی باید باشد؟ بایدی که این آقایان می گویند را با چه مدلی می گویند؟ کوشکی با بیان اینکه شاید برخی بگویند که در این میان کارهای فاخری ساخته شده است و مخاطب پیدا نکرد، باید در پاسخ به آنان گفت: کار آقای شیخ طادی که در سخت ترین شرایط جنگ و دفاع مقدس عشق به زندگی را ترویج می کند. مسئول سینمایی روی آن تمرکز نمی کند و از آن حمایت نمی کند. جای علوم انسانی باید به سینما باز شود شیخ طادی با بیان اینکه فعلاً از این دولت نمی توان انتظار داشت که سینما را درست کند، گفت: این دولت با شعار امید و رفع کدورت ها آمده و باید به آن فعلاً تا یکسال کمک کرد. نکته مهم این است که جای علوم انسانی در سینما خالی است. جای جامعه شناس در دفاتر تولید فیلم و دیگر علوم انسانی مثل فقه و فلسفه خالی است. بسیاری از محصولات ما مشکل رویکرد دارند. در سینمای اجتماعی رویکرد کارشناسی به جامعه ندارند. یک معضلی را وقتی فقط از آن بدون ارائه راهکار عکس می گیرند و در آن امید یا هدایتی نیست موجب می شود که آسیب فیلم بیشتر از فایده اش باشد. علت این کار آن است که نسبت به آن آگاهی ندارد. وی در بیان مثالی برای صحبت خود گفت: میز فرهنگ یک مدیریت 20 ساله می خواهد. باید دور این میز علاوه بر سینماگران، کارشناسان خبره و اساتید دانشگاه بنشینند. آن ها رویکرد به مسائل را برای ما واضح می کنند. روزهای زندگی با نگاه یک کارشناس علوم اجتماعی ساخته شد. این استاد به من می گفتند درست است که شما با نگاه به انبوه فیلم های خیانت و بی وفایی ها دارید فیلم می سازید اما شما از این وقایع فقط فیلم ساختید و آن ها را فقط بیان کردید. هشدار شما قبل از خطر نبود. فیلم شما بیم تنها بود و باعث ترس از ازدواج شد. شما برای اینکه این عیب ها رخ ندهد این فیلم را ساختید که تبعات دیگری داشت. جای علوم انسانی و علمای علوم ما از این دست خالی در سینمای ما است. شیخ طادی با بیان اینکه مطلب بعدی بحث فرم است، گفت: ما یک موضوع اجتماعی را به صورت مونولوگ روی پرده می بریم و دیالوگی برقرار نمی شود. درگیری و همذات پنداری بین مخاطب و سینما صورت نمی گیرد. در ادامه مناظره کوشکی با اشاره به اینکه برخی ادعا می کنند که سینما از سبد فرهنگی مردم خارج شده است، گفت: شما اگر تیراژ کتابها را ببینید و آن را با کتابهایی مانند خاکهای نرم کوشک که به موضوع زندگی شهید برونسی اشاره دارد مقایسه کنید می بینید که این کتاب با وجود آنکه نگارش ساده ای دارد و برای بخش خصوصی هم است مورد استقبال مردم قرار گرفته است به گونه ای که 500 هزار نسخه از این کتاب فروش رفته است. با توجه به این نگاه که شاخص ترین کتاب مرتبط با اعتقادات مردم است می توانیم در این مورد بهتر نگاه کنیم. در ادامه مناظره مرتضی حیدری رو به احمد میرعلائی کرد و سوال خود را اینگونه مطرح کرد: الزام داشتن سینما به عنوان یک استراتژی چگونه می تواند باشد و آیا می توانیم مانند خیلی از کشورهای دنیا سینما نداشته باشیم. میرعلایی در پاسخ به این سوال گفت: سینما آنچنان هم که شما در تیزری از برنامه نشان دادید آنچنان هم فاجعه آمیز نشده است. آنگونه که آقای کوشکی گفته است سینما آنقدر هم بدبخت و بیچاره نشده است. کوشکی در این جای مناظره وارد بحث شد و گفت من این گونه نگفتم. من گفتم برخی از سینما گران اصرار دارند که جامعه ما را بدبخت نشان دهند. میرعلایی در ادامه گفت: شما گفتید که فیلم های سینمایی ما به گونه ای ساخته شدند که فضای جامعه را سیاه نشان می دهند و این نقد از سوی کسانی که فیلم را ندیده اند مطرح می شود. شما در اینجا دارید افرادی را تشویق می کنید که فیلم استرداد را ندیده به نقد آن بپردازند. کوشکی گفت: بله که من تشویق می کنم چون استرداد هم اغلاط تاریخی دارد و هم تقویت حکومت پهلوی است و خلاف جهت گیری انقلاب ساخته شده است. بنده به نوبه خودم تریبون کوچکی برای صحبت دارم و مردم تشویق کردم که فیلم روزهای زندگی را ببینند و از آن طرف هم تشویق می کنم که فیلم هایی که اغلاط تاریخی دارند را نگاه نکنند. میرعلایی دوباره وارد بحث شد و گفت: هنرمند فیلم های متفاوتی را خواهند ساخت ما در سال انواع و اقسام فیلم ها را باید داشته باشیم البته من نمی گویم که اجازه دهیم هر فیلمی ساخته شود. ولی فیلمی که ساخته شده است باید دیده شود. وی در ادامه گفت: من در اینجا لازم است که بگویم تمام کسانی که فیلم را ندیده قضاوت می کنند این کار از لحاظ شرعی و هرگونه دیگری که می خواهند بدانند، غلط است. در مورد فیلم لاله که هنوز هیچ کسی ندیده شروع به نقد کردن آن کرده این روند صحیح نیست. شما در مورد فیلم لاله صحبت نکنید و بگذارید فیلم بیاید و بعد از اینکه به نمایش درآمد صحبت کنید. درباره فیلم لاله کوشکی به میان صحبت های او رفت و گفت اتفاقا در مورد فیلم لاله پیش از ساخت باید صحبت کرد داستان فیلم از مریخ که نیامده است. وزارت ارشاد چرا می خواهد داستان یک خانم را بسازد. چرا سراغ سوژه هایی چون فیلم «شیار 143» نرود. میرعلائی در پاسخ کوشکی اظهار داشت: لازم است که من بگویم بودجه شیار 143 هم در دوره وزارت آقای حسینی ساخته شده است. که کوشکی در جواب گفت ولی 7 میلیارد بودجه نگرفت و شیار در این حد نگرفت. میرعلائی در پاسخ به وی اینگونه بیان کرد: فیلمنامه تعیین می کند که چه مقدار بودجه به فیلم اختصاص پیدا کند اگر قرار است که استانداردسازی سینما را در کشور بیاوریم باید آزمون و خطا داشته باشیم و فیلم هایی چون استرداد هم ساخته شود. استرداد فیلمی بود که سال گذشته از سوی داورها جایزه گرفت ولی اشکالاتی بر هم آن گرفته شد. وی در ادامه افزود: فیلم راه آبی ابریشم هم در دوره قبل از مدیریت ما ساخته شد و همین اشکالاتی که به فیلم استرداد گرفتند به آن هم وارد بود ولی به خاطر استانداردسازی سینمای ایران لازم است این فیلم ها ساخته شود. اگر با این نیت نگاه کنیم فیلم «چ» را هم نباید ساخت. مدیرعامل سابق سازمان سینمایی فارابی در ادامه گفت: اگر می خواهیم فیلمنامه سینمایی در کشور ساخته شود باید اجازه دهیم این فیلم سازی قدرت بگیرد. اگر هنرمند به دنبال این نباشد که مخاطب چه می خواهد خیانت کرده است. هنرمند باید تشخیص دهد که جامعه چه چیزی را نیاز دارد و آن را بسازد. در ادامه مناظره حیدری بار دیگر سوال خود را اینگونه مطرح کرد: چند کشور در دنیا سینما دارند و چه اصراری است که ایران هم صاحب صنعت سینما شود. میرعلایی با اشاره به اینکه لازم است بودجه را در سینما اینطور مشخص کنیم که در کجا هزینه می شود، اضافه کرد: اگر سینما نیاز جامعه ماست ما چرا در برابر 400، 500 فیلم سازی که داریم، در مقابل ساخت تنها 100 فیلم در سال را داریم که با هم همخوانی ندارد. این مسئله مشکلات صنفی و اجتماعی را به همراه می آورد. اقیانوس بیکران سوژه در ایران وی در ادامه بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به سفر خود به کشور فرانسه و دیدن مشکلات سینمایی این کشور گفت: در هر جای دنیا با چنین مشکلاتی هم مواجه هستیم که سالن ها از تماشاچی کمی برخوردار بود. او با اشاره به پیشنهاد آمریکایی ها به یک فیلمساز برای ساخت فیلم مولانا گفت: ما در کشور خود با اقیانوس بیکرانی از سوژه و موضوع سر و کار داریم که باید از سینماگران حمایت کنیم و سالن های سینما را با یک مهندسی معکوس از تماشاچیان پر کنیم. وی در ادامه گفت: در دولت قبل رئیس جمهور اعلام کرده بود که وزارتخانه ها موظف هستند در سبد رفاهیات پرسنل خود دیدن فیلم در سینما را قرار دهند ولی وزاری مختلف به این پیشنهاد اهمیتی ندادند. به نظر ما باید بخش خصوصی را فعال کنیم تا از سینما حمایت کند. کوشکی در اینجای مناظره گفت: منظور شما این است که خانواده ها بروند سینما و فیلم هایی با مضامین غیراخلاقی را نگاه کنند تا از سینما حمایت شود. میرعلایی گفت: ارشاد به هیچ عنوان اجازه اکران چنین فیلم هایی را نخواهد داد. کوشکی در پاسخ گفت: اینگونه هم نیست، ارشاد امسال فیلمی را در 6 مورد نامزد کرد که با همین مضامین غیراخلاقی بود. میرعلایی گفت: نه. منظور من این است که فیلم هایی که مضامین بد و مشکلات سیاسی دارد را اکران نخواهیم کرد. نمی توانیم به امید ارشاد بنشینیم کوشکی گفت: در دوره های قبل هم ما شاهد بودیم که فیلم های این چنینی اکران شدند اگر بنا باشد ما به امید وزارت ارشاد بنشینیم ما پیش از این هم شاهد بودیم که دولت سابق به 13 فیلمی که آنقدر مشکل دارند که من شرم می کنم داستان یک خطی آن را هم بگویم اجازه اکران داد. در دولت آقای احمدی نژاد به فیلم هایی جایزه دادند که اخلاق هم اجازه نمی دهد من خلاصه آن داستان ها را بگویم بعد شما می گویید که مردم این فیلم ها را ببینند. وی در ادامه با اشاره به فیلم مونا زندی که در زمان وزارت ارشاد صفارهرندی ساخته شده بود، گفت: این فیلم به مضمون خیانت می پردازد و از دستان وزیر ارشاد در آن سال جایزه گرفت. این ها همه دلایلی است که ما نمی توانیم به امید ارشاد بنشینیم. احمدمیرعلایی گفت: نباید در انتظار اقدامات ارشاد بنشینیم. این کار غلط است و انتظار جناب کوشکی از سینمای ایران بسیار زیاد است. برعکس فیلم هایی که نسبتاً فروش کردند و فروش خوبی را داشته اند. به گفته این تهیه کننده فیلم جیرانی برای قشر خاصی از جامعه بود که براساس دغدغه آنها تولید شده. او گفت: اگر سینماگر نتواند دغدغه های خود را تولید کند حاصلی ندارد. من از این فیلم دفاع نمی کنم بلکه نویسنده و تهیه کننده آن براساس دغدغه خود بخشی از معضل جامعه را به نمایش گذاشته است. محمدصادق کوشکی در ادامه گفت: ما توقع داریم که خانواده ایرانی امثال فیلم های فریدون جیرانی را ببینند که به این سمت نروند و برای خود ارزش قائل هستند. اگر به وزارت ارشاد در خصوص روند صدور مجوز ساخت فیلم ها نگاه کنیم ما باید با کمال تاسف به مردم بگوییم که خودتان فیلم ها را ممیزی کنید. وی افزود: امام علی (ع) می فرماید که حکومت 4 رکن اساسی دارد تعلیم، تربیت ، آموزش، امنیت و معاش که ما باید این 4 رکن را در جامعه نهادینه کنیم. کوشکی اضافه کرد: سینما، ابزار تعلیم و تربیت می تواند باشد اگر فیلم های آژانس شیشه ای و شیار 143 و روزهای زندگی در آن ساخته شود. در ادامه برنامه سوالات مخاطبان از مهمانان مناظره پرسیده شد و محمدصادق کوشکی منتقد سینما در پاسخ به اینکه آیا دولت باید برای سینما هزینه های مالی بدهد یا خیر گفت: اگر به فرمایش امام علی(ع) که بر مبنای تعلیم و تربیت بود، درست توجه شود می توانیم علاوه بر تولید، بازتولید دوباره داشته باشیم و برای مرزهای خارج از کشور آثاری را نیز تولید کنیم. شیخ طادی در خصوص این سوال که چرا کارگردانان ارزشی آثار بسیار کمی تولید می کنند، توضیح داد: امکانات تولید فیلم در سینمای امروز فراهم نمی شود و فضای سینما به گونه ای شده که به سمت ارزان و آسان سازی می رود. کوشکی در پاسخ به حرکت سینمای ایران به سوی یک بعد و اینکه اگر قرار است فقط این فیلم ها ساخته شود، مابقی موضوعات چه می شود؟ افزود: فرض کنید زمانی فیلم شهرموش ها پرفروش ترین فیلم در دهه 60 سینمای ایران بوده است. ما به امثال فیلم هایی مانند شهرموش ها، روزهای زندگی و شیار 143 در جامعه امروز بیشتر نیاز داریم و این ها نمونه هایی است برای اینکه اگر قرار است در ژانرهای دیگر هم فیلمی ساخته شود، به گونه ای ساخته شود که با فرهنگ مردم ایران همخوانی داشته باشد. فیلم هایی را می خواهیم که در چارچوب قواعد و ضوابط جامعه و سینما تولید شود. شرکت کننده ای در خصوص بودجه فیلم لاله از بنیاد سینمایی فارابی سوال کرد و علایی گفت: فیلم نامه لاله دوبار بازنویسی شد که ما هردوبار آن را رد کردیم. معاونت سینمایی وقت یعنی جواد شمقدری تولید این فیلم را به سینمای مستند و تجربی ارائه کرد و پشت آن ایستاد تا فیلم سینمایی لاله تولید شود. کوشکی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اگر در قرآن داستان هایی با موضوع قوم لوط برای عبرت وجود دارد، پس چرا می گویید فیلم هایی که درباره این مسائل هشدار می دهد نباید باشد، با بیان اینکه داستان قوم لوط و یا داستان یوسف و زلیخا به طور کامل در قرآن نیامده است و فقط به آن اشاره شده است و اصل ماجرا برای جلوگیری از حرمت شکنی باز نشده است، خاطرنشان کرد: نکته اینجاست که قرآن تفاوت ها را بیان می کند که این با سینمای ما فرق دارد. سینما منبر نیست و نمی توان هرچیزی را در جامعه ترویج کرد. فیلم که خوراک فکری مردم جامعه است باید در چارچوب استانداردهای آن تولید شود و فکر مردم ارزش دارد و نباید هر خوراکی وارد آن شود. با رعایت این حرمت ها چگونه می توانید فیلم بسازید.؟ آیا می توانید به گونه ای بسازید که به بهانه عبرت آسیب آن بیشتر نشود؟ وی افزود: اگر در جامعه ایران نظرسنجی صورت بگیرد که چند پدر حاضر است این داستان ها را برای فرزندان خود نقل کند، می تواند این رویکرد بهترین شاخص برای دوستانی باشد که مجوز فیلم ها را صادر می کنند. شیخ طادی در پاسخ به اینکه چرا پس از صدور مجوز تولید و ساخت فیلم های سینمایی با چنین هجمه انتقاداتی مواجه می شویم، گفت: حوزه سینما جنجال برانگیز و جذاب است که من معتقدم خیلی از فیلم ها باید ساخته شوند و باید مراقبت کنیم که برای کدام یک از اقشار جامعه تولید شده و باید آن را بپذیریم. وی افزود: علاوه بر هزینه های مالی هزینه های روحی و فکری افراد جامعه نیز باید در تولید آثار سینمایی در نظر گرفته شود. کوشکی در پاسخ به این که کدام فیلم با بودجه بیت المال را می توانیم نام ببریم که تولید شده و ارزش آثار فاخر را دارد، توضیح داد: فیلم "چ" ساخته ابراهیم حاتمی کیا درباره دو روز از زندگی شهید چمران فیلم فاخری است که بودجه دولتی را به درستی هزینه کرده است محتوای فیلم و جهت گیری آن به گونه ای است که می تواند سال ها پرچم آن را بالا بگیریم و ایرانی با دیدن آن فیلم به خود افتخار کند. وی افزود: من معتقدم که مردم باید همه فیلم ها را به شرط اینکه اصول اسلامی و اخلاقی را رعایت می کنند ببینند. کوشکی اضافه کرد: در این کشور بیش از 250 هزار شهید داریم که در سینمای ایران کمتر به آن توجه شده است.در سینمای مستند فیلمی وجود داشته است که همسر شهیدی 4 فرزند خود را تربیت کرده و به درجات علمی بالایی رساند و مدیریت فرهنگی استان را در دست گرفت. آیا این موضوع جزیی از بطن جامعه نبوده و نمی توان از آن فیلم ساخت؟ آیا 250 هزار مادر شهید تنها باید سهم شان از سینما فیلم شیار 143 نرگس آبیار باشد. شیخ طادی در خصوص فیلم "من مادر هستم" فریدون جیرانی گفت: این فیلم شامل قشری از جامعه می شود که با آن درگیر بوده اند و فیلم ساز دغدغه خود را به نمایش گذاشته است.باید اکران فیلم ها کنترل شود که این کار باید توسط خود مردم صورت بگیرد. پرویز شیخ طادی در جمع بندی سخنان خود این گونه گفت: سینما به عنوان یک صنعت استراتژیک می تواند پولساز باشد و یا اینکه هزینه بر و پرجنجال باشد. وی با اشاره به شعار دولت در زمینه حمایت از فیلم های پرامید و پرنشاط گفت: دولت می تواند با نگاه به همین شعار محصولات سینمای ایران را ببیند و بعد از یک سال نگاه کند چگونه به این شعار عمل شده است. دولت لازم است که همه وزارتخانه ها را با موضوع سینما درگیر کند تا به سینما بعنوان یک ارزش افزوده برای کشور نگاه شود. این کارگردان سینمایی در پایان سخنان خود گفت: همه فیلمسازان دلسوز جامعه هستند اگر می بینید حال فیلمی خوب نیست بخاطر این است که حال خود فیلمساز خوب نیست. برخی از فیلمسازها تریبونی برای اظهارنظر ندارند، روزنامه ندارند وبرای همین هست که گاهی می بینیم که در پرده سینما بیانیه ای صادر می کنند. در ادامه برنامه مناظره کوشکی در جمع بندی صحبت های خود با اشاره به صحبت های رئیس جمهور مبنی بر حمایت از سینمای پرامید و بانشاط گفت: ما با نگاهی به فیلم های سی و دومین جشنواره فیلم فجر خواهیم دید کدام فیلم ها امیدبخش تر بودند. مردم با رأی خود به فیلم شیار 143 توانستند نظر خود را بدهند. نظر خود را نسبت به فیلمی پرنشاط بدهند و فیلم چ را که به عنوان اینکه غرور ملی را تقویت می کند انتخاب کردند. یک پیشنهاد برای دولت کوشکی در ادامه پیشنهاد داد که برای بهتر دیده شدن فیلم چ و شیار 143 دولت بن فرهنگی نیم بها به مردم بدهد تا این دو فیلم که در راستای شعار فرهنگی رئیس جمهور هستند بهتر دیده شوند. با دادن بن تمام بها هم موافق نیستم چرا که بی احترامی به هنر فیلمساز نباشد. در پایان میراعلایی هم در جمع بندی صحبت های خود ضمن حمایت از پیشنهاد کوشکی گفت: مدیریت اکران را باید به درستی انجام دهیم اگر فیلم های خوب در سینما دیده شوند و به تشخیص مردم انتخاب شوند فیلم ساز هم براساس سلیقه مردم فیلم خواهد ساخت. میراعلایی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: لازم است یادآوری کنم فیلمهای "شیار 143" و فیلم "چ" که در این برنامه به آن اشاره شد از جمله فیلم هایی هستند که با حمایت وزیر ارشاد سابق و آقای شمقدری ساخته شده است.(تسنیم)
جمعه 02 اسفند 1392 19:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها