تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835008299
جوان ترين حجت خدا و امام جود و بخشش
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: تمامي مورخان محل ولادت امام جواد (ع) را مدينه طيبه ميدانند - در سال 195 هجري قمري - اما در ماه و روز ولادت آن امام اختلاف نظر وجود دارد، برخي همانند محدث كليني در كتاب كافي، شيخ مفيد در ارشاد، شهيد ثاني در كتاب دروس، ولادت امام جواد (ع) را در ماه رمضان سال 195 هجري قمري ميدانند و روز ولادت را معين نكرده‌اند. شيخ طوسي نيز در كتاب مصباح مي‌گويد امام جواد در روز دهم ماه رجب سال 195 هجري قمري متولد شده است. تولد مبارك امام جواد (ع) نه تنها پايان بخش دلهره هاي شيعيان و افشاي نيت فرصت طلبان و سود جوياني چون فرقه واقفيه بود، بلكه آغاز فصل نويني از تاريخ ائمه اطهارعليهم السلام است. در خانواده امام رضا (ع) و در محافل شيعه، از حضرت جواد (ع) به عنوان مولودي پر خير و بركت ياد ميشد. چنانكه ابو يحياي صنعاني مي‌گويد: روزي در محضر امام رضا (ع) السلام بودم، فرزندش ابو جعفر را كه خردسال بود، آوردند. امام فرمود: اين مولودي است كه براي شيعيان ما، با بركتتر از او زاده نشده است. مادر آن حضرت سبيكه كه از خاندان ماريه قبطيه همسر پيامبر اسلام به شمار ميرود، از نظر فضايل اخلاقي در درجه والايي قرار داشت و برترين زنان زمان خود بود، به طوري كه امام رضاع (ع) از او به عنوان بانويي منزه و پاكدامن و با فضيلت ياد ميكرد. از مادر آن امام با نام هاي ديگري نيز ياد كردهاند همچون سبيكه، نوبيه و سكينه، كه شايد اين نام آخر صورت تصحيف شده سبيكه باشد، خيزران و دره. امام رضا (ع) آن بانو را خيزران ميخواند و گفتهاند نامش ريحان و قبطي و مكني به ام الحسن بود. مدت عمر آن حضرت 25 سال بود. از اين مدت، وي هشت يا هفت سال و چهار ماه و دو روز با پدرش و 17 يا 18 سال پس از پدرش زيست. كه اين همان مدت امامت آن حضرت به شمار ميرود و مصادف با دوران مامون است. مامون كار زهر دادن به امام رضا (ع) را بسيار سري و مخفيانه انجام داده بود و سعي داشت جامعه از اين جنايت آگاهي نيابد. اما با همه پرده پوشي و رياكاري، سرانجام بر علويان آشكار شد كه قاتل امام جز مامون كسي نبوده است، مامون براي پيشگيري از عواقب امر، توطئه ديگري آغاز كرد و با تظاهر به مهرباني و دوستي نسبت به امام جواد (ع) تصميم گرفت دختر خود را به حضرت ترويج كند تا استفادهاي را كه از تحميل وليعهدي بر امام رضا (ع) در نظر داشت از اين وصلت به دست آورد. بر اساس همين طرح بود كه امام جواد (ع) را در سال 204 ه. ق يعني يك سال پس از شهادت امام رضا (ع) از مدينه به بغداد آورد و به دنبال مذاكراتي كه در جلسه مناظره امام با يحيي بن اكثم گذشت، دختر خود ام الفضل را به همسري حضرت در آورد! امام جواد (ع) مناظرات و بحث و گفت و گوهايي داشته است كه برخي از آنها بسيار پر سر و صدا و هيجان انگيز و جالب بوده است. و از آن جا كه آن حضرت نخستين امامي بود كه در كودكي به منصب امامت رسيد، علت اصلي پيدايش اين مناظرات اين بود كه از يك طرف، امامت او به خاطر كمي سن براي بسياري از شيعيان كاملا ثابت نشده بود (گرچه بزرگان و دانايان شيعه بر اساس عقيده شيعه هيچ شك و ترديدي در اين زمينه نداشتند) از اين رو براي اطمينان خاطر و به عنوان آزمايش، سوالات فراواني از آن حضرت ميكردند. از طرف ديگر، در آن مقطع زماني، قدرت معتزله افزايش يافته بود و مكتب اعتزال به مرحله رواج و رونق گام نهاده بود و حكومت وقت در آن زمان از آنان حمايت و پشتيباني ميكرد و از سلطه و نفوذ خود و ديگر امكانات مادي و معنوي حكومتي، براي استواري و تثبيت خط فكري آنان و ضربه زدن به گروه هاي ديگر و تضعيف موقعيت و نفوذ آنان به هر شكلي بهره برداري ميكرد. معتزليان دستورها و مطالب ديني را به عقل خود عرضه ميكردند و آنچه را كه عقلشان صريحا تاييد ميكرد ميپذيرفتند و بقيه را رد و انكار ميكردند و چون نيل به مقام امامت امت در سنين خردسالي با عقل ظاهر بين آنان قابل توجيه نبود، سوالات دشوار و پيچيدهاي را مطرح ميكردند تا به پندار خود، آن حضرت را در ميدان رقابت علمي شكستبدهند ولي در همه اين بحث ها و مناظرات علمي، حضرت جواد (در پرتو علم امامت) با پاسخ هاي قاطع و روشنگر، هر گونه شك و ترديد را در مورد پيشوايي خود از بين ميبرد و امامت خود و نيز اصل امامت را تثبيت مي كرد. به همين دليل بعد از او در دوران امامت حضرت هادي (كه او نيز در سنين كودكي به امامت رسيد) اين موضوع مشكلي ايجاد نكرد، زيرا ديگر براي همه روشن شده بود كه خردسالي تاثيري در برخورداري از اين منصب خدايي ندارد. سرانجام آن حضرت در سن 25 سالگي و در اوايل خلافت معتصم، به دستور او مسموم شد و به اجداد طاهرينش پيوست. بدن مطهر آن حضرت را در قبرستان قريش و كنار قبر جد شهيدش امام موسي بن جعفر (ع) به خاك سپردند. * منبع: حوزه نت فراهنگ**1883**1588
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 262]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها