تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821076184
حقوق و تکالیف متقابل منتقد و فیلمساز
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
حقوق و تکالیف متقابل منتقد و فیلمساز وبلاگ > کثیریان، کیوان - یادداشتی به بهانه توهین متقابل برخی فیلمسازان و برخی منتقدان به یکدیگر
کیوان کثیریان
خب به نظر من امسال هم فیلم های بعضی از کارگردانان نسل اولی سینما کما فی السابق بد بود. گفتم به نظر من، چون می دانم چندتایی از همکارانم به هر دلیل از طرفداران این فیلم ها -تصحیح میکنم؛ طرفداران این کارگردان ها- هستند. اما بازخوردهای فیلمهایی از این دست نشان می دهد که کماکان این کارگردانان معتبر و محترم دوران افت خود را سپری می کنند. دورانی که معلوم نیست پایانی داشته باشد یا نه. اگر از من بپرسید، من هم مثل همه علاقه مندان سینما آرزو دارم همه فیلمسازان دنیا فیلم های خوب بسازند از جمله مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی و کیومرث پوراحمد. آخر کدام آدم شیرین عقلی دوست دارد کارگردانان بزرگ کشورش فیلم بد بسازند؟
البته هر کارگردان بزرگی در دنیا فیلم بد هم در کارنامه دارد، اصلا هر کارگردانی حق دارد فیلم بسازد و فیلم بد بسازد. مخاطب هم حق دارد فیلم را دوست داشته باشد یا نه. حق دارد سالن را ترک کند یا نه. و هر منتقدی هم حق دارد روی فیلم نقد ستایش آمیز بنویسد یا نقد منفی و یا حتی تنفرآمیز! اینها حقوق متقابل فیلمساز و مخاطب و منتقد است. همه این حقوق هم باید از سوی همه به رسمیت شناخته شود و محترم دانسته شود.
حالا اینکه منتقد برای فیلمساز تعیین تکلیف کند که فلانی تمام شده و دیگر نباید فیلم بسازد، به گمان من راه را به خطا رفته. فیلمسازی هم که دهانش را به توهین نسبت به منتقدان باز می کند کار بسیار اشتباهی مرتکب می شود. فیلمسازی که جرات ارایه اثرش را دارد، باید بتواند نظر مخالف فیلمش را تحمل کند. این دیگر دلبخواه نیست، تکلیف است. همانطور که منتقد و مخاطب می توانند از فیلم خوششان نیاید و فیلم را رها کنند و بروند دنبال کار و زندگی شان، فیلمساز هم اگر دوست ندارد، می تواند نقدها را نخواند و جدی نگیرد. لزومی ندارد حالش بد شود و بعدش هم هرچه دلش می خواهد نثار منتقدان کند.
من اگر فیلمساز بزرگی بودم که کلی فیلم ماندگار ساخته و حالا در سنین بالا فیلم هایم به هر دلیل بد و ضعیف از آب درمی آمد و اصرار هم داشتم هرسال فیلم بد بسازم، سعی می کردم از منتقدانی که یا از سر مرام و معرفت، یا به هر دلیل دیگری تلاش میکنند من و فیلمم را حمایت کنند تشکر کنم ولی چندان جدی شان نمی گرفتم. سعی می کردم با استفاده از بازخوردهای اکثریت مخاطبان و منتقدان، به نظراتشان فکر کنم و اگر لازم است خودم را اصلاح کنم. اگر هم دلم نخواست خودم را اصلاح کنم و یا توان و خلاقیتش را نداشتم، سعی می کردم چشمم را بر واقعیت نبندم و البته تحملم را هم بالا ببرم. آخر کسی وظیفه ندارد از فیلم بد من تعریف کند، حتی اگر کوپولا باشم یا اسپیلبرگ و اسکورسیزی.
به هرحال گاهی - و نه همیشه - سن و سال در فیلمسازی مهم است. همه که کلینت ایستوود نمی شوند که در نود سالگی، توان و خلاقیت شان در اوج بماند. همه دوران افول دارند؛ حتی اسپیلبرگ و کوپولا. آنها پدرخوانده ها و ءی تی و هامون و گوزن هایشان را ساخته اند و ستایش ها را به موقعش از منتقدان گرفته اند. توقع چهارستاره گرفتن برای فیلمهای بد و متوسطشان را هم ندارند. حق هم ندارند فراموش کنند بخشی از اعتبارشان را مدیون تمجیدهای همین منتقدان هستند. ما منتقدان هم حق نداریم فیلم های خوبشان را فراموش کنیم و نباید کارنامه شان را نادیده بگیریم. البته گمان می کنم در هرشرایطی کف و سوت و تمسخر توی سالن نمایش کار منتقد نیست.
به زعم من بزرگترین دشمن فیلمسازان، منتقدانی هستند که از فیلم های بد آنها تعریف می کنند. دلم به حال آن فیلمسازی می سوزد که فریب ستایش های نابه جا را می خورد و البته به حال آن منتقدی که آدرس اشتباه می دهد. این یادداشت در شماره شش روزنامه آسمان پنجشنبه اول اسفند 92 به چاپ رسیده است.
جمعه 2 اسفند 1392 - 04:10:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها