محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826894777
رضا رسولی در گفت‌وگو با فارس صدای فرهنگ با پارازیت همراه است/ انجمن‌ها و تشکل‌ها سیاست‌زده نباشند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: رضا رسولی در گفت‌وگو با فارس
صدای فرهنگ با پارازیت همراه است/ انجمن‌ها و تشکل‌ها سیاست‌زده نباشند
عضو هیأت مدیره انجمن قلم ایران پیرامون موضوعات فرهنگی از جمله ممیزی، انجمن‌های صنفی و... صحبت کرد.
خبرگزاری فارس- گروه کتاب و ادبیات: رضا رسولی عضوهیئت مدیره انجمن قلم ایران است که البته در دوره‌ای دبیری قلم زرین را هم بر عهده داشت، غریبه با نشر نیست، با ادبیات سر و کار دارد و دغدغه‌مند این حوزه است، با وی گفت‌وگویی ترتیب دادیم تا پیرامون برخی مسایل فرهنگی، اعم از ممیزی، روند نشر، رویکرد دولت یازدهم در حوزه فرهنگ و... مباحثی را جویا شده و نظراتش را بشنویم، آنچه در ذیل این مطلب می‌خوانید مشروح گفت‌وگوی فارس با این فرد فرهنگی است. دولت جدید هم باید از ممیزی استقبال کند * در روزهای منتهی به تشکیل دولت یازدهم و بعد از آن تا روی کارآمدن معاون فرهنگی جدید شاهد مانور زیادی روز یجریان ممیزی از سوی جریان شبه‌روشنفکر بودیم، نظر شما درباره اعمال ممیزی چیست؟ بعید می‌دانم کسی با ممیزی مخالف باشد و فردی عنوان کند فرآورده‌ها و آثار فرهنگی که مهمترین و ماندگاترین آنها کتاب است نباید به لحاظ محتوایی کنترل شود و هر نویسنده‌ای هر ایده‌ای داشت بنویسد و هر ناشری آن را چاپ کند. فکر می‌کنم آنچه اختلاف نظر میان افراد عاقل و منطقی ایجاد می‌کند ایجاد روش و مدل ممیزی و کنترل و نظارت بر کتاب است. به همین دلیل احساس می‌کنم دولت جدید هم باید از ممیزی استقبال کند نه اینکه نسبت به آن گاردی داشته باشد و با یک نگاه مبالغه آمیز تصور کند ممیزی اساسا بد است و یا باید به حداقل برسد، برای توسعه فرهنگ کتابخوانی، توسعه صنعت چاپ و نشر کشور، توسعه مفهوم فرهنگ به معنای عام و خاص خود نیازمند آنیم مقابل افکار و اندیشه‌ها را نگیریم، اما افکار و اندیشه‌هایی را که منطبق با قوانین کشور، منطبق با فرهنگ، عرف، رسم و رسوم دینی ملی و آئینی ما باشند می‌توان نشر داد،ولی آنچه در جامعه تضاد اختلاف پراکندگی و کدورت ایجاد کند به نظر من ضرورتی برای چاپش نیست. باید زمان ممیزی را کوتاه کرد در دوره قبل تصور می‌کردند که برخی از ممیزی‌ها موجب ایجاد کدورت می‌شد یعنی برخی ممیزی‌ها و زمان آن این حربه را به دست مخالفان ممیزی داده بود که ممیزی بد است، باید زمان را کوتاه کرد و از طرفی تا حد امکان سعی کنیم همه ممیزی منطبق بر قانون و عقل باشد؛ به این معنا که هر گروهی و هر طیف عاقل و معقول و متعهد در جامعه اگر نحوه اعمال ممیزی را مشاهده کرد ناراحت نشده بلکه از آن استقبال هم بکند، اما نمی‌توانیم با اصل ممیزی مخالفت کنیم. * فکر می‌کنید ممیزی تنها در نظام جمهوری اسلامی ایران اعمال می‌شود؟ اینگونه نیست، به تناسب سفر به چند کشور و به تناسب مطالعاتی که در حوزه رفتار سازمانی مسئولان فرهنگی کشورهای مختلف اعم از آسیایی و اروپایی داشتم، مشاهده کردم که ممیزی در تمام کشورهای دنیا کم و بیش اعمال می‌شود و این کنترل وجود دارد، به یاد دارد خانم ابتکار که اول انقلاب جزء دانشجویان پیرو خط امام بود و به دلیل تسلط بر زبان انگلیسی سخنگوی دانشجویان بود، تعریف می‌کرد تلاش داشت تا کتاب خاطراتش را در امریکا منتشر کند، تلاش کرد با ناشران ارتباط گرفته و چاپ شود، اما اساسا اجازه داده نشد که کتاب خاطرات و بخشی از دیدگاه‌ها و نظرات ایشان در امریکا منتشر شود، در حال حاضر هم در هر کشوری آثاری که خلاف منافع ملی شان باشد اجازه انتشار داده نمی‌شود، عموما کشورها به تناسب اعتقادشان به حاکمیت ملی و به منافع ملی‌شان حساسیت زیاد دارند تا آثاری بر خلاف این عقاید منتشر نشود. اگر کتاب نازلی از چشم ممیز دور شود جامعه آن را پس خواهد زد * برخی معتقدند اعمال ممیزی و وجود اداره کتاب مانع و سد راه انتشار کتاب است و موجب دلسردی نویسنده می‌شود؟ اگر غیر منطقی و همراه با اعمال سلایق شخصی باشد بله، باعث دلسردی نویسنده خواهد شد، رونق چاپ را از بین می‌برد، اما اگر با یک نگاه تعاملی باشد به این معنا که کارشناس با سواد و فرهیخته اداره کتاب در حال کار است تا کمک کند سطح محتوایی کتاب ارتقا یابد و یا بخش‌های نازل یک اثر منتشر نشود در این صورت نویسنده باید به عنوان یار دوازدهم تیم خود به ممیز نگریسته و از آن استقبال کند، ناشر هم همین گونه است. جامعه فرهیخته‌ای داریم اگر ناشری چند کتاب نازل منتشر کند و حتی اتفاقی هم موردی از دست ممیزی رها شود ممکن است جامعه آنها کتاب را پس بزند و برنتابد. فضای فرهنگی کمی متعادل شده است * در این میان شما رویکرد دولت یازدهم را نسبت به ممیزی چطور می‌بینید؟ البته برخی از آن نگاه‌های اولیه می‌تواند برگرفته از فضای انتخاباتی باشد، بالاخره دولتی پس از دو دوره قبلی که یک دولت متفاوت سر کار بوده مسئولیت گرفته با سو گیری انتخاباتی به میدان آمده، بنابراین در حوزه فرهنگ ادبیات و هنر دیدگاه‌های خود را دارد، طبیعی است که در ماه‌های اول بخشی از سخنرانی‌ها یا اظهار نظرها منبعث از نگاه فضای انتخاباتی باشد، اما هرچه پیش می‌روند به تعبیر خود آقای رئیس جمهور فاصله بین آرمان و واقعیت را می‌بینند و متوجه می‌شوند که باید خودمان را با واقعیات معقول نزدیک‌تر کنیم، البته در اینکه چه چیزی آرمان است و چه چیزی واقعیت حرفهای بسیاری را می‌توان مطرح کرد، فکر می‌کنم فضا کمی معتدل‌تر شده، اما دولت همچنان اصرار دارد فضای ممیزی را از شکل قبلی فاصله دهد و به شکل جدیدتری که مدنظرش هست نزدیک کند. در یک مقطعی از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد که ممیزی را به ناشران واگذار کنیم یعنی ممیزی به پس از نشر موکول شود، اما باید به چند نکته توجه داشت، اول اینکه آیا ناشران بنیه و بضاعت کارشناسی تخصصی در حوزه نظارت بر چاپ و نشر کتاب‌ها را دارند، اگر دارند که کار را واگذار کنیم، اما اگر ندارند باید این بنیه تقویت شود، تا به لحاظ قانونی ناشران بتوانند پاسخگو باشند و اگر به ناشران و یا اتحادیه ناشران سپرده شد و بعد موضوعی پیش آمده که لازم به اقدام حقوقی یا اقدام مقام قضایی بود ناشران گله نکنند ما ناشر و فرهنگی هستیم اما چرا با ما برخورد قضایی صورت می‌گیرد، ابتدا باید این فضا در نظر گرفته شود که اگر به آنها کار محول شده مسئولیت هم متوجه آنها است. ایران تشکل صنفی و تخصصی قوی فرهنگی و هنری ندارد * گفته می‌شود رویکرد دولت یازدهم واسپاری امر به بخش خصوصی است. شما به عنوان یک فعال صنفی چه نظری دارید؟ واقعیت این است که در کشور ما تشکل‌های صنفی و تخصصی حوزه فرهنگ ادبیات و هنر خیلی قوی نیستند و نتوانسته‌اند نقش خود را کامل ایفا کنند، از این رو جایگاه خود را هنوز پیدا نکرده‌اند، اما انجمن‌ها تشکل‌ها و صنوف نتوانسته‌اند جایگاه خود را پیدا کنند. برخی از تشکل‌ها هم به یک باره سیاسی و سیاست زده شده‌اند و به جهت این رفتار سیاسی شان شهرت و جایگاهی پیدا کرده‌اند که ماندگار نیست، اما با توجه به نیازهای اجتماعی هرچه بیشتر تشکل‌های حرفهای حوزه ادبیات و هنر توسعه پیدا کنند حال فرهنگ و هنر خوب‌تر می‌شود، با این توضیح که تولی‌گری و نظارت به انجام وظایف دستگاه‌های قانونی نظیر وزارت فرهنگ و ارشاد هم باقی بماند و آنها بتوانند کار را انجام دهند ولی اینکه دولت بخواهد متولی و متصدی و ناظر و تولید کننده باشد جذابیتی ندارد و برای فرهنگ و هنر پیش‌برنده نیست. دسته بندی جشنواره‌ها/ جشنواره‌ها انصاف را رعایت کرده و آثار همه طیف‌ها را بررسی کنند * نظرتان پیرامون تغییر رویه احتمالی دولت در جوایز ادبی چیست؟ ما دو دسته جوایز اساسی داریم، یک دسته جوایز و همایش‌های ملی است که دستگاه حاکمیت جشنواره‌هایی را برگزار کرده و به آثار فاخر جایزه می‌دهد و صاحبان آثار را معرفی می‌کند، یک دسته هم جوایز صنفی و تخصصی است که بدنه صنفی حوزه هنر و ادبیات کشورها آن را برگزار می‌کنند، در کشور ما هم این مدل وجود دارد، جشنواره‌های چند گانه، جشنواره فجر که به عنوان ملی در عرصه ملی کارهایی را انجام می‌دهند از طرف دیگر به تناسب نیاز هنوز جشنواره‌های تخصصی که متخصصان حوزه‌های هنر و ادبیات ورود کنند، نداریم. اندک حرکت هایی انجام شده است مثل جشنواره قلم زرین که انجمن قلم ایران چند دوره است آن را برگزار می‌کند، اما هنوز جای خالی این موضوع احساس می‌شود، البته خود این هم یک پیش‌نیاز است که انجمن‌ها و تشکل‌ها سیاست زده نباشند و با رویکرد و تغییر دولت‌ها رنگ و بوی رفتاری شان عوض نشود، اینکه بدون نگاه دوستی و دشمنی به معنای شخصی به مسایل ورود پیدا کنند و اینکه ساختار یک جشنواره عادلانه و منصفانه را بدانند چرا که این مهم در حوزه داوری بیشتر نمود می‌یابد. برخی تنها جوایز را به افراد و آثار هم فکر و هم طیف خود می‌دهند اما این کار حرفهای نیست. الان هم در مجموع وضع تشکل ها و صنوف حرفهای در حوزه هنر و ادبیات مناسب نیست، نیاز به خلق صنوف و تشکل‌های جدید تر داریم تا بارها و رساتشان را از دوش دولت و دستگاه‌های اجرایی حوزه فرهنگ بردارند دوم تقویت تشکل ها و صنوفی که پیش از این وجود داشته و فعالیت می‌کردند. انجمن قلم باید افق جدیدی را فرا روی خود متصور باشد * انجمن قلم ایران در این میان چه جایگاهی دارد؟ انجمن قلم در حوزه فرهنگی و ادبی کشور پر سابقه بوده و فعالیت‌های خوب و قابل ستایش زیادی انجام داده که از جمله آنها برگزاری جشنواره قلم زرین ، چاپ و انتشار دوره آثار نوقلمان، چاپ و انتشار آثار پیشکسوتان و حضور فعال در عرصه‌های ادبی و فرهنگی کشور را می‌توان برشمرد. اما آنچه که تا الان انجام داده لازم بوده اما کافی نیست و نیاز به یک حرکت جدید و پویا در ساختار و رویکردها دارد، انجمن قلم ایران نیازمند توسعه ارتباطات انسانی و حضور اثرگذارتر در مجامع ادبی و فرهنگی است، انجمن قلم ایران نباید در خود بخزد و فعالیت‌هایش را به همان فعالیت‌های گذشته محدود کند بلکه باید افق جدیدی را فرا روی خود متصور باشد. صدای اقتصاد و سیاست بلند و صدای فرهنگ کوتاه است/ برای خروج فرهنگ از مظلومیت چه کنیم؟ * چرا اخبار انجمن قلم دیر و بعضا منتشر نمی‌شود؟ یکی از ایرادهای ما به انجمن قلم همین است که اخبار اقدامات و برنامه‌هایش را آنچنان که شایسته است منتشر نمی‌کند، اما جلسات هیات مدیره به صورت منظم برگزار می‌شود. جشنواره قلم زرین در حال برگزاری است. * صدای فرهنگ این روزها چگونه است؟ نکته‌ای که دغدغه ذهنی بنده است اینکه دوز، درصد و غلظت صداهای سیاسی و اقتصادی در کشور بسیار زیاد است، یعنی صدای جناح‌ها، دعواها و انتقادهای سیاسی موضع گیری‌ها و... صدایش گوش فلک را کر کرده است، دلایل متعدد و در واقع مشکلات معیشتی هم که وجود دارد، مثلا این روزها بحث سبد کالا هدفمندی و... این موارد لازم است اما بعد از آن چه؟! کل معیشت هم آماده و فراهم شد که باید هم اینطور باشد وقتی نیازهای اولیه تامین شود اما بعد از آن چه؟ آن تکامل انسانی هدف خلقت مسایل معنوی و اعتقادی آیا به کل باید فراموش شود؟ یا نگاه اسلامی و انسانی جامعه ما باید اتفاق بیفتد تعالی انسان تکامل بشر ارتقاء روح عبودیت این مسایل معنوی که جنسشان فیزیکی و حجمی و مادی نیست کجا باید اتفاق بیفتد؟ صدای فرهنگ هنر و اندیشه متاسفانه کم است یا شنیده نمی‌شود یا نیست و اگر هست با پارازیت همراه است باید فضایی برای آن ایجاد شود، این مسئله به دولتمردان و مسئولان ارشد نظام در حوزه های مختلف باز می‌گردد تا فضایی ایجاد کنند که صدای فرهنگ بیش از وضعیت فعلی شنیده شود، غلظت طرح موضوعاتی که به تعالی روح تربیت جامعه ، به مودب شدن جامعه، به اداب انسانی و الهی کمک می‌کند شنیده شود به موضوع پرداخته شود. بحث مظلومیت فرهنگی که رهبر فرزانه فرمودند باید مورد توجه باشد، چرا فرهنگ مظلوم است، چه کرده و باید چه کنیم تا فرهنگ از این مظلومیت خارج شود نگرانی من این است که در این صداهای سیاسی و اقتصادی ارزاق و سبدهای کالا، بحث فرهنگ همچنان بی صدا و خاموش باقی بماند یا کم صدا و خاموش. انتهای پیام/و
92/11/30 - 01:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها