واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
حسن انوشه در مراسم پایانی جایزه کتاب بلخ مردم ایران و افغانستان در زبان ، دین و آداب و سنن باهم یگانه اند تهران – ایرنا ، دکتر حسن انوشه در مراسم اختتامیه جایزه کتاب بلخ ضمن یادکرد از مرحوم دکتر ایرج افشار گفت: در دنیا هیچ دو ملتی را نمی توان پیدا کرد که به اندازه ی مردم ایران و افغانستان فرهنگشان یکدست باشد.
حسن انوشه پژوهشگر تاریخ و زبان و ادب فارسی در خصوص تاریخ روابط ایران و افغانستان بیان داشت: تاریخ ایران همان تاریخ افغانستان است . این دو ملت از گذشته های بسیار دور که در تاریکی های تاریخ گم می شود باهم بودند و در کنار هم زندگی کردند. اگر چه در تاریخ به دلایلی که کاملاً روشن است بنا شد که در دو واحد سیاسی جداگانه زندگی کنند اما در زمینه های دیگر مانند زبان ، دین و آداب و سنن یگانه باقی ماندند. در حوزه ی زبانی نیز روز به روز به هم نزدیک تر شدند. در واقع تاریخ افغانستان - بجز برخی قسمت های شرقی آن - همان تاریخ ایران است.
عضو هیأت امنای بنیاد فردوسی گفت: اگر ما شاعرانی مانند سنایی، هجویری یا عنصری را ایرانی می خوانیم به این دلیل است که آنها را در یک حوزه ی فرهنگی قرار می دهیم که ایران نام دارد و نمی توان آنها را افغانی یا تاجیک نامید چرا که افغان نام یک قبیله است و تاجیک به معنی تازی شده. به هر حال جمعیتی در حدود 120 میلیون نفر در ایران ، افغانستان و تاجیکستان به زبان فارسی صحبت می کنند و ما از طریق این زبان به گسترش فرهنگ جهانی کمک کرده ایم.
وی رفتن زبان فارسی توسط محمود غزنوی به شبه قاره را افسانه ای محض خواند و البته نمی توان نقش وی را در پشتیبانی از زبان فارسی نادیده گرفت.
این پژوهشگر در خصوص علت تدوین دانشنامه ی ادب فارسی به حوزه های سیاسی اظهار داشت: این مسأله صرفاً به آن سبب بوده که تجربه ی تدوین دانشنامه ها نشان داده که احتمال نیمه تمام ماندن آنها وجود دارد همان طورکه تدوین دایرة المعارف سه جلدی مصاحب 40 سال طول کشید و اگر همت جناب آقای علیرضا مختارپور نبود جلد سوم هم به اتمام نمی رسید و تا امروز هم چاپ نمی شد.
سرویراستار دانشنامه ی ادب فارسی گفت: در زمان تدوین دانشنامه ی ادب فارسی عده ای گفتند در صورتی با دانشنامه همکاری می کنیم که از نام افغانستان بگذرید و به جای آن از نام آریانا استفاده کنید. همانطور که نام مهمترین مجله ی ادبی و یا نام شرکت هواپیمایی شان هم آریاناست. حسن انوشه افزود : من در پاسخ به ایشان گفتم که اطلاق جزء به کل در همه جای دنیا مرسوم است همانطور که ما به عربها تازی می گوییم در حالیکه همه ی عرب ها از قبیله ی طی نیستند و یا همه ی ایرانی ها پارسی نیستند و مثلاً در مورد اروپا تنها یک قیبله ی ایشان فرانگی است و ما به همه شان می گوئیم فرنگی.
نویسنده ی کتاب ˈافغانستان در غربتˈ افزود: ما ایرانیان نخستین کوشش های خود برای بازیافتن هویّت ملی خود پس از دوره ی اسلام را از این نواحی آغاز کردیم. رئیس دانشنامه ی فارسی اظهار داشت: زبان فارسی اگرچه در افغانستان زاده نشد ولی دستکم در آنجا بالیده است. در دوره ی صدساله ای که جنبش روی آوری به زبان فارسی بالا گرفت تمدن درخشانی در این سرزمین شکوفا شد. که اگر چه جزو فرهنگ اسلامی محسوب می شود ولی خون ایرانی در رگ های آن جاریست. کتاب های ˈهدایه المتعلمینˈ و ˈالابنیه فی حقایق الادویهˈ که نخستین کتاب های فارسی در پزشکی و داروسازی هستند در این خطه نگاشته شدند.
وی افزود: نخستین شاهنامه ها در بلخ و هرات نوشته شدند و در زرنج و بادغیس نخستین شعرهای غنایی فارسی سروده شدند. در همین منطقه بود که نخستین دایرة المعارف ها نگاشته شدند. در همین دوره بود که اوج فرهنگ و تمدن ایرانی به شبه قاره هم سرایت کرد.
دکتر انوشه در پایان ضمن بیان اینکه جلد افغانستان دانشنامه ی ادب فارسی دوبار تجدید چاپ شده است ، از همه ی کسانی که چه در ایران و چه در خارج از ایران در تدوین این دانشنامه یاری رساندند تشکر کرد از جمله محمد جواد خاوری و حمزه داوری که در نروژ هستند و هم چنین از محمد اکبر عشیق که در حال حاضر در استرالیا بسر می برد.
*گروه اندیشه خبرگزاری ایرنا
.
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
29/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]