واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با سیدروحالله حجازی، کارگردان «زندگی مشترکآقای محمودی و بانو» قانون جشنواره فیلم فجر اشکال دارد سیدروحالله حجازی، کارگردان جوان سینمای ایران است که در هر فیلم سعی میکند ضمن حفظ استانداردهای یک اثر درست و جذاب از تجربهگرایی و آزمودن مسیرهای جدید در فیلمسازی و شیوههای روایتی مختلف غافل نباشد.
سه گانه موفق و متفاوت تلویزیونی او به نام های «سپیده»، «ستاره» و «سایه» حاصل همین نگاه تجربه گراست؛ آثاری که با تعامل تعمق ورز و اندیشه گرایانه نویسنده، کارگردان و بازیگران و سایر عوامل فنی بنا را بر فاصله گرفتن از کلیشه های مرسوم گذاشته بودند. حجازی در سینما نیز به دنبال قالب ها و شیوه های متفاوتی است و تلاش دارد حرف زمانه را با نزدیک تر شدن به آدم های جامعه و تمرکز روی آنها بیان کند. نگاهی که در دو فیلم اخیر او یعنی«زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» به دستاوردهای خوبی منجر شده است. جدیدترین ساخته اش یعنی زندگی مشترک آقای محمودی و بانو به دلیل سوءبرداشت ها یک سالی امکان نمایش پیدا نکرد و در جشنواره امسال هم باوجود تائید هیات انتخاب و فقط به دلیل قانون حضور در جشنواره خارجی راهی به بخش مسابقه فیلم های سینمای ایران نیافت. اما هیات انتخاب بخش مسابقه بین الملل، فیلم را برای رقابت در این بخش گزینش کرد، مساله ای که تا اندازه ای موجب دلخوری کارگردان شد و او بیشتر دوست داشت جای این حضورها عوض می شد. با روح الله حجازی که فیلمش افتتاح کننده جشنواره امسال بود، گپ کوتاهی زده ایم. حضور در جشنواره ای که این همه فیلمساز پیشکسوت و معتبر در آن شرکت دارند چه حسی به شما به عنوان یک فیلمساز جوان می دهد؟ خیلی خوب است و همین اسم ها و عنوان های بزرگ کافی است که جشنواره فیلم فجر امسال رونق پیدا کند. ما با نام و آثار هرکدام از فیلمسازان شاخص این دوره خاطرات فراوانی داریم و به خاطر همین مساله همه منتظرند آثار جدید این کارگردان ها را ببینند. بخصوص این که چند سالی می شود از برخی از آنها فیلمی ندیده ایم و دوست داریم بدانیم آنها با چه اثری به سینما برخواهند گشت. با این نشانه ها انتظار می رود در این دوره شاهد جشنواره ای خوب و متفاوت باشیم. فکر می کنید این حضور پرچهره به خروجی مناسبی در اکران سال آینده منجر خواهد شد؟ امیدوارم این طور باشد، البته همه چیز به کیفیت آثار بستگی دارد. به هرحال تماشاگران همیشه ثابت کرده اند غیر از این که فیلم های کارگردان های بزرگ را دنبال می کنند، بیشتر از آن به کیفیت اثر آنها بها می دهند و دقت می کنند. به نظرم مهم این است که مخاطبان بیش از نام ها به خود اثر نگاه کنند و آن را معیار قضاوت و نظر نهایی قرار دهند. ان شاءالله آثار جشنواره امسال هم فیلم های قابل تامل و با کیفیتی باشد و آن آشتی موردنظر مردم با سینما هم اتفاق بیفتد. از اظهارنظرها و حال و احوالتان برمی آید دوست داشتید به جای حضور در بخش مسابقه بین الملل در بخش سودای سیمرغ شرکت می کردید. چه شد به مسابقه راه نیافتید؟ دلیلش قانون جشنواره فیلم فجر است که به نظرم اشکال دارد و باید اصلاح شود. الان شرایط طوری است که فیلم هایی که پیش از جشنواره فیلم فجر در جشنواره دیگری حضور پیدا می کنند نمی توانند در بخش مسابقه شرکت کنند. در حالی که اتفاقا این مساله باید در بخش مسابقه بین الملل لحاظ شود، نه برای مسابقه سینمای ایران. همه جشنواره های دنیا به بخش بین الملل خود اهمیت بیشتری می دهند و چنین قوانینی را برای آن بخش وضع و اجرا می کنند. بااین که دوست داشتم در بخش مسابقه سینمای ایران حضور پیدا می کردم، اما از شرایط فعلی هم ناراضی نیستم. یعنی این که اعضای هیات انتخاب، فیلم من و فیلم آقای کیانوش عیاری (خانه پدری) را دیده و برای حضور در بخش مسابقه پسندیده، ولی تنها به دلیل قانون نتوانسته اند نام این آثار را در بخش اصلی قرار دهند. برای همین فقط این دو فیلم را در بخش خارج از مسابقه برای تماشاگران به نمایش می گذارند، موردی که به این شکل پیشتر در جشنواره فیلم فجر سابقه نداشته است. زندگی مشترک آقای محمودی و بانو چه فضایی دارد؟ این کار اثری در ادامه فیلم قبلی ام زندگی خصوصی آقا و خانم میم است، اما به لحاظ داستان، بازی ها و موارد فنی فضای متفاوت تری نسبت به آن دارد. در بخش بین الملل امیدوار به کسب جایزه هستید؟ جایزه گرفتن و تشویق شدن که همیشه خوب و لذتبخش است، ولی از سلیقه داوران این بخش که بیشتر آنها هم خارجی هستند خبر ندارم. فقط می دانم فیلمم اثری با موضوع جهانی است و زندگی زناشویی و روابط آدم ها مختص و محدود به کشور خاصی نیست و از این جنبه همه می توانند با آن ارتباط برقرار کنند. علی رستگار / گروه فرهنگ و هنر
جمعه 18 بهمن 1392 2:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]