تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862513228
پیمان معادی: در این تئاتر نمی‌ماندم اگر ...
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۵:۰۴
پیمان معادی که به همراه دخترش در نمایش «در انتظار گودو» به صحنه خواهد رفت با بیان اینکه برای بازی در این نمایش چندین پروژه را رد کرده است، گفت: به همه گفتم تا شش ماه هیچ پروژه‌ای برایم نفرستید حتی اگر بهترین پروژه‌های فرنگی هم بیاید فقط حسرتش برایم می‌ماند. به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این بازیگر سینما،تئاتر ایران، نمایش «در انتظار گودو» را بسیار جذاب توصیف کرد و افزود: روز اول که به این پروژه آمدم مطمئن نبودم می‌مانم چون همیشه اگر حس کنم جایی که در آن قرار گرفته‌ام، جای من نیست، بند نمی‌شوم. اما خوشحالم که این نمایش هم در کنار تمام کارهای سینمایی‌ام برای بسیار دوست داشتنی است. بازیگر فیلم‌های«درباره الی» و «جدایی نادر از سیمین» ادامه داد: آنچه مرا سر این کار نگه داشت، احترام متقابل و عشق بچه‌های قدیمی تئاتر بود و اگر این احترام نبود در این تئاتر نمی‌ماندم چون بسیار سخت و نفس‌گیر بود و باید تمام برنامه‌های زندگیمان را کنار می‌گذاشتیم. او اضافه کرد: با حضور در این نمایش این دغدغه را داشتم که چیزهایی یاد بگیریم و خیلی بیشتر یاد گرفتم.با هنرمندانی همکاری دارم که بدون پزهای لوس روشنفکری با سختی عشق می‌ورزند و خوشحالم که امروز عاشق «در انتظار گودو» هستم و شاید بتوانم بگویم این نمایش مانند همه آثار سینمایی‌ام، یکی از بهترین کارهای من است و به همه توصیه می‌کنم دیدنش را از دست ندهند. بازیگر نمایش «خشکسالی و دروغ» با تقدیر از همراهی گروه اجرایی نمایش «در انتظار گودو» ادامه داد: گروه بسیار خوبی داریم و من هم آدم تمرین هستم همچنانکه در سینما هم خیلی تمرین می‌کنم از سوی دیگر کارهای همایون غنی‌زاده را دوست داشتم و از پیشنهاد همکار‌ی‌اش خوشحال شدم. معادی اضافه کرد: در این نمایش، برای من شیوه جدیدی از بازیگری تجربه شد که سال‌ها به دنبالش بودم و در فضاهایی که کار می‌کردم امکان تجربه آن نبود. اما این شیوه تمرین باعث شد مدل دیگری از بازیگری را تجربه کنم که خیلی دوستش دارم و برایم خیلی تازه است و مطمئنم در آینده هم در سینما خیلی به کارم می‌آید. همایون غنی‌زاده کارگردان تئاتر نیز در آستانه‌ی اجرای نمایش تازه‌اش «در انتظار گودو» گفت: در جامعه ما محصول تئاتر به اندازه یک رب گوجه فرنگی هم تبلیغ نمی‌شود! این کارگردان تئاتر که 16 بهمن ماه در نشست نمایش‌اش سخن می‌گفت، با انتقاد از وضعیت تبلیغات و تهیه‌کنندگی در سیستم فعلی تئاتر اضافه کرد: تئاتر ما هرگز به مردم معرفی نمی‌شود و این چنین است که مهجور مانده است در حالی که سالن‌های فعلی تئاتر نباید کفاف جمعیت 12 میلیونی تهران را بدهند. او اظهار تاسف کرد: در حال حاضر از پر شدن یک سالن 100 نفره خوشحال می‌شویم در حالی که در شهر تهران با 12 میلیون جمعیت باید چندین سالن 500 و 1000 نفره داشته باشیم و هنرمندان تئاتر هم باید سطح کیفی کارشان را به حدی برسانند که بتوانند این سالن‌ها را پر کنند. این کارگردان تئاتر که روز 16 بهمن ماه در نشست نمایش «در انتظار گودو» در مجموعه تئاتر شهر صحبت می‌کرد، افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همان اندازه که نگران سالن سینما است، باید نگران سالن تئاتر هم باشد. ما می‌توانیم سرمایه‌گذاران را برای حمایت از تئاتر ترغیب کنیم بدون اینکه سر سوزنی از وجاهت هنری تئاتر کم شود. مخاطب هم می‌تواند از تئاتر مانند موسیقی و هنرهای تجسمی حمایت کند اما ما ظرفیت این حمایت را نمی‌دهیم. غنی‌زاده که حدود شش ماه است، نمایش‌اش را تمرین می‌کند، تاکید کرد: همه ما تلاش کرده‌ایم ارج و احترامی را که از تئاتر گرفته‌اند، به آن برگردانیم ادعا نداریم تئاتر ما بی‌نقص است ولی سعی کردیم تا می‌توانیم نقص نداشته باشد. قطعا این خطر همه ما را تهدید می‌کند که شیفته کار خود باشیم. اما ما هنوز نگران واکنش تماشاگرمان هستیم و می‌ترسیم لذتی را که می‌خواهیم، نبرد. کارگردان نمایش‌های «کالیگولا» و «آگاممنون» خاطرنشان کرد: همه ما تلاش می‌کنیم شان تئاتر بالا برود در آن صورت شش ماه تمرین، حضور اسپانسر، پر شدن سالن و لغو قراردادهای هنگفت توسط بازیگران دیگر اتفاقات غریبی نیست اما امروزه این مسائل در تئاتر ما کمرنگ شده چون شان تئاتر ما پایین آمده است. او با اظهار تاسف از شرایط فعلی تئاتر ایران گفت: گاهی برایم پیش می‌آید از تئاتر خسته شوم و احساس کنم آن را دوست ندارم. حس می‌کنم این تئاتری که می‌بینم همان چیزی نیست که مرا عاشق خود کرده است به همین دلیل همه ما به دنبال حلقه‌ای هستیم که در تئاتر گم شده است. این کارگردان تئاتر که چند سال پیش هم نمایش «در انتظار گودو» را در تالار «خانه خورشید» تئاتر شهر اجرا کرده بود، درباره اجرای دوباره این متن توضیح داد: از نظر بسیاری از افراد این نمایشنامه بهترین نمایشنامه قرن است و همین نمایشنامه انگیزه‌ای برای من شد تا کارگردان تئاتر شوم. یکی از آرزوهای بزرگم اجرای بزرگی از این نمایشنامه در یک سالن بزرگ و با تمرین طولانی مدت بود و حالا فکر می‌کنم دارم به آرزویم می‌رسم. کارگردان نمایش «آنتیگونه» ادامه داد: بعد از آشنا شدن با نمایشنامه «در انتظار گودو» تصمیم گرفتم در رشته تئاتر تحصیل کنم. اولین کارم در تئاتر اجرای همین نمایش بود بدون اینکه هیچ تجربه دیگری در تئاتر داشته باشم. چهار بازیگر جوان پیدا کردم و برای گرفتن سالن تمرین ناچار شدم دانشگاه بروم تا از پلاتوی تمرین دانشگاه استفاده کنم.آن زمان که هیجده نوزده ساله بودم، یک سال پیگیر بودم تا نمایشم را در تالار اصلی تئاتر شهر اجرا کنم و همه به ما می‌خندیدند. او یادآور شد: حسین پاکدل مدیر وقت تئاتر شهر خیلی ما را تحمل کرد. در تئاتر شهر دو مدیر عوض شد و ما همچنان پیگیر «در انتظار گودو» بودیم تا اینکه توانستیم نمایش‌مان را در تالار «خانه خورشید» اجرا کنیم اما آن اجرا، دلخواهم نبود و تصمیم گرفتم بعدها دوباره همین نمایشنامه را اجرا کنم با این حال کمی از صرافت آن افتاده بودم تا اینکه آقای حمید سمندریان دوباره شوق اجرای این نمایش را در من زنده کرد. اتفاقاتی افتاد و در نهایت اجرای این نمایش برایم قطعی شد. ممکن است 10 سال دیگر هم دوباره همین نمایشنامه را اجرا کنم. غنی‌زاده با اشاره به داستان نمایشنامه «در انتظار گودو» که نوشته ساموئل بکت است، افزود:این متن، انسان این قرن را به خوبی تحلیل می‌کند و کنکاش بسیار خوبی از روابط بشری است که با شرایط امروز ما بسیار سازگار است. این کارگردان تئاتر در پاسخ به پرسشی درباره طراحی این نمایشنامه توضیح داد: وقتی از فرم صحبت می‌کنیم، برخی طراحی‌ها اجتناب ناپذیر است چون با مفهوم متن ارتباط مستقیم دارد. ما در اجرای‌مان خطوط نانوشته را می‌خوانیم اما در خطوط نوشته شده‌ی بکت و چیزی که ثبت شده، نمی‌توانیم دخل و تصرفی کنیم. حتی اگر در نمایش‌های دیگرم در متن دخل و تصرفی کرده باشم، جرات ندارم در نمایشنامه «در انتظار گودو» چنین کاری را انجام دهم. چون متن بسیار عجیب و ظریفی است و هرگونه دخل و تصرف، ممکن است تمام اجرا را بی صدا ویران کند. غنی زاده با تقدیر از گروه بازیگران این نمایش که چندین ماه تمرین فشرده را پشت سر گذاشته‌اند، اضافه کرد: معضل تنبلی یکی از معضلات بزرگ جامعه ما است و این غول تنبلی در تئاتر ما ابعادش بزرگتر از حوزه‌های دیگر است و گویی غول تنبلی تئاتر ما را بغل کرده است که دلایل زیادی برای توجیه این تنبلی مطرح می‌شود. اما من با بازیگرانی کار کردم که این غول را شکست دادند و گاه، وسواس پیگیری‌شان بیشتر از من بود. او که بعد از اجرای نمایش «ددالوس و ایکاروس» به مدت شش سال از تئاتر شهر دور بوده است، توضیح داد: این دوری دلایل مختلفی داشت؛ گاهی آنها تمایل نداشتند و گاهی ما تمایل نداشتیم. علاوه بر این در اختیار گرفتن سالن مناسب برای طرح‌ها و ایده‌ها برای هیچ کارگردانی کار آسانی نیست. غنی‌زاده که همزمان با این نمایش، نمایش «ملکه زیبای لی‌نین» را در تالار اصلی اجرا می‌کند، درباره اجرای همزمان دو پروژه سنگین یادآور شد: اندیشه نویسنده‌های هر دو متن به یکدیگر نزدیک بود. از سوی دیگر پیش تولید هر دو کار را خیلی زود شروع کردم و برای هر دو زمان کافی گذاشته‌ام. بنابراین بابت کیفیت هیچ کدام از آنها ذره‌ای عذاب وجدان ندارم چون هیچ چیزی کم نگذاشتم. فقط به خودم فشار آوردم اما تجربه بسیار جذابی بود. او که در این نمایش از حضور سه بازیگر کودک در کنار بازیگران بزرگسال استفاده می‌کند، در این زمینه توضیح داد: هر سه کودک نقش پسر بچه‌ی نمایشنامه را بازی می‌کند و همه کارکترهای نمایش، همچنان که در متن آمده مذکر هستند. به گزارش ایسنا، در این نشست رضا بهبودی بازیگر نقش «استراگون» با ابراز خرسندی از بازی در این نمایش گفت: هر متنی برای یک بازیگر یک ناشناخته است و هر بازیگری هنگام حضور روی صحنه از تجربیاتش کمک می‌گیرد اما حتی اگر هزاران کمک از هر طرف برسد، در نهایت به جای ناشناخته‌ای می‌رسیم که هیچ یک از کمک‌ها به درد نمی‌خورند و بازیگر روی صحنه تنها است و باید کارش را به انجام برساند. او که 10 سال پیش هم در این نمایش به کارگردانی علی اکبر علیزاد بازی کرده بود، یادآور شد: وقتی قرار شد برای دومین‌بار در این نمایش بازی کنم، انگار متن را نخوانده بودم و واقعا برایم ناشناخته بود. همچنین رامین سیاردشتی بازیگری که دومین تجربه خود را با همایون غنی‌زاده به انجام می‌رساند، «در انتظار گودو» را یکی از آثار گردن‌کلفت قرن بیستم توصیف کرد و گفت: نقش «لاکی» که من بازی می‌کنم، یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی است که نوشته شده است چون همیشه بازیگری بدون کلام از دیالوگ گفتن سخت‌تر است. او یادآور شد: پیش از این در نمایش «کالیگولا» که جزو بهترین تجربیات تئاتری‌ام است، بازی کرده بودم و خیلی خوشحالم این شانس نصیبم شد که توانستم در نمایش «در انتظار گودو» هم حضور پیدا کنم. علی سرابی دیگر بازیگر تئاتر نیز با ابراز خرسندی از بازی‌اش در این نمایش گفت: خیلی دیر به این گروه پیوستم چند ماه پیش دستیار همایون برای نمایش «ملکه زیبای لی نین» تماس گرفت اما چون پروژه تلویزیونی داشتم پیشنهادش را رد کردم. تا اینکه پروژه‌ی تلویزیونی‌ام منتفی شد و دوباره با من تماس گرفتند که قرار شد در نمایش «در انتظار گودو» بازی کنم. او ادامه داد: همیشه دوست داشتم با همایون همکاری کنم ضمن اینکه در این نمایش بازیگران بسیار خوبی حضور دارند. سرابی اضافه کرد: خوشحالم بعد از مدت‌ها به تئاتر شهر برگشته‌ام جایی که کارم را از آن آغاز کردم و خوشحالم پس از مدت‌ها نمایشی در تالار اصلی تئاتر شهر اجرا می‌شود که می‌توان گفت نامش تئاتر است، تئاتری که مخاطب عام و خاص را جذب می‌کند. نورالدین حیدری‌ماهر تهیه کننده این نمایش نیز توضیحی درباره همکاری با این گروه داد و گفت: اجرای همزمان دو پروژه بسیار مشکل بود به ویژه اینکه همایون غنی‌زاده از توقعاتش پایین نمی‌آید. اما من این پیشنهاد را پذیرفتم که کار بسیار سختی بود و فکر می‌کنم پنج سال پیر شدم. به گزارش ایسنا، این نشست با اجرای علیرضا سعیدی برگزار شد. در این نشست باران معادی دختر پیمان معادی که یک ز ای بازیگران کودک نمایش« درانتظار گودو» است، حضور داشت و برای مدتی در جایگاه عوامل اجرایی در کنار پدرش نشست اما صحبت نکرد. گفتنی است نمایش «در انتظار گودو» از روز جمعه 18 بهمن ماه هر شب راس ساعت 20 و 30 دقیقه در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می‌رود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها