واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: موارد كاربردي در "بورس" تهران
سرمايهگذاري در بازار سهام نيازمند يك استراتژي مناسب بر اساس ميزان سرمايه، دوره سرمايهگذاري، بازده انتظاري و ريسكپذيري سرمايهگذار است.
به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، اولين گام دراجراي استراتژي مذكور، شناسائي سهام شركتها با استفاده از روشهاي حرفهاي تجزيه و تحليل مالي و اقتصادي است. با وجود پيچيدگي اين روشها، معيارهاي معيني براي بررسي اوليه سهام شركتها وجود دارد كه در ادامه به برخي از آنها اشاره ميگردد.
چشمانداز صنعت
اولين گام سرمايهگذاري در بورس اوراق بهادار، انتخاب صنعتي است كه با توجه به تحولات كلان اقتصاد داخلي و بينالمللي داراي بيشترين پتانسيل رشد است. ميزان رقابت و يا انحصاري بودن، سهولت ورود رقباي جديد، دسترسي به مواد اوليه و بازار محصول از جمله مواردي هستند كه سودآوري شركتها در هر صنعت را، تحت تأثير قرار ميدهند. در انتخاب صنعت بايد به نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهديدهاي آن صنعت توجه داشت.
وضعيت نقدينگي
مبلغ سود خالص در صورت سود و زيان الزاماً بيانگر همان ميزان نقدينگي در شركت نيست. وضعيت نقدينگي شركت در "صورت جريان وجوه نقد" منعكس ميشود. اين صورت مالي منابع و مصارف وجوه نقد ناشي از فعاليتهاي عملياتي، سرمايهگذاري و تأمين مالي شركت را نشان ميدهد كه تغييرات وجوه نقد ناشي از فعاليتهاي عملياتي از اهميت ويژهاي برخوردار است. مقايسه مانده وجوه نقد در پايان دوره با سود خالص اعلامي در همان دوره توانايي شركت در پرداخت سود تقسيمي پيشنهادي را مشخص ميكند.
نسبت قيمت به سود برآوردي هر سهم (P/E)
اين نسبت در سادهترين روش قيمتگذاري سهام شركتها در بازار به كار ميرود. حاصلضرب سود برآوردي در اين نسبت، قيمت تقريبي هر سهم در بازار را نشان ميدهد. بالا بودن اين نسبت بيانگر خوشبيني بازار به آينده شركت بوده و تا زماني كه عموم سرمايهگذاران به قابليت سودآوري شركت اطمينان داشته باشند اين نسبت بالا خواهد ماند. هرگاه شركت انتظارات آتي را محقق و سود خود را تثبيت كند، نسبت P/E آن تعديل ميشود. البته بايد توجه داشت كه بالا يا پايين بودن اين نسبت به تنهايي نميتواند معيار تصميمگيري قرار گيرد و بايد با متوسط صنعت و ساير شركتهاي مشابه مقايسه شود.
نقدشوندگي سهم
نقدشوندگي به سهولت خريد و فروش سهم در كمترين زمان، بدون تغيير قابل ملاحظه در قيمت آن اشاره دارد. افزايش قدرت نقدشوندگي، كاهش ريسك سهم را به همراه دارد. تعداد روزهاي فعال نماد معاملاتي، تعداد خريداران و حجم معاملات روزانه، درجه نقدشوندگي سهم را نشان ميدهد.
تركيب سهامداران
هسته اصلي تصميمگيري در شركت، اعضاي هيئت مديره هستند كه توسط سهامداران تعيين ميشوند. هرچه درصد بيشتري از سهام شركت در اختيار يك گروه خاص باشد، بر انتخابات هيئت مديره و يكپارچگي آن تأثير بيشتري دارد، به طوريكه ميتوان تصميمات شركت را تابعي از سياستهاي آن گروه دانست. گاهي دو گروه از سهامداران به دليل نفوذ يكسان در هيئت مديره، براي كسب يك كرسي بيشتر با جمعآوري سهام در بازار با يكديگر به رقابت پرداخته و باعث افزايش قيمت ميشوند. همچنين در برخي مواقع سهامداران عمده به عنوان حامي سهم عمل كرده و روند قيمتي آن را در شرايط نامطلوب كنترل و سهامداران خرد را از زيانهاي سرمايهاي حفظ ميكنند.
اطلاع رساني
اتخاذ تصميم صحيح مستلزم در اختيار داشتن اطلاعات دقيق و به موقع است. سرمايهگذاران بايد سهم شركتي را انتخاب كنند كه از شفافيت اطلاعاتي برخوردار بوده و از نظر اطلاع رساني داراي عملكرد مناسبي باشد. عدم اطلاعرساني مناسب و بهموقع باعث قوت گرفتن شايعات و نوسانات شديد قيمتي ميشود.
سودآوري
سودآوري در هر دوره مالي در "صورت سود و زيان" شركت و با رقم سود خالص نمايش داده ميشود كه شامل دو بخش سود عملياتي و غيرعملياتي است. بخش عملياتي شامل، درآمدها و هزينههايي است كه مستقيماً با عمليات شركت در ارتباط هستند. سود خالص بيشتر يعني جذابيت بالاتر، اما بهتر است به هماهنگي رشد سود خالص با سود عملياتي، روند سودآوري در سالهاي قبل و امكان تداوم آن در سالهاي آتي نيز توجه شود. شركتها موظفند براي سال مالي آتي "صورت سود و زيان" برآوردي خود را ارائه كنند. معمولا در اين گزارش، برآورد سود هر سهم(EPS) و سياست تقسيم سود پيشنهادي نيز اعلام ميشود. با بررسي ميزان انحراف سود واقعي از مقادير برآوردي در گذشته، ميتوان نسبت به پيشبينيهاي شركت اطمينان حاصل كرد.
ميزان بدهيها
داراييهاي هر شركت از محل بدهيها يا حقوق صاحبان سهام تأمين مي شود. سهم بالاي بدهيها در كسب داراييها، ريسك بالاي شركت را نشان مي دهد كه با كوتاهتر شدن دوره سررسيد بدهيها ريسك شركت بيشتر ميشود. توصيه ميشود براي اطمينان از توانايي پرداخت تعهدات كوتاه مدت , داراييهايي كه در عمليات جاري شركت استفاده شده و در كمتر از يك سال قابل تبديل به نقد هستند (داراييهاي جاري) مورد بررسي قرار گيرند.
درصد سهام شناور آزاد
بخشي از سهام شركت است كه در اختيار سهامداران غير راهبردي قرار داشته و احتمال عرضه آن در بازار زياد است. اين دسته از سهامداران قصد نگهداري سهام جهت مشاركت در مديريت شركت را ندارند. هرچه درصد سهام شناور بيشتر باشد، حجم و سرعت گردش معاملات و در نتيجه قدرت نقدشوندگي سهم افزايش خواهد يافت.
سياست تقسيم سود
معمولا شركتها با سود تقسيمي بالاتر جذابيت بيشتري براي سرمايهگذاران دارند. طبق قانون تجارت سود قابل تقسيم عبارتست از: سود خالص سال مالي شركت منهاي زيان انباشته، اندوخته قانوني و اندوختههاي اختياري بعلاوه سود قابل تقسيم سالهاي قبل كه تقسيم نشده است. بنابراين ممكن است شركت حتي با وجود سود خالص نتواند سودي را در مجمع تقسيم كند.
علاوه بر مبلغ پرداخت سود، زمان پرداخت نيز اهميت دارد. طبق قانون تجارت شركتها بايد سود تقسيمي مصوب را ظرف هشت ماه پس از برگزاري مجمع عمومي پرداخت كنند. برخي شركتها براي حفظ نقدينگي در داخل شركت، پرداخت سود را تا زماني كه امكان پذير است به تعويق مياندازند. با بررسي سابقه شركت، مي توان به شناختي در رابطه با زمان پرداخت سود توسط آن شركت دست يافت.
قوانين و مقررات
هر چه ميزان تأثيرپذيري صنايع و شركتهاي مختلف از تغييرات در قوانين و مقررات بيشتر باشد، اطمينان نسبت به سود برآوردي شركت كاهش مييابد. تغيير در سياستهاي تعرفهاي و نرخهاي مالياتي، قيمتگذاري محصولات و تخصيص يارانه از جمله موارد تأثيرگذار بر عملكرد شركتها است كه در اكثر مواقع سرمايهگذاران قادر به پيشبيني اين تغييرات نيستند.
انتهاي پيام/
منبع: آي تي تحليل
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]