محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832430334
فارس گزارش مي‌دهدپيمان امنيتي كابل-واشنگتن؛ تدبير آمريكا براي حضور دائم در افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش مي‌دهدپيمان امنيتي كابل-واشنگتن؛ تدبير آمريكا براي حضور دائم در افغانستان
از آنجائيكه نظاميان آمريكايي تا پايان سال 2014 بايد خاك افغانستان را ترك كنند، واشنگتن قصد دارد با استفاده از پيمان امنيتي كابل-واشنگتن، براي ماندن در خاك اين كشور تلاش كند و براي نيل به اين هدف از هيچ ترفندي نيز روي گردان نيست.
به گزارش خبرگزاري فارس، سال 2011 بود كه روند خروج نيروهاي آمريكايي از افغانستان كليد خورد و قرار شد، پايان سال 2014، سربازان آمريكايي به طور كامل خاك اين كشور را پس از 13 سال اشغالگري ترك كنند. اما ظاهرا دولتمردان آمريكايي روياي ديگري را در سر دارند و آن ماندن هميشگي در افغانستان است كه البته خواست دور از ذهني براي آنها نيست. آمريكايي‌ها 12 سال پيش براي تامين منافع ملي خود و به بهانه مبارزه با طالبان، نيروهاي نظامي خود را روانه افغانستان كردند و نمي‌توان انتظار داشت كه بعد از صرف هزينه‌هاي هنگفت و انتقادات بسياري كه به جان خريدند، چشم از افغانستان بپوشند و به آساني از اين كشور استراتژيك دست بكشند. تدبير آنها براي نيل به اين هدف نيز امضا پيمان امنيتي با افغانستان بود تا به اين ترتيب بتوانند به حضور نظامي خود و نيز ايجاد پايگاه‌هاي نظامي آمريكا مشروعيت ببخشند.
البته آمريكايي‌ها براي هموار ساختن مسير خود، به ترفند ايجاد ناامني در افغانستان روي آوردند تا با حضور مجدد طالبان، افزايش ناامني، كاهش كمك‌هاي خارجي و تجسم اوضاع دهه 90 در اذهان مردم افغانستان، ذهنيت آنها را نسبت به حضور آمريكا آماده سازند. با اين وجود، دولتمردان آمريكايي ناگهان به در بسته خوردند چراكه به امضا رساندن پيمان امنيتي، به آن سادگي كه مي‌پنداشتند، نبود.
شروط كرزي براي امضاد پيمان امنيتي
مهمترين سد راه امضا اين توافقنامه امنيتي، 2 شرط حامد كرزي، رئيس جمهور افغانستان بود. شرط اول آغاز رسمي روند صلح با حمايت عملي آمريكاست، به گونهاي كه با گذشت زمان بتوان نسبت به آن مطمئن شد و شرط دوم، توقف كامل عملياتهاي هوايي و زميني آمريكا در مناطق مسكوني در افغانستان است.
در ابتدا آمريكا با خوشبيني فكر مي‌كرد كه موضوع امضاي پيمان امنيتي با افغانستان با چند روز مذاكره حل خواهد شد، به همين سبب، «سوزان رايس» مشاور امنيت ملي باراك اوباما براي مذاكرات بيشتر به كابل آمد اما حامد كرزي در ديدار با وي همچنان بر عملي شدن شروطش تاكيد كرد.
ديدار رايس و حامد كرزي به حدي براي آمريكا نااميد كننده بود كه مشاور امنيت ملي اوباما پس از اين ديدار گفت: «پس از ديدار با حامد كرزي نااميد شدم.» اين در حالي است كه با جديتر شدن تنشها بين افغانستان و آمريكا، واشنگتن باز هم اميدوار بود تا بتواند از راه مذاكره، پيمان امنيتي با افغانستان را به امضا برساند، به همين منظور «جيمز دابينز» نماينده ويژه آمريكا براي افغانستان و پاكستان، دومين فرستاده آمريكا به كابل آمد. اما ديدار دابينز با كرزي هم نتيجهاي نداشت و دولت افغانستان بر عملي شدن شروطش تاكيد كرد و آمريكا بار ديگر از مذاكره براي امضاي پيمان امنيتي نااميد شد؛ اين نااميدي به حدي بود كه «چاك هيگل» وزير دفاع آمريكا در سفرش به افغانستان از ديدار با حامد كرزي صرفنظر كرد و آن را بي فايده دانست.
راهكارهاي آمريكا براي متقاعد كردن كابل به امضا پيمان امنيتي
البته دولت آمريكا باوجود تاكيد بر مذاكرات براي امضاي پيمان امنيتي با افغانستان، راه هشدار و تهديد را نيز آزمود و اعلام كرد، اگر پيمان امنيتي تا پايان سال 2013 ميلادي امضا نشود، اين كشور تمام نظاميانش را از افغانستان خارج ميكند. تهديدها در حالي مطرح شد كه همزمان دابينز در اظهاراتي گفت، آمريكا به آساني از افغانستان دست نخواهد كشيد.
راهكار ديگري كه به ذهن آمريكايي‌ها رسيد تهديد كابل به قطع كمك‌هايش بود. از اين رو بود كه سخنگوي سفارت آمريكا در كابل در واكنش به شروط كرزي هشدار داد: اگر اين پيمان امنيتي امضا نشود، آمريكا نميتواند ماموريت آموزش و كمك به نيروهاي امنيتي افغان را پس از سال 2014 انجام دهد.
تاثيرگذاري هند بر حامد كرزي از آخرين طرح‌هاي آمريكا براي امضاي اين پيمان بود كه با اعلام بي‌طرفي دولت هند اين طرح آمريكا نيز نقش بر آب شد.
با اين حال، آمريكايي‌ها دست بردار نيستند. به اعتقاد كارشناسان، يكي از گزينه‌هاي كه آمريكا براي امضاي اين پيمان در نظر گرفته است، تغيير در مهره و يا فردي است كه بايد اين پيمان را امضا كند. مقامات آمريكايي در آخرين اظهارات خود از وزير دفاع افغانستان براي امضا اين پيمان نام بردند كه با واكنش تند حامد كرزي روبرو شد. چندي پيش نيز جان كري، وزير خارجه آمريكا اعلام كرد، وزير دفاع و يا ساير وزراي كابينه افغانستان نيز مي‌توانند اين توافقنامه را به امضا برساند تا راه براي برنامه‌ريزي آمريكا و متحدانش براي حضور در افغانستان پس از سال 2014 ميسر شود.
در واكنش به اين اقدام بود كه شوراي همكاري احزاب و ائتلاف‌هاي سياسي افغانستان با صدور بيانيه‌اي امضا پيمان امنيتي كابل – واشنگتن را تنها در صلاحيت رئيس جمهور و پارلمان افغانستان عنوان كردند. در همين راستا بود كه «ايمل فيضي»، سخنگوي رئيس جمهوري افغانستان به آمريكا هشدار داد، اگر آمريكا شرايط افغانستان را نپذيرد، حامد كرزي به هيچ يك از وزرا اجازه نخواهد داد پيمان امنيتي را امضا كند.
اكنون تنها راهي كه براي امضاي اين پيمان براي آمريكا باقي مي‌ماند، انتظار كشيدن و امضاي اين پيمان توسط رئيس جمهور بعدي افغانستان است. در همين راستا بود كه يك سناتور آمريكايي طي نامهاي به باراك اوباما با بيان اينكه «كرزي رئيسجمهور معتبري در افغانستان نيست»، اظهار داشت: «امضاي توافقنامه امنيتي بين 2 كشور به رئيسجمهور بعدي افغانستان واگذار شود.»
همكاري با همسايگان، بهترين رويكرد براي تضمين صلح
با توجه به همه كارشكني‌ها و جنايت‌هايي كه آمريكا در افغانستان مرتكب شده، اكثر كارشناسان مسائل سياسي افغانستان بر اين باورند، استحكام روابط افغانستان با كشورهاي همسايه نسبت به آمريكا مي‌توانند تأثير بيشتري بر روند صلح افغانستان داشته باشند، زيرا صلح در افغانستان به نفع اين كشورها نيز است؛ نكته‌اي كه «عبدالحميد مبارز»؛ نويسنده و كارشناس مسائل سياسي افغانستان نيز بر آن تاكيد كرده و گفته، نقش همسايگان افغانستان در صلح و ثبات افغانستان بسيار مهم است و اگر كشورهاي منطقه متحد شوند، نيازي به حضور كشورهاي خارجي نداريم.
انتهاي پيام/ر
دوشنبه 2 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
گوناگون
پربازدیدترینها