محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803080205
توسعه فضاي سبز و حملونقل عمومي
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: توسعه فضاي سبز و حملونقل عمومي
با اينكه بيش از 40سال از نخستين‌باري كه قانون مبارزه با آلودگي هوا در شهرهاي بزرگ ايران مطرح شد مي‌گذرد، اين قانون هنوز در مراحل اجرايي است و بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه سالانه 4 هزار و 200نفر فقط در تهران جانشان را به دليل آلودگي هوا ازدست مي‌دهند و از اينرو است كه زنگ‌هاي خطر براي مردم و مسئولان حفظ محيط زيست به صدا در آمده است.
كارشناسان معتقدند، عوامل زيادي در ايجاد آلودگي هواي شهر تهران دخالت دارند، از احاطه شهر در ميان كوه‌ها، نبود بادهاي مداوم و بارش‌هاي كم برف و باران گرفته تا وجود تعداد زياد خودروهاي فرسوده و پرمصرف و استفاده از بنزين غير استاندارد، كه همه آنها آسمان شهر را خاكستري كرده است.
آنان همچنين مي‌گويند، غلظت آلاينده‌هاي اتمسفري شهر تهران در بسياري از موارد چندين برابر حد مجاز است كه اثرات مخرب كوتاه مدت و دراز مدتي به‌دنبال دارد. نتايج پژوهش‌ها نشان مي‌دهد كه روزانه افزون بر يك‌هزار و 192 تن مواد آلاينده در هواي تهران منتشر مي‌شود و اين وضع پايتخت كشورمان را در رديف آلوده‌ترين شهرهاي جهان قرار داده است، كه براين رقم بايد حدود 16 تن ذرات لاستيك و 7 تن آزبست لنت‌ترمزها هم اضافه شود.
نبود راهكارهاي جديد
محسن سرخو ـ عضو كميسيون عمران و حمل و نقل شوراي شهر تهران در مصاحبه با خبرگزاري فارس اظهار داشته است: رويكرد دولت يازدهم در بخش مبارزه با آلودگي هوا مانند دولت‌هاي گذشته است، در حالي كه دولت بايد توسعه حمل و نقل عمومي را در دستور كار خود قرار دهد.
وي مي‌گويد: در حوزه كاهش آلودگي هوا كارهاي متعددي مورد بحث و اجرا قرار گرفته است كه برخي از اين راهكارها سلبي و برخي ايجابي است.
عضو كميسيون عمران و حمل و نقل شوراي شهر تهران مي‌افزايد: محدود كردن خودروها و اجراي طرح پلاك زوج و فرد خودروها از در منازل و همچنين تعطيلي مدارس، از جمله راهكارهاي سلبي است كه البته شايد در مقطعي نتيجه بدهد، اما نمي‌توان اين راهكارها را براي هميشه ادامه داد.
وي با اشاره به اين مطلب كه نبايد راهكارهاي ايجابي مبارزه با آلودگي هوا باعث شود كه مشكلاتي براي مردم فراهم آيد، يادآوري مي‌كند: در اين زمينه بايد تدابير لازم اتخاذ شود و با اجراي طرح‌هاي منطقي و مناسب، راهكار اصلي براي خروج از آلودگي هوا به اجرا درآيد.
سرخو همچنين مي‌گويد: بايد همزمان با اجراي راهكارهاي سلبي، راهكارهاي ايجابي نيز براي كنترل كيفيت هواي تهران در نظر گرفته شود و در اين رابطه برنامههاي كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت نيز به اجرا درآيد.
وي با اشاره به اينكه بايد امكانات مورد نياز براي استفاده شهروندان از حمل و نقل عمومي فراهم شود، مي‌افزايد: بايد ساختارهاي لازم در اين زمينه فراهم شود و شبكه حمل و نقل عمومي، هم گسترش يابد.
عضو كميسيون عمران و حمل و نقل شوراي شهر تهران سپس يادآوري مي‌كند: شوراي شهر تهران چند برنامه اصلي در دستور كار خود دارد كه با اجراي اين طرح‌ها، مي‌تواند مشكلات آلودگي هوا را كاهش دهد كه از آن جمله مي‌توان به توسعه حمل و نقل عمومي (مترو و اتوبوس) اشاره كرد.
وي با بيان اين كه در حال حاضر در بخش توسعه مترو مشكلات عديده‌اي وجود دارد، مي‌گويد: در سال‌هاي اخير نتوانسته‌ايم در اين بخش پيشرفت قابل ملاحظه‌اي داشته باشيم، به طور متوسط سالانه 7 كيلومتر شبكه مترو را توسعه داده‌ايم، حالي آن كه بر اساس طرح‌ها و برنامه‌ها بايد سالانه 30 تا 50 كيلومتر خطوط مترو در تهران گسترش يابد.
سرخو، با اشاره به اينكه متأسفانه سياست دولت يازدهم همانند دولت‌هاي نهم و دهم در بخش كاهش آلودگي هوا است مي‌افزايد: اميدواريم با برنامه‌ريزي‌هاي دقيق و تأمين اعتبارات لازم، اقدام‌هاي ويژه‌اي را از سوي دولت در اين بخش ببينيم.
وي يادآوري مي‌كند: دولت و شهرداري بايد با فراهم كردن زيرساخت‌ها، گام‌هاي بلندي را در مورد كاهش آلودگي هوا بردارند و در اين زمينه اعتبارات لازم را تأمين كنند.
كيفيت هواي تهران
دكتر يوسف رشيدي ـ مدير عامل شركت كنترل كيفيت هواي تهران به گزارشگر روزنامه اطلاعات مي‌گويد: كيفيت هوا در يك منطقه متأثر از ميزان توليد يا انتشار آلاينده‌ها به وسيله خودروها، واحدهاي صنعتي و تجاري، وسايل گرمايشي منازل و همچنين وضعيت هواشناسي است و در شرايط يكسان هواشناسي، با افزايش توليد يا انتشار آلاينده‌ها، آلودگي هوا هم افزايش مي‌يابد.
وي همچنين مي‌گويد: ميزان آلودگي هوا به پيك(اوج) ترافيك بستگي دارد. اما در مورد ذرات معلق كمتر از 5/2 ميكرون قضيه كمي متفاوت است، چون وقتي اين ذرات وارد هوا مي‌شود به صورت حالت يكنواختي در هوا مي‌ماند. جالب است بدانيد در زمان ايستايي و پايداري هوا، حتي ويروس‌ها هم در هوا باقي مي‌مانند و به راحتي به افراد منتقل مي‌شوند.
در مورد آلودگي گازهايي مانند دي‌اكسيدكربن، اكسيد نيتروژن و گوگرد، بيشترين آلودگي در ساعت‌هاي پررفت و آمد يعني 5/6 تا 9 صبح و همچنين بعدازظهرها مشاهده مي‌شود. در مورد «ازن» يا «اشعه فرابنفش» هرچه تابش آفتاب بيشتر باشد، يعني در ساعت‌هاي ظهر، آلودگي آن هم بيشتر است و بنابراين ميزان آلودگي هوا تابعي از حجم ترافيك، تردد و ساعت‌هاي مشخص پرترافيك است.
رشيدي در پاسخ به اين پرسش كه آيا در زمان شرايط ناسالم هوا، ميزان آلودگي در نقاط مختلف شهر تهران يكسان است، اظهار مي‌دارد: نمي‌توان تفاوت زيادي بين آلودگي هوا در بالا و پايين شهر قائل شد.
بسياري از اوقات كه هوا حالت سيال به خود مي‌گيرد، شمال‌شهر بيشترين آلودگي را دارد و در برخي موارد مناطق جنوبي تهران بيشترين شاخص آلودگي هوا را به خود اختصاص مي‌دهد. در حقيقت به واسطه ايستايي و پايداري هوا، آلودگي در سطح تنفس باقي مي‌ماند و مي‌توان گفت كه در تمامي تهران به صورت يكدست وجود دارد.
سنجش آلودگي هوا
رشيدي در مورد ايستگاه‌هاي سنجش آلودگي هوا مي‌افزايد: ايستگاه‌هاي نصب شده در هر منطقه يا محله شهر مي‌توانند يك دايره به شعاع 500 متر از مركز ايستگاه را پوشش و اطلاعات مربوط به آلودگي هوا را نشان دهد.
در حال حاضر، 23 دستگاه به وسيله شركت كنترل كيفيت هواي تهران در سطح شهر تهران وجود دارد و تعدادي هم از سوي سازمان حفاظت محيط زيست نصب شده است كه در مجموع برآيند خوبي از كيفيت هواي تهران را به ما نشان مي‌دهند.
انتخاب محل و استقرار اين ايستگاه‌ها با توجه به استاندارد مشخصي است كه براساس نوع ايستگاه‌ها تغيير مي‌كند.
به‌طور مثال برخي مكان‌ها، ايستگاه‌هاي ترافيكي است و برآيندي از آلودگي هوا را نشان مي‌دهد كه ناشي از منابع متحرك است و در مناطق پرترافيك نصب مي‌شود. برخي از ديگر ايستگاه‌ها در مناطق اداري و تجاري نصب مي‌شود و برآيند كلي آلودگي هوا براي تمامي مناطق و همه مراكز صنعتي، اداري و تجاري و ترافيكي جمع‌آوري مي‌شود.
براساس پژوهش‌هاي انجام شده در ايستگاه‌هاي تهران، بيشترين آلودگي هوا يعني 70 تا 80 درصد آن مربوط به خودروهاي سبك و سنگين و موتورسيكلت‌هاست و بر همين اساس بيشترين ايستگاه‌ها در مناطق پرترافيك شهر نصب شده است.
مدير عامل شركت كنترل كيفيت هواي تهران با اشاره به اين مطلب كه هر چه از منابع انتشار آلودگي هوا فاصله كمتري داشته باشيم، تأثير مخرب آلاينده‌ها بر سلامت انسان كمتر خواهد بود يادآوري مي‌كند: فردي كه كنار خيابان راه مي‌رود، نسبت به فردي كه در پياده‌رو است، آلودگي بيشتري دريافت مي‌كند. به همين دليل زماني كه هوا در شرايط ناسالم است، از مردم درخواست مي‌شود از رفت و آمدهاي غيرضروري به‌خصوص در مناطق پرترافيك خودداري كنند.
در روزهايي هم كه به دليل آلودگي هوا ادارات و سازمان‌ها تعطيل مي‌شود، مي‌بينيم برخي از مردم همراه خانواده‌هايشان براي تفريح به پارك مي‌آيند، در صورتي كه سلامت آنان در معرض خطر است و نبايد در اين روزها از منزل خارج شوند، زيرا هر چه به منابع انتشار آلودگي نزديك‌تر باشيم، آسيبي كه به جسم ما مي‌رسد، بيشتر خواهد بود.
وي در پاسخ به اين پرسش كه آلودگي هوا در محيط‌هاي بيرون بيشتر است يا دراماكن سر بسته، مي‌گويد: آلاينده‌هايي كه در محيط‌هاي باز وجود دارد، در محيط‌هاي مسكوني كمتر است، چون در منزل جريان هوا كمتر است، آلودگي هم كمتر وجود دارد. اما اگر در منزل يك فرد سيگاري وجود داشته باشد، آلودگي هوا بيشتر خواهد شد.
تصميمات مقطعي براي مبارزه با آلودگي هوا
جعفر اصلاني ـ رئيس دانشگاه علوم پزشكي بقيه‌الله الاعظم(عج) نيز در مصاحبه با رسانه‌هاي گروهي اظهار داشته است: تصميمات مقطعي دولت براي كاهش آلودگي هوا مثل طرح پلاك زوج و فرد خودروها يا تعطيلي مدارس، به هيچ وجه جاي اجراي يك برنامه جامع و همه جانبه را نمي‌گيرد، ضمن اينكه خود اين تصميمات عوارض زيادي در پي دارد.
وي با بيان اين اينكه ارتقاي استاندارد‌هاي سوخت و خودرو مي‌تواند كمك شاياني بر كاهش آلودگي هوا داشته باشد، مي‌افزايد: مسئولان بهتر است به جاي دعا كردن براي يكديگر كه در مقابل ميراث تحويل گرفته‌شان، موفق باشند، بايد برنامههاي مقتدرانه‌اي را براي حل اين معضل عمومي در دستور كارشان قرار دهند.
بهترين گياهان در بدترين هوا
مهندس بهرام مشيري ـ كارشناس باغباني معتقد است برخي گياهان خانگي قادر به فيلتركردن و حذف فوق‌العاده آلاينده‌هاي سمي هستند، تا جايي كه برخي گياهان فقط در مدت 24 ساعت مي‌توانند تا حدود 90 درصد موادسمي محيط را جذب كنند.
وي در اين رابطه مي‌گويد: «پتوس اسكاندنس» كه جزو گياهان فيلودندرون (بالارونده) است، گياهي قوي و اجتماعي با انواع گوناگون است كه طول آن مي‌تواند به 15ـ10 متر هم برسد.
مشيري با اشاره به اين مطلب كه اين گياه آلودگي هوا را در منزل از بين مي‌برد، مي‌افزايد: در قديم و حتي امروزه گياه «پتوس» را در چلوكبابي‌ها، قهوه‌خانه‌ها و هر جا كه دود زيادي وجود دارد، قرار مي‌دهند زيرا كه اين گياه مي‌تواند در چنين فضاهايي هم زنده بماند و دود اثر سويي روي آن ندارد و به همين دليل به آن «گياه قهوه‌خانه‌اي» هم مي‌گويند. «پتوس»، هوا را تصفيه مي‌كند، اكسيژن مي‌سازد و وقتي انسان به اين گياه پرپشت نگاه مي‌كند، خستگي‌اش در مي‌رود و رشد و قدكشيدن آن، احساس لذت به پرورش‌دهنده‌اش مي‌دهد. كساني كه به دليل هواي آلوده گلودرد يا سوزش چشم دارند نيز اگر 8 ساعت در كنار اين گياه قرار بگيرند، مشكلشان حل مي‌شود!
توصيه‌هاي ضروري
مهندس مشيري سپس به شهروندان تهراني توصيه مي‌كند: در روزهايي كه ميزان آلودگي هوا بالاست، افراد از رفت و آمدهاي غيرضروري در شهر خودداري كنند و افراد آسيبپذير مانند سالمندان، نوزادان و بيماران ريوي و تنفسي در خانه بمانند، اما اين موضوع نبايد موجب شود كه افراد تصور كنند تنها هواي بيرون از خانه آلوده است.
هواي داخل خانه گاهي ممكن است از هواي بيرون آلودهتر هم باشد. فضاي خانه محدود و بسته است و افراد، ساعات طولاني در آنجا حضور دارند و از اينرو وجود آلودگي در هواي خانواده مي‌تواند سلامت افراد خانواده را به خطر بيندازد.
سيگار كشيدن، استفاده از مواد سفيدكننده و ضدعفونيكننده شيميايي، اسپريها و خوشبوكنندههاي شيميايي از منابع آلودگي هواي خانه است و براي داشتن هواي پاك در خانه بهتر است حتيالمقدور از كارهايي كه موجب انتشار و بيشتر شدن آلودگي هوا مي‌شود، خودداري به عمل آيد.
بستن پنجرهها در تمامي طول روز به هيچ وجه توصيه نميشود. منوكسيدكربن يكي از آلاينده‌هاي خطرناك در هواي خانه است كه براثر احتراق در وسايل گازسوز مانند بخاري و شومينه ايجاد مي‌شود، و از اينرو براي پيشگيري از مسموميت با منوكسيدكربن جا دارد روزي چند بار پنجرهها باز شود تا هوا در خانه جريان پيدا كند. با رعايت اين نكات، آلودگي هواي خانه كاهش مي‌يابد، اما افراد با مشكلات خاص مانند افراد مبتلا به بيماريهاي تنفسي بهتر است از دستگاه تصفيه هوا استفاده كنند.
راه‌هاي مقابله با آلودگي هوا
كارشناسان براي مقابله با آلودگي هوا، راه‌هاي زير را توصيه مي‌كنند:
ـ ساخت و طراحي وسايل نقليه موتوري كه حداقل سوخت را مصرف كنند، چنانچه در كشور‌هاي پيشرفته اين امر تحقق يافته است و در صدد موفقيت‌هاي بيشتري در اين خصوص نيز هستند. همانطور كه مي‌دانيم وسايل نقليه موتوري در ايران نسبت به ديگر كشور‌ها از بالاترين مصرف سوخت برخوردارند.
ـ تبديل سوخت خودروها به CNG در مقابل بنزين و نيز كاهش واردات آن.
ـ ارائه برنامههاي آموزشي در رابطه با كاهش مصرف سوخت از طرق مختلف، مانند آموزش تعمير و نگهداري خودروها، الگوهاي رانندگي و عوامل مؤثر بر ميزان مصرف سوخت خودرو.
ـ استفاده از رسانه‌هاي همگاني (راديو، تلويزيون، مطبوعات و...) و فعاليت‌هاي سازمان يافته براي آموزش و افزايش دانش درباره تهديد آلوده كننده‌هاي هوا و ايجاد آگاهي در افراد براي اجراي قوانين برضد تمامي آلوده كننده‌ها بسيار مهم و ضروري است.
ـ كوتاه كردن مسافت‌ها به سلامت هوا كمك مي‌كند
ـ خارج كردن صنايع آلاينده از محدوده‌هاي شهري
ـ از رده خارج كردن خودروهاي قديمي و فرسوده با حفظ حقوق صاحبان آنها.
ـ استفاده از انــرژي‌هاي تــجديد پذير كه هم اكنون در نقاط مختلف دنيا از آنها استفاده مي‌شود، از جمله انرژي‌‌هاي خورشيدي، باد، انرژي گرمايي اقيانوس‌ها، انرژي امواج آب و انرژي جذر و مد اقيانوس‌ها، بيوگاز (سوخت حاصل از تجزيه ميكروبي ماده آلي، كه در نبود اكسيژن، بيوگاز سوختي پاكــيزه است كــه از آن مي‌توان براي پخت و پز، گرم كردن فضا و آب، روشنايي و حتي فراهم آوردن توان مكانيكي در ماشين آلات كشاورزي استفاده كرد.)
ـ درختان و گياهان ريه زمين و يك ضرورت اساسي براي بهداشت زيستي اين سياره محسوب مي‌شوند. هرچند انسان هوا را از دي اكسيد كربن پر مي‌كند و لايه اوزون را با مواد شيميايي ساخته خود، نابود مي‌سازد كه درختان، سيستمي قوي براي تعديل اين تأثيرات هستند.
به همان اندازه كه درخت جان تازه‌اي به جوّ مي‌دهد، جنگل زدايي آن را نابود مي‌سازد. از آن جا كه يك درخت طي 200 سال دي‌اكسيدكربن هوا را جذب و كربن را در چوب خود ذخيره مي‌كند، وقتي آن را خرد مي‌كنيم و به صورت چوب و يا كاغذ مي‌سوزانيم، كربن 200 ساله در بند خود را به‌صورت دي اكسيد كربن آزاد مي‌كند و در نتيجه تأثير گلخانه‌اي را تشديد مي‌سازد. از اين رو ما نياز به كاشت درخت داريم و در عين حال بايد از قطع درختان خودداري كنيم، زيرا هر درخت در هركجاي دنيا گوهري است پربها. لايه اوزون و گازهاي گلخانه‌اي مرز نمي‌شناسند، و از اينرو قطع هر درخت به سهم خود تأثير جهاني برجاي مي‌گذارد.
بيتا مهدوي
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
گوناگون
پربازدیدترینها