تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806234652
زيبايي به هر قيمت
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: زيبايي به هر قيمت
بررسي 3 پژوهش جامعه‌شناختي درباره اپيدمي جراحي‌هاي زيبايي و تناسب اندام
دوستام كه عمل كردن منو وسوسه‌كردن برم به هر قيمتي كه شده عمل بكنم. از بس چاق شدم، هيچ لباسي اندازه‌ام نميشه، احساس افسردگي مي‌كنم، از بدنم بدم مياد. هرچي رژيم مي‌گيرم انگار نه انگار، وزنم هيچ تغييري نكرده.»؛ اين صحبت‌ها و درد‌دل‌ها را زياد شنيده و خواهيم شنيد، زياد گفته‌اند و خواهيم گفت. اما به راستي چرا در اين سال‌ها دغدغه اصلي و روزمره جوانان - دختران و پسران مجرد و متاهل- فقط پيرامون بدن، زيبايي و جذابيت ظاهري مي‌چرخد؟ چند درصد از آنها علت اصلي ورزش‌كردنشان صرف داشتن بدني سالم و داشتن بنيه‌اي قوي است؟ آيا واقعا شبيه مدل‌ها و مانكن‌ها شدن باعث رونق زندگي و بهبود اوضاع كاري ما مي‌شود؟ آيا واقعا جراحي بيني، لاغر شدن و... براي ما هويت و منزلت فردي و اجتماعي بالاتري به ارمغان مي‌آورد؟ به‌راستي آيا تمام اين سختي‌ها و فشارهايي كه ما به بدن و جسم و روحمان وارد مي‌آوريم براي رضايت و خوشايند خودمان است يا براي خودنمايي و داشتن جلوه و ظاهري زيبا در برابر ديگران؟ آيا زيبا شدن ظاهر ما، تأثيري بر شخصيت و هويت و خود ما دارد؟ توجه و عمل‌كردن به اين مسائل در بين كدام‌يك از اقشار جامعه ما بيشتر است؟
آنتوني گيدنز ازجمله كساني است كه رابطه بدن و هويت بخشيدن به خويشتن را مورد توجه قرار داده است. وي مي‌گويد: واقعيت اين است كه رژيم‌هاي ويژه بدنسازي و توجه به آراستگي و نظافت جسم طي دوره اخير تجدد، بدن را در برابر گرايش‌هاي بازتابي مداوم، خاصه در شرايطي كه كثرت انتخاب وجود داشته باشد، تأثيرپذير ساخته است. هم برنامه‌ريزي و تنظيم زندگي و هم پديدآمدن گزينه‌هايي براي انتخاب شيوه زندگي (به‌طور اصولي) با رژيم‌هاي غذايي درهم آميخته‌اند. واقعيت اين است كه ما بيش از پيش مسئول طراحي بدن خويش مي‌شويم و هر چه محيط فعاليت‌هاي اجتماعي ما از جامعه سنتي بيشتر فاصله گرفته باشد، فشار اين مسئوليت را بيشتر احساس مي‌كنيم.
مدتي است كه در بين جوانان ايراني نيز شاهد توجه بسيار زياد به اين مسائل هستيم ؛ مسائلي كه چند سالي است بين اكثر اقشار جامعه، بين طبقه مرفه يا متوسط يا حتي پايين جامعه، از تهراني پايتخت‌نشين كه بسيار بيشتر در معرض تغييرات و تحولات جهاني‌شدن قرار دارد تا جواني‌كه در روستايي دورافتاده يا در شهري كوچك در خراسان يا مازندران و يا استهبان فارس زندگي مي‌كند، به‌صورت اپيدمي درآمده است. در اين باره پژوهش‌هايي چند از سوي جامعه‌شناسان در ايران انجام شده است‌كه به‌عنوان نمونه به برخي از آنها اشاره مي‌شود.
پيشتازي زنان
در تحقيقي‌كه در سال 89 از 140نفر از افرادي‌كه در شهر اصفهان اقدام به عمل جراحي بيني كرده‌اند،انجام شد اين نتايج به‌دست آمده است:
پژوهشگران در تحليل اين يافته كه بيشتر افرادي‌كه دست به عمل جراحي زيبايي مي‌زنند به طبقات و پايگاه‌هاي پايين و متوسط پايين تعلق دارند، اشاره مي‌كنند كه فراگيري انجام اينگونه جراحي‌ها براي زيباترشدن، در ميان اقشار متوسط و پايين جامعه و هزينه هنگفتي كه آنها براي كسب نشانه‌هاي خارجي پايگاه اجتماعي برتر مي‌پردازند، در واقع راهي است كه تا حدي ايشان را از قضاوت‌هاي ناخوشايند جامعه اطراف در امان نگه مي‌دارد. آنان همچنين بيان داشتند كه اين نكته از ويژگي‌هاي جامعه مصرفي است؛ جامعه‌اي كه اقشار پايين در آن، با خريد كالاهاي بدلي و در اينجا، به تعبير نويسندگان، زيبايي كلينيكي تلاش مي‌كنند به نوعي نمادهاي اعضاي ممتاز جامعه را تقليد كنند و به اين شكل، به آنها شبيه‌تر شوند. از سوي‌ديگر، فارغ از تعلقات طبقاتي و پايگاهي، نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد بيشتر افرادي كه دست به عمل جراحي زيبايي مي‌زنند، زنان هستند. سهم 82درصدي زنان از حجم نمونه مي‌تواند بيانگر اين نكته باشد كه زيبايي براي زنان نسبت به مردان از اهميت بيشتري برخوردار است. همچنين بيشتر افرادي‌كه اقدام به عمل جراحي زيبايي مي‌كنند غيرمتاهل (مجرد و بي‌همسر) هستند كه حاكي از تلاش اين افراد جهت كسب نمادهاي منزلتي است؛ به‌عبارت ديگر، افراد غيرمتاهل، به‌ويژه زنان مطلقه، از آنجا كه خود را در ارزيابي‌هاي اجتماعي داراي منزلت پايين‌تري نسبت به افراد متاهل مي‌بينند، نياز بيشتري به كسب اين نمادها احساس مي‌كنند.
نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه توجه به زيبايي ظاهري و جلب توجه كردن در بين زنان بيشتر است. گيدنزمعتقد است: زنان به‌ويژه براساس ويژگي‌هاي جسماني‌شان مورد قضاوت قرار مي‌گيرند و احساس شرمساري نسبت به بدنشان رابطه مستقيمي با انتظارات اجتماعي آنها دارد. زنان در مقايسه با مردان در معرض اختلالات تغذيه‌اي قرار مي‌گيرند كه وي آن را ناشي از چند دليل عمده مي‌داند: اول اينكه هنجارهاي اجتماعي ما در مورد زنان به نسبت بيشتري بر جذابيت جسماني تأكيد دارد، دوم اينكه آنچه به لحاظ اجتماعي تصويري مطلوب از بدن تعريف مي‌شود در مورد زنان تصويري لاغراندام و نه عضلاني است. سوم اينكه هرچند امروزه زنان در عرصه عمومي و زندگي اجتماعي نسبت به قبل فعال‌تر شده‌اند اما همچنان همانقدر براساس پيشرفت‌ها و موفقيت‌هايشان مورد ارزيابي قرار مي‌گيرند كه برپايه وضعيت ظاهريشان.
ضرورت‌هاي متفاوت با هويت
در پژوهش ديگري تجربه‌هاي قبل و بعد از عمل جراحي بين 200نفر از زنان تهراني مورد بررسي قرار گرفته است:
پژوهشگران با توجه به اينكه جراحي زيبايي يكي از پرهزينه‌ترين شيوه‌هاي دستيابي به ظاهري مناسب و در مقايسه با ديگر شيوه‌هاي تغيير در بدن، همانند آرايش و اصلاح متفاوت است، به ابعاد اين تجربه متفاوت در مديريت بدن دقت كردند. آنان ابتدا دريافتند كه جراحي شيوه‌اي بوده تا افراد به رضايت فردي دست يابند و نه رضايت همسر يا ديگر افراد دور و برشان. دستيابي به رضايت فردي در شرايطي بود كه گاهي اطرافيان از انجام اين كار ناراضي بودند اما زناني كه عمل جراحي را انجام دادند، با وجود مخالفت‌ها و سرسختي‌ها و دردهاي جراحي به آن اقدام ورزيدند و هيچ‌كدام از اين عوامل حتي باعث نشد كه آنها از روي‌آوردن دوباره به جراحي يا تصميم‌گيري براي انجام عمل‌هاي مجدد منصرف شوند. اكثر زنان متاهل با وجود مخالفت شديد همسرانشان به‌رغم عدم‌توانايي مالي و وابستگي مالي به آنان، قدرت چانه‌زني و به كرسي نشاندن حرف و تصميم خود را داشتند. تقريبا تمامي زنان به تقويت و بهبود روحيه و افزايش اعتماد به نفس پس از انجام جراحي اشاره كرده و به انجام كارهايي كه قبل از عمل هرگز انجام نداده‌اند يا فعاليت‌هايي كه تا قبل از عمل از آن دور بوده‌اند اشاره كردند. همچنين زنان بيان داشتند لباس‌هايي را پوشيدند كه تا قبل از عمل هرگز نمي‌پوشيدند. بسياري از آنان با هدف زيبايي و به‌منظور رفع ايراد، از بين بردن علايم سني و نيز تناسب اعضاي صورت و بدن با يكديگر دست به عمل جراحي زده‌اند و با آگاهي كامل از ريسك عمل و هزينه‌هاي مادي و حتي جاني و به‌رغم هراس و ترسي كه داشته‌اند- حتي ترس از مرگ- ريسك اين كار را پذيرفته‌اند. آيا اين زنان قبل از عمل در جلسات مشاوره و روانشناسي شركت داشته‌اند؟ آيا اين احساسات بعد از عمل واقعي بوده يا فقط تلقيناتي بوده كه بعد از مشاهدات و تحسين‌هاي ديگران به آن رسيده‌اند؟ آيا بعد از اين حاضر مي‌شوند دوباره دست به عمل جراحي براي موارد ديگر بزنند؟
پژوهشگران در تحليل تجربه جراحي زيبايي از چندين نظريه بهره مي‌برند، ازجمله با توجه به آراي گيدنز بيان مي‌كنند كه دوره مدرن دوره‌اي است كه با بازانديشي مشخص مي‌شود و بدن را نيز درگير سازمان بازانديشانه زندگي اجتماعي مي‌كند. ما نه‌تنها مسئول طراحي خودمان هستيم بلكه بايد (در ارتباط با خود) بدن‌هامان را نيز طراحي كنيم. به اعتقاد گيدنز در عصر مدرن، انسان خود به طرحي تبديل مي‌شود كه بايد ايجاد كرد و نه چيزي كه سنت يا عادت به‌طور قطعي تعيين كرده است. او اين تغيير نگرش نسبت به‌خود- و نيز نسبت به بدن- را به مفهوم سياست زندگي پيوند مي‌زند. سياست زندگي كه حول هويت، سبك زندگي و اخلاقيات دور مي‌زند در پيوند با آزادي فرد براي انتخاب و مطرح كردن پاسخ‌هايي به اين پرسش حياتي است كه چگونه فرد بايد زندگي كند؟ به ديگر سخن، سياست زندگي ارتقاي خودشكوفايي فردي است. گيدنز معتقد است‌كه ما از نماي ظاهري بدن‌مان، براي تفسير كنش‌هاي‌مان بهره مي‌بريم چون هم براي خودمان و هم ديگران قابل رويت است. كردار، نشانه استفاده فرد از نماي ظاهري‌اش در فعاليت‌هاي روزمره‌اش است و در واقع اين كردار ماست كه به‌شدت تحت‌تأثير كثرت‌يابي محيط‌هاي گوناگون قرار گرفته است و افراد بر حسب ضرورت خودهاي متفاوتي را در وجود خويشتن پرورش مي‌دهند كه در هيچ‌يك از آنها اثري از هسته اوليه هويت شخصي وجود ندارد اما هميشه اينگونه نيست و افراد مي‌توانند كردار اجتماعي و ظواهر امر را به اقتضاي موقعيت‌هاي گوناگون حفظ كنند. در گذشته نماي ظاهري بدن بيشتر نشان‌دهنده هويت اجتماعي فرد بود تا هويت فردي‌اش. هنوز هم اين پوشش و ظاهر افراد نشانه نوع و موضع طبقاتي و پايگاه حرفه‌اي افراد است اما بنا به گفته گيدنز در روزگار ما گروه‌هاي فشار، اگهي‌هاي تجارتي، امكانات اجتماعي، اقتصادي و... بيشتر مروج استانداردهاي اجباري هستند تا تفاوت‌هاي فردي.
توجه خانواده‌ها به لاغر شدن و تناسب اندام فرزندانشان به‌ويژه براي دختران، از دلايلي است‌كه اين روزها باعث توجه و گرايش بيش از حد آنها به رژيم‌هاي سخت گرفتن و ورزش‌هاي سخت داشتن است. همچنين، وجود لباس‌هايي كه در بازار مصرف عرضه مي‌شوند بيشتر براي كساني است‌كه داراي اندامي كشيده و لاغر هستند و همين موضوع باعث گرايش افراد به لاغر شدن و لاغر ماندن مي‌شود.
شيرين احمدنيا( روانشناس) معتقد است: در چند دهه اخير لاغري در ايران به‌عنوان معيار زيبايي اندام مورد توجه دختران و زنان جوان قرار گرفته و اقدام براي رعايت رژيم لاغري جهت دستيابي به تناسب اندام به دغدغه بسياري از دختران و زنان ايراني تبديل شده است. درحالي‌كه در مورد نسل‌هاي پيشين چنين تأكيد شديدي بر لاغري موجود نبوده است و حتي مي‌توان ادعا كرد كه ادبيات عاميانه با كاربرد اصطلاحاتي چون ضرورت وجود يك پرده گوشت، سليقه ايراني را در مورد معيار زيبايي اندام براي زنان تا حدي در تضاد با لاغري افراطي، آنچنان‌كه در كشورهاي غربي در حال حاضر تبليغ مي‌شود، نشان مي‌دهد. بايد دانست حتي در غرب نيز همچنان‌كه گروگن يادآور شده تغيير سليقه عمومي مبني بر ترجيح لاغري بر چاقي در واقع پديده نسبتا جديدي است كه ظهور آن به آغاز قرن بيستم بازمي‌گردد.
مدگرايي
در تحقيق ديگري 355نفر از افراد 18تا 30سال كه 6ماه عضو يك باشگاه تناسب اندام بوده‌اند و همچنين 20نفر از دختراني كه به‌طور كامل تابع مد روز بوده‌اند بررسي شده‌اند كه نتايج آن چنين است:
براساس نتايج اين تحقيق، مهم‌ترين دليل روي آوردن جوانان به رژيم، به تفكيك جنسيت براي هر دو گروه پسر و دختر لباس‌هاي مد در جامعه و ضرورت تطبيق با آن و در مرحله بعد جلب توجه جنس مخالف و تأمين سلامتي و تندرستي (با اولويتي مشابه) است. تبليغات ماهواره‌اي و رسانه‌اي و رقابت‌هاي بين افراد نيز اولويت‌هاي بعدي را در اين زمينه تشكيل مي‌دهند. در تحليل اين مسئله گفته مي‌شود كه فشار تبليغات رسانه‌اي و الگوسازي‌هاي آن همچنان با شدت زيادي متوجه دختران است. آسيب‌پذيري دختران در سطح تعاملات و روابط اجتماعي نيز مزيدبرعلت مي‌شود.در واكنش به اين خرده فرهنگ‌هاي نامناسب اگرچه طيف بزرگي از دختران با اعتماد به نفس برخورد مي‌كنند، اما دسته‌اي نيز رفتارهاي منفعلانه‌اي چون حضور كمتر در فعاليت‌هاي اجتماعي يا انگيزه شديد در رفع «برچسب» دريافت شده را نشان مي‌دهند.شيرين احمدنيا، روانشناس معتقد است: هنگامي‌كه لاغري به‌عنوان شرايط مطلوب بدني در رسانه‌ها تبليغ مي‌شود دختران و پسران جوان در طلب رسيدن به وزن ايده‌ال، خود را در معرض رژيم‌هاي سخت غذايي قرار مي‌دهند و در واقع خود را در حساس‌ترين دوران رشد بدني از شرايط تغذيه سالم و متعادل محروم مي‌سازند.
بسياري از افراد براي زيباتر شدن حاضرند رياضت‌ها و رژيم‌هاي سخت غذايي را به بدن خود تحميل يا هزينه‌هاي بسياري تقبل كنند. در اين ميان تأثير رسانه‌هاي جهاني (ماهواره، اينترنت و سينما) را نبايد از نظر دور داشت. انسان‌ها، تابع الگوها و مدهايي هستند كه به آنها عرضه مي‌شود. مديريت بدن بين زنان و مرداني كه بيشتر در معرض فرايندهاي جهاني‌شدن قرار دارند بيشتر از ديگر افراد است؛ زيرا هم توسط خود و هم ديگران ارزيابي مي‌شوند؛ بنابراين به بدن و مديريت بر اندامشان بيشتر توجه كرده و حساس‌تر مي‌شوند. تا وقتي‌كه خانواده‌ها و همسران، از زن، خواستار داشتن ظاهري مطلوب‌تر به هر قيمتي هستند (حتي به مخاطره افتادن سلامت او) و همچنين، زنان به بدن خود با ديد ابزاري مي‌نگرند، بازار مصرف نيز بيشترين سود را مي‌برد و اين تصور تداوم مي‌يابد كه چهره و بدن زيباتر مي‌تواند روند رسيدن به اهداف و شرايط بهتر و مطلوب‌تر اقتصادي و اجتماعي را تسهيل كند.
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها