واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: اظهارات علي معلم دامغاني 100 روز پس از استقرار دولت روحاني
رييس فرهنگستان هنر نظر خود را دربارهي گزارش 100 روزهي رييس جمهور، فعاليتهاي گذشته و آيندهي فرهنگستان هنر، پديدهي دلالي در هنرهاي تجسمي و برخي موسيقيهاي پخش شده در ايام محرم از راديو و تلويزيون اعلام و تصريح كرد: كسي نميتواند از من يا امثال من مسؤوليتي بخواهد، چون ما وعدهاي به كسي نداده و دستوري هم براي انجام كاري نداشتهايم و اميدوارم از اين به بعد مسائل روشنتر عنوان شود تا موسسات فرهنگي بتوانند به كاري كه بايد، برسند.
علي معلم دامغاني در گفتوگو با خبرنگار بخش تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دربارهي وضعيت فرهنگ و هنر كشور در آغاز استقرار و فعاليت دولت جديد گفت: ما اكنون در برزخ دو دولت به سر ميبريم. اگر مدعي شويم كه همهي مسائل، حداقل به عنوان موضوع و خط مشي فرهنگ و هنر به وسيلهي كارفرمايان تعيين و بودجهي مورد نيازش تخصيص داده شده، اشتباه است. هنوز خط مشي اصلي در كار فرهنگ و هنر آنطور كه بايد، مشخص نشده است.
او افزود: از استقرار دولت جديد و گزارش 100 روزهي رييس جمهور چند روزي نميگذرد و بيشتر، مطالبي مطرح شده كه مردم به شنيدن آنها علاقه داشتند، اما هنوز اشاره و حرف اساسياي در زمينهي فرهنگ و هنر زده نشده است. البته اين را نبايد به حساب دولت خاصي گذاشت. در عرف ما هميشه اينطور بوده كه كارفرمايان به روشني خط مشيها را تبيين نميكنند و آنها را بر عهدهي افرادي ميگذارند كه براي سمتهاي خاص انتخاب ميشوند.
رييس فرهنگستان هنر همچنين دربارهي تغيير مديران فرهنگي عنوان كرد: فكر نميكنم كسي براي نصب يا عزل كسي در يك سمت، حجتي داشته باشد؛ اين بيشتر به عرف مملكتي برميگردد كه ميخواهد به افراد اعتماد كند، اما همين روش هم اشكالات خاص خودش را دارد. كسي نميتواند از من يا امثال من مسئوليتي بخواهد، چون ما وعدهاي به كسي ندادهايم و دستوري هم براي انجام كاري نداشتهايم. فقط اميدواريم كه از اين به بعد مسائل روشنتر عنوان شود تا موسسات فرهنگي بتوانند به كاري كه بايد برسند، و در اعتلاي فرهنگ و هنر موثر باشند.
معلم در ادامه، دربارهي فعاليتهاي فرهنگستان در چند سال گذشته و همچنين برنامههاي پيش رو اظهار كرد: فرهنگستان هنر از يك سو قصد حمايت از اهل فرهنگ و هنر را دارد و از سوي ديگر بايد توليدات فرهنگي داشته باشد. توليدي كه دور از دسترس مردم و خارج از فايده و احتياج آنها نباشد. چيزي كه به كار مردم بيايد و فايدهاش مشخص باشد. عصر ما عصر ارتباطات و رسانه است و فرهنگستان هم ناگزير است ارتباط صوتي و تصويرياش را با مردم تقويت كند. در همين جهت، سال گذشته استوديويي ايجاد شد كه يكي از بهترين و كارآمدترين استوديوهاي توليد موسيقي است.
او ادامه داد: هدف از ايجاد اين استوديو اين بود كه در همهي ابعاد هنر، حتي موسيقي هم توليد داشته باشيم و از موسيقي رديف و سنتي گرفته تا موسيقي روز و پاپ و سرودهاي حماسي در آن دنبال شود. از طرفي ايران كشور بسيار بزرگي است كه داراي فرهنگها و هنرهاي مختلف از قبايل و عشيرههاي گوناگون است كه پيوند زدن اين هنرها و فرهنگها هم بخشي از برنامههاي فرهنگستان است.
اين شاعر همچنين به افراط و تفريط در مسائل فرهنگي و هنري اشاره كرد و گفت: در اين سالها در خيلي از مسائل افراط و تفريط به وجود آمد. يكي از اين مسائل موسيقيهايي بود كه در ماه محرم به بيرون درز كرد و از دايرهي خود خارج شد. در ايام عزاداري محرم، موسيقيهايي به نام مذهب و دين استفاده شد كه در شرايط عادي نقد و رد ميشود. يكي از جنبههاي منفي عملكرد راديو تلويزيون اين بود كه آهنگهايي را پخش كرد و به گوش مردم رساند كه نبايد از آنها استفاده ميشد كه حالا تبديل به الگو شوند. ما متاسفانه هميشه دچار افراط و تفريط هستيم كه در بخش توليد و عرضهي محصولات فرهنگي و هنري هم وجو دارد.
رييس فرهنگستان هنر در بخش ديگري از سخنانش به وضعيت هنرمندان تجسمي در كشور اشاره و اظهار كرد: اگر آمار بگيريم و ارزيابي كنيم، متوجه ميشويم كه يك نوع عدم ارتباط بين هنرمندان و مسئولان برگزاري نمايشگاهها وجود دارد. از هر دو طرف نوعي بيمهري نسبت به طرف ديگر به وجود آمده كه البته با شرايط به وجود آمده در حال پوستاندازي است. يكي از دلايل اين وضعيت اين است كه در گذشته در ايران و به طور كلي سرزمينهاي شرقي، هنر به عنوان يك كالا محسوب نميشده، اما امروز در جايگاهي قرار گرفتهايم كه نميتوان ارزش و قيمت مادي آن را ناديده گرفت.
او افزود: در واقع نميتوانيم از يك شخصيت هنري كه 70 سال از عمرش را پاي هنرش گذاشته بخواهيم كه دستاورد اين چند سال را تقديم اجتماع كند، پس گذران زندگي و معيشتش چه ميشود؟ يا بايد هنرمندان جامعه را از هر جنبهاي تامين كرد كه هنرشان را در اختيار جامعه بگذارند و يا بايد در قبال هنرشان چيزي دريافت كنند كه زندگيشان را اداره كنند.
معلم همچنين عنوان كرد: مسئلهي ديگري كه هنر و هنرمند ايراني با آن دست به گريبان است، حضور دلالان در عرصهي هنر است. به هر حال وقتي يك تابلوي نقاشي يا يك سطر خوشنويسي ميليونها تومان ارزشگذاري ميشود، وسوسههايي را براي برخي افراد به وجود ميآورد. بايد زمينه و بازاري ايجاد شود كه دست دلالان را از توليدات هنري كوتاه كند. اين كار بر عهدهي وزارت ارشاد، موسسات هنري مثل همين فرهنگستان و همچنين خود اجتماع است. اگر هنرمندان بتوانند آثار خود را در نمايشگاهها به نمايش بگذارند، بخشي از سود آن به خودشان ميرسد و ميتوانند راحتتر كار كنند.
او ادامه داد: متاسفانه در كشور ما اين طور جا افتاده كه به جاي حمايت از هنر و هنرمندان، برخي از برگزاركنندگان نمايشگاهها معتقدند كه براي برپايي نمايشگاه، هنرمند يك چيزي هم از جيب خودش به آنها بدهد، چون معتقدند دارند هنر آنها را تبليغ ميكنند. صيانت از محيطهاي فرهنگي و هنري و نمايشگاههاي آثار تجسمي در كشور و همچنين ارج نهادن به كار هنرمندان در سرزمين ما قاعده و قانون خاص خود را ندارد و همين مسئله باعث بروز برخي مشكلات و گرفتاريها ميشود.
رييس فرهنگستان هنر به لزوم حمايت دولت از هنرمندان اشاره كرد و گفت: نمايشگاههايي كه توسط بخش خصوصي برگزار ميشوند محدود و ناچيزند. بزرگترين نمايشگاهها را موسساتي مثل همين فرهنگستان هنر برپا ميكنند، اما از طرفي هم آن تعامل لازم در آنها وجود ندارد، چون دولتي هستند و بايد از طرف دولت حمايت مادي و معنوي بشوند. گاهي فاصلهي بين برگزاركنندگان و هنرمندان به حدي زياد ميشود و مسائل مادي مطرح است كه به صورت وهنآميز درميآيد و ديگر نميتوان نام رويداد فرهنگي و هنري روي آن گذاشت.
او در ادامه اظهار كرد: تعداد هنرمندان در كشور زياد نيست كه انزوا و عدم فعاليت آنها مهم نباشد.اگر همين هنرمندان معرفي نشوند و از كارهايشان نمايشگاه گذاشته نشود شاگرداني هم تربيت نميشوند و نسل آيندهي ما هنرمندي در جامعه نخواهد داشت. ما سعي ميكنيم همواره از سالنهايي كه در اختيار داريم براي تشكيل و استقرار كلاسهاي هنري و آموزشي استفاده كنيم و هميشه هم استقبال ميشود، ولي همين كار احتياج به تشكيلات مستمر دارد و بايد با خروجي و نتيجهاي كه ميدهد عيار آن را سنجيد. هدف ما اين است كه بتوانيم خروجي درست و هدفداري در زمينهي هنر داشته باشيم.
معلم همچنين دربارهي دليل انزواي هنرمندان حوزهي تجسمي گفت: رويكرد و فعاليت هنرمندان در دههي اول پس از پيروزي انقلاب بسيار شورانگيز بود و افراد زيادي هم در زمينهي ادبيات و هم هنرهاي تجسمي موقيتهاي خاصي را به وجود آوردند، ولي در دورههايي اين روند افول كرد كه علتهاي فراواني داشت و تنها مربوط به تغيير دولتها نميشد. هنر و فرهنگ نميتواند بدون خط مشي و تشكيلات درست، خروجي و ماحصل خوبي داشته باشد و نيازمند يك برنامهريزي حساب شده است.
او افزود: نقش راديو و تلويزيون را هم نميتوان ناديده گرفت. با ساخت و نمايش فيلمهاي مستند از زندگي و آثار هنرمندان بزرگ، مردم با هنر آنها و ارزش آن آشنا ميشوند و وقتي تقاضا باشد، عرضه هم معنا پيدا ميكند.
اين شاعر در ادامه دربارهي وعدهي رييس جمهور به كم شدن دخالت دولت در بخش فرهنگ و هنر اظهار كرد: تنها راه كم شدن دخالت دولت در فرهنگ و هنر و واگذاري كار به متخصصان امر و تعامل است. بقاي فرهنگ ما و پيدا كردن جايگاهمان در جهان، نتيجهي درست انديشيدن خواهد بود، نه خشونت محض و نه تسليم كه راهگشاي مشكلات فرهنگ و هنر نخواهند بود.
انتهاي پيام
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]