واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: گفتوگو با علي معلم دامغاني، رئيس فرهنگستان هنر؛ با مميزي موافق نيستم
علي معلم دامغاني با بيان اينكه مميزي نميتواند جلو انديشهها و حرف نويسندگان را بگيرد، گفت: ما حق نداريم درباره آدمها خيالاتي داشته باشيم كه باعث مميزي آثارشان شود. اما اينكه مميزي تا چه حد ميتواند مؤثر باشد و جلو برود، بايد بررسي و مطالعه شود.او اطلاق هنرمند دولتي به برخي از افراد را غلط ميداند و خودش را يكي از متهمان رديف اول اين عنوان ذكر ميكند. در حوزه شعر آييني و مداحي نيز معتقد است، نبايد از عاشورا به عنوان حربهاي براي به گريه انداختن مردم استفاده شود.علي معلم دامغاني، شاعر و رئيس فرهنگستان هنر، در گفتوگو با ايسنا، دربارهي فعاليتهاي چند سال اخير اين فرهنگستان، اداره نشر كتاب اين مركز را يكي از موفقترين ادارههاي فرهنگستان هنر دانست و در اينباره گفت: اداره نشر كتاب فرهنگستان هنر درصدد است جاي خالي آثار مورد نياز مردم بخصوص دانشجويان را با انتشار كتابهاي فرهنگي برتر پُر كند.او آمادهسازي نسخهاي از شاهنامه شاه طهماسب را كه به زودي كار چاپش به پايان خواهد رسيد، يكي از فعاليتهاي اين اداره عنوان كرد.
تبليغات منفي عليه فرهنگ و هنر ايران غمانگيز است
او در بخشي از گفتگوي خود تبليغات منفي عليه فرهنگ و هنر ايران را مسألهاي غمانگيز خواند و اظهار كرد: همين چند ماه پيش در افغانستان گروهي در خيابانها تظاهرات ميكردند كه ما زبان فارسي دَري را به عنوان زبان اصلي خود ميخواهيم؛ نه زباني كه هماكنون در ايران و افغانستان استفاده ميشود. بنابراين ما نميتوانيم از كنار اين مسائل به راحتي عبور كنيم و بايد اين حساسيت در تمام مؤسسات فرهنگي و آموزشي ما وجود داشته باشد. به عنوان مثال دانشكده ادبيات بيش از همه ميتواند با تزها و پاياننامههاي دانشجويان در جهت خودپروري و همچنين زنده نگه داشتن زبان و ادبيات فارسي سهيم باشد.اين شاعر همچنين افزود: ما در خيلي از زمينهها اسنادي در اختيار داريم كه مورد استفاده قرار نميگيرند. اگر گروهي باشند كه اين اسناد را به زبان امروزي برگردانند و در اختيار نهادهاي فرهنگي قرار دهند، بسياري از مشكلات ما در زمينه فرهنگ و ادب حل خواهد شد، چرا كه استفاده نكردن از اين اسناد حتا در ساخت سريالها و فيلمهاي تاريخي هم نمود پيدا ميكند و ما با مواردي مواجه ميشويم كه جاي تعجب دارد. پس بايد بين كساني كه سندها را استخراج ميكنند و كساني كه آنها را اشاعه ميدهند، رابطه وجود داشته باشد، اما متأسفانه سالهاست كه اين رابطه از بين رفته است.
مميزي اشكالاتي هم داشته است
معلم در پاسخ به اين سؤال كه رويكردتان نسبت به موضعگيري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي درباره مسألهي مميزي چيست، گفت: يكي از مسائلي كه حكومتها هميشه به آن توجه كردهاند، مسأله مميزي و آن چيزي است كه قرار است بهدست مردم برسد كه در هر دورهاي هم وجود داشته و حكومتها همواره حدودي براي آن تعيين ميكردند. گاهي اين كار بر عهده اهل خبره بود، مثلا در دوره پهلويها كار مميزي را كساني مثل تقيزاده و يغمايي انجام ميدادند و آثار فرهنگي و ادبي را كه قرار بود به دست مردم برسد، جمعآوري، گزارش و ارزيابي ميكردند. به هر صورت مميزي اشكالاتي هم داشته است و هيچوقت به صورت كامل و درست بررسي نشده است. هيچ انسان و نويسندهاي هم بيوطن، بيحريت و بيحرمت نيست و ما حق نداريم درباره آدمها خيالاتي داشته باشيم كه باعث مميزي آثارشان شود. اما اينكه مميزي تا چه حد ميتواند مؤثر باشد و جلو برود، بايد بررسي و مطالعه شود.
از خودم دعوت شده آثاري را بررسي و مميزي كنم
او درباره موضوع مميزي ادامه داد: در طول دوران فعاليتم شايد مواردي پيش آمده كه از خودم يا دوستانم دعوت شده تا آثاري را بررسي و مميزي كنيم. در اينگونه موارد و درهمان زمان شاهد اين مسأله بودهام كه سطح آثاري كه قرار بود مميزي شود، از كسي كه قرار بود آن را مميزي كند، بسيار بالاتر بود؛ بنابراين اينگونه ارزشيابي از همان ابتدا مردود بود.
هنوز نميتوانيم شاخصههاي ايراني مسلمان را ارزيابي كنيم
علي معلم در پاسخ به اين سؤال كه بالأخره با مميزي موافق هستيد يا خير، پاسخ داد: براي انجام مميزي حتما بايد در قانون توجيهات آن وجود داشته باشد. البته جامعه بايد خودش خود را با مكانيزمهاي درون، حد و رسم كند، چون نميشود بيحد و رسم جامعه را صيانت كرد. اما به طور كلي به مكانيزمهاي طبيعي و دروني بيشتر اعتقاد دارم تا به مكانيزمهاي بيروني؛ چون هنوز ما نميتوانيم شاخصههاي يك فرد ايراني مسلمان را ارزيابي كنيم و مشخصات آن را نام ببريم، با اين وجود چگونه ميشود خط مشيها را براي ديگران معين كرد؟او در بخش ديگري از سخنانش گفت: ما هنوز ياد نگرفتهايم كاري كنيم كه رسانههايمان مشتري داشته باشند و براي همين است كه مردم به انواع مختلف از شبكههاي ديگر استفاده ميكنند.
يكي از متهمان رديف اول هنرمند دولتي بودن هستم
علي معلم در رابطه با اين چرا جامعه به گونهاي هدايت شده كه بخشي از هنرمندان كه آثار هنري فراواني خلق كردهاند و در بين مردم نيز از اقبال خوبي برخوردارند، از حمايتها و خدمتهاي دولتي محرومند، اما عدهاي ديگر به شدت مورد حمايت دولت و حكومت قرار دارند، اينگونه پاسخ داد: «هنرمند دولتي» از صفتهايي است كه در سالهاي اخير به بعضي نسبت ميدهند و من هم يكي از متهمان رديف اول آن هستم، اما در مورد خودم بايد بگويم در 40 سالي كه خواندم و نوشتم و شاگرد تربيت كردم، نه به خاطر حكومت و دولت بوده و نه براي تبليغات، بلكه كارهايم را بدون انتظار عنايت و به خاطر اعتقادم انجام دادهام. در قبال آثاري هم كه تا به حال به صورت شعر و سرود و كتاب عرضه شده است، تا به حال حتا يك ريال هم دريافت نكردهام و در اين سالها فقط با حقوق كارمندي زندگي كردهام؛ بنابراين اطلاق «هنرمند دولتي» به من و بلكه به بسياري از ديگر افراد اشتباه است، آنها تافته جدا بافته نيستند و رئيسجمهور يا مقامات دولتي ديگر عنايت خاصي به آنها ندارند.
ارسال نظر
يکشنبه 1 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]