تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805245183
سينما و اقتباس از آثار ادبي دفاع مقدس/ 7اميريان : داستان در سينماي دفاع مقدس هرگز تمام نمي شود/ سينماگران ما اهل مطالعه نيستند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سينما و اقتباس از آثار ادبي دفاع مقدس/ 7اميريان : داستان در سينماي دفاع مقدس هرگز تمام نمي شود/ سينماگران ما اهل مطالعه نيستند
داستان در سينماي دفاع مقدس هرگز تمام نمي شود و خاطرات هريك از افراد حاضر در جنگ گنجينه هايي تمام ناشدني ست اما متاسفانه سينماگران ما اهل مطالعه نيستند.
خبرگزاري فارس- مريم اكبرلو : يكي از مشكلات سينماگران در عرصه دفاع مقدس نبود فيلمنامه هاي در خور سينماي اين عرصه است. با وجودي كه ادبيات داستاني نسبت به سينما، دين خود را به اين مقوله تا حد زيادي ادا كرده است، سينماي ايران هر سال از فقر فيلمنامه هايي رنج مي برد كه به نظر مي رسد با وجود مواد خام ادبي نبايد اين مشكل وجود داشته باشد. كتاب هاي منتشر شده در حوزه دفاع مقدس و البته كتاب هاي خاطرات توانسته اند تا حدي اين خلا را پر كنند. اين كتاب ها يكي از گنج هاي پنهاني است كه مي تواند به سينماي دفاع مقدس جاني دوباره دهد و نگاه همه را به سمت پرده نقره اي برگرداند.
در اين سلسله گفت و گوها به سراغ چند تن از نويسندگان كتاب هاي دفاع مقدس رفتيم و از آنها پرسيديم آيا حاضرند كتاب هاي چاپ دو رقمي شان را در اختيار سينماگران قرار دهند و با آنها پيمان آشتي ادبيات و سينماي دفاع مقدس ببندند؟
داوود اميريان با كتاب هاي «خداحافظ كرخه» ، »فرزندان ايرانيم» ، »رفاقت به سبك تانك»، «مين نخودي»و «آقاي شهردار» يكي ديگر از نويسندگاني است كه با ما همراه مي شود و مي گويد: داستان در سينماي دفاع مقدس هرگز تمام نمي شود و خاطرات هريك از افراد حاضر در جنگ گنجينه هايي تمام ناشدني ست كه اتفاقا در سال هاي گذشته حوزه هنري روي اين گنج نشسته است.
وي افزود: در حالت كلي سينماي اقتباسي ما بحران زده و عمر اقتباس در اين سينما بسيار كم. اكثر نويسندگان و شايد بتوان گفت همه آنها دوست دارند كه كتابشان مورد اقتباس واقع شود ، اما متاسفانه در كشور ما هنوز اطمينان به همديگر وجود ندارد.
نويسنده «ايرج خسته است» تشريح كرد : ما بعد از انقلاب به تعداد انگشت هاي يك دست هم اثر ارزنده اقتباسي نداشتيم . در دهه 30 فيلم هايي از روي نوشته هاي منوچهر مطيعي ، حسين قلي خان مستعان و فردي كه با نام ح.حميد تخلص مي كرد و نوشته هايش پاورقي روزنامه هاي صبح آن زمان بود ، فيلم هايي ساخته شد .
اميريان ادامه داد : «گاو» مهرجويي از روي كتاب غلامحسين ساعدي ، نخستين اثر اقتباسي ارزنده آن زمان بود. امير ارسلان نامدار، فيلمي از روي كتاب طوطي ذكريا هاشمي ، فيلم آقاي هالو كه كتابش را خود علي نصيريان نوشته بود و امثال اينها اندك مواردي از اين دست بود . اين روند بعد از انقلاب كند شد ، تا جايي كه در سال 65 دوباره ناصر تقوايي دست به اقتباسي عظيم زد و ناخدا خورشيد را با برداشتي آزاد ساخت .
اين نويسنده عنوان كرد : اين روند دوباره كند شد و همچنان مهرجويي سردمدار جريان حضور ادبيات در سينما ماند تا به چند سال پيش رسيديم و جشنوراه فجر با گذاشتن بخش فيلمنامه اقتباسي نگاهي دوباره به اين مقوله انداخت . در آن سال من به خاطر «نفوذي» ديپلم افتخار گرفتم و «چهل سالگي» برنده سيمرغ بلورين شد .
وي خاطر نشان كرد : همانگونه كه ديديم سيمرغ بلورين جشنواره تا حد زيادي مخاطبان كتاب «چهل سالگي» ناهيد طباطبايي را بالا برد . اين دقيقا همان اتفاقي ست كه در سينماي امريكا و اروپا به شدت رواج دارد و ادبيات ما از اين نعمت سينما بي بهره است .
وي به راهكار خوبي اشاره كرد و گفت : خوب است در برخي موارد از ايده ها و تجربيات ارزنده ديگران استفاده كنيم . در امريكا و اروپا نويسندگاني مانند استيون كينگ داريم ، كه قبل از چاپ كتاب ، يك فصلش را در روزنامه چاپ مي كنند و پيشاپيش حق سينمايي آن را مي فروشند . چرا نبايد در ايران چنين كاري بكينم !
نويسنده «مين نخودي» هر دو گروه نويسنده و سينماگران را مقصر دانست و گفت: يكي از مشكلات اين است كه نويسندگان ما تصويري نمي نويسند . داستان نويسان ما شخصيت پردازي تصويري نمي كنند .
نويسنده «خداحافظ كرخه» ادامه داد : از سويي ديگر سينماگران ما هم بسيار تنبل و بي سواد هستند. ما معدود كارگردان هاي فهيمي داريم ، كه مطالعه كنند و كتاب شناس باشند .
وي تشريح كرد : مثلا حوزه هنري گنجينه كتاب هاي خيلي خوبي دارد ولي اتفاق بد سينماي كنوني ما اين است كه همه مي خواهند كارگردان مولف باشند و به اشتباه تصور مي كنند كه اگر خودشان فيلمنامه بنويسند مولف محسوب مي شوند . اين ديدگاه صد در صد غلط است و مثلا ما آلفرد هيچكاك را در همه حال يك كارگردان مولف مي دانيم ، با اينكه خودش فيلمنامه هايش را نمي نويسد !
اميريان افزود : اين تفكر غلط چنان در فضاي عمومي سينما تعميم پيدا كرده كه روي دستمزد فيلمنامه نويس هم تاثير گذاشته و اگر هم كاگرداني حاضر شود خودش زحمت نوشتن را نكشد و به سراغ متخصص برود ، تنها 5 ميليون تومان براي آن هزينه مي كند . اين قيمت در شرايطي اتفاق مي افتد كه يك بازيگر نه چندان حرفه اي سينما به راحتي 50 ميليون تومان دست مزد مي گيرد .
نويسنده «مترسك مزرعه آتشين» ادامه داد و گفت : شرايط كنوني سينما ، كارگردانان و سينماگران را به سمت بازيگر محوري كشانده است و اين گونه است كه وقتي از تماشاي فيلمي كه چندين و چند ستاره داشت بيرون مي آييم ، متوجه مي شويم كه فيلم اصلا داستان خاصي و يا بهتر بگوييم اصلا داستان نداشت و اين حقيقت تاسف باري است كه پيش توليد خيلي از فيلم هاي ما بدون داشتنم فيلمنامه شروع مي شود .
داوود اميريان ادامه داد : ما بايد متعادل و دو جانبه به قضيه بنگريم . نويسندگان نبايد گارد بگيرند و بخواهند كه كتابشان عين به عين فيلم شود . فيلم تا كتاب دو دنياي متفاوتند و زمين تا آسمان فرق دارند . نمونه مشهور اين اتفاق ، «هري پاتر» است كه همگي تفاوت كتاب ها و فيلم هايش را خوب متوجه شده ايم .
• سينماگران بي انصافي نكنند
وي افزود : از سويي ديگر سينماگران هم نبايد بي انصاف باشند و مزد زحمت 3 ساله نويسنده يك كتاب را يك دهم مزد بازيگر يك تله فيلم تلويزيوني قرار دهند .
اين نويسنده راه كارهاي جالبي در اين باره دارد و مي گويد : همه مي دانيم كه سينماي ما مشكل داستان دارد و تا زماني كه كارگردان خودش مطلب مي نويسد هيچ بهبودي حاصل نخواهد شد . لذا بهتر است به جاي صد فيلم بي داستان در سال ، 10 فيلم بسازيم ، ولي دستمزد بازيگران را سرشكن كرده و به نويسنده مثلا 20 ميليون تومان بدهيم . شما فكر مي كنيد وقتي «كليدر» را از محمود دولت آبادي خواستند تا فيلمش را بسازند و گفت يك ميليارد آن را مي فروشد ، حقيقتا به اين پول نياز داشت! نه . او اين كار را كرد و اين حرف را گفت تا ارزش متن اوليه و ارزش مولف حقيقي را به سينماگران يادآوري كند .
اميريان در پايان به مسايل خوبي اشاره كرد و گفت : داستان در سينماي دفاع مقدس هرگز تمام نمي شود و خاطرات هريك از افراد حاضر در جنگ گنجينه هاي تمام ناشدني است كه حوزه هنري روي اين گنج نشسته است . اگر دو طيف نويسندگان و سينماگران با حسن نيت باهم روبه رو شوند و پس از رفع تنبلي ، مشكل پول خرج كردن براي ادبيات سينما را حل كنند ، درخشش اين گنج چشم همه را به خود جلب خواهد كرد .
انتهاي پيام/ا
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها