واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: نقدي بر فيلم سينمايي ميلدرد پيرس
ارنست هالر كه چندسالي قبلتر از بربادرفته را فيلمبرداي كرده بود، همان اندازه در صحنههاي خارجي حومههاي آفتابي لس آنجلس عالي است
به گزارش حوزه سينما باشگاه خبرنگاران، صداي گلولهاي دردل شب به گوش ميرسد و مردي در شرف مرگ كه فرياد ميزند: «ميلدرد!» دريك فلاش بك سنتي كه بيننده را حوالت ميدهد به قعر زمان و نخستين اشارات اساطيري به مسائلي چون وسوسه و جنايت، ميلدرد را ميبينيم كه پالتوي پوست بر تن، به پليس توضيح ميدهد چطور با كار و مشقت فروان از كلفتي و پيشخدمتي شروع كرده و بعد با درست كردن شيريني به يك صاحب رستوران موفق تبديل شده، تا آيندهي تنها دخترش را تامين كرده باشد.
اما وقتي هر دوي آنها با مردي زبان باز (زاكاري اسكات) آشنا ميشوند، حس مالكيت ميلدرد با اشتهاي دختر نمك نشناساش جور در نميآيند و كار به خشم و خيانت و نفرت ميانجامد.
نمونه بارز فيلمهاي زنانهي دهه 1940، ميلدرد پيرس براساس رماني نوشته جيمزكين (خالق پستچي دوبار زنگ ميزند و غرامت مضاعف) ساخته شد.
اين، ضمنا، «فيلم نوآر»ي است كه با آن شخصيت خودخواه دختر نوجوان ميلدرد پيرس، زيرپاي عشق و محبت مادرانه را خالي ميكند. ميلدرد، زني سخت كوش، فداكار و ستايش برانگيز است؛ باهوش، جاه طلب و بااراده است و بنابراين، طبق سنت آمريكايي، موجودي است احترام برانگيز كه قاعدتا بايد موفق شود و به آنچه ميخواهد برسد.
اما رفته رفته، به خصوص از زماني كه از همسر متين ولي ناموفقاش (بروس بنت) جدا ميشود، و به جاي خترك شيرين و كوچكاش را به دست فراموشي ميسپارد، نشانههايي ناسالم و بيمارگونه در غرايز و رفتار ميلدر رديابي ميكنيم.
كمتر ملودرامي چنين محكم و با اعتماد به نفس تعريف شده. حتي كساني كه چندان طرفدار جون كرافورد نيستند در برابر هنر نمايي خارقالعاده او خلع سلاح ميشوند. (كرافورد در زمان بازي در اين فيلم، صرفا يك ستاره فراموشي شدهي دوران صامت بود كه حالا در 41 سالگي، درخشش ستارگياش را از دست داده. ميلدردپيرس، زندگي حرفهاي او را احيا كرد). آن بلايث، بازيگر 17 ساله، در نقش دختر بد ذات ميلدرد، دست كم از كرافورد ندارد و خشم و نفرت مخاطب را حسابي برميانگيزد!
مايكل كورتيز، كارگرداني همه فن حريف، كه همه ژانرها را امتحان كرد، برهمه جنبههاي فيلم كنترل كامل داشته و حتي از بازيگران فرعي (جك كارسن، لي پاتريك) بازيهاي درخشاني گرفته است.
ارنست هالر كه چندسالي قبلتر از بربادرفته را فيلمبرداي كرده بود، همان اندازه در صحنههاي خارجي حومههاي آفتابي لس آنجلس عالي است كه در صحنههاي شبانهي پرسايه روشناش. موسيقي مكس استاينر نيز به همان اندازه بيعيب و نقص و فراموش نشدني است.
كارگردان: مايكل كورتيز. فيلمنامه: رونالد مك داگال؛ براساس رمان جيمزام. كين. مدير فيلمبرداري: ارنست هالر. موسيقي: مكس استاينر. بازيگران: جون كرافورد، جك كارسن، زاكاري اسكات، ايو آردن، آن بلايث. محصول 1945 برادران وارنر، سياه و سفيد، 111 دقيقه.
منبع: ماهنامه دنياي تصوير
انتهاي پيام/ص
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]