محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803724799
زايمان طبيعي را رايگان اعلام كنيد! گزيده سرمقاله‌هاي روزنامه‌هاي صبح پنجشنبه
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: زايمان طبيعي را رايگان اعلام كنيد! گزيده سرمقاله‌هاي روزنامه‌هاي صبح پنجشنبه
روزنامه‌هاي صبح امروز ايران در سرمقاله‌هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «ضرورت توجه به فرهنگ در احياي سازمان مديريت»،«باحسين(ع)باش!»،«نقد بودجه سال ۱۳۹۳ ازمنظر كارشناسي»،«نگاه ملي يا محلي به بودجه؟»،«زايمان طبيعي را رايگان اعلام كنيد!»،«سانسورچي‌هاي عداوت دشمن!»،«چرا چنين شد؟»،«پيام لايحه بودجه 93»و... كه برخي از آنها در زري مي‌آيد.
خراسان:ضرورت توجه به فرهنگ در احياي سازمان مديريت
«ضرورت توجه به فرهنگ در احياي سازمان مديريت»عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان به قلم مهدي حسن زاده است كه در آن مي خوانيد؛با مصوبه ديروز مجلس، دولت مكلف شد تا ۶ ماه ديگر سازمان مديريت و برنامه ريزي را مجدد راه اندازي كند. اين مصوبه در شرايطي تصويب شد كه دولت نيز پيگير احياي اين سازمان بود و رئيس جمهور در برنامه هاي انتخاباتي خود احياي سازمان مديريت را به عنوان يكي از شعارهاي اصلي خود مطرح كرده بود.
در هر حال اين مصوبه در شرايطي است كه بايد دغدغه هاي جدي درباره نحوه فعاليت اين سازمان مدنظر قرار گيرد. از جمله تلاش براي ممانعت از تشديد بوروكراسي اداري با تشكيل سازمان مديريت يكي از دغدغه هاي مخالفان و منتقدان احياي اين سازمان بوده است، اگرچه كه در مقابل تشكيل سازماني كه بتواند با جايگاه قوي تر و توان كارشناسي بالاتر فرآيند تدوين لوايح برنامه و بودجه را پيش ببرد و بر روند اجراي سياست هاي كلي و قوانين برنامه نظارت كند ضرورتي غيرقابل انكار است.
با اين حال اشكال اصلي مصوبه مجلس اين است كه براي چنين تصميم مهمي طرح نمايندگان ملاك عمل قرار گرفته است، در حالي كه دولت به عنوان مجري احياي سازمان مديريت با ارائه لايحه مي توانست نقشه راه پخته تر و كارشناسي شده تري براي احياي اين سازمان تدوين كند و بهتر بود مجلس اجازه مي داد كه لايحه دولت ملاك تصميم گيري براي احياي سازمان مديريت قرار گيرد.
اما در اين ميان توجه به نكته اي مهم در تشكيل سازمان مديريت و برنامه ريزي ضروري است و آن هم پيوند اجزاي مختلف نظام به ويژه حوزه هاي مغفول مانده اي نظير فرهنگ با حوزه هايي نظير اقتصاد است.
مروري بر بيانات رهبر معظم انقلاب در جمع اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي و تاكيد بر ضرورت برخورد حكيمانه، با پديده هاي فرهنگي و از جمله پيوست فرهنگي براي حوزه هايي نظير اقتصاد و سياست نشان دهنده وجود خلاء در اين رابطه در نظام اجرايي كشور است. اگرچه شوراي عالي انقلاب فرهنگي مامور تحقق اين رهنمود رهبر انقلاب در سطح كليات است اما در سطح اجرايي و جزئيات سازماني كه بتواند همه بخش هاي نظام از جمله حوزه هاي فرهنگ، اقتصاد و سياست را در كنار يكديگر ببيند و به صورت اجرايي براي پروژه هاي مختلف اجرايي به ويژه در حوزه اقتصاد پيوست فرهنگي تهيه كند، سازمان مديريت و برنامه ريزي است، لذا پيشنهاد مي شود با وجود نهايي شدن طرح احياي سازمان مديريت و برنامه ريزي، در قالب تبصره اي الحاقي ماموريت تدوين پيوست فرهنگي و اجتماعي براي طرح هاي اقتصادي به ماموريت هاي سازمان مديريت و برنامه ريزي اضافه شود.
كيهان:باحسين(ع) باش!
«باحسين(ع) باش!» عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم حسين شريعتمداري است كه در آن مي خوانيد؛سال ها بود كه او را مي شناختم، قبل و بعد از انقلاب. وقتي با هم روبرو مي شديم به گرمي استقبال مي كرد. آن روز اما، ماجرا متفاوت بود. به عنوان متهم و با شكايت شيرين عبادي، عمادالدين باقي، اسفنديار رحيم مشايي و... در دادگاه حاضر شده بودم... او عضو هيئت منصفه بود. وارد دادگاه كه شد به روال هميشه سلام گرمي كردم. جواب او، اما مثل هميشه گرم و صميمانه نبود. خونسرد و آرام با همه سلام و عليك كرد، همانگونه كه با من... براي چند لحظه مات و مبهوت شده بودم، چرا اينهمه سرد؟! انگار نه انگار كه سال هاست همديگر را مي شناسيم... حيرتم به درازا نكشيد و خيلي زود متوجه موضوع شدم. از ژرفاي دل به او آفرين گفتم... او آن روز در قامت قضا به دادگاه آمده بود و به پيروي از مولا و مقتداي خويش حضرت امير عليه السلام به خود اجازه نمي داد ميان شاكي و متهم حتي به اندازه يك سلام و عليك گرم فرق بگذارد... بعدها ماجراي آن روز را براي حضرت آقا بازگفتم، فرمودند؛ آقاي عسگراولادي مرد خداست و از مردان خداجوي غير از اين انتظار نمي رود.
راستي! هر وقت با او روبرو مي شدم، بعد از پاسخ سلام- كه به سختي مي توانستم از ايشان سبقت بگيرم- باصدايي آميخته به محبت مي گفت «ياحسين»!
... استاد! چرا ياحسين مي گوئيد؟... براي اين كه قدر نامت را بداني و در همه حال به صاحب اسمت توسل بجوئي... اصلاً پدر و مادرت به همين علت، نامت را حسين نهاده اند. آنها عاشق حسين عليه السلام بودند... عاشق حسين باش!
دقيقاً چه گفت؟... اين چه سؤالي است؟ همه كلمات را كه به خاطر ندارم... خب! مضمون دقيق آنچه شنيدي چه بود؟... مضمون دقيق همان است كه گفتم.
اواخر سال 1355 بود. در بند 4 و5 و 6 زندان قصر كه مخصوص زندانيان سياسي با محكوميت هاي سنگين بود. آن روزها سايه شوم رژيم آمريكايي شاه، آسمان ايران اسلامي را سياه كرده بود. هر صداي مخالفي اگر به گوش حراميان مي رسيد، در گلو خفه مي شد. زندانيان سياسي كه محكوميت هاي بلندمدت داشتند هر از چند گاه ميان دو زندان قصر و اوين جابجا مي شدند. آن روز، سخن درباره خاطره اي از مرحوم حاج حبيب الله عسگر اولادي بود كه در زندان اوين دوران محكوميت خود را سپري مي كرد... آنچه از قول ايشان نقل شده بود، تكان دهنده، اما روح نواز بود. بايد آن روزهاي سياه را ديده باشي تا بتواني نقش خاطره اي را كه مرحوم عسگراولادي نقل مي كرد، بر لوح دل خود احساس كني...
خاطره، مربوط به ديدار آن مرحوم با حضرت امام(ره) بود. در فاصله ميان آزادي امام- رضوان الله تعالي عليه- از زندان و تبعيد آن حضرت به تركيه و سپس عراق... براي گزارش برخي از رخدادهاي ناگوار و كسب تكليف به قم رفته بود... ماجراي آن ديدار را، بعدها- بهمن ماه 1387- در مقدمه يكي از يادداشت هاي كيهان آورده بودم...
«با عجله آمده بود و سراسيمه، دغدغه جان او را داشت و پاسخي براي اين پرسش خود و دوستانش مي خواست، وظيفه ما چيست؟... اهل سخن بود و چندين بار هم آنچه را مي خواست بگويد، تمرين كرده بود اما وقتي او را ديد زبانش بند آمده بود. محو عظمت توأم با وقار و صلابت آميخته به مهرباني او شده بود. به جاي او خميني(ره) سخن آغاز كرد؛ «شما را چه مي شود آقاي عسگراولادي؟ چه سعادتي بالاتر از اين كه خون انسان در راه خدا ريخته شود... پس شما نمي دانيد كه قرار است به كجا برويم؟ بايد برايتان بگويم... امشب مي گويم...»
برايش عجيب بود. امام(ره) بي آنكه او سخني گفته باشد، درباره موضوعي سخن مي گفت كه عسگراولادي به همان منظور آمده بود.
چند ماه قبل از آن روز، شاه به قم رفته بود ولي هيچيك از روحانيون به استقبال او نرفته بودند. وقتي شاه به محل استقرار خود رسيده بود، علت را جويا شده و متوجه شده بود امام خميني(ره) استقبال روحانيت از شاه را تحريم كرده بود. شاه كه به شدت عصباني بود، در بازگشت به تهران دستور تهيه كيفرخواست عليه امام(ره) و محاكمه صحرايي! او را صادر كرده بود. آقاي عسگراولادي بعد از اطلاع از تهيه اين كيفرخواست به نمايندگي از همرزمانش نزد امام(ره) رفته تا از يكسو اين خبر را به امام(ره) برساند و از سوي ديگر درباره تكليف خود و ساير مردم از ايشان سؤال كند. ولي امام(ره) پيش از طرح موضوع به آن پاسخ داده بود.
امام راحل(ره) در ادامه همان ملاقات به آقاي عسگراولادي گفته بودند؛ «تصور نكنيد كه مبارزه ما يكسال و دو سال و سه سال طول مي كشد، به دوستاني كه حوصله اين مبارزه طولاني را ندارند، بگوئيد كنار بكشند. اين مبارزه چند دهه ادامه خواهد داشت... مبارزه ما محدود به جلوگيري از تصويب يك قانون، تغيير يك وزير و يا تغيير يك دولت نيست، مبارزه ما براي فراهم آوردن زمينه ظهور حضرت بقيه الله- ارواحنا له الفداء - است. ازهم اكنون به شما بگويم كه نهضت ما سه مرحله در پيش دارد. مرحله اول، اسلامي كردن ايران است. بعد از نجات كشورمان، از آن به عنوان يك پايگاه براي نجات ساير كشورهاي مسلمان استفاده مي كنيم و اين، يعني اسلامي شدن بقيه كشورهاي مسلمان كه مرحله دوم نهضت ماست... و مرحله سوم اين مبارزه، گسترش الگوي حكومتي اسلام به همه جهان است. در اين مرحله و هنگامي كه همه ملت ها با الگوي عدالت گستر و خداجوي اسلام ناب آشنا شدند مي توانيم به حضرت بقيه الله - ارواحنا لتراب مقدمه الفداء - عرض كنيم كه جهان براي تشريف فرمايي و قيام شما آماده است...» (نقل به مضمون از قول برادر بزرگوارم، مبارز پيشكسوت و فدايي حضرت امام(ره) مرحوم حاج حبيب الله عسگراولادي).
سردبير برنامه «نگاه يك» از شبكه يك سيما تماس گرفت و گفت؛ مناظره اي ميان شما و آقاي عسگراولادي در نظر گرفته ايم. موضوع مناظره، اظهارات آن مرحوم درباره سران فتنه 88 بود و اينكه آنها را «فتنه زده» و نه «سران فتنه» دانسته بود. در اين باره همان روزها، نظرات مكتوبي رد و بدل كرده بوديم... از سردبير برنامه پرسيدم مناظره!... با آقاي عسگراولادي؟! جواب داد؛ مگر چه عيبي دارد؟...گفتم؛ آقاي عسگراولادي از استوانه هاي انقلاب و يار وفادار و فداكار حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلاب هستند كه تاكنون در تمامي طول حيات طيبه خود، گامي بيرون از بستر اصيل اسلام و انقلاب برنداشته اند... و من، هرگز حاضر نيستم دور يك ميز با اين اسوه انقلاب و پيشكسوت هميشه فداكار به مناظره بنشينم. سردبير برنامه «نگاه يك» گفت؛ با ايشان صحبت كرده ايم و پذيرفته اند... جواب به بعد موكول شد ... فرداي آن روز با استاد تماس گرفتم و ضمن قدرداني از تواضع ايشان، علت مخالفت خود را با مناظره يادآور شدم... ايشان فرمودند؛ اين روزها، برخي جريانات سياسي آلوده، از نظرات من سوءاستفاده كرده و آن را وارونه جلوه داده اند، مي خواهم با حضور تو كه ده ها مقاله و مصاحبه و مناظره درباره فتنه داشته اي به اين سوءاستفاده ها خاتمه بدهم. باز هم مخالفت كردم و براي مخالفت خود دليل آوردم... قانع نشد و فرمود؛ حتما بيا و خواهشم آن است كه با صلابت و قاطعيت از نظر خود دفاع كن! همانطوركه در نوشته هايت و ساير مصاحبه ها و مناظره هايت ظاهر مي شوي... و تاكيد كرد كه اين، آخرين مناظره من است، مي خواهم راهي براي سوءاستفاده جريانات آلوده باقي نگذارم... بعدها برادر عزيزم حجت الاسلام والمسلمين حميد آقايي كه سخنران مراسم ختم استاد در دماوند بود نيز به بخشي از اين ماجرا اشاره كرد....
آن مناظره صورت پذيرفت و معلوم شد ايشان سران فتنه را مجرم و گناهكار و فتنه گر مي دانند ولي مديريت فتنه را در آن سوي مرزها مي بينند... و به قول ملاي رومي؛
اختلاف خلق از نام اوفتاد
چون به معني رفت آرام اوفتاد
در مراسم ختم استاد، خبرنگاري گفت؛ مرحوم عسگراولادي را در يك جمله توصيف كن! پاسخم كه از ژرفاي باورم برخاسته بود، اين بود؛قطب نماي زندگي او، از آغاز تا پايان «رضاي خدا» را نشان مي داد.
جمهوري اسلاتمي:تحليل سياسي هفته
«تحليل سياسي هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي خوانيد؛در واپسين روزهاي فصل پائيز، نعمت الهي بر سراسر اين كشور نازل شد و نويد روزهاي پرخير و بركتي را به شهروندان، بويژه كشاورزان داد كه مدتها در انتظار ريزش باران لحظه شماري مي كردند.
در اين هفته دولت يازدهم پيش از پايان چهار ماه نخست مسئوليت خود، همزمان با دستورهاي فشرده كاري، از جمله مذاكرات حساس ژنو، ساماندهي مسائل و مشكلات مالي و تنظيم امور مديريتي، لايحه بودجه سال 93 را به هنگام آماده و در موعد مقرر به مجلس ارائه كرد. براساس مقررات مربوط به بررسي لايحه، دولت موظف است تا 15 آذر ماه هر سال، لايحه بودجه سال آينده را به مجلس تقديم كند كه با توجه به مصادف بودن با روز جمعه و سپس مناسبت روز دانشجو، با هماهنگي مجلس، لايحه بودجه سال 93 در اولين فرصت، توسط دكتر حسن روحاني رئيس جمهوري تحويل مجلسي ها شد. براساس آيين نامه داخلي مجلس، نمايندگان از زمان چاپ و توزيع لايحه بودجه ساليانه كل كشور، پيوست ها و سوابق آن تا 10 روز مي توانند پيشنهادهاي خود را به كميسيون هاي تخصصي ارائه كرده و اين كميسيون ها موظفند حداكثر تا 15 روز پس از چاپ و توزيع لايحه، گزارش خود را به كميسيون تلفيق تقديم كنند. اين كميسيون موظف است حداكثر ظرف مدت 15 روز پس از پايان مهلت دريافت گزارش كميسيون هاي تخصصي، گزارش نهايي خود را تنظيم و به مجلس شوراي اسلامي ارائه دهد و مجلس نيز به جاي تصويب هاي دو دوازدهم و سه دوازدهم چند سال گذشته، فرصت كافي براي بررسي و تصويب كامل لايحه بودجه تا پايان سال خواهد داشت.
البته در اين ميان و درحالي كه لايحه بودجه 783 هزار ميليارد توماني هنوز به كميسيون هاي مجلس راه نيافته و مورد بررسي اوليه هم قرار نگرفته، واكنش برخي نمايندگان به آن، تعجب آور و بهت انگيز بود زيرا 18 تن از نمايندگان استان خوزستان در حركتي كاملاً بي سابقه و عجيب، اقدام به استعفاي دستجمعي كرده و حتي برخي از نمايندگان استانهاي ديگر نيز براي اينكه از آنها عقب نمانند، به هوس تكرار چنين حركتي افتادند! اين اقدام قطعاً از جانب نمايندگان مجلس كه بايد اهل قانون مداري باشند شگفتي ساز است، زيرا آنها فرصت دارند تا زمان تصويب مجلس، خواسته هاي خود را براي افزايش بودجه استاني پيگيري كرده و پاي حرف و استدلال بودجه نويسان دولت نيز بنشينند و منطق "چانه زني" را بر "فشار" ترجيح دهند.
در اين هفته سفر رئيس جمهور افغانستان به تهران و توافق براي امضاي پيمان همكاريهاي ايران و افغانستان درحالي كه آمريكا فشار مضاعفي را به مقامات افغان براي امضاي فوري توافقنامه امنيتي كابل - واشنگتن آورده است، از اهميت ويژه اي برخورداربود. واقعيت اينست كه ايران و افغانستان با حدود هزار كيلومتر مرز مشترك و پيوندهاي عميق فرهنگي، مذهبي، اقتصادي، جغرافيايي، زباني و تاريخي داراي بيشترين و بهترين زمينه هاي روابط و همكاري هستند كه اين پيوستگي هاي كتمان ناپذير، همواره دولت و مردم دو كشور همسايه را به همكاري تنگاتنگ با يكديگر ترغيب و تشويق كرده است. در اين ميان قرابت فرهنگي ايران و افغانستان، روابط دو كشور را فراتر از ملاحظات و موانع قرار داده است. همچنين رويكرد سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران كه نقش عمده اي در پناه دادن به ميليونها مهاجر افغان و مشاركت در نوسازي سياسي و اقتصادي افغانستان دانسته، باعث شده تا جايگاه و نقش ايران به عنوان يك كشور مهم در سياست خارجي افغانستان مورد تاكيد قرار گيرد.
از سوي ديگر امنيت ملي ايران باثبات و امنيت افغانستان، پيوندي انكارناپذيري دارد و از اين روست كه ايران به عنوان يك كشور همسايه به سرنوشت افغانستان علاقمند مي باشد. برهمين اساس مقامهاي كشورمان بارها اعلام كرده اند كه استراتژي ايران مبتني بر توسعه ثبات و امنيت در منطقه، بويژه با همسايگان است.
در اين هفته و در سالروز تأسيس شوراي عالي انقلاب فرهنگي به فرمان امام خميني، اعضاي اين شورا با رهبر معظم انقلاب ديدار كردند. در اين ملاقات حضرت آيت الله خامنه اي با تبيين اهميت حياتي مقوله فرهنگ و جايگاه شورايعالي انقلاب فرهنگي در جامعه، بر برخورد حكيمانه با پديده هاي فرهنگي تاكيد كردند. ايشان با اشاره به اينكه فرهنگ و ارزشهاي فرهنگي، هويت و روح يك ملت است، خاطرنشان كردند: فرهنگ، حاشيه و ذيل اقتصاد و سياست نيست بلكه اقتصاد و سياست حاشيه و ذيل فرهنگ هستند.
حضرت آيت الله خامنه اي همچنين با تاكيد بر لزوم وجود پيوست فرهنگي براي همه موضوعات و مسائل مهم در عرصه هاي مختلف افزودند: برخي اوقات ممكن است، تصميم گيري و مصوبات اقتصادي، سياسي، اجتماعي و حتي علمي، تبعات منفي فرهنگي در جامعه بوجود آورد كه دليل آن نبود پيوست فرهنگي است. ايشان حساس بودن و مقابله با مسائل مخرب فرهنگي را از وظايف نظارتي حكومت دانستند و افزودند: همه ما در قبال مسائل فرهنگي و فرهنگ عمومي كشور مسئوليت شرعي و قانوني داريم. سپردن مسائل فرهنگي به مردم نافي وظيفه نظارتي و هدايتي دولت نيست و حضور حكومت و دولت در عرصه فرهنگ نيز به معناي سلب حضور مردم نمي باشد.
رهبر انقلاب، انفعال و موضع دفاعي صرف در مقابل فرهنگ مهاجم را، بدترين و خسارت بارترين نوع برخورد خوانده و خاطرنشان كردند: مواضع تهاجمي نيز در برخي موارد لازم است اما به هر حال در هر شرايط بايد حكيمانه و با فكر عمل كرد.
در موضوعات خبري خارجي، مرگ نلسون ماندلا، اعتراضات هواداران غرب در اوكراين، ادامه تظاهرات و عقب نشيني دولت در تايلند و تحولات سوريه، از مهمترين حوادث هفته جاري محسوب مي شوند.
مرگ نلسون ماندلا رهبر جنبش مبارزه با نژادپرستي در آفريقاي جنوبي همانگونه كه انتظار مي رفت بازتاب گسترده اي يافت و اكثر قريب به اتفاق دولتهاي جهان و شخصيت هاي گوناگون از مرگ وي ابراز تأسف كرده و نسبت به شخصيت و اقدامات وي در طول حياتش، اداي احترام كردند. مراسم بزرگداشت نلسون ماندلا نيز كه روز سه شنبه برگزار شد به گردهمايي بزرگي متشكل از مردم آفريقاي جنوبي و رهبران و مقامات بسياري از كشورهاي جهان تبديل شد كه مراسمي به اين گستردگي در سالهاي اخير كم سابقه بوده است.
نلسون ماندلا به سبب مبارزاتي كه براي احقاق حقوق سياهان در آفريقاي جنوبي انجام داد و استقامتي كه در اين راه از خود نشان داد و همچنين به دليل مخالفت هايي كه با سياستهاي ظالمانه حاكم بر جهان ابراز نمود و سرانجام پس از كسب پيروزي، به دليل اعتدالي كه درپيش گرفت مورد احترام اغلب مردم جهان بود. وي توانست با مبارزاتش، سياه پوستان آفريقاي جنوبي را از زير يوغ سفيدپوستان نژادپرستي كه از اروپا آمده بودند خارج سازد و آنها را كه اكثريت نزديك به 80 درصدي جامعه را تشكيل مي دهند بر سرنوشت شان حاكم سازد. ماندلا پس از پيروزي و در زمانيكه در اوج قرار داشت قدرت را واگذار كرد و به كارهاي عام المنفعه پرداخت.
با اين حال نكته اي كه در واكنش هاي بين المللي به مرگ ماندلا وجود داشت برخورد فرصت طلبانه بسياري از سران كشورهاي غربي بود كه ماندلا با آنها مسئله داشت و اساساً خود آنها منشاء ايجاد و رشد نژادپرستي در آفريقاي جنوبي و استقرار نظام ظالمانه در صحنه بين المللي بوده و هستند. رژيم نژادپرست حاكم بر آفريقاي جنوبي مورد حمايت غرب و به خصوص انگليس قرار داشت. ماندلا همچنين از حاميان مردم فلسطين و معترض سياست ها و اقدامات ضدانساني رژيم صهيونيستي بود. با اين حال آمريكايي ها به عنوان حامي اصلي رژيم صهيونيستي، براي مرگ ماندلا اشك تمساح ريختند و چهار رئيس جمهور آمريكا در مراسم بزرگداشت ماندلا شركت كردند.
اين هفته، اوكراين شاهد اوج گيري تنش داخلي بود. همزمان با اوجگيري اعتراضات گروههاي هوادار غرب، دولتهاي غربي نيز وارد شدند و به حمايت از هوادارانشان پرداختند. اوباما رئيس جمهور و جان كري وزير خارجه آمريكا، در حمايت از معترضان، دولت اوكراين را از برخورد با معترضان برحذر داشتند و كاترين اشتون مسئول سياست خارجي اروپا، وستروله وزير خارجه آلمان و معاون وزير خارجه آمريكا به اوكراين رفتند تا ضمن حمايت از اعتراضات، دولت اوكراين را براي پذيرش درخواست مخالفان تحت فشار قرار دهند. اين سه مقام غربي در اقدامات مداخله گرانه خود حتي در ميان معترضان حاضر شدند و زماني را در كنار آنها به راهپيمايي پرداختند.
از سوي ديگر، روسيه نيز به تحولات اوكراين واكنش نشان داده است. پوتين، رئيس جمهوري روسيه، اعتراضات را هدايت شده خواند و مجلس روسيه نيز غرب را از دخالت در روسيه برحذر داشته است. اكنون بيش از هر زمان ديگر، كشمكش غرب و روسيه براي تأثيرگذاري بر تحولات اوكراين مشهود است و هر دو طرف تلاش مي كنند تحولات را به نفع خود هدايت كنند.
اين هفته، تايلند نيز شاهد تحول جديدي بود و "شيناواترا" نخست وزير اين كشور كه از چند هفته قبل تحت فشار مخالفان قرار داشت به برگزاري انتخابات زودهنگام تن داد. قرار است اوائل بهمن آينده انتخابات برگزار شود و "شينا واترا" اعلام كرده است تا آن زمان از قدرت كنار نخواهد رفت. اگرچه رهبر مخالفان همچنان خواستار ادامه اعتراضات تا بركناري كامل دولت كنوني شده است ولي عقب نشيني دولت تايلند، اميد براي حل و فصل مسالمت آميز بحران داخلي در اين كشور را افزايش داده است.
با نزديكتر شدن به زمان برگزاري كنفرانس ژنو 2، تحركات در سوريه و خارج از اين كشور نيز افزايش يافته است. هر دو طرف، يعني هم حكومت بشار اسد و هم ائتلاف مخالفان سوري براي حضور در ژنو 2 اعلام آمادگي كرده اند. با اينحال هنوز موانع جدي براي حصول يك توافق در اجلاس ژنو وجود دارد. مهمترين بحث مورد اختلاف اين است كه دولت سوريه تاكيد دارد بشار اسد تا انتخابات آتي بر سر كار مي ماند و در انتخابات آتي نيز مشاركت مي كند ولي مخالفان اصرار دارند بايد بشار اسد كنار برود، قدرت را به دولت انتقالي واگذار كند و در انتخابات آتي نيز حق شركت ندارد.
همچنانكه مشاهده مي شود شكاف بين دو طرف عميق است. در اين ميان نقش اخضر ابراهيمي، به عنوان فرستاده سازمان ملل و همچنين طرف هاي ديگر حاضر در ژنو 2 بسيار حساس است و بايد ديد كه آيا گردانندگان ژنو قادر خواهند بود اين شكاف را بپوشانند و يا دست كم آنرا كمتر كنند، به ويژه اينكه طرفهايي وجود دارند كه در گذشته نشان داده اند كه اساساً به حل و فصل مسالمت آميز بحران سوريه تمايل ندارند و به چيزي كمتر از سقوط دولت بشار اسد رضايت نمي دهند.
قدس:چرخهاي صنعت روي ريل حماسه
«چرخهاي صنعت روي ريل حماسه»عنوان سرمقاله روزنامه قدس امير روحپرور است كه د ان مي خوانيد؛وزير امور اقتصادي و دارايي روز گذشته اولويت نخست و راهبرد 100 روز دوم دولت تدبير و اميد را توسعه و رونق توليد اعلام كرد و گفت: ساماندهي واردات و صادرات با اولويت بخش توليد از مهمترين اقدامها خواهد بود.
طيب نيا گفته است: همه سازمانها و نهادهاي زير مجموعه وزارت امور اقتصاد و دارايي بسيج شده اند تا زمينه بهبود فضاي كسب و كار و كاهش هزينه هاي اداري را فراهم كنند.
اين در حالي است كه سيف، رئيس كل بانك مركزي نيز از تمركز اين بانك براي تامين نقدينگي واحدهاي صنعتي و نيز تقويت توليد خبر داده است.
در همين حال روز گذشته حسيني، از مسؤولان ارشد خانه صنعت و معدن به همراه برخي ديگر از فعالان اقتصادي از ظهور اولين نشانه هاي خروج توليد از ركود خبر داده است ؛ موضوعي كه مطمئناً افزون بر ايجاد بستر مناسب براي رونق اقتصاد ملي و بهبود فضاي كسب و كار؛ منجر به چشم انداز مناسبي در عرصه بازار كار و ايجاد فرصتهاي جديد اشتغال خواهد شد.واقعيت اين است كه توليد در بخشهاي گوناگون تأثير مهمي در رونق و رشد اقتصادي دارد. اين موضوع زماني اهميت مي يابد كه بدانيم در حال حاضر نرخ رشد اقتصادي در دايره 5- محصور باقي مانده است .
از اين رو به نظر مي رسد، با سياست جديد دولتمردان براي تقويت اين بخش مهم، راهبردي و اشتغال آفرين، بستر مناسبي براي خلق حماسه اقتصادي نيز فراهم مي شود.
در اين راستا نبايد فراموش كرد، در حال حاضر بخشي از ظرفيتهاي بنگاه هاي اقتصادي از صنعت گرفته تا معدن همچنان بدون استفاده است و همين چالش در كنار ركود حاكم در برخي از بخشها سبب كند شدن شتاب توسعه اقتصادي كشور و البته توقف قطار توسعه در ايستگاه مياني شده است.
اما تلاش برنامه ريزان در حوزه سه قوه در ماه هاي اخير را بايد به فال نيك گرفت؛ زيرا با اخبار مثبت ماه هاي اخير و نيز تلاشها و جهت گيري براي تحقق رشد 3 درصدي و كاهش 20 در صدي نرخ تورم در بودجه 93 زمينه مساعدي براي خروج اقتصاد از ركود فراهم شده است .از اين رو به نظر مي رسد، با توجه به رويكرد جديد دولت براي رفع موانع و حمايت همه جانبه از توليد، بخش خصوصي نيز بايستي با شناسايي فرصتها و تهديدها، خود را مهياي روزهاي رونق نمايد.
سياست روز:نقد بودجه سال ۱۳۹۳ ازمنظر كارشناسي
«نقد بودجه سال ۱۳۹۳ ازمنظر كارشناسي»عنوان يادداشت روز روزنامه سياست روز به قلم اسد الله افشار است كه در آن مي خوانيد؛نخستين بودجه سالانه دولت يازدهم روزيكشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۲ از سوي رئيس جمهوربه مجلس تقديم شد. نمايندگان درحالي روز ۱۷ آذرماه شاهد ارائه لايحه بودجه كشور بودند كه پيش ازاين درسال هاي اخير با تأخيرهاي دولت سابق درتقديم سند مالي كشور رو به رو بودند. سقف كل بودجه ۷۸۰ هزارميليارد تومان پيش بيني شده كه ۱۹۵ هزار ميليارد تومان بودجه عمومي و ۲۱۸ هزار ميليارد تومان منابع عمومي پيش بيني شده است. با ارائه به موقع بودجه به مجلس، دولت نشان داد بر قانون پايبند است. قانون اساسي هم به مجلس به عنوان قوه مقننه اختيارتام داده تا دربررسي لايحه بودجه كه توسط دولت تدوين وتهيه شده است، هر موردي را كه به صلاح نديد، تغيير بدهد تا ازاين طريق بودجه اي براي يكسال مالي تهيه شود كه براساس درآمد و هزينه كم نقص باشد. اين قلم با توجه به اينكه دولت تدبيرواميد نخستين بودجه خود را به هنگام و درزمان مقرر قانوني به مجلس ارائه داده است تشكر نموده و لازم مي داند به برخي از نكات كه ازسوي كارشناسان وصاحب نظران دلسوزدر همين ارتباط اظهار گرديده است اشاره مختصري داشته باشد:
۱- گزارش رئيس جمهورهنگام ارائه لايحه بودجه كالبد شكافي از وضعيت اقتصادي كشور بود.
۲- توجه به كنترل واردات بي رويه، بهبودفضاي كسب وكار و برخي مشكلات كه تكاليف زيادي بربانك ها درنظام بودجه ريزي ايجاد كرده وهمچنين عدم اجراي صحيح اصل ۴۴ قانون اساسي ازنكات مهم اقتصادي كشور است كه همگان اميدواريم در بودجه ارائه شده به نحودرستي تجلي پيدا كرده باشد.
۳- اينكه دولت مصمم است رشد نقدينگي را كنترل وآن را به سمت شرايط توليد سوق دهد و توجهي براي بهبود فضاي كسب و كاردرنظر گرفته، حركتي با ارزش و ميمون است.
۴- بودجه دربردارنده اطلاعات مفيدي در مورد چگونگي عرضه خدمات عمومي و ايجاد زيرساخت ها ازجانب دولت است و درنتيجه همه آنهايي كه ازفعاليت هاي دولت تأثير مي پذيرند ازطريق آشنا شدن با جهت گيري هاي تخصيص منابع برآوردي ازنتايج مترتب برآن به دست مي آورد.
۵- اشتغال، مهم ترين مسأله آينده اقتصاد وركود تورمي، مهم ترين مسأله فعلي اقتصاد ايران است؛ اميدواريم كه براي حل اين دو معضل مهم نگاه عميق كارشناسي درتخصيص بودجه ديده شده باشد و راهكارهاي عملي براي تحقق آن پيش بيني گرديده باشد. ۶- ايجاد ثبات در بازارارزاز جمله مهم ترين برنامه هاي سال آينده دولت به شمارمي آيد كه تحقق آن قطعا موجب آرامش جامعه وخرسندي آحاد مردم شريف ايران خواهد شد.
۷- دولت يازدهم سعي كرده بودجه سال آينده را براساس واقعيت ها وعملكرد بودجه ۹۲ تنظيم كند همين موضع باعث شده اين بودجه درمقايسه با اعداد اصلي بودجه ۹۲ انقباضي ترين بودجه پس ازجنگ لقب بگيرد اما درمقايسه با عملكرد واقعي بودجه در سال جاري يك بودجه انبساطي باشد به طوري كه بودجه عمراني درمقايسه بااعداد و ارقام اصلي بودجه ۹۲ كاهش ۳۲.۵ درصدي دارد اما در مقايسه با عملكرد بودجه حدود ۲۶۰ درصد رشد كرده است.
۸- اقتصاددانان ترجيح مي دهند به جاي انقباضي و انبساطي بودن ازواژه واقعي بودن براي بودجه پرحاشيه ۹۳ نام ببرند شرايط اقتصادي به گونه اي بود كه كارشناسان قبل ازمنتشرشدن متن بودجه نمي توانستند پيش بيني دقيقي ازارقام واعداد بودجه وحتي جهت گيري كلي آن بيان كنند. روزي هم كه بودجه به مجلس رفت هنوز خيلي ها نمي توانستند به يك اجماع درست برسند. خيلي ها بودجه را انبساطي مي دانند، خيلي ها لقب انقباضي ترين بودجه پس از جنگ را به آن داده اند و خيلي ها هم آن را يك بودجه واقعي ومنطبق بر واقعيات جامعه مي دانند. به هر حال روحاني هرچه باشد به يك بدعت ۸ ساله پايان داد و بودجه را سروقت و بر اساس قانون در نيمه دوم آذرماه به مجلس برد.
۹- نكته مهم ديگر، جدا كردن مقوله هدفمندي يارانه ها ازبودجه است. به نظرمي رسد دولت با موكول كردن تصميم گيري درمورد شيوه اجراي قانون هدفمندي يارانه ها به آينده ولايحه اي مجزا از بودجه براي آن، اولاً قصد داشته سرنوشت برنامه مالي كشوررا براي سال آينده ازمقوله پرحاشيه هدفمندي جدا كند تا اشتباه سال هاي قبل تكرارنشود وازسوي ديگرقصد دارد درفرصت فراخ و
با آرامش بيشتري درمورد هدفمندي يارانه ها تصميم بگيرد، تصميمي كه شايد به پايان يافتن شيوه نادرست پرداخت نقدي يارانه ها وتبديل يارانه نقدي به حمايت هاي كالايي، درماني و... منجر شود.
۱۰- دولت بايد دربودجه نويسي روي توان بخش هاي غيردولتي هم حساب كند. بخش خصوصي و بخش تعاون كشور پتانسيل هاي خوبي دارند كه ما درنظام بودجه ريزي مان آن را فراموش كرده ايم. درلايحه بودجه امسال هم به اين بخش ها توجه نشده است. در مورد واگذاري ها براي رد ديون هم بايد به اين موضوع توجه شود كه اگر مالكيت و مديريت اين شركت ها واگذار نشود در اصل خصوصي سازي انجام نگرفته است.
11- تعهدات دولت در پروژه هاي عمراني بايد به طور جدي مورد توجه قرار بگيرد تا فشاري بيشتر از اين به بخش هاي مختلف اقتصادي وارد نشود. اين موضوع در كميسيون تلفيق بايد يك محور اساسي باشد.
۱۲- ازنقاط مبهم درآمدي كه بيشتربه خيال نزديك است، تحقق درآمد ۶۶ هزارميليارد توماني ازمحل ماليات ها درشرايط ركود تورمي است كه مجموعه دولت بهتراز كارشناس اقتصادي ديگري براين موضوع واقف است؛ لذا حتي تحقق رقم ۵۰ هزار ميليارد تومان بودجه سال ۹۲ نيزبعيد است.
۱۳- يكي ازايرادهاي بودجه تقديمي كه مي توان آن را به خوش بيني دولت منتسب كرد، وابستگي حدود ۴۰ درصدي بودجه به درآمدهاي نفتي است. دولت در بودجه ۹۳ بودجه درآمدهاي نفتي را ۷۷ هزارميليارد تومان برآورد كرده كه با احتساب هر بشكه ۱۰۰ دلار بايد روزانه ۱/۵ ميليون بشكه به فروش برساند. اين ميزان فروش نفت با لا ترازوعده غربي ها درتوافقنامه ژنواست و زماني اين درآمد خوشبينانه تر به نظر مي رسد كه گفته مي شود براي فروش نفت تا ۸ دلاربراي هربشكه تخفيف نيزارائه شده و ازسوي ديگرپول نفت هاي فروخته شده معمولاً دركشورهاي خريدار نگهداري مي شود.
۱۴- ايراد ديگر بودجه نيزدر بخش درآمدي فروش ۲۵ هزار ميليارد تومان اوراق مشاركت است. در حالي كه دولت درسال جاري و تا كنون و به اصرارتيم اقتصادي دولت و به خصوص معاون برنامه و بودجه رئيس جمهورحتي يك ريال اوراق مشاركت نفروخته ودليل آن را عدم استقبال مردم مي داند. معلوم نيست چگونه قرار است ۲۵ هزار ميليارد تومان اوراق مشاركت را در جامعه به مردم عرضه كند.
۱۵- توجه ويژه به افزايش سرمايه گذاري درپارس جنوبي و برنامه ريزي براي بهره برداري كامل از ۴ فاز پارس جنوبي وهمچنين افزايش قابل توجه بودجه شركت هاي دانش بنيان را مي توان ازنقاط قوت بودجه پيشنهادي دولت دانست.
۱۶-كاهش درآمد دولت از ناحيه واگذاري هاي اصل ۴۴ به بخش خصوصي وهمچنين كاهش انتشار و فروش اوراق مشاركت در سال آينده را در شرايط فعلي كه اقتصاد كشور در ركود به سر مي برد و نياز روز افزوني به سرمايه گذاري دربخش هاي مختلف احساس مي شود را مي توان يكي ازنقاط ضعف هاي بودجه پيشنهادي دانست.
در پايان يادآوري اين نكات ضروري است:
۱- نمايندگان مجلس تلاش نمايند درفرصت باقي مانده با كمك خود دولت اين بودجه را به اعداد واقعي تر نزديك كنند.
۲-انتظارازنمايندگان مجلس، اين است كه شرايط نامطلوب اقتصادي را كه مشكلات معيشتي زيادي را به مردم تحميل كرده است، درنظربگيرند ودربررسي بودجه «مصالح ومنافع ملي» را به هرچيزديگري ترجيح بدهند.
۳- دولت ومجلس قراربرهمدلي وهم صدايي داشته باشند و چالش و تنش را حاشيه نشين كنند، و تنها دراين صورت است كه مي توانيم تهديدهاي موجود را كم كنيم وداشته هايمان راطوري مديريت كنيم تا رضايت مردم به اندازه اي باشد كه ازنظامي مثل جمهوري اسلامي انتظارمي رود.
تهران امروز:نگاه ملي يا محلي به بودجه؟
«نگاه ملي يا محلي به بودجه؟»عنوان سرمقاله روزنامه تهران امروز به قلم مهدي تقوي است كه در آن مي خوانيد؛دولت يازدهم در ارائه بودجه 93 فرمول جديدي را در نظر گرفته و اولويت را به پروژه هاي عمراني داده است. البته اولويت دولت طرح هايي هستند كه در حال اتمام بوده وبالاي 80 درصد پيشرفت فيزيكي داشته اند. چنين فرمولي باعث دسته بندي هاي موافق و مخالف در مجلس شده است و شاهد بوديم طي دو روز گذشته كار نمايندگان برخي استان ها تا مرز استعفا هم پيش رفت. مسئله اصلي اين است كه بودجه عمراني كشور به چه نحوي تدوين، تصويب و هزينه شود. طبيعي است هر نماينده اي سعي مي كند بيشترين اعتبار را براي حوزه انتخابي خود دريافت كند. چراكه چنين اقدامي مي تواند براي او فوايد زيادي داشته باشد. اما آيا اين تمام داستان مربوط به پروژه هاي عمراني كشور است؟ براي پاسخ به اين سوال بايد توجه داشت توجه به زيرساخت ها از ضروريات توسعه و آباداني هر كشوري به حساب مي آيد. توسعه زيرساخت ها با عمليات عمراني مي تواند حوزه هاي ديگر را نيز تحت پوشش قرار دهد. با توجه به اينكه دولت دهم تعداد زيادي پروژه عمراني نيمه تمام را روي دست دولت يازدهم گذاشت اين كار دولت روحاني يعني توجه به پروژه هاي عمراني كاري اقتصادي و عاقلانه است. دولت روحاني مجبور است اين تعداد پروژه هاي نيمه تمام كه روي دستش مانده را به سرانجام برساند. اگر پروژه هاي نيمه تمام به سرانجام نرسد به اصطلاح وضعيت از اينجا مانده و از آنجا رانده به وجود خواهد آمد. يعني نه پروژه هاي گذشته به اتمام مي رسد نه پروژه هاي تازه كار حتي به نيمه خواهد رسيد. به همين خاطر عاقلانه ترين تصميم همين خواهد بود كه دولت به عنوان مثال يك بازه زماني حداقل تا دو سال آينده را در نظر گيرد و فقط در اين مدت زماني به اتمام پروژه هاي نيمه كاره بپردازد.
به اعتقاد بنده با توجه به اينكه بسياري از زيرساخت هاي اقتصادي كشور به بودجه عمراني مرتبط است، هر اندازه به بودجه عمراني كشور بها داده شود به همان ميزان نيز وضعيت اشتغال كشور و زيرساخت هاي اقتصادي ارتقا خواهند يافت.به نظر من دولت يازدهم با اين تفكر در پي اصلاح وضع موجود و كاستن از تورم و نقدينگي در كشور است. اگر به بودجه هايي كه در ادوار گذشته در كشور تنظيم شده است توجه كنيم، متوجه مي شويم كه همواره دولت ها بودجه عمراني را از بودجه جاري بيشتر در نظر مي گيرند. اما دولت يازدهم از ابتدا به ميزاني كه در سال آينده نياز بوده بودجه در اختيار بخش جاري قرار داده و همچنين آن ميزان كه پيش بيني مي كرده براي بخش عمراني بودجه درنظر گرفته است.
در شرايط كنوني اقتصاد كشور خمود و بيمار است، بنابراين با ادامه روند فعلي نميتوان انتظار داشت چنين بيماري اي از اقتصاد ايران دور شود. از طرفي با توجه به اينكه همواره بودجه كشور وابسته به درآمدهاي نفتي بوده است اين عملكرد دولت مي تواند تا حدودي از اين وابستگي بكاهد.تحويل بودجه دولت يازدهم بي شك تاثيرات مثبتي در اقتصاد كشور و فضاي كسب وكار به جاي خواهد گذاشت.
وطن امروز:زايمان طبيعي را رايگان اعلام كنيد!
«زايمان طبيعي را رايگان اعلام كنيد!»عنوان يادداشت روز روزنامه وطن امروز به قلم دكتر فيروزه حسيني است كه در آن مي خوانيد؛ يكي از مشكلات بزرگ جوامع غرب زده جهان سومي مقاومت در برابر علم و جريان هاي مبتني بر فكر و عمل داخلي است. برعكس كشورهاي پيشرفته كه به جز عده اي اندك كه مي انديشند، باقي موظف به عملياتي كردن تفكرات آن بخش بسيار قليل از جامعه هستند، در جهان سوم همه با هم فكر مي كنند و در بين تزاحم درست و غلط، افراد براي اجراي يك نسخه واحد پيش قدم نمي شوند. مساله تحديد نسل ايرانيان تنها يكي از اين موارد مهم است كه چيزي نمانده نسل ايراني را منقرض كند! اول كه برخي كارشناسان از اين توطئه بزرگ پرده برداشتند گروه هايي از به اصطلاح منورالفكرهاي وطني در مقابل به نشخوار تفكرات موهوم و ضد علمي نهادهاي بين المللي پرداختند! بعد كه رهبري پس از 14 سال تذكر صريح به مسؤولان در مقام عمل به ماجراي خطاكاري همه مديران وقت كشور ورود كرده و حتي به صورت رسمي در پيشگاه ملت از خداوند متعال طلب غفران كردند، بخشي از صاحب منصبان آن دوران ناباورانه به سمت ديگري روي برگرداندند و برخي ديگر وقيحانه به دفاع از سياست هاي غلط رونويسي شده از دستورالعمل هاي ديكته شده براي جهان سوم خصوصا منطقه خاورميانه پرداختند! حال در ميانه كوته فكري هاي لجوجانه آنها كه با تشكيل سازمان هاي مردم نهاد تحت مديريت مالي مستقيم سازمان هاي بين المللي و بانك جهاني طرح بي نظير «تحديد خانه به خانه نسل ايرانيان» را پياده ساختند، كشور همچنان با كم توجهي دولت و مردم به هشدارهاي دلسوزان به سمت بحران هاي اقتصادي و سياسي ناشي از كاهش شديد نرخ رشد جمعيت در آينده نه چندان دور در حال حركت است. اكنون ما بايد به چند سوال مهم و ضروري در مقطع فعلي پاسخ دهيم:
الف- اگر حقيقتا مديريت و برنامه ريزي برنامه كاهش جمعيت ايرانيان كه در جهان بي نظير اعلام شده برعهده دولت بوده چطور اكنون برنامه اي مشابه با همان خصوصيات سفت و سخت با هدف افزايش نرخ جمعيت در دستور كار همه بخش هاي دولت قرار ندارد؟
ب- با توجه به نرخ صفر درصدي رشد جمعيت در برخي كشورهاي پيشرفته قطعا برنامه هاي مدوني براي افزايش جمعيت نيز در سازمان ملل و مراكزي همچون فدراسيون بين المللي انجمن هاي تنظيم خانواده (IPPF) وجود دارد. اگر توطئه اي در كار نبوده چطور برنامه هاي مقابله با كاهش جمعيت در ايران هنوز از سوي اين نهادهاي بين المللي مشابه دهه 70 و 80 در اختيار دولت قرار داده نشده است؟!
ج- آيا اين بار با هدف جلوگيري از فاجعه اقتصادي- سياسي در مهم ترين كشور خاورميانه، نهادهاي بين المللي حاضر به پرداخت هزينه هاي ميليون دلاري به ان جي اوهاي مورد علاقه شان همچون انجمن تنظيم خانواده دكتر ملك افضلي يا همياران هستند؟
براساس اسناد رسمي موجود، مجموعه اي از نهادهاي بين المللي در فاصله سال هاي 1368 تا 1385 با هدف ارائه برنامه، تربيت نيرو و تشكيل و آموزش سازمان هاي مردم نهاد، امضاي قراردادهاي تحديد نسل با نهادهاي دولتي همچون سازمان برنامه و بودجه، صدا و سيما، وزارت علوم و وزارت بهداشت به كشور سرازير شدند. ارقامي كه توسط بانك جهاني و سازمان بين المللي جمعيت سازمان ملل (UNFPA) در اين بازه زماني با هدف كاهش نرخ جمعيت هزينه شده به اندازه اي عجيب و غريب است كه گمان مي رود هزينه تمام لوازم تنظيم خانواده استفاده شده در كشور اعم از كاندوم و قرص و حتي اعمالي چون وازكتومي رايگان و توبكتومي مستقيما توسط چنين نهادهايي پرداخت شده است! جالب توجه است كه برخي اساتيد دانشگاه مورد اطمينان همين نهادهاي بين المللي كماكان از تاجران بزرگ طرف قرارداد با بزرگ ترين شركت هاي واردات لوازم تنظيم خانواده به كشور هستند و در اين ميان از سودهاي ميلياردي در طول ساليان بهره مند برده اند. اين ماجرا به اندازه اي براي نهادهاي غربي شيرين تمام شده كه هم اكنون برنامه تحديد نسل اجرا شده در ايران به واسطه برخي از مشاوران ايراني، آمريكايي و اسرائيلي سازمان ملل و سازمان بهداشت جهاني در حال اجرا در ساير كشورهاي اسلامي منطقه خاورميانه و شمال آفريقا از جمله مصر، ليبي، نوار غزه و عراق است!
چه بايد كرد؟
مرور گذشته تلخ پرونده تحديد نسل تنها براي عبرت گرفتن از تاريخ مفيد است و مبارزه با طرح هاي وارداتي كه به نام نسخه هاي جهاني به صورت رايگان به مسلمين پيش كش مي شود! ما در دنيايي زندگي مي كنيم كه واكسن و آب و غذا و دارو در آن رايگان نيست اما با واسطه گري نهادهاي بين المللي كاندوم و قرص جلوگيري از بارداري را با لبخند، «رايگان» به مردم جهان سوم هديه مي كنند! و به رغم پايش دائمي استاني نرخ جمعيت در بزرگ ترين كشور شيعه جهان هرگز زنگ هاي هشدار را براي دولت ها به صدا در نمي آورند.
همه اطلاعات تاريخي نشان مي دهد در صورتي كه «دولت» حقيقتا تصميم به برنامه ريزي جدي و ورود به پرونده افزايش نرخ رشد جمعيت بگيرد بخشي از مشكلات قابل حل خواهد بود. اگر دولت هاشمي رفسنجاني توانست تحديد نسل را به نام تنظيم خانواده به واسطه بسيج همه نهادهاي دولتي و غير دولتي وارد جزء به جزء زندگي ايرانيان كند قطعا دولت روحاني نيز مي تواند با اجراي طرح هايي همچون «زايمان طبيعي رايگان» و استقرار كلينيك هاي باروري سراسري، به فاز كنترل بحران جمعيت ورود كند. حال كه دولت تصميم به حذف تدريجي يارانه هاي مردمي گرفته و اميد زيادي به بهبود وضعيت اقتصادي به واسطه تحرك دستگاه ديپلماسي در دل ملت ايجاد كرده، مي تواند با تغيير مسير بخشي از بودجه هدفمندي به پروژه ترويج باروري آگاهانه هم از وقوع زودهنگام بحران هاي اقتصادي ناشي از رشد منفي جمعيت جلوگيري كرده و هم به واسطه ترويج زايمان طبيعي هزينه هاي سرسام آور سزارين در جامعه ايراني را مستقيما براي طرح سلامتي مادران و نوزادان هزينه كند. در واقع با طرح رايگان زايمان طبيعي كه سقف هزينه تقريبي آن چيزي در حدود 500 هزار تومان با بيمه تامين اجتماعي براي كشور تمام مي شود مي توان از هزينه هاي چندين ميليون توماني سزارين و مراقبت هاي گرانقيمت پس از آن كه به صورت غير مستقيم از كانال شبكه بهداشت به دولت صدمه جدي مالي وارد مي سازد، جلوگيري كرد. در بسياري از كشورهاي اروپايي همچون هلند در اولين قدم طرح افزايش نرخ جمعيت همين طرح به اجرا گذاشته شده است يعني اگر دولت فخيمه مايل به اجراي پروژه هاي سازمان ملل در جهان اول نيز باشد از اين منظر طرح مذكور قابل دفاع است! مخلص كلام اينكه عمل به تفكرات يك گروه واحد از عقلا بهتر از دست روي دست گذاشتن و ساعت ها بحث بي مورد غير تخصصي در موارد حياتي است. ممكن است برخي آقايان هرگز حاضر به عذرخواهي بابت بخشي از اقدامات گذشته نشوند يا گروهي از اپيدميولوژيست ها به هيچ وجه ارتباط مستقيم بروز بحران هاي اقتصادي و كاهش نرخ رشد جمعيت را نپذيرند. ما بايد قبول كنيم جدل همگاني راه مناسبي براي تصميم گيري درباره آينده كشور نيست. آنچه ضرورت دارد ورود سريع دولت، صدا و سيما، آموزش و پرورش، مجلس شوراي اسلامي و همه دلسوزان جامعه ايراني به حيطه افزايش نرخ رشد جمعيت است. اول فضاسازي مديران جامعه سپس ترغيب مردم... فراموش نكنيم با تبليغات يكجانبه، بدون هزينه و بسيج امكانات، شعارهاي با قدمت 30 سال از دور خارج نخواهند شد. چنين نكنيم عاقبت همان است كه سازمان هاي بين المللي و بانك جهاني برنامه ريزي كرده اند!
جوان:سانسورچي هاي عداوت دشمن!
«سانسورچي هاي عداوت دشمن!»عنوان يادداشت روز روزنامه جوان به قلم حسين قدياني است كه در آن مي خوانيد؛نه اينكه قبلاً اهل شارلاتان بازي نبوده باشند، اما اين روزها روزنامه هاي زنجيره اي با سوء استفاده از روزگار، در آنچه به حق «شارلاتانيسم مطبوعاتي» خوانده مي شود، كاملاً شورش را درآورده اند. كي صبر مدعي العموم سرآيد، خدا عالم است. عجالتاً به همين مورد دقت كنيد.
بدترين، بي ادبانه ترين و ستيزه جويانه ترين اظهارات سران كاخ سفيد درباره ملت ايران، بي ترديد ظرف همين يك ماه اخير بوده. سخنان چند روز پيش اوباما و اظهارات ديروز وزير خارجه امريكا دگر بار نشان داد اگر ما به هر دليلي از پاره اي حقوق خود كوتاه بياييم و از خير امتيازات بزرگي بگذريم، نه فقط پاسخ درستي از امريكا نمي گيريم، بلكه مسبب گستاخي بيشتر كاخ سفيد مي شويم.
اين وسط، از همه جالب تر، واكنش بيش از حد روادارانه زنجيره اي ها به ياوه سرايي هاي امريكاست.
سران امريكا در 95 درصد حرف هاي شان عل
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]
-
گوناگون
پربازدیدترینها