واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: «پسرم مدام نق ميزند.هر بار كه داد ميزند و حرفي را كش ميدهد: آ اااا ب ميي ي ي ي ي ي خواااام، دلم ميخواهد فرار كنم، يا فرياد بزنم، گوشهايم را ميگيرم و احساس ميكنم از زندگي سير شدهام لطفاً به من بگوييد: چهكنم؟» اين كار مثل كشيده شدن ناخن روي تخته سياه است كه بسيار آزاردهنده بوده و غيرقابل تحمل است؛ راستي كه چه فرزند باهوشي داريم كه توانسته بهترين راه جلب توجه ما را بيابد، وقتي ما بچه بوديم معمولاً نق نميزديم و بيحوصله نميشديم. آنقدر افراد مختلف در اطرافمان براي گرفتن نوازش و توجه داشتيم كه كمتر نياز به وابستگي افراطي به والدين احساس ميشد. ياد گرفته بوديم خودمان وقتمان را پر كنيم و توقع نداشتيم پدر يا مادرمان با ما بازي كنند. آنها ما را به بيرون از خانه براي خريد يا بازي هدايت ميكردند و عصرها خسته و گرسنه برميگشتيم و بعد از صرف غذا ميخوابيديم، تا صبح، بازي را از سر بگيريم اما حالا... فرزندان ما تنهاي تنهايند و ما بيشتر از والدينمان بيحوصله و سرگرم كار بيرون از منزل، رتق و فتق امور منزل، صحبت با تلفن، گفتوگوهاي دروني بيپايان و بينتيجه و... تنها كودك محلي از اعراب ندارد! وقتي به او ميرسيم كه تمام انرژي و حس حياتمان تهكشيده و از او ميخواهيم: فقط ساكت باش، برو فيلم يا كارتون ببين، كلاس دف، زبان، ژيمناستيك، باله، رياضيدانان جوان، المپياد و... . ترفند ماست براي باز كردن خردسالان از سر خود و دور كردن آنها با رايانه، كارتونهاي سيندرلا، مرد عنكبوتي، گربههاي اشرافي و... و زماني كه او سعي در جلب توجه ما دارد ميگوييم او چرا نق ميزند. راستي چرا؟نق زدن دلايل متفاوتي دارد. سرگرم بودن مادر و بيتوجهي و نوازش ناكافي كودك يكي از مهمترين دلايل اين پديده است . ساعاتي از روز را بدون آنكه به كار ديگري مشغول باشيد با فرزندتان سپري كرده با او بازي و به او ابراز علاقه كنيد. گاهي او را در آغوش گرفته و آرام نوازش كنيد. كودكان به نوازشهاي بدني و كلامي نياز زيادي دارند. زمان خواب حتماً سر و بدن او را آرام لمس كنيد و با حوصله حرفهاي حمايتگرانه و عاشقانه در گوشش نجوا كنيد. گاهي اوقات خردسالان با نق زدن باج ميگيرند؛ كليد حذف اين وضعيت حذف باج دادن است: 1- با عوض كردن نظر خود به كودكي كه نق ميزند پاداش ندهيد، حتي اگر آن چيز را داشته باشيد. وقتي ميگوييد نه روي حرفتان بايستيد، اگر فرزندتان در اين شرايط اذيتتان ميكند اتاق را ترك كنيد يا او را در اتاقش بگذاريد. 2- با آرامش جواب اوليه خود را هر چند كه لازم باشد، تكرار كنيد تا زماني كه او ديگر نق نزند. 3- نههاي خود را به حداقل برسانيد، هر گاه كه ميتوانيد، بگوييد بله. 4- وقتي يكبار جواب داديد، نق زدن مكرر او را نديده بگيريد. پشت به او كنيد، سوت بزنيد و يا زيرلب ترانهاي را زمزمه كنيد؛ يعني به حرفهاي تو گوش نميكنم. 5- به او ياد بدهيم چگونه درخواست كند. بگذاريم كودك تفاوت بين نق زدن و صحبت طبيعي را دريابد. 6- به او ياد بدهيد كه چگونه توجه شما را جلب كند و بعد وقتي كه به آن شكل رفتار كرد با تحسين، رفتار كودك را تقويت و تثبيت كنيم. 7- چيزي را كه ميخواهيد از او بشنويد، بهصورت يك مدل در آورده به او كمك كنيد وقتي نق ميزني حرفتو نميفهمم. بگو «بابا لطفاً به من شكلات بده». 8- مراقب باشيد خودتان درس نق و ناله به او ندهيد مثلاً: داااد ن...زن. 9- وقتي نق نميزند و با صداي معمولي حرف ميزند او را تحسين كنيد: چقدر زيبا صحبت ميكني و حتما درخواستش را اجابت كنيد و دليل اين كار را حتماً به او بگوييد: به خاطر صحبت كردن مودبانه حرفتو قبول ميكنم خوش بهحالت. و در آخر فرزندان ما بيش از هر زماني تنهايند و نيازمند حمايت و عشق بيقيد و شرط و گراميداشت، آنان را دريابيم. فرصت زيادي براي لذت بردن از وجود آنان نداريم پس از چند سال بعد از ورود به سنين بلوغ خواه و ناخواه، مستقل شده از ما فاصله خواهند گرفت. كودكيمان را دوباره با آنان تجربه كنيم. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]