واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: بيش از 60 درصد نوجوانان هيچگاه براي مقابله با افسردگي خود كمكي دريافت نميكنند؛ در حالي كه كمك به نوجوانان براي اين كه بتوانند با موفقيت افسردگي خود را برطرف كنند بسيار آسان است. وجود يك نوجوان افسرده در خانواده ميتواند مشكلات زيادي به همراه داشته باشد، اما از سوي ديگر، والدين درماني بهترين راه براي خارج كردن كودك از شرايط استرسزاست. بياييد در مورد علائم افسردگي در نوجوانان و روشهاي درمان آن بيشتر بدانيم. نوجواني يكي از آسيبپذيرترين دوران زندگي است، بويژه اگر اين دوره انتقال از كودكي به بزرگسالي با افسردگي نيز همراه باشد. نوجواني را دوران آشفتگي نيز ناميدهاند، به اين دليل كه فرد ناچار است تغييرات جسماني، عاطفي و اجتماعي را تحمل كند كه ميتواند باعث اضطراب و نگراني او در برخورد با عوامل استرسزا شود. تغيير روحيه و خلق و خو در دوران نوجواني تا وقتي زندگي روزمره را تحت تاثير قرار ندهد، طبيعي است. توجه داشته باشيد بين يك روحيه بد زودگذر با اضطرابها و نگرانيهاي مزمن تفاوت قائل شويد. نگرانيهاي مفيد به فرزندان ما كمك ميكند تا با تغييرات ايجاد شده بخوبي سازگاري يابند؛ اما دلهرههاي غيرعادي براي موضوعات كوچك طبيعي نيست. والديني كه نميتوانند در اين دوره حساس با نوجوانان خود ارتباط برقرار كنند، فرزندان خود را كه از بيان ترسها و نگرانيهاي خود هراس دارند، گريزان ميكنند. اين كار باعث ميشود آنها به جواناني افسرده تبديل شوند. در مقابل، آن دسته از والدين كه با هوشياري براي نوجوانانشان وقت و انرژي ميگذارند و در صورت لزوم مبالغي را هزينه ميكنند ميتوانند به نوجوان خود كمك كنند تا آينده خود را بسازد و بسرعت بر نگرانيهاي دوره نوجواني غلبه كند. حمايت از نوجوانان در طول اين سفر گذار از كودكي به جواني بسيار آسانتر است تا اين كه بعدها براي بازگرداندن سلامت رواني او به دردسر بيفتيد. لازم نيست هميشه او اول باشد فشار والدين براي سرآمد و بهترين بودن در دروس و در مقابل بي اعتنايي كامل نسبت به ديگر فعاليتهاي فوق برنامه ميتواند در ذهن فرزند آنها به يك مشكل بغرنج و پيچيده تبديل شود. اين كار او را بين علايق اساسي خود و برآوردن انتظارات والدين سرگردان ميسازد. بعضي جوانان در مواجهه با برنامههاي سختگيرانه و غير قابل انعطاف كه آنها را براي برنده و بهترين بودن در همه چيز، از مطالعه دروس گرفته تا موسيقي، نقاشي و حتي بازيها تحت فشار قرار ميدهد، دچار تنگنا ميشوند. علاوه بر اين، فشارهاي مدرسه نيز باعث ميشود نوجوان عزت نفس و خود باوري خود را از دست بدهد. بايد نوجوانان را تشويق كرد تا مهارتهايي را بياموزند كه به آن علاقهمندند و به آنها انگيزه ميدهد؛ همچنين لازم است اين اطمينان را در آنها ايجاد كنيد كه كاملا طبيعي است گاهي بعضي چيزها را بخوبي ياد نگيرند و تنها چيزي كه براي آموختن نياز دارند، زمان و تمرين بيشتر است. به فرزندان خود كمك كنيد تا غرور خود را بازسازي كنند. موفقيتهاي آنان در عرصههاي مختلف را كه ممكن است يك هنر، ورزش يا مطالعات درسي و غيره باشد، تشويق كنيد. از پيشداوري و پيشبيني بيموقع خودداري كنيد. اجازه دهيد نوجوان گامهاي طبيعي خود را در مسير رشد بردارد و او را با انتظارات خود يا ايجاد ديگر مسووليتهاي خانوادگي به زحمت نيندازيد. با آنها در مورد موضوعاتي نظير فشار همسالان، انتخاب يك برنامه روزمره، دوستيابي، مسائلي نظير سيگار كشيدن، مواد مخدر و مسائل جنسي تا حدي كه امكان دارد و ميتواند براي آنها مفيد باشد، صحبت كنيد. روابط بين فردي سالم در خانواده ميتواند در تشخيص بموقع علائم افسردگي در نوجوانان مفيد باشد. با فرزندان خود گفتگو كنيد و اجازه دهيد اين رابطه در هر زماني كه به آن نياز دارند، حتي اگر خسته هستيد، برقرار شود. آنها را براي آخر هفته منتظر نگذاريد، اما در عين حال آنقدر در دسترس نباشيد كه وقتي براي تنها بودن و خلوت كردن نداشته باشند. براي با هم بودن ارزش قائل شويد و به جاي اين كه بعدها براي درمان افسردگي آنها وقت بگذاريد، همين حالا هر زمان كه به شما نياز دارند، در دسترس باشيد. درباره نمونهها و موقعيتهايي كه خودتان توانستهايد زندگي را كنترل كنيد و با عوامل استرس زا بخوبي برخورد داشتهايد، مثالهايي بياوريد. در باره مشكلات خانواده يا ديگر موضوعات به نحوي كه بر آنها تاثير منفي نداشته باشد و آنها را نگران نكند، صحبت كنيد. در عين حال فرزند خود را تشويق كنيد تا احساسات غمبار خود يا هر نگراني ديگري كه دارد را هر طور ميخواهد با شما در ميان بگذارد. شنوندهاي صبور و منبع اميدواري براي فرزند خود باشيد، زيرا بيشتر اوقات تنها گوش دادن به عواطف آنان براي برطرف كردن افسردگي موثر است. علائم افسردگي در نوجوانتان نبايد شما را ناراحت كند و مهمتر اين كه رفتاري پرخاشگرانه با او نداشته باشيد و هرگز او را مسخره نكنيد. نبود يك فرد صميميميتواند افسردگي نوجوان را تشديد كند. با فرزند خود برخورد منفي نداشته باشيد زيرا او اين عمل شما را طرد كردن خود تلقي ميكندبه طور كلي كودكان خجالتي يا غمگين و كودكاني كه در رفتار و كارهاي خود دچار پسرفت ميشوند را افسرده تلقي ميكنند. همچنين كودك دشواري كه در خانه و مدرسه ايحاد زحمت ميكند نيز ممكن است افسرده باشد و رفتار او ميتواند واكنشي نسبت به استرس باشد. بعضي نوجوانان نيز از درس و مدرسه گريزان ميشوند و نمرات كمتري نسبت به قبل ميگيرند. بسياري از آنان در تلاش براي مقابله به مثل دچار خشم غيرقابل كنترل و تنفر نسبت به خانواده ميشوند. ممكن است كودك منزوي باشد و از والدين، دوستان و مردم دوري كند. او ممكن است فكر كند هيچكس واقعا او را درك نميكند و برايش اهميت قائل نيست. به جاي اين كه او را سرگردان كرده يا در اشتباه نگه داريد، محبت خود را به او ابراز كنيد و نشان دهيد واقعا نگرانش هستيد. موضوع را جدي بگيريد نوجوانان افسرده همچنين رفتار خودآزارگونه و خود تخريبي از خود بروز ميدهند و درباره مرگ و خودكشي صحبت ميكنند. والدين بايد درباره اين گونه احساسات نوجوانان، بدون ترس از ايجاد افكار خودكشي در ذهن آنان گفتگو كنند. چنين صحبتهايي را يك هشدار تلقي كرده، آن را جدي بگيريد و به دنبال دريافت كمك باشيد. روابط ناسالم در خانه و بيرون از آن يا نبود يك فرد صميميميتواند افسردگي نوجوان را تشديد كند. با فرزند خود برخورد منفي نداشته باشيد و از طعنه و كنايه زدن و انتقاد خودداري كنيد، زيرا او اين عمل شما را طرد كردن خود تلقي ميكند. علائم جسمي و رواني ديگري نيز وجود دارند كه پيامد طبيعي افسردگيهاي درمان نشده دوران نوجواني محسوب ميشوند. از اين پيامدها ميتوان به احساس بي ارزش بودن، زياده روي در انجام فعاليتهاي سرگرم كننده و تفريحي، تغيير كلي در انجام كارهاي روزمره و بياهميت شمردن كارهايي كه قبلا جزو وظايف روزمره به حساب ميآمد، بيعلاقگي نسبت به بيشتر فعاليتها و نگرانيهاي افراطي از اين كه اتفاقاتي كه براي آنها ميافتد غيرقابل برگشت و دائمي است، اشاره كرد. اين افكار و رفتارها از يك سو تمركز و تصميمگيري را مشكل ميسازد و از طرف ديگر باعث عدم موفقيت و در نتيجه شرمساري نوجوان ميشود. اين چرخه خطرناك همين طور ادامه مييابد. شما بايد بدانيد اين افكار از كجا پيدا شدهاند تا بتوانيد رفتار مناسبي در مقابل آنها داشته باشيد. ببينيد چه چيزهايي ميتواند باعث افسردگي در فرزندتان شود. شايد لازم است بعضي از رفتار خود را صحيح كنيد. بيشتر عواملي كه باعث ايجاد افسردگي در نوجوانان ميشوند، قبل از اين كه نيازي به يك روان درمان و روانشناس باشد، در خانه قابل برطرف شدن هستند. روان درماني و رفتار درماني مربوط به زماني است كه والدين مشكل نوجوان خود را بسيار حاد و نااميدكننده ببينند و نتوانند آن را در خانه كنترل كنند. اين نوع درمانها ميتواند براي ايجاد يك نگرش مثبت نسبت به رفتار و بهتر ساختن روابط بين فردي مفيد باشد. تكنيكهاي مراقبه و آرميدگي نيز ميتواند روند بهبود را كامل كند. مربي يا فرد دلسوز و آگاهي كه نوجوان بتواند براحتي با او درددل كند، مورد مناسبي است براي اين كه او احساسات سركوب شده خود را تخليه كند. داروهاي ضد افسردگي نيز براي درمان موارد حاد افسردگي مورد استفاده قرار ميگيرد. والدين عزيز، مراقبت دلسوزانه و هوشيارانه اين امكان را ايجاد ميكند تا در سالهاي انتقال از كودكي به بزرگسالي همراه نوجوانان خود باشيد و به آنان كمك كنيد به يك بزرگسال بالغ و مسوول تبديل شوند. شما بايد نسبت به واكنشهاي خود در رابطه با نوجوانتان هوشيار باشيد و به آنها اهميت دهيد. سعيده كافي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]