واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: خشم حالت برانگيختگي و هيجان شديد در هنگام روبهروشدن با محركهاي نامناسب محيطي است و احساسي است كه همه بچهها به نوعي آن را تجربه ميكنند. بچهها ياد ميگيرند كه خشم براي جلب توجه اطرافيان و ارضاي تمايلات خود وسيله خوبي است. خشم ميتواند ريشه در شكلگيري خاص شخصيت افراد داشته باشد. اشخاصي كه از حساسيتهاي بالاتري برخوردارند و به اصطلاح زودرنجاند، طبيعتا بيشتر خشمگين ميشوند. خشم بخشي از زندگي ماست و همه بچهها خواهند آموخت كه چگونه با خشم خود كنار بيايند، گاهي با روشي مفيد و گاهي به روشي كه مضر است. كنترل احساس خشم يك مهارت مهم زندگي است. والدين ميتوانند به بچهها بياموزند كه چگونه با خشم خود به روش مفيد و موثر برخورد كنند و مهارتهايي را به كودك بياموزند كه كودك بتواند در موقعيتهاي مختلف از آن مهارتها استفاده كند و زندگي بهتر و سالمتري داشته باشد. يكي از مهمترين كارها در اين خصوص اين است كه به كودك بياموزيم كه چگونه خود را آرام سازد. كودك بايد بياموزد كه به هنگام خشم چه كارهايي را ميتواند انجام دهد و چه كارهايي را نميتواند انجام دهد. يكي از بهترين راهها براي سازگاري با پاسخهاي فيزيكي مضر در برابر خشم اين است كه كار فيزيكي ديگري انجام دهيم مثل گوش دادن به موسيقي، دوش گرفتن با آبگرم، كشيدن نقاشي يا بازي كردن. برعكس بايد به كودك ياد داد شكستن وسايل، فريادزدن بر سر كسي، آسيب رساندن به خود يا پرت كردن اشيا به طرف كسي نميتواند مشكل او را حل كند. شوخي كردن و معطوف كردن افكار كودك به سمت موضوعات جذاب و خوشايند ميتواند تا حد زيادي خشم او را آرام كند. با كودك بايد همدردي كرد. گفتن اين جمله كه ميفهميد او چه احساسي دارد و ميفهميد كه او عصباني است كودك را آرام ميكند. كودك را بايد تشويق كرد كه راجع به احساس خودش صحبت كند. بچهها بايد بتوانند در مورد عوامل برانگيزنده خشمشان صحبت كنند. زماني كه بچهها راجع به احساسشان و عواملي كه اين احساس را به وجود آورده صحبت ميكنند، گوش كردن بدون قضاوت و بدون دستور دادن و نصيحت كردن به آنها كمك ميكند تا درك كنند كه ميتوانند به طور متفاوتي احساس كنند. 10 فرمان براي كنترل خشم اطفال به ندرت بيش از 5 دقيقه طول ميكشد و در اين حال كودكان بيش از بچههاي خردسال صدمه ميرسانند و براي آزار رساندن شخص يا شيء مورد نظر از هيچ حركت شديد فروگذار نميكنند. در حدود 4 سالگي زبان به حركات مذكور افزوده ميشود و بچه به ناسزاگويي، لافزني، ذكر معايب و خطاهاي شخص مغضوب، طعنه و استهزا، تهديد به فرار و به كشتن طرف و نظير اينها توسل ميجويند. كودك بايد ياد بگيرد كه چگونه خشم خود را به شيوههاي مطلوب بيان كند نه اين كه از اظهار آن خودداري كند. برخورد با اوضاع خشمآور كه از حد بگذرد به شخصيت كودك موقتا يا براي هميشه لطمه ميزند. براي اين كه خشم كودك خود را كنترل كنيد 10 فرمان زير را به كار ببنديد: 1- خشم كودك را مسخره نكنيد و به او نخنديد. جملاتي مثل مرد به اين بزرگي خجالت داره و وقتي عصباني هستي چقدر زشت ميشوي كودك را عصبانيتر ميكند. 2- كودك را از عوامل استرسزاي مزمن و موقعيتهايي كه او را از كنترل خارج ميكند دور سازيد. 3- سعي نكنيد در كودك اين باور را ايجاد كنيد كه عصبانيتش بيمورد است و مساله مهمي وجود نداشته است. 4- براي كودك وسايل و فضاي بازي و ورزش بايد هميشه فراهم باشد. اين مساله ضمن كاهش استرس، توجه او را از عامل استرسزا منحرف ميكند. 5- در هنگام خشم كودك، رفتار خودتان را مثال نزنيد بلكه راجع به احساسات او صحبت كنيد. 6- نصيحت و موعظه نكنيد. 7- رفتار غلطي را كه براي كودك و اطرافيان مضر نيست ناديده بگيريد. 8- او را با كودكان ديگر مثل خواهر، برادر و همكلاسيهايش مقايسه نكنيد. 9- عصبانيت كودك را با عصبانيت پاسخ ندهيد. 10- و در نهايت اين كه براي جلوگيري از خشونت كودك، بايد پدر و مادري آرام باشيد. نظر خوانندگان:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 259]