واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بدون پوزش بهزیستی ، تئاتر معلولین تعطیل شد...
یكی از كارگردانهای تئاتر معلولین زنگ زد و گفت كه جشنواره منطقهای تئاتر معلولین خزر و خلیج فارس تعطیل شده بیآن كه سازمان بهزیستی كشور بخواهد توضیح و پوزشی را برای بچههای معلول اعلام كند. او بر این نكته اشاره كرد كه حتی بچهها برای شركت در جشنواره منطقه خزر كه در ساری قرار بود برگزار شود، ساكهای سفری خود را بستهاند و در زمان مراجعه به مراكز بهزیستی شهرهای خود با خبر تعطیلی جشنواره روبرو شدهاند و البته مسئولان شهرستانی هم به سختی از عهده دادن این خبر تلخ به معلولین برآمدهاند. مگر در طول سال چند برنامه فرهنگی و هنری برگزار میشود كه به راحتی بتوانی همین جشنواره هم كه تنها امید جمعی از معلولان ناشنوا، كم شنوا، نابینا، ذهنی و حركتی است، بدون ارائه توضیح و یا پوزش خواستن تعطیل بكنی و حتا موعد دیگری را برای برگزاری آن اعلام نكنی. جشنواره معلولان خزر قرار بود كه از 7 تا 11 اسفند و منطقه خلیج فارس از 17 تا 21 اسفند در دو شهر ساری و بندرعباس برگزار شود. همچنین قرار بود كه جشنواره تئاتر منطقه آفتاب كه به نواحی مركزی ایران اختصاص داشت، در اردیبهشت ماه 88 در اصفهان برگزار شود كه هنوز در این رابطه هم توضیحی داده نشده كه آیا برگزار خواهد شد یا خیر؟ دیگر كارگردانها هم در تماس با نگارنده بر حیف و میل شدن شوق و ذوق خود برای حضور در یك جشنواره تئاتر، به انگیزه دیدن آثار دیگران و دیده شدن آثار خود آن هم با مشاركت هنرمندان سرشناس كشور اشاره میكردند. آنها شفاف و بیریا اظهار نظر میكردند و این كه هنوز ساكهای سفری خود را از وسایل ضروری برای رفتن به سفر خالی نكردهاند و شاید هم هنوز لحظه شماری میكنند تا بتوانند با چند روز تاخیر به ساری یا بندرعباس بروند. خیلی ساده بگویم كه دلهای آنها از این واقعه شكست.
دبیر كمیته اجرایی جشنواره خزر هم نمیتوانست توضیحی را در رابطه با تعطیلی آن بدهد، چون برای او هم این تعطیلی توجیه نشده بود و البته آنها با چه رنج و زحمتی درباره لغو جشنواره توانستهاند به مراكز بهزیستی و N.G.O های توان بخشیاطلاع رسانی كنند، آن هم در دقیقه 90 كه چند ساعتی دیگر به حركت كاروانهای تئاتری از استانهای خراسان شمالی، گلستان، سمنان، گیلان به ساری باقی نمانده است. برای این جشنواره قرار بود كه داود كیانیان كارگاه خلاقیتهای نمایشی را برگزار كند و سیمین امیریان هم برای برگزاری كارگاه تئاتر عروسكی دعوت شده بود. داوران جشنواره هم در دو منطقه خزر و خلیج فارس افرادی مانند دكتر قطبالدین صادقی، دكتر كمالالدین شفیعی و رضا كیانیان تعیین شده بودند. عزتالله انتظامی نیز با جان و دل وقت خود را صرف برگزاری هر چه بهتر این جشنوارهها كرده بود و آنها میدانستند كه هیچ خدمتی برازندهتر و با دوامتر از ارائه خدمات و كمك و هم فكری با بچههای معلول نیست. معلولان جز لاینفك جامعه هستند و وظیفه تك تك ماست كه در قبال آنان بیتفاوت نباشیم و اصلا نه بر مبنای ترحم كه بر مبنای دوست داشتن و احساس مسئولیت و تعهد باید برای آنان قدم برداریم. حذف یك جشنواره حالا با هر توضیح و پوزشی نمیتوانست مرهمی برای دلهای شكسته معلولین باشد.
خود جشنواره یك دوره خلاقه و توان بخشانه برای تك تك آنان به شمار میآید كه باید به بهترین نحو ممكن برگزار میشد. جشنواره تئاتر معلولان سه دوره قبلی خود را سپری كرده و عنوان بینالمللی را بر خود نهاده است و امروز بنابر ضرورت و نیاز و اشتیاق خود معلولان تصمیم گرفته شد تا در 3 منطقه كشوری برگزار شود تا برگزیدههای آنها برای شركت در جشنواره بینالمللی كه چهارمین دوره خود را در پیش خواهد داشت، دعوت شوند. این فرصتهای ناب و موثر از معلولان دریغ شد و هنوز هم جایگزینی برای آن تعیین نشده است. این در حالی است كه هنوز پوسترهای جشنواره خزر را میتوان در خیابان شهر ساری بر در و دیوار و بلوارهایش دید. معلولین كه اكثرا در منزل و تحت مراقبت والدین خود به سر میبرند از طریق هنر به ویژه هنر تئاتر كه گروهی و خلاقه و درمانگر هم مینماید، میتوانند اعتماد به نفس بیشتری برای بودن و حضور در جامعه بیابند. اینان نباید دلمرده و راكد در كنجی از خانه و كاشانهشان به سر ببرند. با آن كه از نواقصی رنج میبرند میتوانند در اركان اجتماعی حاضر شوند و حتا با قوه خلاقه خود مددرسان جامعه باشند. اصلا انگیزه حیات هم در تحرك همگانی معنا و مفهوم مییابد و هر توقفی مانع از بروز یك زندگی سرشار از انرژی خواهد بود.
باید فراتر از مناطق به برگزاری جشنوارههای شهر و استان و اجرای عمومی تئاتر معلولان اندیشید كه خود این تحرك هنری باعث و بانی بسیاری از تحركات مثبت خواهد بود كه به عنوان شیوهای موثر در درمان و بازیابی توان ذهنی و حركتی آنان به كار خواهد آمد. برجستگان میهن نیز باید در این رابطه راه گشا باشند تا این بخش از جامعه نیز فعال و مفید در خدمت باروری و بالندگی جامعه قرار بگیرند. هنوز هم برای بهزیستی كشور برای ترمیم این نقصان دیر نیست و باید با تصمیم بهتر در پی جبران آن برآمد كه هیچ چیزی ضروریتر از به دست آوردن دلهای پاك و زیبا نخواهد بود.تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]