تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818035704
در ستایش رندیِ مسعود کیمیایی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - همانزمان که سینا مطلّبی خزعبلاتی درباره رابطه مسعود کیمیایی و مأموران امنیتی نوشت، به سینا گفتم: «کیمیایی در چارچوب و قالب تنگ سیاست نمی‌گنجد. اهل سیاست به اندازه کافی عرصه را برای هنرمندان تنگ می‌کنند، من و تو که داعیه روزنامه‌نگاری داریم باید کمک حال اهل فرهنگ باشیم نه پادوی اهل سیاست.» امروز هم که کیمیایی در مقام رفاقت از جعفر پناهی حمایت کرده است، همین نظر را دارم. این که مسعود کیمیایی در زندگی شخصی‌اش چه حال و روزی دارد، به من و شما ربطی ندارد. نه به من و شما که به هیچ احدی ربطی ندارد. او هنرمند است به معنای حقیقی کلمه، هنرمندی که هم از ابتدا برای خودش اصولی داشته و در هیچ شرایطی این اصول را زیر پا نگذاشته. او هنرمند است و به اقتضای هنرمند بودنش نسبتی تام و تمام با «رندی» دارد. «رند» با روزمرگی بیگانه است. در «تقویم» زندگی نمی‌کند. هم از این رو گاه رفتار و سخنش ممکن است برای بندیانِ عادات غریب بنماید و او را متهم به چیزهایی کنند که به هیچ وجه سزاوار آن نیست. کیمیایی در شب بزرگداشتش بار دیگر ثابت کرد رندی است تمام عیار. هم جایزه‌اش را گرفت و هم به جایزه‌دهندگان طعنه زد که چرا سی سال او و فیلم‌هایش را نادیده گرفتند. از دوست و همکارش، جعفر پناهی هم به درست‌ترین و حرفه‌ای‌ترین شکل ممکن دفاع کرد. اهل ظاهر ممکن است او را به ارتزاق توأمان از توبره و آخور متهم کنند، چنان که کردند، اما باید به آنها گفت هنرمند چریک نیست. هنرمند در رفتار و گفتار روزمره‌اش نیز نشانی از هنر باید داشته باشد و کیمیایی نشان داد که هنرمندی است تام و تمام. او با زبان هنر با اهل سیاست سخن گفت. به همین دلیل سیاست‌بازان حرف‌هایش را نپسندیدند. حتی بی‌بی‌سی فارسی و صدای آمریکا هم که بام تا شام پستان به تنور آزادی و دفاع از حقوق بشر می‌چسبانند، سعی کردند سخنان کیمیایی را نادیده بگیرند. کیمیایی همان‌طور که خودش گفت، از منظر یک هنرمند آزادی همکارش را خواستار شد و نه از منظر یک فعال سیاسی که اگر غیر از این بود، باید امضایش را پای خیلی از بیانیه‌ها می‌دیدیم که ندیدیم و صدایش را از خیلی از تریبون‌ها می‌شنیدیم که نشنیدیم. هنرمندان و سیاستمداران به شدت به یکدیگر بی‌اعتمادند و این بی‌اعتمادی جز با گفت‌وگو از بین نخواهد رفت. کیمیایی با اهل سیاست مهربانانه و از سر تواضع سخن گفت. این سخن را می‌توان شنید و با صاحب سخن به گفت‌وگو نشست. اهل سیاست باید قدر این لحن و کلام را بدانند چرا که در آن نشانی از قهر و مخاصمه نیست.60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]
-
گوناگون
پربازدیدترینها