واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خانه های آفتابخانه اخلاق و فضیلت (2)
برای خواندن مقاله ی قبل اینجا را کلیک کنید . مسکن ، محور اصلی بهرهوری و ثبات خانوادهباید به این واقعیت مسلم توجه داشت که مسکن ، نه به عنوان سرپناه ، بلکه به مثابه ی وسیلهای است که میبایست معیارهای اساسی لازم برای ایجاد پیوند بین زندگی خانواده و محیط را دارا باشد. واحد مسکونی ، محور اصلی زندگی والدین و فرزندان است و باید شامل فضای کافی برای غذا (تهیه، مصرف و ذخیره)، دور هم نشستن، خوابیدن، فعالیتهای فردی از قبیل انجام تکالیف اعضاء و کوششهای دیگر باشد.مسکن ، بر بهرهوری و ثبات خانواده تاثیر میگذارد و احساس عزت و سربلندی و نیز حاکمیت امنیت و آسایش بر ساکنین آن باید تحقق یابد. رسولاکرم (ص) ، برخوردار بودن از خانه خوب را از نشانههای سعادت دانستهاند. چه خوب است که واحدهای مسکونی به فرصتهای اشتغال نزدیک باشند . حضرت امام زینالعابدین (ع) میفرماید: از خوشبختی مرد است که کسب او در محل اقامت (وطن) خودش باشد و مجبور نباشد برای (تامین معاش) به آوارگی و دورهگردی روی آورد. توجه به مسایل بهزیستی، بهداشتی، دسترسی به تسهیلات عمومی از قبیل مراکز درمانی، مدرسه، کتابخانه، مراکز خرید و مهمتر از همه ی اینها قرار گرفتن در حوالی مراکز مذهبی و مقدس همچون: امامزاده و حسینیه بر کیفیت مسکن میافزاید. مسائل محیطی، هوای پاک، فضای باز، میزان تحمل سرو صدا، تراکم جمعیت، عملکرد موثر، ظاهر خوب، مصونیت در مقابل حوادث طبیعی، ملاحظه مسایل فرهنگی، ارزشها و هنجارهای اخلاقی و مذهبی از شرایطی است که باید یک مسکن خوب از آن برخوردار باشد. دخل و تصرف در فضا، نظم و نسق دادن، سازماندهی و ساماندهی فضا و معنا دادن به آن، معماری خانه را پدید میآورد. در واقع انسان ضمن آن که با ساختن سرپناه، نیازها و مقاصد مادی و فیزیکی خود را تامین میکند، تعلقات مذهبی، فرهنگی و سنتهای بومی، حالات عاطفی و تمایلات درونی خویش را در خانه به نمایش میگذارد. خانه سازی آنقدر در اسلام اهمیت دارد که از روزی که مسلمان در پی تهیه وجهی برای احداث آن است ، دوست خدا شمرده شده و برای چنین مبلغی نباید خمس بدهد . خانهای آراسته به صفای معنویفلسفه ی انجام عبادات و فرائض ، تحقق تقوا در عرصه ی حیات انسانی است. اگر اعضای ساکن در خانه دارای روح پارسایی و پرهیزگاری باشند ، کرامت، شرافت، خمیرمایه ی سعادت و کلید خیر دنیا را بدست آوردهاند و بر محل سکونت آنان امنیت و سلامتی روانی و روحی حاکمیت پیدا میکند و زمینه ی رشد و تکامل و شکوفایی آنان فراهم میگردد و با گسترش چنین معنویتی برگستره ی محلات مسکونی، شهرکها و شهرها ، تمامی افراد نسبت به یکدیگر منبع خیر میگردند و همگان از شرارت و ضرر متقابل مصون هستند. هراس و اضطرابی که در خانهها و مجتمعهای مسکونی مردم در برخورد با یکدیگر دارند به دلیل فقر فضیلت و کمبود مکارم و تربیتهای قرآنی و روایی است. خانهای سالم است که به تقوا آراسته باشد. قناعت اهل منزل به امور حلال، اکتفا به حداقل امکانات، پرهیز از تجملات و تشریفات، اجتناب از فزونطلبی و زیاده خواهی و عدم رشک بردن بر زندگی دیگران زمینهای برای رویش تقوا در تمامی شئونات زندگی میباشد. تجمل گرایی، اسراف، افراط در تدارک امکانات محل سکونت و زیاده روی در تزئینات منزل امری مذموم و برنامهای مطابق با هواهای نفسانی و امیال فناپذیر است. خانه باید از نظر باطن در حد اعلای معنویت و از نظر ظاهر ضمن رعایت اصول مهندسی و فنی، تامین نور و رعایت حال همسایگان در فضاسازی، عاری از پیرایههای غیر ضرور باشد در غیر این صورت، اهل آن از حق فاصله میگیرند، دلها به هوا و هوس دچار میشود و ویروسهای خلاف و گناه روح ساکنین آن را دچار عفونتهایی درمان ناپذیر میسازد. خانه آراسته به راستی، آمیخته به طراوات، صفا، صمیمت، درستی، سلامت، انصاف و آرامش خواهد بود.منبع : بشری خانواده – با تغییر و تلخیص
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 542]