محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826748967
سكههاش خوشمزهتره!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: همه فيلمسازان و سينماگراني كه در شب اختتاميه جشنواره فيلم فجر با حضور در يكي از تالارهاي باشكوه شهر تهران روي سن ميروند تا جايزه جشنواره فيلم فجر را دريافت كنند، مي‌دانند كه تنديس جشنواره احتمالا فقط به درد قرار گرفتن در بوفه يا تاقچه خانه مي‌خورد و البته سيل تماس‌ها و تبريك‌ها را نيز به دنبال خواهد داشت. براي اغلب آنها نكته كنجكاوي‌برانگيز «جايزه‌هاي نقدي» جشنواره است كه مي‌تواند براي بخشي از مشكلات مالي آنها «چاره‌ساز» باشد. جشنواره فيلم فجر در سالهاي پس از انقلاب به عنوان جديترين رويداد سينمايي كشور بود كه حضور در آن مسالهاي بود كه فيلمسازان براي آن هر بهايي را مي‌پرداختند. شب‌هاي متوالي بي‌خوابي، تن دادن به جرح و تعديل‌هاي مختلف، مايه گذاشتن از «جان و سلامت» و... شيوه‌هاي فيلمسازان براي رساندن فيلم به يكي از روزهاي ده‌گانه جشنواره بود تا از دروازه اين رويداد، فيلم خود را وارد جريان اكران عمومي كنند. اين جشنواره از همان ابتدا در كنار نشان سيمرغي كه به برگزيدگان خود اهدا كرده، بين 3 تا 15 سكه نيز به برندگان خود در دوره‌هاي مختلف اهدا كرده است. اما از سال 1384 جايزه‌هاي جشنواره شكل ديگري گرفت. در آن سال داوران جشنواره طي ملاقاتي با وزير صنايع، او را تشويق كردند به برندگان جشنواره خودرو اهدا كند. از همين جا بود كه پاي سمند و پرايد به جشنواره باز شد، اما روزهاي خوش برندگان تداوم نيافت و در سال 1385، وزارت صنايع اصصلاحا ارائه جايزه‌ها را «پيچاند» و به همين دليل در سال 1386 جشنواره دست در جيب مبارك كرد و همزمان با اهداي جوايز برندگان همان سال، معادل ريالي جوايز برگزيدگان سال قبل را هم از «جيب خود» پرداخت كرد تا بدقولي شركت‌هاي خودروسازي را جبران كند. آن‌گونه كه حبيب ايل‌بيگي، مدير روابط عمومي جشنواره مي‌گويد، جشنواره تا 2 سال قبل به برندگان بخش بين‌الملل خود هيچ جايزه‌اي نمي‌داد، ولي از سال گذشته اهداي جوايز نقدي به برگزيدگان اين بخش آغاز شده است. او مي‌گويد: «جايزه‌هاي جشنواره هميشه يكي از علت‌هاي ايجاد انگيزه در فيلمسازان براي حضور در جشنواره است. جايزه بخش همگرايي آسيا سال گذشته 5000 يورو بود، اما امسال اين ميزان بيشتر ميشود تا سينماگران آسيا براي پرداختن به مباحثي در زمينه فرهنگ آسيايي به ساختن فيلم تشويق شوند. جايزه‌ها چه مي‌شوند؟ عبدالله اسكندري يكي از طراحان چهره‌پردازي سينماي ايران است كه در سالهاي گذشته از ركورد‌دارهاي دريافت سيمرغ بوده است. او هميشه تعبير جالبي درباره اين مساله دارد و مي‌گويد: تعداد سيمرغ‌هايش آنقدر زياد شده كه در نهايت براي نگهداري از آنها يك مرغداري خريده كه اين مرغداري هم به‌دليل بيماري مرغ‌ها تعطيل شده است! جايزه مادي كه اين فيلمساز در كنار جايزه معنوي خود به‌دست آورده در اين سال‌ها از سه سكه آغاز و به 5 سكه در زمان فيلم ساحره ختم شده است. در 3 سال‌گذشته نيز كه جوايز ماشيني شدند، او از جشنواره جايزه‌اي دريافت نكرده است. اسكندري به خاطر دارد كه بيشترين ميزان جايزه دريافتي‌اش از جشنواره‌ها، دريافت 10 سكه از جشنواره سيما بوده و البته از جشنواره‌هايي كه مجلات سينمايي برگزار مي‌كردند هم جوايزي مانند وسايل گريم، تلويزيون و... دريافت كرده است. او معتقد است وقتي جنبه معنوي جايزه با جنبه اقتصادي آن همراه شود، خيلي بهتر خواهد بود، چون براي هنرمندي كه تلاش كرده اثر خوب و فاخر بسازد، اگر ذاتا هنرمند باشد و با عشق كار كرده باشد، تشويق و استقبال مردم برايش كافي است، اما اين‌كه جايزه او محدود و منحصر به يك تكه سنگ و شيشه يا يك مجسمه شود، در حد همان شب خوب است و فرداي آن روز ديگر تاثيري ندارد و ممكن است هنرمند با هزار و يك مشكل اقتصادي مثل كرايه خانه و... مواجه باشد كه وجه اقتصادي جايزه بتواند مشكل او را حل كند. اين طراح باسابقه چهره‌پردازي در سينماي ايران معتقد است اگر در كنار جايزه معنوي، تشويق اقتصادي هم باشد، اين مساله فضايي رقابتي ميان هنرمندان ايجاد مي‌كند و هنرمندان جوان هم براي به دست آوردن وجه مادي كار كه ممكن است يك خودرو باشد تلاش بيشتري صرف مي‌كنند و در نهايت اين مساله به كيفيت آثار آنها منجر ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها