انتقاد پذير باشيم

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: انتقاد پذير باشيم
عليرضا ضيايي
حتما بارها برايتان اتفاق افتاده كه نتوانسته ايد ديگران را به انجام كاري كه برايشان ضروري بوده متقاعد كنيد. و برايتان مهم بوده كه نزديكانتان منظورتان را به درستي تشخيص داده و درك كنند.
تفهيم كردن نظرات به ديگران ومتقاعد كردن آنها كار ساده اي نيست و نياز به تبحر و تخصص خاصي دارد. البته بايد در نظر داشته باشيد كه قبل از هر گونه سعي و كوششي در اين باره بايد به صحت، اعتبار و درستي نظر و باورتان اطمينان كامل داشته باشيد.
زيرا اگر درست نبودن اظهارات شما به اثبات برسد، ارزش و اعتبار خود را از دست مي دهيد و ديگر در صورت درست بودن گفتارتان هم، مورد اعتماد نخواهيد بود و پذيرفته نخواهيد شد.
براي متقاعد كردن افراد بايد روش هاي زير را به كار ببريد:
-قبل از هر چيز، از فوايد و نكات مثبت نظر خود صحبت كنيد و به خوبي آن را توصيف كنيد.
-انتقادپذير و با ظرفيت باشيد و زود تسليم نشويد. سعي كنيد ظرفيت خود را بالا ببريد و خودتان را براي شنيدن هرگونه مخالفت، انتقاد، سؤال، ايراد و ريزبيني آماده كنيد. زيرا ممكن است سؤالاتي از شما پرسيده شود كه اصلا آمادگي اش را نداشته باشيد و غافلگير شويد.
-هيچ گاه تعصب بيجا از خود نشان ندهيد و با نهايت خونسردي و آرامش سعي كنيد به حرف هاي طرف مقابل گوش دهيد. از پذيرفتن حرف هاي حق و درست طفره نرويد و سعي كنيد با علت هاي منطقي، شخص مورد نظر خود را توجيه و متقاعد كنيد. پس از تمام شدن حرف هايتان، مدتي سكوت كنيد تا حرف هاي طرف مقابل را هم بشنويد و از كلماتي مثل موافقم و صحيح است استفاده كنيد و گاهي سر خود را به علامت تصديق تكان دهيد.
-اگر واقعا به اين نتيجه رسيديد كه حق با طرف مقابلتان است، بدون علت لجبازي نكنيد، اما در موارد بعدي سر حرفتان بايستيد. البته از طرف مقابلتان نخواهيد زود پاسخ دهد، به او زمان بدهيد تا درباره علت هايي كه مطرح كرديد تحقيق، بررسي و فكر كند تا به اشتباهش پي ببرد.
اين نكته را به خاطر داشته باشيد كه اگر عصباني شويد، بيش از حدنصيحت كنيد يا داد و بيداد راه بيندازيد، نه تنها نتيجه اي نخواهيد گرفت، بلكه طرف مقابل را از خود مي رانيد، زيرا هيچ كس حوصله گوش دادن به حرف هاي يك آدم عصبي، خودخواه و غيرمنطقي را ندارد و فقط شما ديگر نفوذي روي اطرافيان نخواهيد داشت.
آن طور كه هست تجربه كنيد
در واقع كنار آمدن با نظرات ديگران هم بخشي از زندگي هستند. من چيزي درباره شما نمي دانم، ولي دلم نمي خواهد عمرم به سر برسد و چيزي نفهمم. مي خواهم تك تك چيزهايي را كه در جعبه زندگي و در لحظه تولد به دستم دادند، بشناسم. مي دانم كه داخل اين جعبه، نظرات مخالف هم وجود دارد. اين هم از خصوصيات گفتگو است.
بايد زندگي را آن طور كه هست تجربه كنم. نتيجه احترام نگذاشتن به نظر و خواسته ديگران هم، تنهايي است. مي دانيد وقتي در جعبه تنهايي را باز كنم چه اتفاقي پيش مي آيد تنهايي را تجربه مي كنم و وقتي كسي مي گويد «تنها هستم»، يك كمي مي فهمم چه مي گويد و وقتي آدم ها بفهمند كه تنهايي ديگران چه معنايي دارد، دست هايشان را به هم مي دهند و ديگر تنها نيستند. به خودتان بقبولانيد كه مي خواهم همه اين چيزها را ياد بگيرم، چون آن موقع است كه مي توانم سرخوشي را هم بياموزم. اگر در دنيا چيزهايي به اسم شادي، سرخوشي، سرمستي و وجد وجود داشته باشد، حتما پيدايشان مي كنم. من ايمان دارم كه مي شود اندوه را به شادي تبديل كرد. شما هم مي توانيد اين كار را بكنيد.
من قدرت آن را دارم كه هر انتقاد و نظري را بپذيرم و آن را به واقعيت تبديل كنم. شما هم مي توانيد. هيچ كاري نيست كه من بتوانم انجام بدهم و شما نتوانيد. اگر اين كار را نمي كنيد، به خاطر اين نيست كه نمي توانيد، به خاطر اين است كه برايش تلاش نمي كنيد.
در واقع ما قادريم نااميدي را به اميد تبديل كنيم و اين يعني معجزه. ما مي توانيم هم اشك ها را پاك كنيم و لبخند را جايگزين آن كنيم. بايد بپذيريم كه هر چيزي قابل يادگرفتن و ياد نگرفتن است.
شما مي توانيد هر چيزي كه مي خواهيد بشويد، بشويد. شما مي توانيد هر چه كه مي خواهيد باشيد، باشيد، به شرط آنكه خودتان را آماده كنيد كه سختي بكشيد و كمي به خودتان زحمت بدهيد، چون اين طور چيزها خود به خود و به شكل طبيعي پيش نمي آيند. لازم است براي به دست آوردن آنها كمي زحمت بكشيد.

دوشنبه|ا|24|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]