واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - بازیگر نمایش «خدا در آلتونا حرف میزند» اعتقاد دارد مردان نویسنده و روشنفکر ایرانی به خوبی از همه درونیات یک زن آگاه نیستند. به گزارش خبرآنلاین، نشست فرهنگی اخیر کافه خبر به نقد و بررسی نمایش «خدا در آلتونا حرف میزند» اختصاص داشت. این نمایش به نویسندگی محمد ابراهیمیان و کارگردانی مسعود دلخواه روی صحنه است.محبوبه بیات بازیگری که مدتهاست نقشهایش را گزیدهتر انتخاب میکند، پس از مدتها دوری از صحنه در این نمایش در نقش مادر به صحنه باز گشته است.او دیالوگهای مرصع و موسیقی نوشتاری این نمایشنامه را به عنوان یکی از ویژگیهای مثبت آن نام برد که موجب ایجاد انگیزه در او برای بازی شده است و افزود: «من از ابتدای نوشتن این متن توسط محمد ابراهیمیان در جریان آن بودم و هیچ گاه فکر نمیکردم این متن در اجرا کار سختی باشد، اما در تمرینها متوجه سختی آن شدم.»او گفت: «این سختی خوشبختانه با میزانسنها حل شد و این دیالوگهای مرصع با حرکتهایی که در میزانسن بهوجود آمد، هم جهت شد.»او همچنین در تحلیل متن نمایش با اشاره به تفکر نادرست روشنفکری ایران که حاضر به پذیرفتن اشتباهات گذشته خود نیستند، گفت: «پدر این نمایش که نمونه یک روزنامهنگار و روشنفکر جامعه است از این که بخواهد به اشتباهات گذشته خود اعتراف کند میترسد. متأسفانه این مشکل همه روشنفکران جامعه ماست که فکر میکنند اگر روزی متوجه یکی از تفکرات اشتباه خود در گذشته بشوند و بخواهند حرف خود را عوض کنند، تنها میشوند و از این تنهایی وحشت دارند.»به گفته این بازیگر اجرای کنونی «خدا در آلتونا حرف میزند» سرشار از تصاویر سینمایی است؛ تصاویری که آنقدر حرف برای تماشاگر دارند که کمی سنگین هستند و باعث میشوند تماشاگر مستقیم با حرف مواجه نشود.او موسیقی این نمایش و اجرای زنده گروه را بسیار قابلتوجه ارزیابی کرد و ادامه داد: «این موسیقی از نظر حسی به بازیگر در صحنه بسیارکمک میکند و به نظر من آهنگساز آن جای تقدیر دارد.»بیات در تحلیل شخصیت مادر، نقشی که خود دراین اجرا به عهده دارد نیز گفت: «از نظر من این زن یک زن آزرده است، زنی که روحش آسیب دیده و در حالیکه خواهان عشق بوده، عشق ندیده است. زنی که فرزندش ناخواسته و بودن رضایت قلبیش از او دور شده و در دیالوگهایش مدام برعاشقپیشگی و بیوفاییهای همسرش تأکید میکند.»به گفته این بازیگر، یک زن وقتی روحش آسیب ببیند جسمش نیز آسیب میبیند بنابراین او برای بازی در این نقش، بازی بیرونی و خشن را در نظر گرفته است.او همچنین به نداشتن شناخت کافی نویسندگان و روشنفکران مرد ایرانی از وجوه مختلف یک زن اشاره کرد و گفت: «متأسفانه مردان نویسنده و روشنفکر جامعه ما به خوبی از همه درونیات یک زن آگاه نیستند و با وجود فرهنگ ونگاه سنتی جامعه، آنان تنها با مادر، خواهر و همسر خود مواجه بودهاند بنابراین زن در نمایشنامهها و فیلمنامههای ما ضعیف و غیرواقعی شخصیتپردازی میشود.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]