تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868504483
امنیتملی و سینمای جنگ در ایران و آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - ضیاءالدین دری متاسفانه به خاطر مشکلات زیاد در حوزه تولید سینمایی در حوزه جنگ، اغلب سینماگرانی که به طور تخصصی در حوزه دفاع مقدس فیلم می‌ساختند، چندی است که دیگر کمتر فعالیت می‌کنند و یا اصلا تولیدی ندارند، این بیشتر به این خاطر است که امکانات فرهنگی و تکنولوژیکی برای ساخت این دست فیلم‌ها فراهم نشده و آنها نیز از تولید انصراف دادند. ضمن اینکه گران شدن امکانات جنگی و... باعث شد که آثار دفاع مقدس دارای تنوع نباشد. البته فیلمهایی هم بودند که از یک بسیج کلی و حمایت‌ها و بودجه‌های کلانی برخوردار بودند و فیلم‌هایشان هم فیلم‌های خیلی خوبی بوده؛ مثل فیلم «دوئل» آقای درویش که از امکانات بی‌نظیری برخوردار بود. اگر این امکانات برای باقی فیلمسازان فراهم نشود طبیعتا آنها نمی‌توانند فیلمهایی در حد و اندازهای دوئل بسازند. اگر برگزاری این جشنواره بعد از 5 سال منجر به این شود که یک دهم تولیداتمان در سال به فیلم‌های دفاع مقدس اختصاص بیابد، می‌توان گفت این فستیوال اتفاق خوبی برای سینمای ایران است تا ما برای نسل‌های آینده روایت‌های تصویری مناسبی را به جا بگذاریم تا آنها با واقعیت‌های جنگ آشنا شوند. در غیر این صورت اگر این تولیدات به میزان کافی نباشد، بهتر است که هر دوسال یک بار این جشنواره برگزار شود. البته برای پربار کردن این جشنواره نباید فقط فیلم‌ها را محدود به هشت سال دفاع مقدس کرد چون نام مقاومت یک نام فاخری است که می‌توان دایره معنایی زیادی را برایش متصور بود، مثلا مقاومت مردم در برابر رژیم گذشته، مقاومت مردم در برابر کسب دانش انرژی هسته‌ای، مقاومت مردم در برابر تحریم‌های خارجی و... همه مضامینی برگرفته از «مقامت» هستند که می‌توان درباره آن آثاری ساخت و در این جشنواره نمایش داد؛ در این صورت است که می‌توان به حد نصابی رسید تا این جشنواره را سالانه برپا کرد. البته مسائل دیگری هم در این زمینه وجود دارد مثل بحث درباره ممیزی ها که همیشه وجود داشته و به نظرم باید کمی از ایرادگیری‌های جزء به جزء کاست تا دست فیلمنامه‌نویسان هم برای نوشتن باز باشد. گرچه این را هم باید بدانیم که این موضوعات با امنیت ملی سر و کار دارد و اگر نظارت درستی بر آن صورت نگیرد، ممکن است برای اهداف ملی ما مخرب باشد. اینکه در آمریکا می‌بینیم سالانه فیلم‌های زیادی درباره جنگ و مقاومت‌ها ساخته می‌شود به خاطر این است که نویسندگان آمریکایی منافع ملی را خیلی خوب تشخیص می‌دهند، نویسنده زبردست آمریکایی خودش تشخیص می‌دهد که تا کجا می‌تواند واقعه‌ای را تجزیه - تحلیل کند. اما در ایران ممکن است بعضی از فیلمنامه‌نویسان به دلیل کم‌تجربگی به حوزه‌هایی وارد شوند که در نهایت به ضرر ما خواهد بود. در مجموع جشنواره‌ای که امسال برگزار شد به نظرم جشنواره خیلی پرباری بود که هم تنوع داوری و هم تنوع نگاه مسئولان به آن باعث شد که جشنواره نه حاشیه‌های آنچنانی داشته باشد و نه بی‌کیفیت برگزار شود. به نظرم جشنواره حرفه‌ای را گذراندیم که می‌تواند در سالهای بعد بهتر از این هم باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 418]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها