امروز نهم محرم،روز تاسوعاست.روز باب الحوائج، حضرت ابوالفضل العباس/ع/

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: امروز نهم محرم،روز تاسوعاست.روز باب الحوائج، حضرت ابوالفضل العباس/ع/
فرهنگي. تاسوعاي حسيني. عزاداري. شهرستانهاي
امروز، نهم محرم، روز تاسوعاست. روز باب الحوائج، حضرت ابوالفضل العباس ( ع) است كه بيرق مردانگي و ايمان را در تاريخ برافراشت. روزي كه اسطوره حريت و مردانگي، همچنان در ميان نامردمان خناس، سرفراز، پشت به پشت برادر ماند.

اينك گوشه گوشه اين وادي پربلا، تفسيرگرخالص‌ترين عشقها و كاملترين دلدادگي هاست.

همه تشنه ايم، تشنه دست برادر ، برادر كه نه، عمو ، پرچمدار، پيش قراول و والاترين سردار ، دليرترين مردان ،مردي از سلاله نيكان كه نماد عيني و بي مثال از مردانگي، عشق و آزادگي است.

او كه با دستاني بريده و مشكي به دندان، بزرگي و ايثار را به همه تاريخ نثار كرد و مفهوم زندگي با عشق را به همه آموخت.

لحظات، تاب نظاره آن روز را نداشت، كه علمدار كربلا خود با جاني تشنه، روحي آزرده از تشنگي امام و كودكان معصومش، با مشك به دندان و دستاني كه ديگر نيست، بيرق حسيني را به اهتزاز درآورد و سينه‌اش سپر تيرهاي زهرآگين نامردمان شد.

چه ناگوار ودشوار است، لحظه‌اي كه اين ابرمرد تاريخ، از اسب بر زمين فرو مي افتد و كمر برادر را در سوگ خود مي‌شكند.

محرم، حريم عشق است، عشقي كه بواسطه خون شهداي كربلا تقدس يافته و امروز بعد از قرنها، همچنان عين قداست و انسانيت است.

اما تاسوعا، روزي ديگري است، كه تا نباشد، عاشورايي نيست، بي‌رياترين و ناب‌ترين روز تاريخ كه در آن خالص‌ترين انسانها، دلاور مردي از تبار علي ( ع) و تشنه لب سقايي كه با خون خود ارزشهاي انساني را مفهومي عميق و جاودانه مي‌بخشد.

تاسوعا، بزرگداشت شجاعت، مردانگي، دلاوري، ايثار، ادب و جوانمردي در پيشگاه سرور جوانان بهشت است.

در واقع تا تاسوعا را نفهمي، عاشورا در نمي‌يابي و در سرگرداني و حيرت مي ماني.

تاسوعا، روز باب الحوائج حضرت اباالفضل العباس (ع ) است، روزي كه حريت و آزادي، نامردي و نامردميها را به بند حقارت كشيد و براي قرنها انسانيت و ارزشهاي ناب انساني و عشق به اهل بيت (ع) را بر تاريخ ماندگار كرد.

سيه روياني كه آن روز راه و آب بر كاروان حسيني بستند و سقاي كربلا را در زير تيغهاي نامردي و نامردمي خود بر فرات نيلگون غرق درخون كردند، تا بيرق ايمان را بر زمين و علمدار كربلا را بر خاك بيندازند، نمي‌دانستند كه خود بر خاك سيه روزي و رسوايي ابدي خواهند نشست.

آن روز كه سرو باغ ايمان، خود تشنه لب، مشك بر دندان و بي‌دست، آب بر خيمه‌ها مي‌برد،اين ديوسيرتان تصور كردند كه با فرو انداختن علمدار حسين، ايمان را خواهند شكست، اما خود شكستند و سيه روياني شدند در تاريخ انسانيت.

آنان كه در محرم خون عشق را ريختند، گمان مي‌كردند كه حق و ايمان را نيز به مسلخ برده اند، اما آن خون امروز در پس صدها سال، همچنان يادگار عشق و شرافت است و زنده مانده و تا ابد خواهد ماند.

امروز تاسوعاي حسيني (ع) است روزي كه عشق به ايمان، عشق به حسين، عشق به برادر جلوه‌اي ديگر يافت و سردار قهرمان امام بر لب فرات تشنه لب اما سيراب از عشق الهي با بدني پر از نيزه‌هاي كين دژخيم افتاد و قامت حيدري اش در ديده ظاهربينان دوتا شد.

اما دژخيم ندانست اگر پسر علي بر زمين افتاد، علم عشق او هميشه تا دنيا دنياست بر جا و استوارتر مي‌ماند.

چنانكه اينك بعد از هزاران سال علم حسيني آن سرو رشيد بني هاشم به دست جواناني كه از او الگو گرفته‌اند در گوشه گوشه شهرها و روستاها اين سرزمين برافراشته شده و مي‌شود.

جوانان اين سرزمين امروز بيش از هميشه اين عشق را در وجود خود جلوه گر مي يابند.

اين اسوه عشق و مردانگي امروز مظهر ارزشهاي والاي انساني و عشق به سلاله ناب محمدي (ص) است و همگان از پير و جوان دل در گرو عشق او دارند و به هر بهانه‌اي به او متوسل مي‌شوند.

امروز عشق به سيدالشهدا(ع) و علمدار او با گوشت و پوست تك تك آزادگان دنيا آميخته شده و در واقع جان مردم اين خاك از تولد با عشق حسين (ع) و پرچمدار او سرشته مي‌شود و هرگز فراموشي را برنمي تابد.ك ‪۴‬
سه شنبه 17 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 499]