چرا لنزهاي كوتاه مدت و تعويض مكرر بهتر از لنزهاي سالانه هستند؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: چشم هاي ما مــثل همه جاي بدن ما نيـاز به سوزاندن مواد غذايي دارند كه توسـط رگ هاي خوني به چشم مي رسند و براي اين كار ، يعـني براي سوزاندن مواد غذايي، نياز به اكسيژن داريم . قرنيه چشم ما اكسيژن را مستقيم از هوا دريافت مي كند. بله! چشم هاي ما نفس مي كشند.
لنزهـاي نرم معمولي، ازجنس ماده اي هستند كه اصطلاحا هما (hema) ناميده مي شود. اين ماده نوعي پلاستيك مخصوص شبيه اسفنج ظرفشويي است و مي تواند مقداري آب جذب كند. در واقع لنزهاي معمولي همگي از پلاستيك هاي اسفنجي (پفكي) ساخته مي شودواين پلاستيك ها را اصطلاحا هايدروژل مي نامند. نرمي لنز به علت وجود آب در لنزاست،وجود آب در لنز باعث مي شود مقداري اكسيژن درآب لنز حل شود واكسيژن از لنزعبور كند و به چشم برسد.اين نوع لنزها را كه به واسطه وجود آب در بافتشان،اكسيژن را عبور ميدهند، لنزهاي نرم معمولي مي ناميم. نوع جديدتري از لنزهاي نرم وجود دارد كه در آنها اكسيژن براي عبور كردن از لنز نيازي به وجود آب ندارد، در اين لنزها ،ماده اي به نام سيليكون عامل عبور دهنده اكسيژن است . با اين وجود، در تركيب ماده سازنده اين لنزها نيزمقداري آب قرار ميدهند تا لنز نرم بماند و به چشم نچسبد. اين نوع لنزها را لنزهاي نرم سيليكون هايدروژل مي گويند. اين لنزهاي نرم، معمولي نيستند و اگر كم آب هم باشند اكسيژن بيشتري را عبورمي دهند.
لنزهاي معمولي كم آب، مانع از تنفس طبيعي چشم مي شوند. كمبود اكسيژن در چشم باعث ترشح اين دو اسيد در داخل قرنيه مي شود (اسيد لاكتيك و اسيد كربنيك)، با ترشح اين دو اسيد، لايه هاي داخلي آسيب مي بينند.مهمترين آسيب ها را داخلي ترين لايه قرنيه (آندوتليوم)،متحمل مي شود.آسيب هاي وارد شده به اين لايه، غير قابل ترميم و غير قابل درمان است!كه در كوتاه مدت (چند سال)نه درد دارد و نه ناراحتي، ولي در دراز مدت (معمولا بين پنج تا ده سال بعد از بروز آسيب)، باعث غير قابل تحمل شدن لنز وحتي بروز اختلالات بسيار جدي در قرنيه مي شود.لنز وسيله اي است كاملا بي خطر، البته اگر روش مصرف درست آن را به بدانيم و رعايت كنيم. براي عده اي هم استفاده از كنتاكت لنز به معني زندگي كردن است. در درجه اول از لنزهاي سيليكون هايدروژل و در مرحله دوم از لنزهاي داراي آب بيشتر(بيش از 55 درصد و ترجيحا بيش از 70 در صد) استفاده كنيم. لنزهاي پر آب‏، لطيف تر هستند ودوام كمتري دارند و معمولا به صورت فصلي يا حتي يك ماهه مصرف مي شوندولي درعوض براي تنفس چشم در ساعات بيداري، كاملا مناسب هستند.سعي كنيم مصرف لنزهاي كوتاه مدت و به خصوص سيليكون هايدروژل را هر چه سريعتر در جامعه رواج دهيم.توجه كنيد كه چشمهاي شما گرانبهاتر از لنزهاي شماست و هزينه لنزهاي پرآب فرق چنداني با لنزهاي كم آب ندارد.
مهمترين مزيت لنزهاي مصرف كوتاه مدت اين است كه چون قرار نيست مدت زيادي نگهداري شوند، از مواد لطيف تري ساخته مي شوند، و به همين علت هم اكسيژن را بهتر به چشم انتقال مي دهند و رسيدن اكسيژن كافي به چشم بسيار مهمتر از چيزي است كه تا چند سال پيش مي دانستيم. لنزي كه براي مدت طولاني مصرف مي شود بايد تحمل چندين بار شسته شدن را داشته باشد و لذا بايد بافت آن مقاومتر باشد و نمي توان آنرا از موادي كه راحت تر هوا را انتقال مي دهند ساخت.درست مثل پارچه شلوار لي و پارچه حرير. پارچه حرير مقاومت كمتري دارد ولي لطيفتر است و بهتر هوا را عبور مي دهد. ولي دوام لي يا برزنت را ندارد.
زمانيكه لنز نرم را در چشم مي گذاريد، در همان يك دقيقه اول مقداري از مواد چربي و پروتئيني موجود در اشك، روي لنز رسوب مي كند.حتي بهترين محلولهاي شستشوي لنز قادر نيستندتمام اين جرم را پاك كنند. و رسوبات باقيمانده خصوصا پروتئينها، به تدريج فاسد مي شوند و در قسمت شفاف جلويي چشم(قرنيه) مشكلات مهمي را ايجاد مي كنند.اين مشكلات ميكروسكوپي هستند و فقط در حالت خيلي پيشرفته باعث درد يا ناراحتي چشم مي شوند.اگر لنز را به موقع تعويض نكنيم و صبر كنيم تا پس از ناراحت شدن چشم لنز را تعويض كنيم، آسيب هاي جبران ناپذيري را به جان خريده ايم.
رسوبات پروتئيني بعد از فاسد شدن، بافت پلاستيكي لنز را تخريب مي كنند. همين پروتئيها حتي قبل از فاسد شدن، محل بسيار مناسبي براي تغذيه و رشد ميكروبها هستندو احتمال عفونت چشم را افزايش مي دهند. با دور انداختن لنز، تمام رسوبات را ازبين مي بريد و لنزي در اختيار خواهيد داشت كه منافذ آن توسط جرم و رسوب، مسدود نشده است.
هر يك عدد لنز فصلي ارزانتر از يك عدد لنز سالانه است ، در نتيجه براي خريدن آن با مشكل كمتري مواجه خواهيد بود و اگر احيانا لنزتان را گم كرديد و يا به هر علتي خراب شد خسارت مالي كمتري را متحمل مي شويد.فراموش نكنيد كه با استفاده از لنزهاي فصلي،مهمترين خدمتي كه دريافت مي كنيد بدست آوردن لنزي است كه اكسيژن بيشتر و نرمي و آسايش بهتري داردو سلامتي شما را با رسوبات فاسد شدني، به مخاطره نمي اندازد. تمام انواع لنزهاي نرم،بسته به جنس ماده اوليه و درصد آب لنز، هر ماه مقداري از آب خود را به طور برگشت ناپذيري از دست مي دهد.مقدار آب از دست رفته در هر ماه، در انواع مختلف لنز، حداقل 2 و حد اكثر 6 در صد است. بدين ترتيب اگر لنز شما از نوع سالانه بوده وقبل از باز شدن بسته بندي آن،38% آب داشته،بعد ازگذشت شش ماه از تاريخ باز شدن آن،حداقل 12 % درصد آب لنز از دست رفته و تنها 26% آب درون لنز باقي است. با گذشت يك سال عملا چيزي حدود 14% آب در لنز باقي خواهد ماند كه ابدا كافي نيست.براي يكي از انواع لنز سالانه كه در روز اول مصرف 58% آب داشته، درصد آبي كه هر ماه از دست مي رود برابر با 3/5 % بدست آمده ! با خشك شدن تدريجي لنز ، اكسيژن رساني لنز نيز كاهش مي يابد.نتيجه اين پديده ،خفگي قسمتهاي جلويي چشم است كه اگر چه در بسياري از مواقع آن را حس نمي كنيم ، عوارض آن غير قابل ترديد است.بسياري از عادات بد، در كوتاه مدت مشكلي ايجاد نمي كنند ولي نهايتا دردسر ساز مي شوند. استفاده از لنز كهنه نيز يكي از اين عادتهاست.
تاريخ مصرفي كه در روي بسته بندي لنزها قيد شده ، فقط مربوط به قبل ازباز شدن بسته بندي است . از روزي كه بسته بندي لنز را باز كرديد، مصرف كردن يا مصرف نكردن لنز و يا نگهداري آن در شرايط به خصوص ، هيچ كمكي به طول عمر لنز نخواهد كرد. لنز فصلي را در هر حال بايد حداكثر سه ماه بعد از باز كردن بسته بندي آن دور انداخت.
لنزهاي مصرفي كوتاه مدت، منجمله فصلي، لطيفتر از لنزهاي سالانه هستند و به همين علت در چشم كمتر احساس مي شوند. لنزهاي فصلي از جنسي ساخته ميشوند كه بهتر از لنزهاي سالانه اكسيژن را عبور مي دهند از نظر تنفس چشم بهتر از لنزهاي سالانه هستند، در لنزهاي فصلي با دور انداختن به موقع لنز، رسوبات پروتئيني و چربي كه از اشك چشم سرچشمه مي گيرند و همچنين رسوبات شيميايي ناشي از آلودگي هوا فرصتي براي تغيير دادن ساختمان لنز پيدا نمي كنند و درعين حال ميكروبها نيز جايي براي رشد و نمو پيدا نخواهند كرد.با جلوگيري از تجمع رسوبات روي لنز منفذهاي لنز باز مي ماند و درنتيجه راه عبور هوا در لنز مسدود نمي شود و چشم بهتر تنفس مي كند.با افزايش رسوب ها در لنز و سائيده شدن رسوب ها به پشت پلك احساس خشكي چشم به وجود مي آيد. با نو شدن لنز اين مشكل نيز رفع مي شود.هر بار كه لنز تهيه مي كنيم از كسي كه لنز را تجويز كرده بپرسيد كه چند وقت بعد بايد لنز را دور بياندازيد. تمام توليد كنندگان لنز براي هر يك از توليدات خود حداكثر مدت مصرف مجاز را در كاتالوگهاي حرفه اي چاپ مي كنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 718]