واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: دیدگاه آیت الله جوادی آملی درباره آیت الله بهجت
آیت--الله جوادی آملی به مناسبت چهلمین روز درگذشت حضرت آیت--الله بهجت--(ره) گفت: این بزرگوار که عمری قریب به یک قرن را با طهارت و صداقت پشت سر گذاشت جزء جوامع الکلم عصر ما بود.
به گزارش رسا، آیت--الله عبدالله جوادی آملی با صدور پیامی به مناسبت چهلمین روز درگذشت حضرت آیت--الله بهجت--(ره)، ارتحال این مرجع عالیقدر را به پیشگاه ولی--عصر (عج) تسلیت گفته و وی را جزء جوامع الکلم عصر حاضر دانست.
در پیام آیت--الله جوادی آملی آمده است:
از ذات اقدس الهی مسأله می--کنم روح متعالی این بزرگوار را با انبیا و اولیا(ع) محشور بفرماید و به همه علاقه--مندان وی اجر صابران را عطا کند.بحث در شخصیت بزرگواری مانند آیت--الله بهجت--(ره) کار دشواری است زیرا این بزرگوار جزء جوامع الکلم عصر ما بود.هر انسان صالحی کلمه الهی است و کلمات الهی یکسان نیستند و هرکدام از هر نامی از نام--های پر برکت خدا هستند ولی جوامع الکلم مظهر نام--های برترند.
آنچه جوامع الکلم اصیل و کامل است، انسان معصوم است ولی شاگردان انسان معصوم در سایه علم صائب و عمل صالح سهمی از این جوامع الکلم دارند.
در بخشی دیگر از این پیام آمده است: حضرت آیت--الله بهجت--(ره) که عمری قریب به قرن را با طهارت و صداقت پشت سر گذاشت جزء جوامع الکلم عصر ما بود و کسی جزء کلمه جامع هست که نه تنها بین معقول و منقول جمع کند، بلکه جامع بین معقول و منقول و مشهود باشد.
این بزرگوار، علوم عقلی، علوم نقلی و علوم وارستگی که طهارت روح را به همراه دارد و آن علم شهودی که به طهارت روح و نزاهت خود برمی--گردد را فرا گرفت.
او جامع بین معقول، منقول و مشهود بود، کسانی که در معقول کار می--کنند سفرشان یک بعدی است که از جهل به علم، از علم به مراحل بالاتر علم حرکت می--کنند و بالاخره در مدار مبهوم و علوم اصولی سیر را ادامه می--دهند.
کسی که در منقول کوشش می--کند، از جهل به علم و از بدیهی به نظری حرکت می--کند، از بیّن به مبیّن می--رسد و در رشته خود عالم و اعلم می--شود و کسانی که جامع بین معقول و منقول--اند در مدار علم حصولی با آن مفهوم ذهنی و تلاش--ها و کوشش--های درونی به مقصد می--رسند.
در ادامه پیام آیت--الله جوادی آملی آمده است: مرحوم آیت--الله بهجت--(ره) در اثر وارستگی که داشت، تعلمش، عمل به تعلم و تعلیمش در سالیان متمادی برای رضای خدا بود.
این بزرگوار «آیت--الله العظمی» است از منظر ملکوت و راز اتصاف وی به این وصف عظیم، همان هجرت از علم به معلوم است. اگر کسی هجرت از علم به معلوم کرد، علوم عقلی و نقلی را سکوی پرش قرار داد و به علم شهودی رسید، چنین شخصی جزء جوامع الکلم است.
بزرگوارانی که هجرتی دارند، خواه از جهل به علم، خواه از علم به معلوم، چون خود را مسافر می--دانند، دو شهود را به همراه دارند، یکی می--دانند همراه کی هستند و یکی این--که می--دانند چه کسی همراه آنها است.
آیت--الله العظمی بهجت--(ره) هم مشاهده می--کرد که خدا در این سفر یک قرنی با اوست و هم مشاهده می--کرد که خود در حضور ذات اقدس الهی است. این مشاهده حضور و خود را مسافر دانستن و خدا را با خود دانستن، ذکر الهی است.
این بزرگوار نام خدا و یاد خدا را در دل و دائماً نام خدا را بر لب داشت. چون یاد خدا در دل و نام خدا بر لب بود، خدای سبحان به یاد چنین بزرگواری هم بود. اگر خدا به یاد بنده باشد، به او عطایا و جوایزی اهدا می--کند و بهترین جایزه--ای که خدا به بنده--اش عطا می--کند، ذکر آغاز و انجام جهان یعنی هو الاول والآخر و الظاهر والباطن است.
حضرت آیت--الله بهجت--(ره) چون ذُکر خدا در دل و ذِکر خدا بر لب داشت و یاد خدا باعث یاد معاد و یاد منزل و مأوای ابدی است، چنین انسانی قیام و قعودش برای رضای خدا بود و چون قیام و قعودش برای رضای خدا بود، تذکره بود و چون تذکره بود، محضر، نماز جماعت، تدریس،-- تألیف، گفتار و تواضعش آموزنده بود.
مرحوم آیت--الله العظمی بهجت--(ره) از جمله کسانی بود که وقتی می--گفت «وجعلنا للمتقین اماما» تنها آرزوی صرف نبود بلکه واقعاً امام متقیان بود و متقیان هم به امامت او اقتدا می--کردند.
نماز جماعت حضرت آیت--الله بهجت--(ره) در حقیقت اقامه ستون دین بود و کسانی که با نماز جماعت او مأنوس بودند از برکات آن جماعت آثار فراوانی نصیبشان شده بود، چون آیت--الله بهجت--(ره) عمود دین را با طهارت روح اقامه می--کرده است.
چنین روح ملکوتی هم در زمان حیات و هم بعد از ارتحال، امام متقیان است. الآن باید از فیض و فوض آن بزرگوار بهره جست و از روح متعالی او استمداد کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 211]