شكست؛ راهي به سوي موفقيت

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: شكست؛ راهي به سوي موفقيت
قاسمي: اگر بگوييم تمام انسان ها در طول زندگي خود بارها به نحوي دچار شكست و عدم موفقيت شده اند و لحظات سخت و دشوار شكست را تجربه كرده اند و آن را پشت سر گذاشته اند و يا مزه تلخ آن را چشيده اند، گزاف نگفته ايم.

انسان پس از شكست و ناكامي احساس ياس و نااميدي و بعضا سرخوردگي مي كند كه اين امر كاملا طبيعي است و در واقع اين حالت، واكنشي است كه بدن در مقابل اين حس ناخوشايند از خود نشان مي دهد و علامت هشدار دهنده اي براي غلبه بر شكست و ناكامي است به شرط اين كه بتوان با اقتدار، پشتكار و جسارت، شكست را به پيروزي دل چسب تبديل كرد، حتي بعضي از افراد پيروزي و موفقيت خود را بعد از شكست بيش از هر چيز مرهون پشتكار و مقاومت خود مي دانند.

اكبري جوان 28 ساله اي نيز چنين نظري دارد: فرد بازنده به دليل كاهش اعتماد به نفس و خود پنداره شخصيتي، دنيا را تيره و تار مي بيند و اميدي به ادامه زندگي ندارد.

يك فرهنگي هم در تعريف برنده و بازنده واقعي مي گويد: برنده واقعي كسي است كه بتواند با بهره مندي از تمام نعمت ها و استعدادهايي كه خداوند در اختيار او نهاده است، مسير كمال و سعادت را طي كند و به وصال محبوب برسد.

احمدي اضافه مي كند: بازنده واقعي كسي است كه پرده هاي دنيا، چشم بصيرت را كور كرده اند و غافل در وصال به غايت نهايي، به دنبال لذت هاي گذرا و فاني هستند، چنين افرادي چون عمرشان را بيهوده هدر داده اند، بازنده زندگي هستند.

يك روانشناس هم مي گويد: در اين مورد انسان ها به دو دسته تقسيم مي شوند: دسته اول كساني هستند كه بدبين و دچار ضعف شخصيتي هستند.

اين افراد معتقدند كه شكست هميشگي و ماندني است.

خراشادي مي افزايد: دسته دوم افرادي هستند كه با علم به اين كه شكست و موفق نشدن امري كاملا طبيعي و جزء جدايي ناپذير نظام بشري است، با درايت به دنبال دلايل شكست مي گردند.

معصومه زهرايي در بيان ويژگي هاي شخص برنده مي گويد: فرد برنده، با تجربه كردن نقاط روشن و تاريك و فراز و نشيب زندگي به حيات خود معنا و مفهوم مي بخشد، زيرا كه انسان مقتدر تشنه مقابله كردن با سختي ها و غلبه كردن بر آن ها ست.

انسان با انتخاب مسير و هدف خود، برنده يا بازنده بودن خود را تعيين مي كند، فرد برنده يك انسان متعهد است و اگر مرتكب اشتباه مي شود مي گويد: اشتباه كردم، اما بازنده به دنبال اشتباه مي گويد: تقصير من نبود

اما چه كنيم كه در پيچ و خم هاي موفقيت در حركت باشيم.

كارشناس روانشناسي در اين خصوص مي گويد: بسياري از ما فكر مي كنيم كه برخي از اعمال و تفكرات به سود ما هستند.

در حالي كه ممكن است بر عكس، انجام آن فكر يا فعل، مي تواند امري زيان بخش و نابخردانه باشد.

مثلا در انديشيدن به گفته درد ناكمان، باور و يا تصور اغلب ما بر اين است كه چنان چه خاطرات تلخ گذشته مان را براي خود و يا دوستان تعريف كنيم از غم و اندوه مي كاهد، در صورتي كه بازگويي آن چه كه به صورت ناگوار برايمان رخ داده شروع دوباره حزن و افسردگي و رنج روحي و جسمي، خواهد بود.

خراشادي اضافه كرد: تفاوت موفقيت و شكست در اتفاقاتي كه مي افتد نيست بلكه تعبير ما از اين اتفاقات اين تفاوت را ايجاد مي كند هنگامي كه انسان خود را تمام و كمال به خدا بسپارد، از هر وضعيت به ظاهر مخالفي بركت هايي عظيم به سوي او سرازير مي شود.

اما رازهاي موفقيت در زندگي:

هيچ گاه خود را مسئول حوادثي كه امكان كنترل آن را نداشته ايد، قلمداد نكنيد.

بخشودن، لطف به ديگران نيست.

لطفي است كه ما در حق خود مي كنيم تا ذهني را براي پذيرش امور خوب و نيكو باز كنيم.

اگر احساس اندوه مي كنيد علتش اين است كه همه علل شادي را از ذهن خود حذف كرده ايد.
دوشنبه 22 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]