واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: بليتها كجا رفته است؟غربت ورزشكاران ايران در المپيك
در حالى كه 205 كشور نمايندههاى خود را براى بزرگترين نمايش ورزشى كره خاكى به شهر پكن فرستادهاند، ايران تاكنون نه تنها در رقابتها نمايش ضعيفى داشته بلكه در بخشهايى از جمله تماشاگران و فعاليتهاى فرهنگى هم چيزى براى گفتن نداشته است.
به گزارش ايسنا، پس از گذشت سه روز از شروع بازىهاى المپيك، بسيارى از اميدهاى ايران براى كسب مدال طلا از جمله حاجىآخوندزاده، ميراسماعيلى و سوريان از بين رفته و كابوس مدال طلا كاروان ورزشى ايران را در برگرفته است.
بسيارى از كسانى كه همراه كاروان ورزشى ايران به پكن آمدهاند، هم اكنون چشم به روزهاى آينده و لطف خدا دارند تا شايد شگفتىسازى در بين 17 ورزشكار باقى مانده پديد آيد و نااميدى را از ذهنها پاك كند. در اين ميان نكتهاى كه از همه آزار دهندهتر است كمبود فعاليتهاى فرهنگى و سازماندهى تماشاگران براى تشويق ورزشكاران ايرانى است.
هر بينندهاى با حضور در مراكز ورزشى شهر پكن كه بازىهاى المپيك در آن برگزار مىشود، به اين نكته پى مىبرد كه بيشتر كشورهاى دنيا يا به صورت سازمان يافته و يا به صورت خودجوش با لباسهاى متحدالشكل كه رنگ و پرچم كشورشان را در ذهنها متواتر مىكند، به تشويق ورزشكارانشان مىپردازند.
اين نكته تاثير بسيار زيادى بر روحيه ورزشكاران دارد، به عنوان نمونه دوشنبه شب در رقابتهاى جودو بيش از يكصد نفر از مردم كشور آذربايجان به همراه الهام علىاف رئيس جمهور كشورشان به سالن محل رقابتها آمده بودند و به صورت وصفناپذيرى النور ممدلى را تشويق مىكردند تا به مدال طلا رسيد.
اين در حالى بود كه على معلومات كه چيزى از حريف خود كم نداشت، بدون اينكه حتى يك تماشاگر ايرانى او را از سكوى تماشاگران تشويق كند، به صحنه رقابت رفت و در ميان شور و هيجانى كه آذربايجانىها به وجود آورده بودند در عين شايستگى نتيجه را واگذار كرد.
شايد بسيارى از مسئولان ايرانى توجيهشان اين باشد كه كسى توقع كسب مدال از معلومات را نداشت كه براى تشويق او به سالن بيايد. اما نكته اينجاست كه حميد سوريان كه يكى از شانسهاى اصلى ايران براى كسب مدال طلا بود. چرا حتى 10 ايرانى در سالن محل رقابتها نبودند كه او را تشويق كنند.
بنابر اطلاعات كسب شده كميته برگزارى مسابقهها نه تنها بليتهاى خود را از طريق بخش مخصوص اين كار به فروش مىرساند بلكه بليتهايى را هم در اختيار كميتههاى ملى المپيك كشورها مىگذارد كه در مورد بيست و نهمين دوره بازىها همچنين اتفاقى افتاده بود. اما، در واقع اين بليتها كجا رفته است؟ نقش كميته ملى المپيك در سازماندهى تماشاگران چيست؟ نقش سفارت ايران در پكن در زمينه هماهنگى ايرانىهاى حاضر در چين و يا شهر پكن براى حضور در سالن مسابقات و تشويق ورزشكاران كشورمان چيست؟ آيا واقعا هيچ ايرانى در پكن زندگى نمىكند كه علاقه داشته باشد نمايندهاش را در صحنه رقابت تشويق كند؟ آيا علاقهمندان ايرانى به ورزش در شهر پكن بليتهاى مسابقههاى ورزشكاران ايرانى را به دست آوردهاند؟ اين سوالهايى است كه ذهنها را به خود مشغول كرده است و به سختى مىتوان جوابى براى آنها پيدا كرد.
اميدواريم كه مسئولان كميته ملى المپيك و يا سفارت ايران در چين بهجاى فرافكنى و بازكردن بار اين مسئوليت از دوش خود غربت ورزشكاران ايرانى را در سالنهاى پكن احساس كنند و در روزهاى باقيمانده چارهاى براى حل اين مشكل بينديشند. البته سفير ايران گفته بود كه ما تدارك زيادى براى بازىهاى المپيك ديدهايم اما، بايد ديد فعاليت آنها در زمينههاى فرهنگى و تماشاگران چقدر بوده است!
البته ناگفته نماند كه تعدادى از علاقهمندان متمول ورزش هر كدام بيش از چهار ميليون تومان هزينه كردهاند و از تهران به پكن آمدهاند. آن هم با بليتهايى كه كميته ملى المپيك در اختيار داشت اما، اين تعداد معدود را هم تنها در صبح روزهايى مىتوان ديد كه بسكتباليستهاى ايران مسابقه دارند.
سه شنبه 22 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]