علي (ع ) در ميدان جنگ و شجاعت

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: علي (ع ) در ميدان جنگ و شجاعت
علي (ع ) شير بيشه شجاعت و قهرمان بزرگ ميدانهاي نبرد و شهامت است . بدون شك تاريخ جنگ و جهاد و پيكار قهرماني چون حيدر كرار سراغ ندارد. او هيچگاه در مقابل دشمن فرار نكرد و هرگز ترس به دل راه نداد. از آن حضرت پرسيدند : چرا زره شما پشت ندارد فرمود : من هرگز به دشمن پشت نمي كنم تا دشمن بتواند از پشت به من ضربه اي وارد سازد.
ضرباتي كه علي (ع ) بر دشمن وارد مي كرد نياز به ضربه مجدد نداشت . در حديث آمده است : « كانت ضربات علي بن ابي طالب ابكارا كان اذا عتلي قد و اذا عترض قط و اذااتي حضا هد » ضربتهاي علي بن ابي طالب در نوع خود بي نظير بود هر گاه از بالا فرود مي آمد تا به پايين مي شكافت و چون او پهلو ضربه مي زد به دو نيم مي كرد و آنگاه كه به قلعه اي محكم مي رسيد آن را منهدم مي ساخت .
امام مجتبي (ع ) فرمود : « هيچ پرچمي نبود كه در مقابل اميرالمومنين (ع ) به جنگ پردازد مگر اينكه خداوند تبارك و تعالي آن را سرنگون نمود و شكست خورده و خوار مي گشت . او هيچگاه با شمشير ذوالفقار به كسي ضربه نزد كه جان سالم به در برده باشد. وقتي به نبرد مي پرداخت جبرئيل از سمت راست و ميكائيل را سمت چپ و فرشته مرگ در مقابل او قرار داشت . » 1
ابن ابي الحديد در وصف شجاعت آن حضرت مي نويسد :
« علي (ع ) در شجاعت ياد گذشتگان را به فراموشي سپرد و نام آيندگان را پاك كرد. جايگاههاي او در جنگها چنان مشهور است كه تا قيامت به او مثل زده مي شود. اوست شجاعي كه هرگز فرار نكرد از هيچ گروهي نهراسيد. با هيچكس مبارزه نكرد مگر اينكه او را به هلاكت رساند. هيچ ضربتي نزد كه نياز به دومي داشته باشد. عرب از اينكه در مقابل چنين قهرماني قرار مي گرفت به خود مي باليد و اقوام كساني كه به دست آن حضرت كشته مي شدند به اين كشته شدن افتخار مي كردند. خواهر عمروبن عبدود وقتي براي برادرش مرثيه مي خواند در ضمن اشعاري گفت : اگر قاتل او كسي غير از آنكه اكنون هست مي بود تا ابد بر او مي گريستم ولي قاتل او كسي است كه در ميان عرب نظير ندارد2. »
يكي از جمله عنايات ويژه الهي نسبت به آن حضرت اين بود كه دشمنان از شنيدن نام و يا حضور او لرزه بر اندامشان مي افتاد. چنانچه « از آن حضرت پرسيدند :
چگونه بر دلاوران و قهرمانان عرب پيروز شدي
فرمود : هيبت من در دلهايشان بود.
و نيز مي فرمود :
« با كسي نبرد نكردم مگر اينكه او مرا بر عليه خودش كمك كرد » 3 (چون از من مي ترسيدند به من كمك مي كردند تا زودتر آنها را به هلاكت برسانم ).
آن حضرت بر اين نكته تاكيد داشت كه « قرنت الهيبه بالخيبه » 4 ترس با ناكامي همراه است و لذا به اصحابش مي فرمود : « اذا هبت من امر فقع فيه » 5 هرگاه از چيزي ترسيدي خود را در آن بينداز كه اجتناب از آن سنگين تر است از آن چه كه از آن مي ترسي .
(منبع : داستان هايي از دوران جواني امام علي عليه السلام انتشارات سروش )
پاورقي :
.1 بحارالانوار ج 1 ص .76
.2 شرح نهج البلاغه ج 1 ص .20
.3 بحارالانوار ج 41 ص .72
.4 بحارالانوار ج 75 ص .38
.5 نهج البلاغه .
امام حسن مجتبي (ع ) :
هيچ پرچمي نبود كه در مقابل اميرالمومنين (ع ) به جنگ پردازد مگر اينكه خداوند آن را سرنگون نمود و شكست خورده و خوار مي گشت . او هيچ گاه با شمشير ذوالفقار به كسي ضربه نزد كه جان سالم به در برده باشد
يكي از عنايات خاص الهي به حضرت علي (ع ) اين بود كه دشمنان از شنيدن نام و يا حضور او لرزه بر اندامشان مي افتاد چنان كه وقتي از آن حضرت پرسيدند چگونه بر دلاوران و قهرمانان عرب پيروز شدي فرمود : هيبت من در دلهاشان بود.
شنبه 12 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]