يك تحرك جهاني‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: يك تحرك جهاني‌

ممكن است موضوع ورزش معلولان در نظر برخي از افراد غيرمعلول از جذابيت كمتري برخوردار باشد. به همين دليل، بسياري از رقابت‌ها تنها براي افراد غير معلول تعريف شده است و معلولان در آن جايي ندارند. بسياري از افراد علاقه مند به ورزش هستند، برخي تنها به تماشاي آن مي‌پردازند و اين شيوه را براي خاموش كردن آتش اشتياق خود كافي مي‌دانند اما عده‌اي خود را وارد ميدان تلاش مي‌كنند و تنها از جايگاه تماشاگر به موضوع نمي نگرند. اين عده ممكن است از جامعه افراد داراي معلوليت باشند كه بر كم تواني خود ناشي از هر نوع معلوليتي غلبه مي‌كنند؛ حتي اگر لازم باشد براي اين كار به تلاش بيشتري نسبت به ديگران نياز داشته باشند. ‌

امروزه ديدگاه‌هاي مختلفي در خصوص ورزش معلولان مطرح شده است؛ به طوري كه در مورد برخي معلوليت‌هاي خاص اساسا توصيه مي‌شود. ورزش علاوه بر اثرات جسمي، تبعات رواني بسياري نيز براي اين افراد به دنبال دارد. اگر چه اين جنبه شامل حال افراد غير معلول نيز مي‌شود اما به دليل تمايل بيشتر به انزوا در ميان بسياري معلولان، ورزش به ويژه از نوع گروهي، علاوه بر افزايش عزت نفس، در فرآيند جامعه‌پذيري آنها نيز بسيار اثر گذار است.‌

اين انديشه كه ورزش بايد بخش مهمي از برنامه‌هاي بازپروري معلولان باشد، اولين بار در سال 1944 به فكر شخصي به نام دكتر رسيد. او كه به تازگي كارش را در مركز ضايعات نخاعي بيمارستان استوك مندويل انگلستان آغاز كرده بود، متوجه شد كه يك سري از ورزش‌هاي خاص همراه با فيزيوتراپي و ساير برنامه‌هاي توانبخشي و جسمي اهميت فوق العاده زيادي براي معلولان مي‌تواند داشته باشند. همچنين پي برد كه تاثير روحي و رواني ورزش‌هاي رقابتي نيز از ارزش بسيار زيادي برخوردار است.‌

اولين ورزشي كه افراد داراي آسيب نخاعي در استوك مندويل بازي كردند، ورزشي به نام بود كه بعدها جاي خود را به بسكتبال با ويلچر داد. اين ورزش در طول سال‌هاي متمادي، اهميت و ارزش خود را به اثبات رساند، به طوري كه پس از آن به يكي از محبوب ترين و موثرترين رقابت‌ها ميان ورزشكاران معلول مرد و زن تبديل شد. ‌

امروزه اگرچه بحث ورزش معلولان بسيار جدي شده است و شاهد برگزاري مسابقات ويژه معلولان در سطوح مختلف هستيم، اما بحث تازه تري كه اخيرا به صورت جدي در حال ارزيابي و پيگيري است، ادغام رقابت‌هاي معلولان و غير معلولان است. با توجه به اين كه ادغام در عرصه‌هاي ديگري چون آموزش، در بسياري كشورها حكايت از موفقيت آن دارد، ورزش نيز به عنوان عرصه ديگري كه در آن ادغام با رقابت همراه است، مطرح شده است. ‌

اگرچه تحقق اين آرمان دشوار به نظر مي‌آيد اما غير ممكن نيست. اسكار جزء اولين معلولاني است كه در راستاي تحقق اين هدف گام برمي دارد و رقابتي كه او در پيش دارد، مطمئنا در نگرش موافقان و مخالفان اين طرح تاثير مستقيمي خواهد داشت. شايد اسكار اولين معلول شركت كننده در مسابقات المپيك نباشد اما اولين معلولي است كه با استفاده از ابزار مصنوعي در المپيك پكن شركت خواهد كرد. اين اتفاق علاوه بر جنبه‌هاي فردي موضوع، مي‌تواند الگوي بسياري از تحركات آينده نيز باشد؛ تحركاتي كه شايد در آينده منجر به ادغام مسابقات المپيك و پارالمپيك شود.‌

يکشنبه 16 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]