واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زهرا(س) زلال کوثر
آیینه پاکیهاو عصاره عصمتزهرا عصاره عصمت است. زهرا، آیینه پاکی است. زهرا زلال کوثر است. ای همیشه جاری! ای بهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم که معنویت رشته های چادرت دست نیاز می آویزد و معرفت به غبار آستان خانه ات بوسه می زند. برهوت این دنیای خاکی شایان میزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخم ها و داغ ها و در هجران پدر غریبانه زیستی و در وداع شبانه ات با پهلویی شکسته، خانه گلین را به امید آغوش بهشتی پدر ترک گفتی...وجود مبارك حضرت فاطمه (س) تنها یك تفكر یا تصور یك حقیقت حیات بخش نیست. بلكه تجسمی عینی و زنده از بركت خداوند بر انسان است. اگر تا قبل از حضور ایشان در عالم خاكی انسان معنا گرا مجبور بود گوشه هایی از نعمت یك زن مقدس را در اسطوره ها، الهه ها و افسانه ها جستجو كند یا متوسل به پاكدامنی حضرت مریم (ع) یا خردمندی آسیه و وفاداری سارا بشود، بعد از تجسم خاكی و عینی ایشان برای انسان كمال گرا یك الگوی زنده و جاوید پدید آمد و آن شخصیتی والا به نام «فاطمه» دختر رسول اكرم بود.از این رو است كه فاطمه (س) را ناموس و علت هستی می دانند. اگر فاطمه (س) پا به جهان فانی نگذاشته بود و خاك هبوط را به قدوم خود مبارك نمی كرد، دیگر برای پیروانش هدفی وجود نداشت تا برای آن به شهادت برسند و جهاد كنند. جهانیان با توسل به اوست كه توكل به احد را می آموزند و از نور هدایت ایشان است كه بركت زندگی دنیایی درك می شود.بنابراین بی دلیل نیست كه بعد از درگذشت ملكوتی ایشان، بشریت، سرگشته به دنبال مرهمی است تا زخم نبود روح بخش ایشان در عالم فانی التیام یابد. از این روست كه هرچه انسان برای درك حضرت فاطمه (س) تلاش می كند، بركت آن بر خودش می تابد و این اصل وجودی نعمت فاطمه (س) در دنیا است.امروز هم شاهد تلاش انسان های پاكی هستیم كه به دنبال معنویت فاطمه (س) در رفتار روزمره خود هستند و با تذكره و یادمانهایی سعی دارند آوای خوش چشمه كوثر را در یادشان زنده نگه دارند تا در بهشت، حاضر در خدمت ایشان باشند.رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت نموده اند كه خدای متعال فرمود:ای احمد! اگر تو نبودی آسمان و زمین را نمی آفریدم و اگر علی نبود تو را نمی آفریدم و اگر فاطمه نبود، شما را نمی آفریدم. (یعنی شمایان رمز خلقتید) (مستدرك سفینة البحار؛3/334.) از امام محمّد باقر علیه السلام روایت شده است كه، ولادت حضرت زهرا علیهاالسلام پنج سال بعد از بعثت رسول خداصلی الله علیه و آله و سلم و سن شریف آن بانو در هنگام وفات هیجده سال و هفتاد و پنج روز بود. (الكافی؛1/457)راز دل غمین فاطمه (س)"شما ای مردم بر پرتگاه آتش بودید و از فرط ذلت نزد دیگران، همچون جرعه آبی در دست تشنه كامی یا لقمهای در دست گرسنهای و یا چون آتشی كه شخص مستعجلی از آن برگیرد. شما لگدكوب و پایمال بودید و از آب متعفن با سرگین شتر می آشامیدید و از برگهای خاكمال و علف بیابان میخوردید. ذلیل بودید و زبون می زیستید و هر آن مضطرب بودید كه مبادا از این سوی یا آن سوی به شما هجوم آورند و به اسارتتان ببرند. شما این بودید تا خداوند به دست محمد (ص) با همه آنچه بر او گذشت رهایتان كرد. چه سختیها كه نكشید و چه شكنجهها كه ندید.هرگاه شاخی از شاخهای شیطان و گردنكشی از یارانش سر بر میداشت و فتنهای از مشركان به خونخواری دهان میگشود، او برادرش علی (ع) را در كام آتش رقصان آن و در گلوگاه خطر میافكند و او نیز، تا مغز دشمن را نمی كوفت و آتش سركش فتنه را به آب شمشیرش خاموش نمیكرد، آرام نمیگرفت. در همه این مدت، علی (ع) در راه خدا سختی می كشید و به آب و آتش می زد. در كار خدا از جان مایه می گذارد و همواره به رسول خدا (ص) نزدیك بود. در میان دوستان و سربازان خدا وقف راه خدا بود و مدام خود را به مشقت میانداخت. در دریای رنج فرو می رفت و هرگز در راه خدا به ملامت مردم وقعی نمی نهاد و به ستوه نمی آمد.ولی شما چه؟ در تمام آن روزها، در رفاه و عیش بودید، خوش می گذراندید و زندگی می كردید و بی درد بودید. هرگاه درگیری و نبرد پیش می آمد، خود را كنار می كشیدید و ما را تنها می گذاردید و از جنگ می گریختید....به كجا می روید؟ چه می كنید؟ هنوز پیكر پیامبر (ص) تازه است؛ آیا می گویید كه محمد مرد و همه چیز تمام شد؟ هرگز!...هان میبینم كه اینك باز زمینگیر شدهاید و دل به تن آسایی و راحت طلبی و دنیا خواهی دادهاید و قصد همیشه ماندن در دنیا كردهاید و كسی را كه به قبض و بسط كار حكومت سزاوارتر است، دور راندهاید و با راحتی و عیاشی، خلوت كردهاید.... بدانید اگر همه شما هم كافر شوید و به حق پشت كنید، خداوند همچنان ستوده است و احتیاجی به شمایان ندارد.و بدانید آنچه را كه اینك گفتم؛ گفتم، در حالی كه میدانستم هرگز یاوری نخواهید كرد. ولی آنچه گفتم راز دل غمین من بود كه در سینه جمع شده و دود حزن و اندوه من بود كه در دل خستهام متراكم شده و آه آتش افروزی كه از سینه دردمند من شعله كشیده؛ تنها خواستم با شما حجت را تمام كرده باشم."1از سخنرانی تاریخی حضرت فاطمه زهرا (س) در مسجدالنبی، ده روز پس از رحلت پدر (برگرفته از كتاب "زندگانی حضرت فاطمه (س)"، نوشتهِ دكتر اسماعیل حسینی).فاطمه فاطمه است."برای تمام كسانی كه میخواهند الهی زندگی كنند، فاطمه (س) دفاع از حریم ولایت را، زیباتر از هر كس به معرض نمایش گذارد. خطبه غرایش در مسجد مدینه، گواه فصاحت و بلاغت بینظیر آن حضرت است. مضامین عالی خطبه، اسلام راستین را معرفی میكند و اهمیت ولایت و امامت را روشن میسازد. فاطمه چون مریم نیست كه به قول بوسوئه خطیب نامور فرانسه عظمتهایش در جمله "مریم مادر عیسی است" ظهور یابد. فاطمه، دختر خدیجه بزرگ است. فاطمه دختر محمد است. فاطمه، همسر علی است، فاطمه مادر حسنین است. فاطمه مادر زینب است. فاطمه، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست؛ فاطمه فاطمه است."منابع:1-كتاب "فاطمه فاطمه است"، نوشتهِ دكتر علی شریعتی.2-كتاب "زندگانی حضرت فاطمه (س)"، نوشتهِ دكتر اسماعیل حسینی3- مستدرك سفینة البحار؛3/3344- الکافی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 740]