پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850900479
حمله به فیلم اکران نشده‌ای از نوید محمدزاده و باران کوثری در روزنامه جوان
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: حمله به فیلم اکران نشده‌ای از نوید محمدزاده و باران کوثری در روزنامه جوان
روزنامه جوان در نقدی تند فیلم «عصبانی نیستم» را اثری ضدمردمی و ضدقومیتی توصیف کرد.
آفتاب‌‌نیوز : در نقد روزنامه جوان از فیلم «عصبانی نیستم» آمده است:
«عصباني نيستم» روايت يك دانشجوي به اصطلاح ستاره‌دار با نام «نويد»(با بازي نويد محمدزاده) است كه با قهر دانشگاه و جامعه مواجه مي‌شود. او از شهرستان براي تحصيل به تهران آمده، اما به خاطر فعاليت‌هاي سياسي خود از دانشگاه اخراج مي‌شود. به يكي از همكلاسي‌هاي خود علاقه‌مند مي‌شود و تصميم به ازدواج با هم دارند، اما چون يك دانشجوي ستاره‌دار و اخراجي است، هيچ‌جا به او كار نمي‌دهند. «عصباني نيستم» برخلاف اسمش فيلمي با تدوين عصبي و تصاوير مغشوش است كه در آن آدم‌ها، به اجبار فيلمساز - و نه منطق درام- از ابتدا تا انتهاي فيلم به جان هم مي‌افتند و قصد كشتن يكديگر را دارند. تنها در يك فيلمفارسي مبتذل و زير صفر است كه مي‌بينيم جوان عصبي به رقيب عشقي خودش حمله مي‌كند، او را از ماشين بيرون مي‌اندازد و به باد كتك مي‌گيرد، بي‌آنكه حتي يك نفر جلوي اين كتك‌كاري را بگيرد يا حتي بايستد براي تماشا! رابطه نويد و ستاره قانع كننده نيست.
چرا نويد براي رسيدن به ستاره اين همه اضطراب دارد و چرا ستاره براي رسيدن به نويد، بي‌پولي و اوباش‌منشي او را به جان مي‌خرد؟ در فيلم تنها همين را مي‌بينيم كه نويد سر كلاس دانشگاه در حال خواندن يك بيانيه سياسي است و ستاره به او اعتراض مي‌كند كه چرا پشت آدم‌هاي بزرگ، خودش را مخفي مي‌كند و حرف خودش را صراحتاً نمي‌زند. بعد از اين صحنه، نويد و ستاره را مي‌بينيم كه عاشق هم شده‌اند! فيلم از پاسخ به اينكه نويد و ستاره به رغم اختلاف طبقاتي و فرهنگي و جغرافيايي و قومي چرا اين همه به هم دلباخته شده‌اند، ناتوان است. نويد بيش از آنكه شمايل قهرماني را كه به جنگ مشكلات مي‌رود،داشته باشد، ضدقهرماني است پرخاشگر و جامعه‌ستيز با حركاتي هيستريك و بيمار‌گونه. بازنمايي دردهاي اجتماعي فيلم در حد گزارش‌هاي نازل تلويزيوني است.
همه‌چيز در حد بيانيه مطرح مي‌شود. نوع حمله فيلم به احمدي‌نژاد سطحي است. نشان دادن تصاوير مربوط به كليه‌فروشي و گذاشتن نريشن صحبت‌هاي رئيس‌جمهور سابق درباره نبود مشكل اقتصادي، پيش پا افتاده‌ترين راه براي زدن يك شخصيت سياسي است، چون بي‌محل و بدون مناسبت به فيلم تحميل شده است. مثل تصاوير «سبز» فيلم كه كشيدن چك بي‌محل براي جشنواره‌هاي غربي است. اما از همه بدتر، نگاه توهين‌آميز و وقيح اين فيلم به مردم و جامعه امروز ايران است. «عصباني نيستم» نماد و نمود تمام‌عيار يك فيلم ضدمردمي و ضدقوميتي است. فقط كافي است در مورد شخصيت‌پردازي كرد‌ها در اين فيلم تأمل كنيم. در فيلم تنها دو كاراكتر كرد وجود دارد؛ يكي دلال و مفسد اقتصادي و ديگري - نويد- يك روان‌پريش كف كرده و متنفر از آدم‌ها - مثل خود فيلم- است.
منبع: روزنامه جوان
۲۹ آذر ۱۳۹۶ - ۱۰:۲۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-