واضح آرشیو وب فارسی:فارس: هادی منوری در گفتوگو با فارس:شعردرمانی میکردم/ کتابم عاشقانه آرمانگراست
شاعر مجموعه «در راهرو پاییز» گفت: زمانی که شعرها را مینوشتم هدفم تخلیه هیجانهای روحی عاطفی ناشی از دست دادن مادرم بود و داشتم شعردرمانی میکردم.
هادی منوری شاعر درباره کتاب تازهاش و انگیزههای سرایش «در راهرو پاییز» به خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس گفت: شعرهای کتاب محصول سال٩١ است. شعرهای این کتاب زمانی سروده شد که من و همسرم به فاصله کمی مادرمان را از دست دادیم و به همین خاطر در بیشتر شعرهای این کتاب میتوان رنگ و نشانی از مادر و فراق را دید. کتاب شامل ١٠٣شعر مستقل است که بهوسیله یک نخ نامرئی به هم وصل شده است و بهنوعی پیوستگی ناخودآگاه میان آنها وجود دارد. وی افزود: شاعر دنبال چیزی نیست، شعر دنبال شاعر است. من هیچ قصدی نداشتم، قلم را دنبال خودم نکشاندم، قلم من را دنبال خودش کشاند. شاید زمانی که شعرها را مینوشتم هدفم تخلیه هیجانهای روحی عاطفی ناشی از دست دادن مادرم بود و داشتم شعردرمانی میکردم. در وهله اول قصد چاپ نداشتم، اما بعد از آنکه به چند نفر از دوستان نشان دادم، آنها معتقد بودند که قابلیت نشر دارد که بعد از آن بخشهای خصوصی را حذف کردم و دردهای مشترک را حفظ کردم. شاعر «کوچههای بی تقویم» گفت: کتاب پاییز در راهرو مروری بر جهانبینیای میشود که زندگیام را دچار کرده است. این شعرها غلیان احساس و عاطفه است. این کتاب عاشقانه آرمانگراست و درد جامعه امروز این است. من بهعنوان یک پزشک معتقدم کمبود جامعه امروز ما عشق است، اگر عشق را تزریق کنیم بذهکاری و خلافکاری نخواهیم داشت. منظور من عشق مبتذل نیست، اگر عشق و آرمانگرایی با هم آمیخته شود به تعالی رسیدهایم. من با جهانبینی شعر میگویم و در این کتاب روایتگر صرف نبودهام و سعی کردهام این جهانبینی را تجویز کنم. منوری درباره عدم استقبال مخاطبان به شعر آزاد گفت: شعر آزاد حیطهای است که هرکسی میتواند بدون طی مقدمات به آن ورود کند و وقتی این حیطه بی درو پیکر باشد و آثار ضعیف بسیار در آن چاپ شود، باعث دورشدن مردم میشود. در حوزه شعر آزاد کار خوب کم داریم. از سوی دیگر جذابیتهایی که شعر کلاسیک دارد همانند وزن و قافیه در شعر آزاد نیست و این طبیعی است که شعر کلاسیک جذابیت بیشتری برای مخاطب داشته باشد. وی افزود: شعر سپید با زندگی مردم پیوند نخورده است بهویژه اینکه در ابتدای درخشش شعر سپید، روشنفکران به آن میپرداختند و چون زبان، زبان عامه نبود روندی را گذراند که قشر خاصی این نوع شعر را میخواند. البته شعر آزاد ریزهکاریهایی دارد که شاید مردم عادی حوصله کشف و تأمل در آن را ندارند، در نهایت میتوان گفت که شعر آزاد زبان خواص است. منوری گفت: دوست داشتم شعر سپیدی که در این کتاب چاپ میشود واقعا شعر باشد و مراقب بودم تا از این مرز رد نشوم. البته نثر ادبی و شعر سپید هرکدام تعریف خاص خودشان را دارد که از همدیگر متمایز میشوند. به نظر من شعر سپیدی که بعد از خواندن آن احساس برقگرفتگی به آدم دست ندهد، شعر سپید نیست. غافلگیری از وجوه بارز شعر آزاد یا سپید است هادی منوری درباره انتخاب انتشارات سپیده باوران برای چاپ مجموعه شعرش گفت: سالهاست که فعالیتهای حوزه چاپ و نشر در سطح کشور رونق گرفته و تمرکز آن از سطح پایتخت فراتر رفته است. نشر سپیدهباوران نیز از این امتیاز مستثنا نبوده، جدای از آنکه نمیتوان عِرق و حب خودمان را به مشهد نادیده بگیریم و فراتر از آن وجه حضور امام رضا(ع) است که در مشهد همه چیز برکتی از حضور حضرت دارد و ناشران هم از این قضیه دور نیستند. هادی منوری بیش از دو دهه است که از حضورش در شعر مشهد میگذرد و در کشور هم شاعر شناختهشدهای است. منوری شعر میگوید، نثر ادبی مینویسد که حاصل آنها بیش از ١۵کتاب چاپ شده است و در کارهای اجرایی حوزه ادبیات و شعر هم بسیار فعال بوده است. جشنوارههای علمدار، شعر فجر، ریاست شورای شعر، شعر رضوی، کتاب سال رضوی و... گوشهای از فعالیتهای این شاعر پیشکسوت است. «پاییز در راهرو» مجموعه شعر آزاد منوری است که در ١٠٣صفحه از سوی انتشارات سپیدهباوران روانه بازار کتاب شده است. انتهای پیام/و
95/05/26 :: 10:24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]