اخلاق سیاسی و سیاست اخلاقی

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اخلاق سیاسی و سیاست اخلاقی تهران- ایرنا- انتخابات می‌تواند یک فرصت طلایی برای هر جامعه‌ای باشد که تکیه‌گاه اساسی آن مردم‌سالاری و دموکراسی است.

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم غلامرضا ظریفیان فعال سیاسی، آورده است: این فرصت هر چهار سال یک‌بار یا هر پنج سال یک‌بار در برخی کشورها، ایجاد می‌شود تا مردم دوباره به مرور عملکرد سیاستمداران و ارزیابی شیوه کشورداری آنان پرداخته و مقایسه‌ای منطقی بین تلاش‌های منتخبان خود با کسانی که در انتخابات گذشته مورد تایید آنان نبودند، داشته باشند. در عین حال جامعه فرصت گفت‌وگو در مورد زوایایی را که طبق معمول در شرایط عادی با آن آشنایی ندارد، فراهم می‌آورد و همچنین فضایی برای ارزیابی و نقد روش‌ها و منش‌ها را ایجاد می‌کند. در این حالت است که اگر عملکرد کسانی‌که از سوی مردم در مسند قدرت قرار گرفتند به طور نسبی و نه ایده‌آل، خوب ارزیابی شود، دوباره اقبال مردم را خواهند داشت و یک «آری» دیگر متناسب با سیاست‌های جدید و نوع عملکرد گذشته‌شان به دست خواهند آورد.حال اگر عملکرد آنها رضایت مردم را در پی نداشته باشد دست به تغییر بازیگران در عرصه اجرایی کشور خواهند زد. اما واقعیت این است که آنچه در این سی و چند سال در جامعه ما رخ داده تجربه مردمسالاری است. درست است که از دوران مشروطه تلاش و طلب جامعه این بوده که یک جامعه مردم‌سالار مبنی بر مقتضیات فرهنگی و اعتقادی خودمان داشته باشیم، اما به دلایل عدیده و با وجود هزینه‌های سنگینی که جامعه ما در این صدوده سال پس از مشروطه پرداخت کرد، تحقق نیافت تا در نهایت این آرمان بتواند در سال ٥٧ محقق شود. به هر حال جامعه‌ای هستیم که این مهم را تجربه می‌کند و بدون پشتوانه‌های قوی تئوریک و بدون تمرین با فراز و فرودهایی روبه‌رو بوده و هرچند که موفقیت‌هایی هم داشته‌ایم اما آسیب‌هایی را هم دیده‌ایم.اگرچه تلاش کرده‌ایم که جامعه‌ای را با تکیه بر فضای مردمسالاری ایجاد کنیم اما در هنگامه انتخابات، به خصوص در انتخابات سال‌های اخیر، فرصت‌های بسیار طلایی را از دست می‌دهیم. دلیل آن هم این است که با اخلاق سیاسی و سیاست اخلاقی آن‌گونه که باید، روبه‌رو نمی‌شویم، برای این کار آموزش نمی‌بینیم و به‌جای اینکه به نقد مشفقانه سیاست‌ها و رویه‌ها و منش‌ها، کمک کنیم به نوعی تخریب و اتهام‌زنی روی آورده‌ایم. البته این امر طبیعی است. وقتی در ایران هنوز احزاب بالغ شکل نگرفته‌اند و به جای حزب با جبهه‌ها روبه‌رو هستیم، فضای انتخاباتی به جای تبدیل شدن به رقابت مثبت به بروز کینه‌ها و دشمنی‌ها و تولید اطلاعات و آمار خلاف واقع می‌انجامد. انبوه اطلاعاتی که از صافی درستی عبور نکرده‌اند با نگرش‌های منفی، جامعه را از امید به سمت یأس حرکت می‌دهند. گاهی رویاهای جامعه که در واقع تصویر زیبا از آینده ایران بوده را با پمپاژ اطلاعات تیره و تاریک، تبدیل به کابوس می‌کنیم و این اصلا برای جامعه‌ای که در آستانه انتخابات است، خوب نیست. در هنگامه انتخابات گرچه عرصه، عرصه نقد است ولی همه جناح‌ها باید کمک کنند که در عین اینکه واقعیت‌های اجتماعی را به خوبی ارایه می‌کنند بر قوت‌های جامعه هم دست بگذارند تا جامعه احساس کند آمدن کاندیداها گام بلندتری برای پیشرفت است. مردم هم در این رقابت‌ها باید نشان دهند که نسبت به سرنوشت آینده خود حساس هستند.در این فرصت باقی‌مانده تا انتخابات، ‌جریان‌های سیاسی نباید این اصل را فراموش کنند که جامعه نیاز به امید و رویا دارد. جامعه صلاحیت این را دارد که یک حکمرانی شایسته و عقلانی و متکی بر آرای مردم را تعیین کند و هر چهار سال بخشی از عقب‌افتادگی‌ها، ضعف‌ها و نیازهای اساسی را مورد ارزیابی قرار داده تا منجر به تصمیم‌گیری درست شود. جامعه باید به اتکای سرمایه‌های اجتماعی بتواند نیازهای جدی کشور را که بیشتر آنها مربوط به اشتغال و کیفیت بخشی به زندگی مردم است را در نظر گرفته و به ایجاد نوعی امید در جامعه کمک کند.بنابراین همه جناح‌ها و گروه‌ها باید کمک کرده تا انتخابات پیش‌رو را به یک فرصت طلایی تبدیل کنند و در عین حال عرصه‌ای برای ارزیابی دقیق‌تر بین جریان‌هایی که مدعی مدیریت شایسته هستند فراهم آورد. به هر حال حاصل اخلاق سیاسی و سیاست اخلاقی باید این باشد که افرادی مورد انتخاب قرار بگیرند که کمتر به مردم اطلاعات خلاف واقع بدهند. امیدواریم که فضای انتخابات، تبدیل به فضایی شادتر شده و امید به آینده بهتر ایجاد شود و این در گروی رعایت اخلاق از سوی کاندیداها و حامیان آنان است.*منبع:روزنامه اعتماد،1396،1،14**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده:شهربانو جمعه

14/01/1396

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]