نثر ديني و نثر عاميانه.؟!

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: DoNkHoWaN24-01-2008, 07:10 PM------------------------------------ من از اين دو تا نثر فقط همينا رو پيدا كردم هركسي مقاليه كامل تري داشته بزاره كه ما نياز مند ياري سبزتان هستيم.؟! ------------------------------------ نثـر ديني نثر ديني فارسي دري با ترجمه تفسير طبري آغاز شد و در دورهي بعد، به ويژه در قلمرو تفسير قرآن مجيد گسترش يافت. از ميان تفسيرهاي متعدد قرآن مجيد به زبان فارسي كه در سده پنجم هجري تأليف يافته، به معرفي اين دو تفسير اكتفا ميکنيم: الف: تفسير قرآن مجيد، معروف به تفسير كمبريج: مؤلف، تاريخ تأليف و نام اصلي اين كتاب معلوم نيست، زيرا آنچه از اين تفسير برجاي مانده نيمه دوم آن است و از تفسير سوره مريم تا پايان قرآن مجيد را شامل ميشود. اين كتاب علاوه بر فايدههاي ديني و تفسيري، از نظر زبان و ادب فارسي هم اهميت بسيار دارد، زيرا در آن واژههاي لطيف فارسي كه در روزگاران گذشته رايج بوده ديده ميشود. ب) تفسير سورآبادي: اين تفسير از ابوبكر عتيق نيشابوري و معروف به سدر آبادي است كه در نيمه دوم قرن پنجم با بياني ساده و شيوا نگارش يافته است و از متون ديني مهم اين قرن به شمار ميرود. نثر عارفانه نثر عارفانه هم به موازات شعر ادامه يافت و كتابها و رسالههاي زيادي در ذكر مباني تصوف و سرگذشت عارفان بنام و ذكر حالات روحي و مناجاتهاي عارفانه تأليف شد كه به برخي از آنها به اختصار اشاره ميكنيم. الف) كشف المحجوب: از جمله قديمترين كتابهاي نثر فارسي در تصوف است كه در نيمه قرن پنجم توسط ابوالحسن جلابي هجويري غزنوي تأليف شده و موضوع آن، طريقت و اصول تصوف و بيان كيفيت عشق به پروردگار است. نثر كتاب: آراسته، زيبا و در بسياري موارد – به ويژه در مقدمه – شاعرانه و موزون به نظر مي آيد و بنا به خواهش ابوسعيد هجويري و در پاسخ به پرسشهاي عرفاني او تهيه شده است. ب) آثار خواجه عبدالله انصاري: خواجه عبدالله به سال 396 هـ.ق در هرات ولادت يافت. از كوچكي شعر عربي و پارسي را نيك ميسرود. او بسياري از علوم ادبي و ديني و اشعار عربي را حفظ بود و به احاديث پيامبر علاقه ميورزيد. او تصوف را در محضر شيخ ابوالحسن خرقاني آموخت و بعد از وي، سمت جانشيني او را يافت و در هرات به تعليم و ارشاد اشتغال داشت تا اين كه در سال 481 هـ.ق درگذشت. شهرت خواجه، بيشتر به كتابها و رسالههايي است كه از وي برجاي مانده است. ج) طبقات الصوفيه:كه اصل آن از ابوعبدالرحمان سلمي نيشابوري (فوت:421 هـ.ق) به زبان تازي است و خواجه عبدالله آن را در حلقه مريدان خود به زبان پارسي هروي با طرزي لطيف و دلكش املا ميكرد و طبقات الصوفيه مشهور به زبان فارسي، همان چيزي است كه خواجه املا ميكرده است. موضوع كتاب: شرح سرگذشت و حالات بزرگان صوفيه پيش از خواجه عبدالله است كه با نثري روان و خوش آهنگ نوشته شده است. د) رسايل:موضوع آن، اقوال و سخنان ومناجاتها و راز و نيازهاي لطيف و پر جاذبه است كه با بيان شاعرانه و خوش آهنگ و از زبان مردم هرات تأثير پذيرفته است. نثر كتاب، آهنگين و آراسته به شعر و آيه و حديث است و كاربرد «سجع»‌در نثر كه براي نخستين بار در نثر خواجه عبدالله آمده، آن را به شدت به شعر نزديك كرده است. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 932]