واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اهمیت توجه به هنرهای بومی و سنتی روزنامه "اصفهان امروز" یادداشتی را با عنوان " اهمیت توجه به هنرهای بومی و سنتی" در صفحه شهر امروز روز شنبه خود منتشر کرد.
در این یادداشت که به قلم فاطمه بشیری مهرا، کارشناس هنر نوشته شده ، آمده است: هنرهای سنتی ایران، تجلی نمادین جهانی ابدی و ازلی است که این جهان را محلی گذرا و واسطه ای برای رسیدن به مرتبها ی والاتر به منظور راهی برای رسیدن به آرامش درونی می داند و حاصل دسترنج هنرمندانی است که برای اعتلای این هنر با تکیه بر ایمان خویش، از جانِ خود مایه گذاشته اند. هنرهای سنتی همانطور که از نامشان پیداست، بخشی از هنر و صنعت فرهنگی انسان را شکل می دهند که در زمان گذشته شکل گرفته و با بار مفهومی که واژه «سنتی» به این هنرها می بخشد، موصوف به صفت سنتی و حرکت برمدار سنن فرهنگی و هنری هستند، درنتیجه باید خاستگاه هنرهای سنتی را در گذشتهها جست.در ادامه این یادداشت افزوده شده است: مبانی مفهومی، کاربردی و ارزشی هنرهای سنتی ریشه درگذشته دارد و حیات و بقای آنها به دلیل دوام سنتها و نیز استمرار ارزشهای مفهومی، نمادین و کاربردی آنهاست، خاستگاه هنرهای سنتی چرخش متمادی جامعه است، مردم در طی قرون و سالهای پی در پی از طریق انباشتن مهارت و تجربههایشان به شیوههای خلق و تولید هنری دست پیدا می کنند که برحسب ساختار مردمی و رابطه تنگاتنگشان با فرهنگ، اقلیم و جامعه، ویژگیهای بومی می یابند، خصلت بومی در تولید هنری نوعی خصوصیت ذاتی و غیرقابل تحمیل است.ادامه این مطلب حاکیست: بدین معنا که بومی گرایی حاصل فرآیند عمومی تاثیرگذاری شاخصهای متعدد اجتماعی، فرهنگی، اقلیمی، اقتصادی و تاریخی در امر تولید هنری است، بر همین اساس، بومی گرایی فراتر از مفهوم مرزهای جغرافیایی است و نمی توان با معیارهای سیاسی یا ملیتی به آن دست یافت یا برای آن حد و مرز قائل شد.این روزنامه در ادامه نوشت: بومی گرایی در واقع پاسخ طبیعی و اجتناب ناپذیر توانمندیها و انعطاف پذیریهای بشر به مقتضیات زمانی و مکانی پیرامون خویش است، نوآوریها و فناوریهای بومی نیز بر اساس تمایل یا الزام انسان به پاسخگویی به نیازهای فطری، معیشتی، معنوی و اجتماعی او شکل می گیرند و در عرصه های مختلف زندگی او نظیر هنر، صنعت و فرهنگ تجلی می یابند.در ادامه این یادداشت آمده است: رمز حیات هنرهای سنتی و به معنای واقعی کلمه، نشاط، سرزندگی و پویایی آنها در قابلیت به روزآمدی و وفق با اعصار و خصوصیت تطابق یابی نهفته، روزآمدی هنرهای سنتی از طریق به روز شدن آنها میسر است، چرا که جامعه همواره در حال تبدیل، تغییر و شدنهای مکرر است و سرعت برون رفت از کنج کهنگی و مهجوریت در عرصه هنر که محیط فرزانگی و نخبگی است، باید بیش از سرعت دگرگونیهای جامعه باشد.در ادامه این مطلب می خوانیم: هنرهای سنتی ایران گروهی از هنرهای با پیشینه کشورمان که هر یک برای خود جایگاه خاص و ویژهای داشته و دارد و در طول تاریخ با تحولات و فراز و فرودهای متعددی روبه رو بوده و در حال حاضر هم تبلور عینی فرهنگ و هنر اصیل و پرمایه ایران، بدون شک صنایع دستی، شاخصترین هنر سنتی ایران است ولی هر یک از دیگر هنرهای سنتی به سهم خود دارای ارزش و اعتبار خاص و ویژهای بوده که اطلاع و آگاهی از دقایق و ظرایف آن برای همگان و به ویژه پویندگان راه هنر و فرهنگ کشورمان ضروری است.ادامه این مطلب حاکیست: صنایع دستی و بومی یکی از مظاهر فرهنگی و هنری محسوب می شود و نظر به اینکه هر فرآورده دستی بازگو کننده خصوصیات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی کشور محل تولید است، می تواند هم عامل مهمی در شناساندن فرهنگ و تمدن بهحساب آید هم آنکه موجبی برای جلب و جذب گردشگران قلمداد شود.این روزنامه در ادامه نوشت: امروزه دیگر تنها آثار تاریخی وسیله جذب توریست به ممالک درحال توسعه که اکثرا دارای تمدنی کهن هستند، نبوده بلکه همراه آن فرآوردههای دستی با طرحها و اصالتهای ویژه خود مطرح بوده و می تواند مکمل دیدنیهای تاریخی هر کشور باشد تا آنجا که در برخی از کشورها که مهد صنایع دستی هستند در کنار مراکز تولید عمده محصولات دستی، امکانات گردشگری فراهم شده تا جهانگردان ضمن اقامت در اینگونه مراکز از نزدیک با چگونگی تولید مصنوعات دست ساخته آشنا شوند، بهاین ترتیب، ملاحظه می شود که صنایع دستی و صنعت گردشگری بر یکدیگر اثر متقابل داشته و می توانند موجبات رشد و توسعه یکدیگر را فراهم سازند.این روزنامه در ادامه نوشت: آنچه در حیطه فناوری های بومی همچون هر پدیده بومی دیگری می توان به آن پرداخت، تلاش برای تکمیل آگاهی های شناختی، دانش شناسی، مهندسی ارزش، مدیریت دانش و تجربه، پیش بینی شیوه های انتقال تجربه و مهارت و سازگارسازی این فناوریهای بهجای مانده از دورههای پیشین، با زمان حال است. فناوری برحسب ویژگی ذاتی خود از جنس امروز و نوعی تمهید و پیشبینی برای آینده است و نوع بومی آن با حفظ این تعریف، محصول بوم آورد این رویکرد است.در پایان این یادداشت آمده است: فناوریهای بومی در هنرهای معاصر باید بتوانند این هنرها را برای مواجهه با آینده آماده کنند و در روندهای تولید، کاربری، فایده بخشی و زیست سازگاری، امکان تداوم حیات و تعالی و گسترش آنها را فراهم کنند، تقطیع گذشته و آینده از طریق فناوری در هنرهای سنتی فرصت برخورداری ابداعات و اختراعات را از تجربه های گذشته از یکسو و امکان پویایی و بقای هنرهای گذشته در آینده را از سوی دیگر فراهم می سازد.گ / 6020 / 6022 ** خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار : عمادی کانال اطلاع رسانی : https://telegram.me/esfahanirna
18/10/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]