متون مقدس در شعر معاصر ايران/1ضياءالدين ترابي:برخي شاعران كهن با انديشه‌هاي قرآني جايگاه جهاني يافتند

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: متون مقدس در شعر معاصر ايران/1ضياءالدين ترابي:برخي شاعران كهن با انديشه‌هاي قرآني جايگاه جهاني يافتند
گروه ادب: ما در ميان شاعران كهن ايران، حافظ و مولانا را داريم كه با استفاده از انديشه‌هاي قرآني به خوبي توانسته‌اند جايگاه خود را در ادبيات جهان تثبيت كنند.
«ضياءالدين ترابي» شاعر و مترجم در گفت‌وگو با خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا) با بيان اين مطلب گفت: توانايي و هنر استفاده از انديشه‌ها و اسطوره‌هاي موجود در كتاب‌هاي آسماني، امتياز بسيار بزرگي است كه نه تنها شاعران بزرگ كلاسيك و معاصر ايراني به آن توجه داشته‌اند، بلكه شاعران غربي همچون «اليوت» از آن سود برده‌اند. استفاده از اين انديشه‌ها همان نگاه بينامتني است كه خواننده را به مرور گذشته مي‌برد و باعث افزايش آگاهي مخاطب مي‌شود. مخاطبي كه با اشارات در اثر مواجه مي‌شود، اگر اطلاعاتي از آن نداشته باشد سعي مي‌كند با جست‌و‌جو به آنچه شاعر قصد دارد بگويد ‌پي‌‌ببرد.

او تصريح كرد: ما اسطوره‌هايي ديني مانند آفرينش انسان را داريم كه از نظر اسطوره‌شناسي بين همه اديان مشترك است، اما هر كدام با نگاه خاص خود بيان مي‌شود.

وي افزود: استفاده از انديشه‌هاي آسماني در يك اثر به دين شاعر برمي‌گردد. شاعر بيشتر تحت تاثير كتاب مقدس دين خود است. تاثير كتاب‌هاي ديني و اسلامي به خوبي در آثار بيشتر شاعران كلاسيك ايراني كه مسلمان بوده‌اند به چشم مي‌خورد.

شاعر مجموعه شعر «از زخم‌هاي آيينه و چشم» با اشاره به متفاوت بودن نوع تاثير‌‌‌‌‌پذيري شاعران از كتاب‌هاي مقدس و انديشه‌هاي آسماني گفت: در آثار شاعران گذشته بيشتر تاثير‌پذيري و بيان، به شكل مستقيم است و شما بيشتر مواقع مي‌توانيد يك آيه قرآني را به‌طور كامل در شعر شاعر ببينيد. البته استثناهايي نيز وجود دارد كه تاثير انديشه به شكلي هنري‌تر و غيرمستقيم و با اشاره بيان مي‌شود. براي مثال در داستان «بيژن و منيژه» در «شاهنامه» بزرگ فردوسي، نشانه‌هايي است كه نشان مي‌دهد فردوسي در اين داستان منظوم از داستان قرآني «يوسف و زليخا» تاثير گرفته است. اما نوع تاثير خود را به شكلي غير مستقيم مطرح مي‌كند.

اين شاعر و مترجم با اشاره به اينكه استفاده از اسطوره‌ها و انديشه‌هاي ديني در بخشي از دوره معاصر ايران كم‌رنگ شده بود، اظهار كرد: پس از انقلاب ايران، توجه به استفاده از انديشه‌هاي ديني افزايش يافت و به دو صورت در شعر ما خودنمايي كرد. نخست اينكه عده‌اي به سرايش شعرهاي ديني و مذهبي ‌پرداختند و با اشارات مستقيم مسايل ديني را به نظم كشيدند. اما گروه دوم كساني بودند كه سعي كردند تاثير خود را در شكلي هنري‌تر و زيباتر بسرايند؛ شاعراني كه شعر اجتماعي گفتند و در آن اشارات ديني را به شكل گسترده و به صورت اجرايي در اثر ‌پياده كردند. در اين نوع آثار شما اگر به دنبال ريشه سخن شاعر برويد مي‌بيند انتهاي آن انديشه‌اي برگرفته از متون مقدس و ديني است. اين يعني ظرافت در اجرا كه بسيار مهم و با ارزش است. به نظر من ما در هنر امروز به نوع دوم بيشتر نياز داريم.

از«ضياءالدين ترابي» به تازگي دو اثر در بازار كتاب عرضه شده است كه عبارتند از: «زخمه بر زخم» گزيده شعرها از سوي «انتشارات تكا» و «هواي قطبي» ترجمه 15 داستان كوتاه از 15 نويسنده خارجي به وسيله نشر «افراز».
يکشنبه 2 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]