تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833906338
تلویزیون سهم بیشتری از تولیدات سینما را بخرد/ مناقشه‌ای بی‌نتیجه
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در نشست «سینما، تلویزیون، رسانه» مطرح شد:
تلویزیون سهم بیشتری از تولیدات سینما را بخرد/ مناقشه‌ای بی‌نتیجه
شناسهٔ خبر: 3844490 - پنجشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۳
هنر > سینمای ایران
.jwplayer{ display: inline-block; } نشست «سینما، تلویزیون، رسانه» در حالی برگزار شد که در آن به مباحثی چون مقایسه آزادی طرح موضوعات در سینما و تلویزیون و لزوم توجه بیشتر تلویزیون به خرید و پخش آثار سینما مطرح شد. به گزارش خبرنگار مهر، عصر روز گذشته چهارشنبه ۱۷ آذر ماه سومین نشست تخصصی جایزه پژوهش سینمایی سال با موضوع «سینما، تلویزیون، رسانه» با حضور اسماعیل بنی اردلان، علیرضا رضاداد و کامبیز نوروزی در دانشگاه مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار شد. در ابتدای این نشست کامبیز نوروزی حقوقدان با اشاره به اینکه تلویزیون و سینما رسانه‌هایی با ویژگی های متفاوت هستند، گفت: تلویزیون رسانه ای است که هر زمان قابل استفاده است و مخاطب برای استفاده از آن نیاز به تمرکز ندارد، اما سینما رسانه ای است که مخاطب برای استفاده از آن به سالن سینما می رود و روی موضوع فیلم متمرکز می شود. البته این دو رسانه مشمول اصل آزادی بیان هستند و این یک قاعده بنیادین است و قاعده آزادی بیان در این دو رسانه باید محفوظ بماند.
وی با اشاره به اینکه محدوده آزادی در هر کدام از این دو رسانه متفاوت است، تاکید کرد: تلویزیون با توجه به فراگیری که دارد، محدودیت های بیشتری برای پخش برنامه های خود دارد و این امر در همه جای دنیا وجود دارد چرا که مخاطبان آن تمام سنین را شامل می شود، اما سینما در این زمینه با محدودیت کمتری مواجه است، چرا که تولیدات آن برای هر گروه سنی متفاوت است. می توان گفت تفاوت های این دو رسانه معیارهای رسانه ای مختلفی را برای آن ها باب می کند و مساله مشترک بین این دو رسانه، معیارهای نظم فرهنگی است، در واقع می توان گفت شاخص های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی این دو رسانه باید یکسان باشد. این حقوقدان توضیح داد: ما در زمینه معیارهای فراگیر با مشکل جدی مواجه هستیم و این مشکل ناشی از وجود دو رسانه سینما و تلویزیون نیست بلکه ناشی از گرایش های سیاسی و فرهنگی است. البته بارها شاهد این بودیم که این معیارها به خصوص در رسانه تلویزیون از زمانی با زمان دیگر متفاوت بوده است. در واقع می توان گفت ما فاقد قانون ثابت نظم در سینما و تلویزیون هستیم. نوروزی با بیان اینکه تلویزیون در ایران انحصاری است، تاکید کرد: براساس قانون اساسی ایران، تلویزیون باید منحصر به سازمان صدا و سیما باشد و به همین دلیل تلویزیون را می توان بازتاب دهنده سیاست های رسمی فرهنگی نظام دانست. در این میان هرچند سینما خصوصی به شمار می رود، اما سیاست گذاری و مراحل مربوط به تولید، تحت مدیریت حاکمیتی دولت قرار می گیرد. وی ادامه داد: در چنین شرایطی هر دو رسانه سینما و تلویزیون معیارهای فرهنگی رسمی دولت را بازتاب می دهد که باعث مواجه شدن با وضعیت آنومیک می شود که آن ادراک متفاوت این دو رسانه است. به عنوان مثال در تلویزیون نمایش ساز موسیقی با مشکل همراه است، اما در سینما نشان دادن آن مشکلی را به همراه ندارد. در چنین شرایطی مخاطب با این دو نگاه مواجه می شود و همین مساله ما را با فضای بی معیاری روبرو می کند ولی ما نیازمند آن هستیم تا به یک سری مجموعه معیارهای واحد فراگیر برسیم. نوروزی در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: با توجه به افزایش استفاده از فضای مجازی و گسترش شبکه های ماهواره ای، تلویزیون ملی باید قدرت رقابت با این شبکه ها را داشته باشد و برای موفقیت در این مساله نیازمند کارآمدی و در نهایت جذب مخاطب هستیم. این حقوقدان با اشاره به همکاری سینما و تلویزیون برای رونق صنعت و اقتصاد سینما، تاکید کرد: تلویزیون می تواند با خرید فیلم های سینمایی به اقتصاد سینما کمک کند، چرا که مخاطبان ایرانی در همه جای کشور امکان دسترسی به سینما را ندارند و تلویزیون در این زمینه می تواند هم به سینما کمک کند و هم شرایط برای دیده شدن فیلم های سینمایی را برای مخاطب فراهم کند. نباید فراموش کرد که تلویزیون و سینما اهداف واحدی را دنبال می کند و اگر مخاطب تلویزیون کم شود، بی شک روی مخاطب سینما نیز تاثیرگذار است. در چنین شرایطی تلویزیون از پخش تیزر برخی از فیلم های سینمایی خودداری می کند. این درحالی است که همین فیلم ها از فرآیندهای دولتی عبور کرده است و نمی توان به آن ایراد شرعی و قانونی گرفت. علیرضا رضاداد از مدیران و صاحب‌نظران سینما نیز در این نشست گفت: طی این سال ها شاهد آن بودیم که حجم سرمایه گذاری دولت در تلویزیون افزایش پیدا کرده است این درحالی است که اعتمادسازی در تلویزیون کاهش پیدا کرده است. این تغییر نمودار رابطه مخاطب و رسانه ممکن است به این دلیل باشد که دسترسی مخاطب به منابع مختلف نمایشی افزایش پیدا کرده است و حال در چنین شرایطی اگر رویکرد محصولات تلویزیون تغییر پیدا نکند، با مشکل مواجه می شویم. وی ادامه داد: گروه بندی و قطب بندی مخاطب یکی دیگر از مشکلات پیش رو است. می توان گفت دنیای دیجیتال ما را در شرایطی قرار داده است که میزان بهره مندی مخاطب از تلویزیون کاهش پیدا کرده است. براساس آمارگیری انجام شده تا اوایل دهه ۸۰، میزان استفاده مخاطب از تلویزیون ۶ ساعت بود اما این زمان در دهه ۹۰ به ۴ ساعت رسیده است که این نشان دهنده کاهش مخاطب تلویزیون است.
این مدیر سینمایی در بخش دیگری از صحبت های خود بیان کرد: بعد از انقلاب اسلامی ما به دنبال الگوهای جدید در سینما و تلویزیون بودیم و برای رسیدن به آنها یک سری محدودیت ها ایجاد شد که البته این مسایل هم در گذر زمان دچار تغییر شدند و الگوهای جدید به میان آمدند. اما آنچه که امروز سینما و تلویزیون را دچار چالش کرده وضعیت یک دهه اخیر است و به دلیل وجود و بروز مسائل فرهنگی پرچالش است که در نهایت با پدیده فاصله گرفتن تلویزیون از سرنوشت سینما مواجه شدیم و همین مساله سبب شد تا مشکلات تلویزیون و سینما افزایش پیدا کند. این درحالی است که سینما و تلویزیون در یک وضعیت مشترک قرار دارند و این کناره گیری باعث ایجاد آسیب هایی در سینما و تلویزیون شده است. وی با اشاره به کمک تلویزیون برای دیده شدن فیلم های سینمایی، توضیح داد: یک فیلم سینمایی پرمخاطب در بهترین حالت، ۲ میلیون نفر بازدیدکننده دارد، این درحالی است که ۷۰ میلیون نفر دیگر چگونه می توانند از این فیلم ها استفاده کنند، چرا که تعداد سالن های سینمایی در کشور پاسخگوی ۷۰ میلیون نفر باقی مانده نیست. اگر ما از این سرمایه فرهنگی در تلویزیون استفاده نکنیم، با فاجعه فرهنگی در جامعه مواجه می شویم. تلویزیون ایران در طول یک سال تنها بین ۱۰ یا ۱۵ فیلم سینمایی را پخش می کند، این در حالی است که در طول یک سال نزدیک به ۱۵۰ فیلم سینمایی در کشور تولید می شود. رضاداد گفت: یکی از حلقه هایی که در این زمینه به طور کامل خوب عمل نکرده شورای انقلاب فرهنگی است. این شورا وظیفه ورود به چالش های فرهنگی برای رسیدن به آرمان ها را برعهده دارد ولی این شورا در دو دهه اخیر نقش خود را در این زمینه به خوبی ایفا نکرده است. این مدیر سینمایی در پایان گفت: بهترین وضعیت این است که تلویزیون ۷۰ درصد از آثار تولید شده در سینمای ایران را خریداری و پخش کند. البته این را هم باید بگویم که متوسط ارزش حقوقی تلویزیون برای خرید آثار سینمایی، ۳۰ درصد از هزینه تولید فیلم است و این بسیار کم است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها