واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: کارشناسان علم مدیریت و ارتباطات، هدف از برقراری ارتباطات را کوشش در ایجاد ادراک، نفوذ در نگرش، گسترش و توسعه مناسبات انسانی، مسرت و شادمانی و کنش و عمل در افراد می دانند.
برای آنکه ارتباطات انسانی دارای بیشترین اثربخشی باشد، وجود مؤلفههایی در برقراری ارتباطات بدیهی است که عمدتاً از آغازگر ارتباط در نزد مخاطب شروع میشود. فرستنده باید از اعتبار و وثوق نزد گیرنده برخوردار بوده و کلام و رفتارش صادق، صریح، منصف و توأم با درک مخاطب داشته باشد. به عبارتی ارتباطی رضایت بخش است که شامل موارد ذیل باشد.
1 - احترام: در ارتباطات، همه چیز با احترام آغاز میشود. باید به دیگران احترام گذاشت قبل از آنکه کاری در خور احترام انجام دهند. فقط به دلیل اینکه انسان هستند. درعین حال، خود فرد نیز باید همواره به دنبال کسب احترام باشد. احترام، حداقل عشق و علاقه به انسانهاست و نگرش منفی ما به اشخاص نمیتواند بهانهای برای بیحرمتی باشد. هر اندازه احترامی که به افراد میگذاریم مشروط به نوع رفتارهای آنان نباشد و ماهیتی بیقید و شرط داشته باشد، رابطهای که شکل میگیرد مفید و مؤثرتر خواهد بود.
2 - تجربیات مشترک: شما نمیتوانید با کسی که درست نمیشناسید ارتباط مستحکمی برقرار کنید، چون این امر نیاز به تجربیات مشترکی میان شما و آن افراد در طول زمان دارد. مدیران و سرپرستان باید در رشته کاری که مسئولیت نظارت بر کار کارکنان را به عهده دارند، دارای مهارت تخصصی فوقالعاده باشند. از توان و تجربه ویژه برخوردار باشند. از شخصیت کارکنان، تجربیات کاری، مهارتها، استعدادها و علایق آنان آگاه و مطلع باشند، با آنان دارای تجربیات مشترک باشند. در این صورت امکان تعأمل و ارتباط مؤثر فراهم میشود.
3 - اعتماد: وجود اعتماد برای ارتباطات مستحکم و اثربخش ضروری است. رفتار مدیران و سرپرستان با کارکنان باید مبتنی بر ایجاد اعتماد آفرینی، ارزشآفرینی، اطمینان بخشی بر پایه اصل صداقت و صراحت در گفتار، لحن گفتار و اعمال باشد.
4 - عمل متقابل: برای داشتن یک ارتباط مستحکم و رضایتبخش طرفین درگیر در فرایند ارتباط بایستی اقدام به برآورده کردن انتظارات طرف مقابل نمایند. اگر در یک ارتباط همواره یک طرف بذل کننده و طرف دیگر همواره دریافت کننده باشد، آن ارتباط در نهایت از هم خواهد گسست. برای اینکه روابط افراد با یکدیگر بهبود یابد، باید بذل و بخشش نیز در کنار دریافت کردن وجود داشته باشد.
5 - لذت متقابل: وقتی که ارتباطات رشد کرده و شروع به مستحکم شدن نماید. افراد کمکم از حضور یکدیگر لذّت خواهند برد. فقط با هم بودن میتواند کارهای نه چندان خوشایند را به تجربیات مثبت تبدیل نماید.
6 - همدلی: شاید یکی از دشوارترین جنبههای کیفی ارتباطات توانایی به کارگیری همدلی در یک رابطه دو سویه و متعامل است. مدیران باید به عنوان آغازگر فرایند ارتباطی، توانایی درست ارائه همدلی را داشته باشند. همدلی کردن با دیگران به مفهوم احساس آنان را درک کردن است. همدلی یعنی احساس مشترک با کارکنان پیداکردن است. این موضوع سبب میشود که قادر به درک ذهنی و عاطفی دیگران شویم. کیفیت اعمال و رفتار کارکنان را فهم کرده و امکان انجام کار اثربخش و گروهی را توسعه دهیم.
7 - آزادی: برای داشتن یک ارتباط مؤثر و ماندگار وجود آزادی، اصلی انکارناپذیر است. طرفهای درگیر در فرایند ارتباط باید بتوانند آزادانه نسبت به رد و بدل کردن افکار و عقاید خود بدون تحت سلطه قرار گرفتن و قرار دادن دیگری بپردازند. دکتر رضا منصوری - استاد دانشگاه
شنبه 13 آذر 1395 ساعت 13:25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]