واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت مهمان
دلیل تغییر در رای هیات انتخاب دهمین جشنواره «سینماحقیقت» چه بود
شناسهٔ خبر: 3827745 - سهشنبه ۲ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۶
هنر > سینمای ایران
.jwplayer{ display: inline-block; } کیوان فهیمی مستندساز در یادداشتی خواستار شفاف شدن دلایل ایجاد تغییر در رای هیات انتخاب دهمین جشنواره «سینماحقیقت» و اضافه شدن چند اثر به این رقابت، شد. خبرگزاری مهر-گروه هنر: شورای بازبینی فیلمهای متقاضی شرکت در دهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» پس از بازبینی مجدد آثار فیلمسازان معترض، چهار فیلم را به بخش مسابقه ملی اضافه کرده و یک فیلم را به دلیل تکراری بودن حذف کرد. اعضای ۵ نفره شورای بازبینی جشنواره برای رسیدگی به اعتراض مستندسازانی که به شکل مکتوب خطاب به دبیر جشنواره اعتراض کرده بودند، تشکیل جلسه داد و در نهایت چهار فیلم به بخش مسابقه ملی اضافه شدند. اسامی این فیلمها عبارت است از: انجمن آرزوها (گلاندام صفری) و ویلکیج (حسن قهرمانی) که در لیست ذخیره مستندهای کوتاه قرار داشتند؛ صدای سکوت (پناهبرخدا رضایی) و بُرد بُرد (محسن خانجهانی) در بخش مستندهای بلند. ضمناً فیلم مستند بلند «مکالمه با دیوار» ساخته وحید الوندیفر به دلیل ارائه همان نسخه به دوره گذشته جشنواره از بخش مسابقه ملی کنار گذاشته شد. اعضای هیات انتخاب بخش مسابقه ملی دهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» به این شرح هستند: پژمان مظاهریپور، مهدی باقری، مهدی بوستانی شهربابکی (مستندهای کوتاه)، سام کلانتری، آرش اسحاقی، مهدی شامحمدی (مستندهای نیمهبلند)، مهرداد زاهدیان، مهدی قربانپور، مهدی گنجی (مستندهای بلند). این اتفاق دلیل نگارش یادداشتی از سوی کیوان فهیمی مستندساز شده که متن آن را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است. در این یادداشت می خوانیم: «جشنواره «سینماحقیقت» از همان دوره نخست در سال ۱۳۸۶ به عنوان محفلی تخصصی برای مستندسازان کشور مطرح شد و جنب و جوش و تقلای مستندسازان در هفته های منتهی به جشنواره به سان تقلای فیلمسازان در روزهای منتهی به جشنواه فجر است. در سال های اخیر جشنواره «سینما حقیقت» چنان جایگاهی را نزد مستندسازان یافته که بسیاری از ایشان در این رویداد به رونمایی از فیلم های جدیدشان می پردازند. در مقابل البته گاهی انتقاداتی نیز به این جشنواره صورت گرفته و در دو مورد هم تحریم جشنواره توسط تعدادی از مستندسازان کشور و مستندسازان بین المللی با انصراف از حضور در جشنواره و یا عدم ارسال آثار، صورت گرفته است. با وجود فراز و نشیب های پیش آمده، حضور در این جشنواره برای اکثر مستندسازان فرصتی است مغتنم چرا که تنها جشنواره تخصصی مستند ایران به حساب می آید و فیلم ها توسط تماشاگران حرفه ای مورد مشاهده و ارزیابی قرار می گیرند، از همین رو سالانه تعداد بسیار زیادی فیلم مستند به دبیرخانه جشنواره می رسد. هر سال پس از اعلام آرای هیأت بازبین کم و بیش اعتراضاتی از سوی برخی از فیلمسازانی که فیلم هایشان به این جشنواره راه پیدا نکرده صورت می گرفت اما در نهایت با پذیرش رأی هیأت بازبین و اعتماد به شعار جشنواره که «حقیقت بهترین راهنماست»، اعتراض ها هم فروکش می کرد و در ایام برگزاری همه به تماشای فیلم های می نشستند. از دیگر سو دبیرخانه جشنواره «سینماحقیقت» همواره اعلام کرده هیچ گونه اعتراضی به آرای صادر شده پذیرفتنی نیست. در مواردی اندک اتفاق افتاده که دبیر جشنواره برای حفظ حریم شخصی و شأن سوژه های چند مستند از نمایش آنها در جشنواره جلوگیری کرده است اما امسال اضافه شدن چهار فیلم به بخش مسابقه ملی دو هفته بعد از اعلام آرای هیأت بازبین، طی خبر روز جمعه ۲۱ آبان ماه در سایت جشنواره می تواند نشان از تغییر رویکرد مدیران جشنواره «سینما حقیقت» داشته باشد که البته سؤال هایی را ایجاد می کند. امسال پس از اعلام آرای هیأت بازبین از سوی نگارنده با دبیرخانه جشنواره تماسی مبنی بر ارائه اعتراض به آرای هیأت بازبین صورت گرفت اما از سوی دبیرخانه جشنواره قاطعانه اعلام شد که کما فی سابق هیچ اعتراضی پذیرفته و بررسی نمی شود. اما در متن خبر مذکور تأکید شده رسیدگی به «اعتراض مستندسازانی که کتباً به دبیر جشنواره اعتراض کرده بودند» صورت گرفته است. حال پرسش این است مجال و فرصت اعتراض چگونه فراهم شده و آیا برای همه این امکان وجود داشته یا برخی از مستندسازان نام آشنا این امکان را داشته اند که اعتراض خویش را کتباً به دبیر جشنواره ارائه کنند؟ اگر راه اعتراض به آرای هیأت بازبین مراجعه مستقیم به دبیر جشنواره بوده و نه مراجعه و تماس به دبیرخانه چرا رسماً اعلام نشده است؟ در متن این خبر همچنین اشاره شده «اعضای ۵ نفره شورای بازبینی جشنواره» اعتراض کتبی معترضان را بررسی کرده اند. مکانیزم ایجاد هیأتی تحت عنوان شورای بازبینی جشنواره چگونه بوده که دو هفته پس از اعلام آرای هیأت بازبین – که احتمالاً مورد تأیید جشنواره هستند – تعدادی فیلم به بخش مسابقه اضافه کرده اند؟ آیا این در وهله اول بی احترامی به هیأت بازبین و سپس به جشنواره و ایجاد بی اعتمادی نسبت به جشنواره نیست؟ به نظر می رسد این تغییر رویکرد برای اضافه کردن دو اثر تولیدی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به بخش مسابقه ملی صورت گرفته باشد. اگر دبیر محترم جشنواره پذیرفته اند به اعتراضاتی که کتباً به شخص ایشان صورت گرفته است رسیدگی شود، بدین معنا است خودشان نیز به رأی صادره از سوی هیأت بازبین اعتماد کامل ندارند و اقدام به اصلاح اشتباه ایشان نموده اند، در این صورت سایر فیلمسازان چگونه به رأی صادره از سوی هیأت بازبین انتخابی جشنواره اعتماد کنند؟ آیا اگر مستندسازان دیگری هم مجال پیدا می کردند اعتراض خود را کتباً به دبیر جشنواره ارائه کنند تعداد فیلم های اضافه شده به بخش ملی بیشتر نمی شدند؟ همه مستندسازانی که آثارشان را به جشنواره ها ارسال می کنند بر این امر واقفند که در این رویدادها انتخاب صورت می گیرد و گاه فیلم شان در این انتخاب ها نیست و از سوی همه هم پذیرفتنی است و همواره مستندسازان کشور نشان داده اند که برای رأی هیأت های بازبین و داوری احترام قائل اند حتی اگر گاه بی انصافی یا بی توجهی بی تعدادی از فیلم ها صورت گرفته است و اگر اعتراضی هم صورت گرفته برای دفاع از تلاش همکاران شان و گاه سوژه و موضوع فیلم شان بوده و این پرسش ها ناشی از ناراحتی عدم پذیرش فیلم در جشنواره نیست. اگر جشنواره «سینماحقیقت» همانگونه که بارها توسط دبیرهایش تأکید نموده پس از اعلام آرای هیچ گونه اعتراضی را نمی پذیرد پس می بایست بر این امر پایبند می بود و به هر دلیلی زیر بار تغییر آثار نمی رفت. آیا اینگونه تغییر رویکرد در روند انتخاب فیلم ها حس بی اعتمادی در ببین مستندسازان ایجاد نمی کند و باعث نمی شود در دوره های آتی اعتراضات کتبی به دفتر دبیر محترم جشنواره بیشتر شود؟ ضمن اینکه انتظار می رود دلایلی که شورای بازبینی را قانع کرده که رای هیات انتخاب را تغییر دهند به طور شفاف اعلام شود.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]