واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: آلودگی هوا باز در آسمان تهران سر برآورد. آلودگی که در سال های اخیر دردسرهای بسیاری برای مردم و مسوولان به وجود آورده است. بیشتر منتقدان آلودگی هوا براین باورند که عمدتا در تمام شهرهای بزرگ دنیا، این معضل وجود دارد، اما در سفر اخیری که به چین داشتم به صراحت اعلام می کنم که اینگونه نیست. در این سفر از دو کلان شهر «پکن» و «شانگهای» که هر دو بالای 20میلیون جمعیت دارند و از جمعیت تهران افزون ترند، بازدیدی انجام دادم. اما در این دو کلان شهر به هیچ عنوان با پدیده آلودگی هوا آن هم به شدت پایتخت ایران مواجه نشدم. برداشت من طی دیداری که از چین داشتم این است که چینی ها مردم را به زیرزمین برده اند! به این معنا که سیستم مترو و فرهنگ سازی در این راستا را براساس اصول و قواعد جهانی پیش برده اند. چشم بادامی ها حتی در اوج زمان کار، شاهد ترافیک سنگین در سطح شهر نیستند و این موضوع کاملا برخلاف قواعد ترافیکی در ایران است. بدون شک برای کلان شهرهای ایران و به ویژه تهران، باید هم سیاست های کلان و هم سیاست های خرد را در پیش گرفت. به عبارت دیگر تنها با سیاست های خرد و مقطعی نمی توان این بحران را حل و از میان برداشت. چرا که بحران آب، بحران ریزگردها و بحران اشتغال موجب شده است که مردم سایر شهرهای ایران به سمت تهران سرازیر شوند، این سه بحران در آینده نه چندان دور اوضاع را بدتر هم خواهد کرد. چالش های موجود در بحران اشتغال نشان می دهد که نتوانسته ایم در کشور بحران، «آمایش سرزمین» را به خوبی پیاده و اجرا کنیم. همین موضوع باعث شده که به دلیل تمرکز رسانه یی، قدرت، ثروت و...، جوانان تحصیل کرده به سمت کلان شهر تهران هجوم آورند. با این کار روستاها را از بین برده ایم و در شهرها هم نتوانسته ایم آمایش سرزمین را به جلو هدایت کنیم. این در حالی است که گفته می شود تهران در آینده نزدیک باید پذیرای 20میلیون جمعیت باشد، کمااینکه در حال حاضر پایتخت ایران با 12میلیون جمعیت یکی از کلان شهرهایی است که دارای ترافیک سنگینی است. بخشی از آلودگی هوا، به دلیل خودروهای بی کیفیت، ترافیک سنگین و تمرکز خودروها در تهران است. حال باید چه کرد؟ از دیدگاه من در بخش سیاست های کلان، به طور حتم در ایران باید آمایش سرزمین اجرایی شود. البته این سیاست ها چندین سال است که ابلاغ شده اما متاسفانه دولت ها به سیاست های کلان توجهی نشان نداده اند. این مساله باعث می شود که در سال های آینده با افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهی، شاهد سرازیر شدن بیشتر جوانان به سمت تهران باشیم. در نتیجه این چالش معضل آلودگی هوا، ترافیک و همینطور افزایش قیمت مسکن را به همراه خواهد داشت. از سوی دیگر در بحث سیاست های کلان حتما باید در بخش صنعت کشور به ویژه برای کلان شهر تهران یک بازنگری دیگر انجام شود. تهران باید به صورت شفاف مشخص کند که اقتصاد صنعتی، دانش بنیانی یا کشاورزی می خواهد. معمولا در کلان شهرها برای اینکه موج آلودگی را کاهش دهند، اقتصاد را به سمت اقتصاد دانش بنیان و شهر هوشمند حرکت می دهند. بسیاری از ترددهایی که صورت می گیرد به دلیل نبود فرهنگ و ساختارهای شهر هوشمند است. به عبارت دیگر هر چقدر تهران، شهری هوشمند تر شود از حجم بیشتر معضلات و بحران ها رهایی می یابد. همچنین گام برداشتن به سمت اقتصاد دانش بنیان باعث می شود که از دود کارخانه ها در امان باشیم، چون زمانی که در کلان شهرها تمرکز جمعیت افزایش پیدا می کند و این شهرها به سمت اقتصاد کارخانه یی و صنعتی می روند، مزید بر علت می شود که آلودگی ها و نابهنجاری های اجتماعی و اقتصادی افزایش پیدا کند. بنابراین کشورهای توسعه یافته، کلان شهرهای خود را به سمت اقتصاد دانش بنیان، شهر هوشمند و دولت الکترونیک می برند و تهران نیز نباید از این امر مستثنی باشد. از سوی دیگر ساخت وساز در تهران به صورت غیرمتعارفی در حال گسترش است. زمانی که این اقدامات بدون مطالعه کافی صورت می گیرد و ساخت وسازهای غیرمجاز ادامه پیدا می کند کریدور گردش هوا نیز دچار انسداد شده که این موضوع باعث می شود که تهران بارها و بارها به مرز خفگی برسد.
یکشنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]