تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871934838
گفت‌وگوی تفصیلی فارس با محوریت طراحی صحنه در تئاتر/2 کمبود امکانات دلیل تخیل نکردن نیست/ طراحی صحنه در تئاتر نمرده است/ در خصوصی سازی هم باید از کالای فرهنگی حمایت شود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌وگوی تفصیلی فارس با محوریت طراحی صحنه در تئاتر/2کمبود امکانات دلیل تخیل نکردن نیست/ طراحی صحنه در تئاتر نمرده است/ در خصوصی سازی هم باید از کالای فرهنگی حمایت شود
منوچهر شجاع گفت: به تازگی صحبت‌هایی شنیده می‌شود مبنی بر اینکه طراحی صحنه در تئاتر مرده است. با این جمله به شدت مخالفم طراحی صحنه در تئاتر زنده است تاثیرات فعلی را باید در تمام بخش‌های تئاتر بررسی کرد نه فقط در طراحی صحنه.
خبرگزاری فارس_ گروه سینما و تئاتر: تئاتر هنری است که بیش از هر هنر دیگری می‌تواند به زندگی و مفهوم آن نزدیک شود. انسان در تئاتر می‌تواند در بی‌آنکه به تجربه عینی برسد می‌تواند یک تجربه ذهنی نزدیک به واقعیت داشته باشد. تجربه‌ای که تزکیه روح و حتی نفس را با خود به همراه دارد. همواره در تئاتر بازیگر مورد توجه بوده و کارگردان و نمایشنامه نویس نیز در طی دوران مختلف مورد توجه قرار گرفته‌اند، اما آنهای که در پی خلق یک اثر هنری بر آمده‌اند خوب می‌داند جهان نمایشنامه برای شکل گرفتم مدیون افراد بسیاری است که کمترین نامی از آنها برده می‌شود. طراح صحنه کسی است که جهان نمایشنامه کشف می‌کند و و بی‌آنکه خودش دیده شود بردن لذت حض‌بصری مضاعفی برای مخاطب فراهم می‌آورد. جهانی که خود می‌تواند به کشف و شهودی دیگر اما در مسیر هدف اصلی پیشروی تماشاگر قرار دهد. به دلیل اهمیت طراحی صحنه گفت‌وگویی با منوچهر شجاع یکی از طراحان صحنه مطرح در این حوزه داشتیم که متن آن به شرح ذیل آمده است. _موضوع بحث‌مان مشخص است بگذارید مستقیم بروم سر اصل مطلب در صحبت‌هایی که با برخی از همکاران‌تان در حوزه طراحی صحنه داشته‌ایم این بحث مطرح شده است که تا چه اندازه ایجاد سالن‌های خصوصی توانسته ضربه‌هایی را به طراحی صحنه بزند به نظر شما با این که ما علاقه مند به خصوصی سازی در تمام بخش‌ها به من جمله تئاتر هستیم این اتفاق به جای کمک واقعاً به تئاتر لطمه زده است؟ شجاع: ایراد این موضوع ارتباطی به وجود سالن‌های خصوصی ندارد. اتفاقاً به نظرم این مسئله بسیار مفید است، چرا که تئاتر فراگیرتر می‌شود و تعداد سالن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند. ایراد اصلی به این است که زمانی که سال‌ها پیش بحث خصوصی‌سازی در تئاتر به وجود آمد،این امر بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای وارد فضای تئاتر شد. سؤال ابتدایی من این است، که چرا تئاتر اساساً باید خصوصی‌سازی شود؟ اگر هم بنا بر ایجاد فضای خصوصی‌سازی بر تمام اقشار است تولیدات فرهنگی و هنری باید در ته صف قرار بگیرند و به هر حال باید حمایت‌های مراکز و نهادهای دولتی از تولیدات فرهنگی هنری به ویژه تئاتر وجود داشته باشد. *این چه حمایتی است؟ چگونه کاری کنیم هر شهروند ایرانی اقدام به خرید کالای فرهنگی کند؟ شجاع: چرا به یکباره و بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای این خصوصی‌سازی وارد عرصه تئاتر شد و تبعاً اتفاقات ناخوشایندی نیز به وجود آورده است. ایراداتی که در حال حاضر وجود دارد، در وهله اول مربوط به برنامه‌ریزی‌های مدیریتی می‌شود. در هر جای دنیا که نگاه بیندازیم متوجه می‌شویم که از تئاتر حمایت می‌شود. همواره شهرداری مناطق‌شان و یا سازمان آموزش و پرورش نیز در این کشورها به تئاتر کمک می‌کنند. این حمایت‌ها به شکل‌های مختلف از تئاتر وجود دارد؛ البته این به این معنی نیست که تئاتر خصوصی در آنجا وجود ندارد؛ اما حمایت‌های فرهنگی و بودجه‌ای نیز از تئاتر وجود دارد. یادمان باشد که ما بدون فراهم کردن زمینه تئاتر خصوصی فضا را برای شروع کار آن به وجود آورده‌ایم. تصور کنید هنوز در شهر تهران که پایتختمان نیز است، با چنین جمعیتی ساختمان‌های تئاتر ما نیز محدود هستند که شاید تعداد آنها به انگشتان دست نرسد؛ البته منظورم سالن‌های دولتی است که البته همین سالن‌های دولتی نیز از فروش تئاتر درصدی را دریافت می‌کنند و سپس سالن نمایش را در زمان محدود در اختیار آنها می‌گذارند. این چه حمایتی است؟ به هر حال در کشور ما استفاده از کالاهای فرهنگی زیرساخت صحیحی ندارند. به نظرم باید برنامه‌ریزی مدیران به نحوی باشد که هر شهروند در برنامه‌ریزی خود استفاده از کالاهای فرهنگی را لحاظ کند.
نمایش «هیپوفیز» *مخالفم با برخی که می‌گویند طراحی صحنه مرده است/ طراحی صحنه را تنها در تجملات نبینیم _ البته که مباحثی را مطرح کردید که درست و مهم هستند اما از بحث خودمان دور نشویم و به صورت جزئی‌تر به طراحی صحنه بپردازیم. شجاع: تمام این اتفاقات در حوزه کاری من نیز که طراحی صحنه است تأثیر گذاشته؛ البته باید بپذیریم که بخشی از طراحی صحنه امکانات سخت‌افزاری آن است، مانند ابزاری که استفاده می‌شود و خود سالن تئاتر؛ البته باید بگویم که این محدودیت‌ها که در موردش توضیح دادم، به صورت طبیعی باید بر روی طراحی صحنه تأثیر بگذارد که ما باید آن را مدیریت کنیم تا این تأثیر به حداقل برسد و با این جمله که چون تئاتر خصوصی شده و هزینه‌ها کمتر شده است، در نتیجه طراحی صحنه از بین رفته و یا کمرنگ شده مخالفم. با این رویکرد هم که طراحی صحنه اصولاً به کارهایی گفته می‌شود که بسیار با تجملات است مخالفم بلکه در هر اثر باید به نسبت نیازهایی که دارد و زبانی که برای گفتن حرفش به دنبالش است باید زمینه طراحی آن را فراهم کند. به نظرم هر نمایشی زبان گفتاری خود را دارد در نتیجه مخاطب خاص خودش را نیز دارد که بنده به عنوان طراحی باید به نسبت تجربه، دانش و تخیلم طراحی مناسب را باید برای آن اثر انجام دهم. بزرگی یک اثر نمایش و شکوه آن در درون آن است و نه در نمای ظاهری آن که طراحی صحنه شاید بخشی از آن باشد.
نمایش: خنکای ختم خاطره * به بخشی از نوع نگاه خود به طراحی صحنه اشاره کردید و البته کمی شرایط موجود و نگاهی که در حال حاضر به طراحی صحنه وجود دارد، می خواهم بدانم منوچهر شجاع در طی سال ها فعالیت و کسب تجربه و هم چنین حساسیتی که در کارهایش دارد تا چه اندازه توانسته به آنچه تخیل می‌کند به روی صحنه دست پیدا کند و مجبور به حذف نشود؟ *نبود امکانات لازم در سالن بیشترین لطمه را به طراحی صحنه می‌زند/ کمبود امکانات دلیلی تخیل نکردن نیست شجاع: با تمام این شرایطی که عنوان کردم نمی‌خواهم مدعی شوم که تمام آنچه را که در ذهن داشتم توانستم به روی صحنه انجام دهم و آن طراحی را زنده کنم، اما درصد قابل قبولی از آنچه تخیل کردم را به منصه ظهور به روی صحنه نمایش گذاشتم. تنها نکته‌ای که می‌خواهم بگویم که شاید در این بخش بیشتری صدمه را به طراحی صحنه می‌زنیم، نبود امکانات فنی در داخل سالن‌های نمایش است که باعث می‌شود نتوانیم ایده خود را اجرایی کنیم. از طرفی این نکته باید لحاظ شود که بسیاری از سالن‌های نمایش چند اجرایی شده که خود می‌تواند لطمه‌زننده باشد. اما باز هم تأکید می‌کنم تمام این‌ها دلیل نمی‌شود که من بخواهم بگویم از کارهایی که انجام داده‌ام ناراضیم و یا ایده‌هایم را نمی‌توانم اجرا کنم، چرا که اصولاً برخی از افراد از این فضا استفاده کرده‌اند و می‌گویند طراحی صحنه محدود شده است، اما من این نتیجه را از نکاتی که عنوان کردند نمی‌گیرم، بلکه بر عکس به نظرم با توجه به این محدودیت‌ها باز هم توانسته‌ام به طراحی‌هایی که برای هر نمایش انجام داده‌ام برسم.
نمایش: چمدان _البته نمی‌توان تاثیر مشکلاتی که در موردش صحبت کردیم را بر طراحی صحنه تنها دید اما این روزها بیشتر نگاه ها به این حوزه معطوف است و احتمالاً نظراتی مبنی بر این که طراحی صحنه مرده است. شجاع: با توجه به نکاتی که گفتم به طراحی صحنه لطمه می‌زند به همان نسبت به کارگردانی، بازیگری و خود اثر نیز این مشکلات و کمبودها لطمه می‌زنند در نتیجه نمی‌توانیم تأثیر این نکات را تنها در طراحی صحنه پیدا کنیم. نباید بگوییم که طراحی صحنه مرده است این چیزی است که این روزها زیاد می‌شنوم و با آن به شدت مخالفم. این شرایطی مانند همه بخش‌های تئاتر بر روی طراحی صحنه تأثیر گذاشته است، اما نباید بگوییم طراحی صحنه از بین رفته است و یا در حال از بین رفتن است و یا قرار است از بین برود. به هر طریقی که شده است و با تمام شریط موجود ایده‌ها، خلاقیت و تخیلات خود را محدود نمی‌کنم و کار خودم را انجام می‌دهم. باید تأثیرات این شرایط را در تمام بخش‌های تئاتر نیز بررسی کنیم که قطعاً دوستان در حوزه‌های خودشان نیز حرف‌هایی برای گفتن دارند. مثلاً در سالنی که دو نمایش اجرا می‌شود بازیگر نیز فضای مناسب برای تعویض لباس و یا چهره‌پرداز نیز ندارد در نتیجه تمرکز بازیگر نیز به روی کارش کمتر می‌شود. *طراحی صحنه یکی از شخصیت‌های اصلی نمایش است _ متاسفانه به نظر می‌رسد در بین رسانه‌ها در حوزه تئاتر به طراحی صحنه آنچنان که باید پرداخت نشده است. این در شرایطی است که به نظرم این عرصه در هنر نمایش از اهمیت زیادی برخوردار است تا جایی که طراحی صحنه را می‌توان جزو شخصیت‌های اصلی یک اثر نمایشی دانست. شمابه این موافقید؟ شجاع: موافقم که بگوییم طراحی صحنه در یک تعریف جدی و کلی‌تر یکی از کاراکترهای اصلی نمایش است که بر روی صحنه دیده و حس می‌شود. طراحی صحنه اولین عنصری است که در کنار ایده‌پردازی کارگردانی رشد و نمو پیدا می‌کند این عنصر حتی در کنار تحلیل متن نیز حضورش کاملاً احساس می‌شود حتی به نظرم طراحی صحنه بیش از هر عنصر دیگری که وارد این کار جمعی بشود در نمایش حضور دارد. طراحی صحنه در تخیل کارگردان، نوع کارگردانی، شیوه بازی بازیگران، نورپردازی و ... تأثیر شگرفی دارد که با شناخت آن می‌توان از آن بهره کافی و لازم را برد. هیچ عنصری در نمایش تا این اندازه تأثیری از جانب خودش بر دیگر بخش‌های نمایش نمی‌گذارد. در بسیاری از نمایش‌ها بدون هیچگونه دقت، تفحص و تحلیلی صحنه را از همه چیز خالی می‌کنند آن هم بدون اینکه دلیل و منطقی پشت این رفتار باشد و تماشاگر زمانی که به دیدن نمایش می‌رود درمی‌یابد که صحنه این چنینی هیچ ارتباطی با نمایش ندارد، البته باید بگویم که برخی از کارها به این بی‌چیز بودن به روی صحنه نیاز دارند و خودش جزو بدنه نمایش و در مسیر پیشبرد اهداف آن قرار دارد.
نمایش : خنکای ختم خاطره _گاهی شاهد بودیم که کارگردان یک طرفه به همکارانش دستورات اجرایی را می‌دهد بی‌آنکه درک درستی از این نکته داشته باشد که در بخش‌های مختلف همکارنش باید در شرایط مساعد به خلق هنری برسند. شجاع: رویکرد کارگردانان حداقل در شرایط فعلی دیگر به این شکل نیست بلکه همه به این نتیجه رسیده‌اند که هنر نمایش یک فعالیت جمعی است در نسل جدید و دیدگاه‌های جدیدتر رویکرد همکاری و تعامل کاملاً مشاهده و احساس می‌شود. همه عوامل به اندازه‌ای که باید در به وجود آوردن یک اثر هنری «تئاتر»، دخالت دارند. شخصاً از همان ابتدا که کار کردم به این رویکرد اعتقاد داشتم و دارم و تلاشم این بوده که این همفکری با سایر عوامل یک گروه اجرایی به شکل درست و اصولی شکل بگیرد. *طراح صحنه باید به روی متن نمایش تسلط داشته باشد شجاع: یکی از شرط‌های لازم برای ایجاد درست فضای همفکری شناخت بر روی کار خود و طرز صحیح گفت‌وگو با دیگران در مورد کارتان است. به عنوان یک طراح صحنه در تئاتر باید به روی متن نمایشنامه تسلط داشته باشم به درستی فضای موجود آن، شخصیت‌ها،زمان و مکان آن را تحلیل کنم و زمانی که با کارگردان وارد گفت‌وگو می‌شوم، بتوانم به ماهیت کاری که قرار است انجام شود، چیزی اضافه کنم. باید نشان دهم که به تمام جوانب متن نمایش تسلط دارم. در مرحله بعد باید درک کنم که کارگردان چه ایده‌ای برای اجرایی شدن نمایش در نظر دارد. شخصاً باید در تک تک جلسات تمرین حضور داشته باشم، البته جلساتی که حضور پیدا می‌کنم تنها به آغاز کار ختم نمی‌شود و قبل از آن چند جلسه خصوصی با کارگردان دارم و زمانی که به مرحله میزانسن‌ها در نمایش می‌رسیم تلاشم این است که به اسکلت کلی که قرار است به روی صحنه شاهد باشیم رسیده باشم، چرا که در اینجا میزانسن‌ها، حرکت بازیگر و نورپردازی تحت تأثیر طراحی صحنه نیز می‌تواند تغییرات قابل توجهی داشته باشد. با این شیوه که در ابتدا برخی به طراح صحنه می‌گویند مثلاً در فلان قسمت از صحنه ورود و خروج بازیگران است در قسمتی دیگر پنجره و یا مثلاً در جای دیگر از صحنه طنابی آویزان است. با این شکل از رسیدن به یک طراحی صحنه در نمایش مخالفم. این شیوه به نظر من شیوه‌ای نخ‌نما است که دیگر کارکردی ندارد. منوچهر شجاع طراحی صحنه اثاری همچون «خنکای ختم خاطره»، «چمدان»، «هیپوفیز» و... را بر عهده داشته است. انتهای پیام/و
95/04/21 :: 12:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها