واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: رضا فیاضی در روزنامه آرمان نوشت: اخیرا در مراسم جشن روز ملی سینما در باغ موزه هنر حاضر شدیم و این روز را جشن گرفتیم.مراسم البته بدون حاشیه برگزار شد و شروع آرامی داشت.
اما با گذشت زمان آرام آرام هیاهو زیاد شد و دید و بازدیدها بالا گرفت و کار به جایی رسید که در زمان اجرای موسیقی زنده توسط استاد شهرام ناظری صدای ایشان به افرادی که حتی در وسط محوطه هم نشسته بودند، نمیرسید.به هرحال بهتر است در چنین مراسمهایی که توسط خود هنرمندان برگزار میشود، حرمت دیگران حفظ شود و مناسبات فرهنگی در آن به درستی رعایت شود.هرچند مراسم جشن خانه سینما هیجان بیشتری نسبت به این مراسم داشت اما حضور هنرمندان بزرگی مانند جمشید مشایخی و عزت ا... انتظامی باعث شد که وزن این مراسم بالا برود.
همچنین در طول مراسم هنرمندان کمی با جناب وزیر درددل کردند. آقای ایوبی برای ما شعر خواندند و آقای حیدری مدیر مجموعه از همکاری و حمایت این مجموعه از هنرمندان سخن گفتند که همه اینها اتفاقات خوبی است اما مساله اصلی اینجاست که در چنین مراسمهایی معمولا در مورد مسائل مهم فرهنگی صحبت نمیشود و راهکاری ارائه داده نمیشود.حداقل میتوانیم صحبتهایی را مطرح کنیم که برای هنر راهگشا باشند و مطالبی در آنها بیان شود که برای هنر ایران راهگشا باشد.امروز شرایط نشر، تئاتر و موسیقی ما به شدت دچار بحران است.خصوصا در نشر و تئاتر شرایط به مراتب بغرنجتر از سینما و موسیقی است.بدون شک شرایطی که در تئاتر وجود دارد و میزان پایین فروش بلیت سالنها ناراحت کننده است.بنده اخیرا در نمایش«شکار مرغابی» حضور پیدا کردم و از نزدیک شاهد اتفاقات دردناک تئاتر بودم.تهیه کنندگان تئاتر از نظر مالی ضرر میکنند و به زودی دیگر کسی رغبتی برای حضور در تئاتر ندارد.نمایش دیگری برای کودکان اجرا کردیم که نویسنده و کارگردان خودم بودم و در آنجا هم مشکل داشتیم.ما هنرمندان که اقتصاددان یا مدیر بازاری نیستیم که بخواهیم سود و زیان یک کار را پیش بینی کنیم.
هنرمندان باید از جیب خود هزینه کنند و نمایشی روی صحنه ببرند یا کتابی منتشر کنند که هیچ بازگشت مالی برای آنها ندارد.کارگردانان تئاتر از کجا باید سرمایه بیاورند که نمایش روی صحنه برود؟ گاهی با خودم فکر میکنم که جوانان چگونه میخواهند در این فضا حضور پیدا کنند؟ جالب است که همه اعلام کردند که «شانس آوردم با اجرای این نمایش ضرر مالی نکردم».بدبختانه در تئاتر برخلاف سینما کسی اسپانسر نمایش نمیشود؛کسی به ما کمک نکرده و حمایت نمیکند و همین باعث میشود که روحیه هنرمندان تئاتر آسیب ببیند.هنرمندان مجبور هستند که تن به حضور در هر پروژهای بدهند تا بتوانند هزینه حضورشان در تئاتر را جبران میکنند.
حال برگزاری چنین مراسمهایی بدون شک برای رشد و اعتلای هنر کشور خوب است اما نباید از چنین رخدادهایی توقع داشته باشیم که بتوانند درمانی برای دردهای موجود باشند.شرایط در چنین فستیوالهایی معمولا طوری نشان داده میشود که برخلاف واقعیت است.واقعیت این است که حال فرهنگ و هنر خوب نیست و باید فکری به حال این وضعیت نابسامان کنیم.
۲۴ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]